Deze podcast maken we samen met De Muer, het Wyle tijdschrift van Nederland en Vlaanderen. Was het niet Joop die zei de fiets, de fiets en verder niets? Nou, wij gaan verder het leven op, maar vooral het naast de fiets. Dit is de lift slow ride fast topcast. Mijn Menuhin in het starterswoningen screening.

Hier staan zinnen als de herwint en zijn Lenne, Maashaven Tut, Salaam Hilledijk, Paul Krugerstraat en via de Bloemfontein straat terug naar de Maashaven. Tweeënhalve kilometer 60 rondjes koers voor de profs de wielerronde van Feyenoord, een jaarlijks hoogtepunt in het vooroorlogse Rotterdam, een evenement waar de stad massaal veel uitliep. Ook die dag 1 september 1938. De Tubantia van de dag daarop spreekt over wel 200 000 toeschouwers. De foto's laten de plaatjes zien die horen bij vooroorlogse koers. Renners met bonkige lijven en goeie koppen, sterke talige kerels, geen helmen, maar dik opgeknipt haar.

Dat met behulp van hoornen kamertjes en een lading bril KRY in model is gebracht. Het publiek dat met bewonderende blikken de coureurs gadeslaat. Tien rijen dik langs de kant, netjes op de stoep in pak en das gehulde, slanke, gesaneerde mannen. Een enkele vrouw die op de eerste rij kinderen met pofbroek en Ciske de Rat, petje en vooral grote, verwachtingsvolle ogen. En op de achtergrond de stad die door het vernietigende bombardement anderhalf jaar later iets dat ook deze dag als een onzichtbare donkere wolk boven de straten hangt, voor een groot deel vernietigd zou worden, maakt het schouwspel daar alleen maar opmerkelijker op.

Na 150 kilometer koers bereiken slechts 39 van de 68 deelnemers het eind. Jan Gommers uit Dongen weet door een splijtende demarrage uit de greep van kleppers als Middelkamp, Van der Ruit en De Korver te blijven. De Brabander kon na drie uur vijftig minuten onbedreigd als eerste over de meter. De menigte in extase, daar aan de Maashaven, pal voor de winkel van Willem Buiter.

Rijwielen. De beroemde wielerronde van Feyenoord.

Editie 4 die dag. De eerste editie was in 35 en trok direct veel publiek op Koninginnedag. Een traditie was geboren. Tot eind jaren zeventig. Toen stonden er nog maar vijftien renners aan de meet en was het mooi geweest. Terug naar nu. Als we de huidige wethouder De Lange mogen geloven en dat doen we, brengt Rotterdam binnen twee jaar de Tour naar Rotterdam.

Na het succes van 2010 begint het wieler hart van de Rotterdammer langzaamaan weer te kloppen.

Tijd voor koers aan de Maas. Tijd om de Ronde van Feyenoord nieuw leven in te blazen. Etappe 1 Tour de France 2023 Feyenoord, Feyenoord en Parcour staat al 85 jaar vast. Maashaven. Puth. Salaam Hilledijk. Paul Krugerstraat. Bloemfontein straat. Maashaven tweeënhalve kilometer. 60 rondjes koers voor de profs. Het is de hoogste tijd voor je welverdiende portie wieler gebabbel. Maar is Stefan Bolt. Tegenover mij zit ie. Laurens ten Dam en maar. Nou ja, goeie middag.

Ik kreeg meteen visioenen van Rotterdam wielerstad voor me daarnet.

Het interview heette Ik bedoel ik heb best wel vaak en daar hoor je natuurlijk de zesdaags gekeken en heb ik hier gereden over de over de Erasmusbrug. Maar toen die Tourstart hier in 2004 was het enige jaren in mijn carrière reden we was echt een domper. Was voor het eerst dat ik in Nederland kon starten en voor mijn gevoel kwam er eigenlijk nooit meer een kans om in Nederland te starten. Gelukkig kwam Utrecht nog een aantal jaren later. En ja, hieromheen.

Natuurlijk heb je de criteriums in t Westland waar altijd euro's Konrád. Zeg maar even door Westland. Er was een goede om heen te gaan. Ja nee, maar daar staat echt bekend als ja, alle tuinders, harde werkers, nogal wat zwart geld. De premies die ik heb wel eens in een peloton gezeten dat de renners uit zeuren waren dat er minder premies waren als tien keer premies. Ook op zo'n rondje als in Feijenoord weet je tien keer die premies en floppy's.

Maar ja, een koers van misschien zestig kilometer voor de nieuwelingen. Dan moest je tien keer sprinten, weet je wel. Dat ging zo hard.

Altijd dat wat er echt wij waar hij was. Toen hebben we. Twee jaar geleden hebben we een keer en we bij Kaptein gezeten. En toen ging het over die Amsterdamse straatjongen van hoteliers, De Tapa Maar en Adri. Dat was echter gelding en ik ging checken. En die Rotterdam, die wonnen van Feyenoord, beginnen te twijfelen aan de Gigantic foto. We gaan toch de show nooit echt jonger. Alsof je op de set van Pikkie blij is. Alsof iedereen daar gewoon de dag van tevoren naar de kapper was geweest.

Genk, Genk, korona. Toen er geen Koep Korona, het was allemaal geassocieerd. Ja, de achtendertigste. Nou ja, Rotterdam. Wat dat betreft, dat is wel echt ook een wielerstad. In Nederland vind ik b buiten dan het Limburgse Valkenburg, dan hebben we de Rotterdammers toch wel een streepje voor. Want met Ahoy voor als zesdaagse die ja dat in Amsterdam hebben ze het ook geprobeerd. Voor een paar ja, maar Rotterdam is toch wel echt een klassieker onder de zesdaagsen.

Als je een zesdaagse gewoon een stad hebt. Nou, dan mag je jezelf al wielerstad noemen en denken voordat we het gaan hebben over waarom we in Rotterdam zitten. Euh, heb jij nog een fiets vandaag? Ja, 4 uurtjes na een kleine vier uur. Ik heb het type al afgetopt. Tegenwoordig kan ik korter en intensiever, heb ik gemerkt bij 1 tot 4 uur op op m'n trainingsschema voor Joy en euh 4 uur duurtraining stond er en ik was natuurlijk met Nicky en Iva.

En dat zeg ik niet wat ik wat ik ga doen nog moet doen. Dus dan hoop ik eigenlijk dat Ivan rustiger water gelegen bij me afgedraaid. Maar ik zeg maar een podcast opnemen. Lekker dus. Ik weekend nog altijd wel een beetje naar eigen inzicht. Pfff. En waarom zit in Rotterdam? Nou, we hebben. We hebben een euh, ik ben. Ik ben best wel een beetje zenuwachtiger. Die zeggen maar weet je. Wij zijn deze podcast gestart.

Heftig gestrest? Ja, ik zou zeggen weet je niet zenuwachtig? Jij begon uit mij het interview eigenlijk podcast, de grootste ooit. Hem begon. Op een gegeven moment stopte ik met wielrennen en toen kregen wat meer gasten erbij. En nu een gast aan tafel die de koning mocht interviewen. Die 24 uur met maakt die. Euh ja, die laat ik het zo zien tijdens de minder KU-Leuven. Ik hoop niet dat ik te veel domme vraag stel. Wilfried de Jong.

Ja, welkom ja. Groeimodel in de podcast. Kan jij eens beschrijven waar op de of door jou zo karakteristieke wijze waar wij nu zijn?

Maar we zitten in de kelder aanbeland. In België is dat doorgaans slecht nieuws. Maar dit is de. Dit is eigenlijk de kelder ruim tussen een grote ruimte. Eigenlijk wel euh. In euh. In Rotterdam. In Kralingen. Daar heb je Virginie. Dat is een restaurant café. Dit was vroeger een garage. Daar stonden in vroegere allemaal garages boven en hebben ze de V. V opgegeven met verbouwd tot een hippe tent zal ik maar zeggen in de stad.

Ja en euh behoren om een beetje goeie afstand te krijgen en een loze ruimte. Ja, en toch een beetje Rotterdams beton erin dacht ik dat moet dit zijn. Nou, het is. Het is Rotterdams beton met een euh bohémien eclectische inrichting. Mag ik wel zeggen. Ik zie daar de Here Jezus boven Jacob van Maria.

Ook Mariabeeldjes, tafeltjes direct klaarstaan, maar wel weer tafellinnen. Ja, precies daarom in een euh en euh Italiaans geklede bediening. Ha ja, het hoofd ziet er gewoon wat spic en span uit, maar kan ook in Rotterdam zo zijn. Ik kom niet zo heel vaak in Rotterdam. Alle tenten zijn weggehaald. Iedereen ziet dat zo'n beetje. Kom, ik kwam hier wel. Is dit in een tent waar je wel eens eten? Een gewone eigenlijk in de buurt, gewoon in dezelfde wijk.

Dus ik. Ik eet hier wel ja, hebben hele goede pizza's en t. Het is ook op de dag lekker binnenvallen hier. Goeie koffie dus. Lekker. Ja, daar hangt hier een goede sfeer. Uhm. Uh, wat heb jij gister? Het is vandaag maandag betekent dat er vanochtend de column in de krant staat. Wat betekent dat voor jou? Uh, zondag de afgelopen. Hoelang al 10 jaar 15 20 20 kcal? Hoe ziet jouw zondag?

Draagt het W dat vroeg eigenlijk? Ja, t vroeg ik mij af. Nou moet, heel toevallig heb ik nu zaterdag even gefietst.

Geen geen 4 uur, maar dat had te maken met dat ik zag dat dat lekker weer was. Zaterdag en zondag wat minder. En omdat ik niet zo dwangmatig hoeft te fietsen als Labus, kan ik die dag uitkiezen. Wie dat doet zaterdag geven en was dus maar normaal gesproken fiets ik zondagochtend effe een paar uur en dan kom thuis. Dan hang ik wat en rond een uur of 1. Dan ga ik de televisie is aanzetten om te kijken wat er op sportgebied allemaal is.

Uh, zoals ik bij de NOS, maar ook bij de erbij bij tegenwoordig ESPN. Maar waar voetbal is en andere sporten ook.

En dan euh, en liggen de kranten rond me en de sites en noem maar op. En dan? Dan gaat eigenlijk tussen n en en en en en dan een 6 ofzo. Ben ik eigenlijk aan het zoeken naar waar die column over gaat.

In het NRC is is het effe voordat je dat te. Die zoektocht heb afgerond en weet wat je gaat. Wat gaat schrijven en op die bank gaan zitten. Ik vraag me gewoon af. Moet jij dan nog zeggen van de jongens? Euh, ik ga weg van deze verjaardag of euh ik? Nee, ik ga ontlokte de hele middag zeg maar ja, het komt. Het komt misschien met twee of drie keer per jaar voor de dag dat ik zondag met een beetje zenuwen toch even ergens heen gaan.

Ik ga echt niet onderuit kan als ik weer een boekpresentatie van een vriendin. Ja, en dat was dan zondagmiddag.

Gouldman dan zit ik echt te kijken wanneer de voetbalwedstrijden zijn die ik wil zien of een wielerwedstrijd. Dan wordt het wel spannend, maar tegenwoordig met terugkijken en zo. Dat was vroeger nog anders. Dan had je misschien natuurlijk zeggen je hebt wel een deadline.

Ik heb wel een deadline, maar ik kan wel heel goed tegen deadlines. Ik heb zelfs wel. Als ik in zo'n situatie raakte. Ben eens een keer een column op de telefoon getikt bijvoorbeeld. Wat best wel gepriegel is, het echt anders is dan op je laptop en ook al.

En ik heb ook wel de dus de snelste column die ik moet tikken was Nederlands elftal tegen Spanje in de finale WK finale. Toen had ik. Toen wilde ik per se die overschrijd. Die was natuurlijk op zondagavond.

Euh. En toen? Kreeg ik te horen dat ik M. Dat ik vijf minuten na de wedstrijd in moest leveren geloof ik, of zo goed was dat ik nog verlenging. Toch is dit niet dat respijt had ik nog wel. Ik weet niet meer precies waar die over ging. Denk ook niet dat mijn beste Collem was, maar ik heb het wel gehad met de teen van Casillas.

Jouw provocaties toch vooral niet waarvoor voor Cremona knopen?

Maar uhm, is het wel eens niet gelukt? Vroeg ik me af. Nee, nee. Eerlijk gezegd heb ik altijd mijn deadlines gehaald en ik heb het zelfs door moeten bellen als er iets niet ging. Met vroeger, met en met.

Met en met het doorsturen of zo gaat er wel eens wat uit waarover je gewoon diep dan niet tevreden mee. Umm. Ja, be best vaak eigenlijk in de zin Van Uhm, dat dat als ik het teruglezen als ik het verstuurd heb, dat ik zie dat ik twee keer het woord gebruiken bijvoorbeeld heb staan en enkel die godverdomme zeg twee keer zal niemand zal het merken. Maar ik zie dan dat ik twee keer voor het gebruiken heb gebruikt. Maar ja, dat dat is vreselijk.

Euh, om omdat je dan weet dat het beter of zin dat je denkt vol loopt toch niet helemaal vlot? Die zin en een enkele keer ook wel. Ik denk Gol, misschien was het onderwerp niets, maar misschien een ander onderwerp moeten zijn. Dan heb ik niet zo vaak moet ik zeggen wat ik wil. Ik wik, ik twijfel heel lang, ben sowieso een enorme twijfelaar. Dus ik heb soms als ik klaar ben rond 6 wat ik zei. Dan eet ik vaak nog even met mijn vrouw en kinderen als mijn kinderen de zijn.

S Middags is er een huissleutel die je studeert. Maar euh dan? Dan heb ik wel eens dat ik halfzeven. Ga ik naar boven, naar mijn werkkamer en dan heb ik in mijn hoofd soms geen collum, noch heb ik heb ik 4/5 uur gezocht op televisie en heb ik het nog niet. En soms heb ik twee ideeën of soms drie ideeën waar ik uit moet kiezen. En daar kom ik dan maar niet uit. En dan ga ik nog B.

Maak er nog eens een koffie, loopt nog eens heen en weer, zijn ons een plaat op en is half acht. En mijn deadline is gewoon is is voor papier. Tegenwoordig is de site wel belangrijker aan het worden, maar voor papier is die zo'n negen uur half tien. Dus ik heb drie uur de tijd tussen half zeven en half tien om in te leveren. Maar soms heb ik, dan was om half negen dat ik ook nog wel eens twijfel.

Ik weet dat ik het haal, maar dat is wel spannend is. Het geeft het proces altijd hetzelfde. Is het soort van lineair proces of heb je een soort van in je hoofd? Euh. Drie of vier manieren van totstandkoming van een kolom of vijf of zes paar van die categorie. Soms staat het ermee eens. Ja, dan is het puzzelen.

Er is maar één manier en dat het alle poriën open stellen en luisteren en kijken. En euh. Uh. En dan komt er altijd wat uit. Het heeft voor mij heel erg met kijken te maken. Ik ben een echte observator, ik ben geen mening. Een man interesseert me veel minder. Dat kon. Je hebt natuurlijk veel columnisten die uit zijn om het op het verkondigen van een mening. Ik ben meer een beobachter van situaties gisteren. Ik heb in mijn column niet over gemaakt, maar ik zat naar naar Sparta Feyenoord te kijken.

Toen werd Dick Advocaat geïnterviewd en hetgeen dat hij had één van de hand had. Een van de camera's, een hoog, wat hoger shot. En toen zag ik euh, cornervlag. Twintig centimeter daarvoor. Dick Advocaat en twintig centimeter daarvoor een hoog statief voor de microfoon vanwege Korona. Daar stonden drie paal, drie palen als het ware naast elkaar. Had ik al een column kunnen maken, maar ik had het. Had ik om een uur of twaalf uur?

Zag ik dat al? Dacht ik na hem had je wel wat kon je wel wat zeg. Toen had je al waar je al n heb je eigenlijk nooit gedacht om één uur. Dit is het schrijven en om drie uur ben ik klaar. Zeg maar een enkele keer enkele keer, maar meestal niet. Meestal denk ik weet je wel, ik. Ik heb. Ik heb wel eens gehad dat dat ik ben een column bezig was en en dat er dan dat er dan een beroemde wielrenner overlijdt.

Dit jaar moet ik wel wat mee. Gooi m weg, dus je houdt altijd de rest. Een soort waakzaamheid. Tot tot aan half tien bij wijze van spreken. Want daarnaast moet die krant papieren krant naar beneden. Dan zakt ie zoals dat heet. En dan kan ik niets meer doen.

Zat lekker zijn. Dan is gisteren zondag een lekkere dag voor jou.

Ik vind ik denk denk dat een een een en een deel van het succes van mijn regelmatige gewicht daarmee te maken heeft. Niet zozeer met veel fietsen als wel met lichte stress. Elke zondag pak je eigenlijk duizend calorieën iets meer.

Dank je wel zeg. Ik weet niet wat het is.

Ik vind die waakzaamheid wel iets plezierig. Ik vind het wel prachtig om te zien als ik heb bijvoorbeeld ook Wilfried Spoed lees. Daar staat een aantal in en euh. Wat mij het meest frappant frappant is in het boek De colum over Bonifacio, een afdaling van La Serena. Van de successen naar beneden. De renner Bonifacio. De renner Bonevacia zit in de ploeg met Niki Terpstra. Die rijdt na de afdaling naar beneden. Ja, ik kom beneden op de Via Roma.

Ja, waar ga je heen rijden? Weet je wel. Maar die afdaling is zo mooi. Echt gewoon hulpteam goed. En ik weet ook niet eens meer wie die San Remo. Of ik zou echt moeten nadenken wie die San Remo heeft gewonnen als ik toen ik dat boek was van dat jaar. Welk jaar was. Maar die afdaling weet ik nog wel precies dat ik voor de tv zat. En dat vind ik zo mooi dat Amada volgens mij want alle verliep.

Maar dat weet ik niet helemaal zeker. Maar die afdaling, ik zal altijd herinneren dat die jongen van direct energie toen zo, maar dat is het precies. Was een goed voorbeeld. Dus nou precies zoals het gaat. Ik zit te kijken en ik. Ik moet niet een verslag schrijven van die wedstrijd, dat doet iemand anders al. Bovendien is er een live verslag op televisie. Dan weten mensen al die je ziet bij kranten ook wel te verandering dat ze steeds minder wedstrijdverslag leven, maar proberen ze iets origineels te maken om het interview te doen of zelf?

Ha, dat is ook aan mij. Ik moet. Ik vind van mezelf de origineel moet zijn. En dan zit je te kijken en en dan opeens, dan zie je die Bonifacio. Want de sprinter is volgens mij zeker dat je die afdaling Abdelhadi moet daar in de buurt gewoond hebben of nog steeds wonen. Iemand die na een zonnige zondag zonder gevaar. En zo nu en dan. Handig kon het terugspoelen tot drie of vier keer gezien. En dus schrijf ik alles wat hij in zijn ooghoeken tegenkwam.

Schreef ik ook achter elkaar op vuilnisbak. Een vrouw met paraplu. Euh. Dubbele H.

Auto. Euh, bumper. Auto. En als je dat Eddie, je kent dat van fietsen. Dat je de dief dat geflitst gevoerd aan je voorbij kom. Je natuurlijk focus. Stokkende doorgaans wel recht vooruit, maar langs links rechts gli schieten die dingen dan heeft. Een camera heeft dat ook. Toen dacht ik heb me konden j. Die had ik dan nog niet voor het einde van de wedstrijd. En dan een fantastische column over een afdaling in plaats van elf.

Ja, ik kan me voorstellen dat dit zo'n uur met het gevaar dat u veel te lang weergaves maakt, hem niet uit. Ons broadcaster euh. Dit dwingt zich bijna aan je op de hiervan. Hiervan weet je ja, dat is het. Hupsakee ja, maar wel twijfel denkt denkt wel.

Je moet er wel. Je moet wel in die kijkrichting van mijn columns meekunnen. Het zijn misschien ook mensen die zeggen ja, wat moet ik ermee?

Is dat helemaal geen uitslag? Inderdaad. Hij heeft pech. Ja, dat was wat gepaard ging met graag zijn werk. Maar heb je wel eens het idee van ja, dit is een Wilfried de Jong Fexhe. Je hoort dit gaat mensen helemaal niet denken. Ja, maar ik denk wel dat het dat moet zijn. Ja, ik heb. Ik heb. Ik heb op een gegeven moment gemerkt uhm, in in alles wat ik in mijn leven doe. Dat dat de persoonlijke thugs van mij eigenlijk mijn misschien wel mijn krachten is.

Dat klinkt wat arrogant is helemaal niet zo bedoeld. Maar het is niet zo dat ik als ik toneelspelen het werk van iemand anders moet spelen. Ik heb het een keer gedaan. Ik heb in een King leer gespeeld, vond ik heel erg leuk. Van een zekere Shakespeare ook, weet je wel. Maar euh ja, een vriend van mij, die attenderen namen op die zij bpt bij jou. Hoe lastig het ook is, het moet altijd uit jou zelf komen van iemand anders zijn en dus moet mijn manier zijn.

En dat willen mensen dus kennelijk lezen of zien of horen. En dat. Ik denk dat het zo is. Dat klinkt soms niet duurzaam. Klinkt duurzaam. Duurzaam zijn. Dan kan je dat vijftien jaar volhouden.

Zo kom ik heb ik heb, ik heb. Ik heb nog altijd zin om die column te maken en ik zie nog altijd dingen. Euh euh, waarvan ik denk hé, dit is. Dit is een kort verhaal waar wat v. Voor mij zijn deze columns gewoon stiekem korte verhalen. Ja, voor mij hoeft het woord sport er ook niet in voor te komen. Ik mag daar zelfs best wel ver van Afra. Het zou ooit ja stik weg. Doe ik dat ook wel eigenlijk?

Ha, die is ook niet zo dat. Dat werd ook een cliché in mijn Holland Sport. Tijd dat mensen dat was. Zo mooi programma dat was ging altijd over de mens achter de sporter, de mens achter de sporten. Dat alsof de twee mensen zitten en een sporter en een mens erachter. Weet je wat ze uiteindelijk allemaal met elkaar verbonden is?

De sport? Niet altijd, wel de context, maar het verhaal gaat er niet over.

Ja ja, dat is heel goed uitgelegd. Ja, dat klopt godverdomme. En heb je goed gedaan?

OK, we gaan hier weer maakten. De krachtpatserij krijgen. Gaan we weer? Zullen we het hebben over de apero papes? Ja ja, we gaan er toch nog even in wrijven. Euh, wij hadden het idee dat je het nou echt heel leuk had gevonden daar in de Chianti streek. Luca ook met Renate en Thomas. S Avonds fles wijn op tafel overdacht. Ik heb een daar beter leren kennen. Ja, bekende ik natuurlijk.

Ja weet mensen nu weer in Natus All-Star Game. Ik moet een beetje context geven. Dit gaat over een apparaat, heeft een stereo podcast die we in Italie hebben opgenomen waar we van. Volgens mij een plek naar plek zijn ze uitermate een spin off.

Ja, Renate ging vrij goed qua qua comment ça reting. Giftiger afgelopen jaren, qua fietsen niet dalen. Ik wist veel en of ze weten de reden dat ik het noem is eigenlijk een beetje een pesterige. Omdat ik omdat wij het idee hebben. We missen je laat sowieso. Het was namelijk voor de voor de luisterrijke Seitz.

Ik mis de bedoeling met heel veel grote afstand, want ik bleef gewoon in Rotterdam. En euh ja, dit dier krijg je gewoon hartzeer van. Weet je wel als mensen naar een uh uh uh. Als mensen naar een plek gaan waar je wilt zijn, namelijk in Italië. Uh, als mensen. Uh als ze de Strade Bianchi is die ik nog nooit live heb gezien maar van Golda, dan wil ik wel heel graag een keer zien. Uh, kan geregeld jullie ontmoeten.

Uh uh Thomas, euh Renate. Lidewij was er ook. Weet je wel een plekje kiezen?

E. Eten en thee drinken? Goed? Ja, dat was echt euh. Hartje. Ik weet nu al dat ik in de week voorafgaand kijk, maar mijn probleem was gewoon eigenlijk gewoon Korona! Vroeg ik. Ik vond het vliegen. Ik zal je eerlijk zeggen ik ik. Michel, een vriend van mij die die had vanwege het overlijden van schoonfamilie van Egmond.

Van euh. Van der Schoof schoonfamilie. Van hem moest hij naar Italie en die was naar Italië gegaan. En die vertelde mij verhalen over die vlucht en die zei het was verschrikkelijk. Vliegtuig zat vol. En wat bijkans nog voller zat in die couronne tijd wel toen alles weer aan het stijgen was. Volgens mij waren die busjes op het perron waar op dat moment laat een los perron zakken.

Wat hij zegt was verschrikkelijk. Het was gewoon normaal. Verschrikkelijk. Simao en ik ken die sfeer normaal, vinden Tollet. Nou ja, natuurlijk wel leuk, dat geduw in die busjes. Maakt mij dat allemaal, onder wie Barend klotsen de auto van een bejaarde dame. Weet je wel.

Hij maakt zich echt zorgen daarover. En en toen dacht ik ja, moet ik dat nu niet doen? En toen dacht ie nou heb ik daar begint met pijn en moeite besluit genomen. Ik vlieg niet. Renate heeft ook enorm getwijfeld, weet ik, want die heeft ook jonge kinderen zo.

En toen heb ze hebben Renate niet nog eens cir en daar maakte ik enkel probleem. Geen enkel probleem van. Ik zei voor mij paardrijden in 14 uur, ergens gewoon naar Italië, auto rijden rondom.

En dat komt wel goed. En ik ken Renato al heel lang een goede vriendin van mij. Een geweldig wijf en die wilde dat ook wel. Maar ik geloof dat die man jaloers werd.

Maar nee, die werd niet jaloers, want die ken ik. Kerel schoenontwerper beschouwt die legendarische schoenen ontwerpen. Die zag het niet zitten dat dat met zijn auto gebeurde. Dat was de tijd. Mijn auto was ook niet zo bedrijfskunde daar. Uiteindelijk ging het stuk op dat ie dat heen en weer. En het was ook al was het gekkenwerk geweest om over twee dagen heen en weer te rijden. Veertien u heen, veertien uur terug. Maar zo ver ben ik wel gegaan.

In mijn tijd zijn apparel opeens twee zijn geboren. Renate die eigenlijk altijd redactrice geweest van van Holland Sport en ook later nog wel veel met jou samengewerkt denk ik. En Harry willen kennis over Italië en rastafari. Coppey? Ja Girardengo. Da's ongevraagd. Ja Tasty. De manier waarop. Ik heb haar best wel euh.

Ze zat ook in Sportpaleis. De Jonge. Toen ken ik, aldus nog de voorganger, zeg maar de opgenomen voorganger van Holland Sport. Toen geloof dat ik nog een beetje de hand in hand. Dat ik zei van jou als jij, als jij je nodig. ITE. Ze was meegereisd naar Italië, een keer of zo denk ik. Jij kom op man, je durft dit. En toen sprak ze nog helemaal Italiaans Wynton. Je hebt echt de stoute schoenen aan.

Je hebt echt gedurfd om daar te gaan leren. En daar leerde vervolg haar man kennen en zo de echte.

Bijzonder is het. Het viel euh, dus bij deze conclusie. Euh. Oprolt heeft twee zonen geboren in een niet euh corona tijd.

Uhm, zowel als gast is eventjes industrialiseren zoals te doen gebruikelijk.

We gaan zo door met Wilfried. Maar eerst even dit. We maken deze podcast samen met De Muur, het wieler tijdschrift van Nederland en Vlaanderen. Dat vinden we tof. Niet alleen omdat Wout en ik samenwerken opgeteld minstens twee kuub aan edities van de muur thuis hebben staan, maar ook omdat de muur elke editie er weer in slaagt bomvol te staan met fantastisch mooie verhalen. Van Mart Smeets tot Lidewij van Noort, van Bert Wagendorp, Wilfried de Jong en Renate Verhofstadt tot Nando Boers en Frank Heinen.

Elk verhaal werpt weer een ander en onverwacht licht op de koers. Elke editie is weer een cadeautje. Nou en wil jij nou ook vier keer per jaar dit wieler verhaal een bommetje op je deurmat horen ploffen? Dat kan gaan naar uitgeverij De Middelpunten NL en Word abonnee. Je krijgt dan niet alleen elk kwartaal de nieuwste editie thuisgestuurd, maar je hebt direct ook toegang tot andere verhalen op de site die alleen voor abonnees toegankelijk zijn. En als je nu abonnee wordt, krijg je ook nog eens de speciale uitgave Het beste van de muur als welkomstgeschenk.

Nou, ga dus meteen of beter nog na deze aflevering naar www. Punt Uitgeverij De Muur. Punten. NL. Word abonnee en mist geen verhaal meer. Over verhalen gesproken door met de podcast. Euh.

Maar misschien kan jij eerst even vertellen wat we op tafel hebben staan. Leeuw, flesje wijn, een flesje wijn uit de. Het is een Barbera en Asti van het restaurant. Dat was het favoriete. Je had stiekem een brilletje meegedaan. Ik heb er allebei, maar wanneer die mag. We voelen ons licht bezwaard. We hebben nou een wildvreemde. Ja ja, maar Wilfried Karami stevig wijntje. Fijn.

Beweren dat ze het goede van zo'n restaurant is. Een beetje fris, maar dus niet schadelijk als je hem viviano wrjb. Ja, zo je je op temperatuur moet zijn. Of net zo lang witte wijn maar koud is fic en koud cake vormt als we wel veel wijnen. Rode wijnen die ook wel dronken in Kroatisch. Heel erg euh. Dus krijg je je gangen. Ik heb wel eens mijn rode wijn in een euh, in een bak met euh euh.

Een nou niet alleen maar ijsklontjes, maar wel in een bak water waar ijsblokjes in zaten. Niet te hakken trouwens. OK! Wilfried de Jong Rotterdam, 30 september 59 werd bekend door 16:57. Ja, dan zeg je Wikipedia serieus dat er 50 is. Mijn negenenvijftig. Ik heb negenenvijftig. Weet zeker wat ik heb gekocht. IPCC Aquario pediaters beter. Wilfried de Jong Rotterdam. Nou, dat is dus echt wel grappig. Wikipedia zegt wat anders doet. De vraag is kevertjes nu met Heeft heb je paspoort in Rotterdam?

30 september zevenenvijftig. Werd bekend door zijn samenwerking met Martin van Waardenberg en het theater duo Waardenberg en De Jong ging daarna tv maken. Eerst voor het zojuist genoemde Sportpaleis De Jong en later samen met Matthijs van Nieuwkerk. Holland Sport presenteerde natuurlijk vierentwintig uur met en Zomergasten, elke dinsdagavond te horen als presentator van Met het Oog Op Morgen. Naast presentator ook schrijver werd van boeken. De linkerbil van Bart Timi schrijft een wekelijkse column in de NRC. Wat net al even over voor Hard Gras, tijdschrift over voetbal.

Leukste gezelschap spelletje dat er is na Twister en Jan C.

In 2009 verscheen De man en zijn fiets bundel Wieler Verhalen. In 2020 verscheen De man en zijn wieler verhalen Homo Universalis van de hoogste orde koers liefhebber bij uitstek. Wilfried de Jong. Welkom in de podcast, maar deze is al het ceremonieel. Wellicht achter ons kunnen nu gewoon alles zelfstandig niet door.

Uhm, wat het verschil tussen voetbal en wielrennen? En dan niet even de obvious van de spelregels zijn, maar gewoon als schrijver. Heeft heeft ook voetbal voetballiefhebber absoluut. Ja ja. Als schrijver dan. Uhm, nou, we hebben net een verhaal over Bonifatius verteld. D. Het euh, t verschil is gewoon dat dat je als je o als je moet schrijven over voetbal. Dan zit je altijd. Althans vind ik in het stadion. H. Niet letterlijk.

Soms letterlijk, maar soms ook figuurlijk. Zitelementen kijkt ze altijd ommuurd. Zal ik maar zeggen dat veld en ik kan je niet uit. Het tegenovergestelde is een aanval bij doorgaans bij wielrennen.

Tenzij het baene op de baan is, is dat je gewoon buiten bent onderweg reizend. En dan is een enorm verschil voor s voor een schrijver vind ik wil bestaat niet voor niks. Ha, de cultuur van reisverhalen. Ha, daar worden ook prijzen mee uitgereikt. Het jaarlijkse beste reisverhaal die je bent op reis.

Bij voetbal ben jij niet op reis, maar je hebt meer vrijheid, je hebt vrijheid en je hebt.

Je hebt de wereld om je heen en die wereld speelt ook een rol. Het asfalt, het steentje, het gaatje, de bocht, de natuur. Ja euh, heel plat.

Plat gezegd van een voetbalwedstrijd kan je ook even gewoon in theorie, maar op honderd manieren wat schrijven. En van. Bij wielrennen op honderdduizend manieren. Ja ja, dat.

Ja zeker. Ik vind. Ik vind het wel leuk als ik als ik besluit om van nou ik ga, ik ga denk proberen kom te maken over voetbal. Als ik dan naar een wedstrijd zit te kijken dan. Dan heb je weinig afleiding waar je over kunt schrijven, terwijl bij wielrennen.

Heb je ja? Heb je? Zijn er soms dingen? Boom een vuilnisbak? Ja, zo soms.

Je kent die mensen wel, die met die euh. Maar met name in Vlaanderen zie je dat veel, die met hele grote stukken börde gewoon staan. Statige zat er Janssens meubelen.

Willy Naessens? Willy Naessens ja, wat daar bij de finish later zijn mogol hangt aan over de boarding. Ja, ook behoorlijk. I.

Ik was enorm. Nog voordat ik zelf column schrijven, was ik enorm fan van Jan Mulder, die column schreef in de Volkskrant. En die schreef een keer een column over en een reclamebord. En het is er nog steeds als je Verón van van Nederland de grens over gaat richting Antwerpen krijgen linkerkant een voetbalveld en daar staat juist schoner geworden. Maar toen was het echt zo oud viezer veldje en een lelijke tribune en lelijke borden. En daar stond op Theo Coertjens vlees conserven.

Daar maakte hij een colomalaan, een soort kolín. Nou, ik begreep Jan volledig. Euh, dat zijn de collega's.

Zo weet je als je dat aandurft en dat ook ziet. Ja Jan. Jan was een fenomeen, is een fenomeen. Al kijker weet je wel. Die kan vanuit zijn auto Theo Coertjens vlees conserven lezen en denken. Ik heb een Kölob. Ja en we. Waarom is dat? Waarom merken we wat? Wat zit er dan voor kijken? Wat ik nou kijk dat? Je kan het zien. Is n. Ja euh. Maar waar ga? Waarom is het dan goed?

Ha, dus is.

Het is goed omdat het omdat het een hele persoonlijke blik is die die zo uit iemands hersenpan komt. Die kan niet uit. Je kan niet uit boeken komen die die is gevoed door wie je zelf bent en hoe je kijkt naar het leven. En dat is ook weer persoonlijk gevormd. Terwijl als je zegt ik maak een euh. Euh. I. Ik ga ze even schrijven hoe? Euh, hoe Tom Dumoulin dit jaar gefietst heeft. Dat doen wel meer wielen verslaggevers.

Of hoe Erik ten Hag Ajax traint. Daar staan ook stukken van. Is uniek, maar het is dus zo uniek. Dat is het. Het is ooit I. Ik ben ik. I. Ik ben tegen wil en dank solz. Maar ik ben op de wereld gezet om proberen zo origineel mogelijk te zijn. Althans, dat vind ik zelf. En dat is mijn. Dat is mijn uitdaging. Dat is mijn. Dan moet ik het van hebben.

Dat is heel leuk en soms heel zwaar, soms ook heel moeilijk. Maar Theo Coertjens vlees, conserven, niet slecht erover durven schrijven.

Dan weet je gewoon ik. Ik heb kan ik. Ik heb die kon hem nooit meer gevonden. Ik ga het nog eens opvragen, want ik wil zo, luidt het. Het zijn mooie woorden. Vlees, conserven. Mooi woord. Lekker over schrijven. Er is dus kennelijk iemand die vlees conserven heeft geschilderd. Op dat bord is ook iemand die vlees conserven. Ik denk aan dat in potten doet ofzo. Een beetje heel vieze akkoord. B voorstel met cornetto beef cornet beef.

H met serviezen randje is zo'n geel pies randje. De vet randje daarboven wat je aan moet snijden op een rood vrankrijk gans ofzo. Ja, zoals een gans witte frank.

Dat het vettige viezigheid euh, d'r is. Daar is de witte is iemand die de heeft, zo'n bedrijf. En die heeft ook gedacht ik ga dat voetbalclub je dares sponsoren. Hoeveel zouden daarvoor gekregen hebben? Zouden iemand wel eens heel hard een bal tegen aangetrapt hebben? Maar voor die C van conserven een afdruk krijg van die vieze bal zie je dat ik nu al nu Butuan krijg ik op stoom en wij luisteren een. Dat is dan wordt zou dan een column kunnen is precies hetzelfde.

Ik zou het Belgisch kampioenschap veldrijden kijken. En dan heb je natuurlijk een ploeg die bij Pauwels Sauzen. Ja, dan ga je dat zonder vlaggen met Pauwels. Soms is het echt Engels. Ze waren internationaal gegaan, stukje internationalisering naar de meester toe. Sauser gaat. Nou ja, heel leuk. Dat zei ja, dat is zingen. Die zie je is is de kans dat je iets unieks te pakken hebt. In Wielrenner groter dan in voetbal is wielrennen makkelijker, maar is veel makkelijker.

Dat ik zei doordat gereis door door het weer maar waar ze doorheen moeten. De onvoorspelbaarheid voetbal is onvoorspelbaar, maar dat zijn zit toch in beweging.

Ik weet wel, ik weet wel dat ik eens een keer een column moest maken. Zat ik in de Kuip bij een wedstrijd van de thuiswedstrijd van fijn zijn geweest tegen een of andere club? Het is dat Van Basten naast mij op de perstribune en die was. Ik denk dat hij op dat moment bondscoach was. Socio om naar te kijken of die een speler uit zou kiezen. En hij zat één of twee plekjes. Verder zat ik naar hem te kijken en op dat moment was er ook een USB en een sprinkhaan.

T Was mooi weer. Was er een sprinkhaan? Euh ja, tegen tegen zo'n zoon. Zo'n plastic wondje wat je nu op voor Korona was? Je had je daar ook tegen de regen, swag, regen in de kuip. En dus had zo'n sprinkhaan in de hoek. En dat vond ik zo mooi beeld Van Basten. En toen zag ik in die sprinkhaan zag ik op een gegeven met hoe sterk eigenlijk die onderbenen die benen zijn van die sprinkhanen. Want een kracht die hebben.

En toen heb ik dat verbonden aan Van Basten. Voetbal kijken, een sprinkhaan die de dijbenen en de kuiten van de sprinkhaan Van Basten die daar zit dus uit uiteindelijk.

Welke sport het ook is. En ook al is zijn, zeg maar dat de begrenzing in de context van voetbal anders dan die van van wielrennen. Het is maar net hoe hoe diep je bereid bent te gaan. Uiteindelijk vind je zelfs in een sprinkhaan, kan een upja, kan een faysel.

En soms kan dat misschien een stap te ver gaan hoor. Maar mensen zeggen na die dit trek ik deze Squibb.

Ik weet waar ik wel. Dat ik ooit was bij sprinkhanen was best wel gek dat ik een keer dat erbij ik maakte al een tijdje Holland Sport en daarvoor het Sportpaleis. Deed ik ook wel de massagetafel. Wat dat dat we dat waa? Dat was een rubriek waarbij mensen s sporters zo goed als naakt massagetafel. Handdoek eroverheen en interviewen. Dat deed ik, al had ik er al vijf of zes. Vooral de overige lijven. Met name eigenlijk de psychische WHA van Van.

Van een lichaam wat je. Je eigenlijk gelijk het gereedschap bij je hè? Je kunt, als ik het met jou zou doen, dan zie ik plekken en zeg. Wat is hier gebeurd? Daar gebeurd?

En hoe verhoudt getal tot je geest en lichaam en geest we heel veel van Knoester die erop af kunnen verhuizen. Hij zou wel een groeien. Of jij zou hoe jij zou verhuizen van Wim van Est.

Overgens nu we het toch over. Wim van Nesty. Ik kleedde mij dat toen namelijk nog op in de Kuip, in de kleedkamer van de Kuip. Soltani massagetal Djim, Wim van Est te gast. Oud wielrenner en fiets Sint Willebrord denk ik ook uit die hoek. En die kwam aan en ik kleedde mij. Ik ging altijd, die moet mensen moest uitkleedt tot hun onderbroek. En dan gingen ze in een handdoekje liggen, maar daar leek het bloot. Maar dan hadden althobo ondergoed aan.

En ik kleedde me altijd mee om met die mensen, ook om aan de vertrouwdheid te creëren. Als intervieuw dacht van ja, ik wil ook wel effe in mijn onderbroek staan dikke trainingspakken aan en dan ging ik zou interviewen. Dus ik was in die kleedkamer, maar ik weet niet waar je begint. Let ik even niet op als ik even heen en weer gelopen naar nou, naar de plek waar wordt opgenomen. Daar kwam kwam van Ice-T. Die kwam gewoon zo goed dat je Coogan in zijn blote reet aangelopen is.

Waar moet ik leggen? Was geweldig gewend als die anders het zeggen dat wielrenners. Ik denk dat de managers daarvan ga je naar ja, onze magische Renate, waar we graag terug vaker komen naar een soort godin van de Hellingman. Ja, die die.

Die was daar ook bij. En die dachten dat die Stitswerd. Ja was. Echt absurd. Het is dingen. Ik weet dat ik me dat best wel euh een keer heb afgevraagd. Want als je nou zo vaak op de MHC tafel ligt, ga je daar in je blote reet of niet. Maar dat elke wielrenner altijd met blote reet. Om maar meteen een Brugge code geel de Dumoulin weg toch te helpen. Je ligt daar gewoon in zijn nakie. Ja ongefilterd ja.

Maar daarin is. Ik weet. Ik dan. We hebben code geel, maar daarna gaat het verder. Daar staat in het contract in.

In dat contract, gemaakt tussen de maker en en en de ploeg staan is een is een zijn is een lijstje gemaakt van dingen die wel een duw en downs. En één daarvan is je mag nooit een renner Vilmos die naakt is, tenzij die daar zelf toestemming voor geeft.

Ja, da's een vraag van tevoren op dat moment aan Tom van jou of naast elkaar als een filmmarkt. Of is toffee? OK, als het uitzenden? OK? Ja, maar ik enigszins. Oh ja, maar ik wel. Ik wou dus zeggen op die massagetafel over dat je soms misschien te ver door kunt gaan. Hier fantasieën dat ik vond dat heel helderheid die massage had als televisie ideeën. Maar ik kwam een keer een man naar mij toe die zei jij bent een van die massagetafel van die sporten.

Waar is dat voor? En ik kon niemand gewoon niet uitleggen. Die man begreep niet wat het was. Die zag op tv steeds een man of een vrouw liggen met een handdoek om. En een interview. En ik begreep daar helemaal niets van. Ja, dat komt ook echt niet meer uitleggen. Zo kan je je voorstellen dat. Jawel, maar dat heeft dus te maken met de app, met dat je dat. Ik hoop dat ik. Ik ben niet vies van abstractie.

Ik hou wel van dat je dingen een beetje abstraheren vind ik spannend. Ik hou ook van. Ik heb ook liever moderne kunst dan oude kunst. Ik vind het iets abstract, maakte van de sport eigenlijk wel mooi jazzliefhebber. Ja, ook dat zit daar nou klopt in. Weet je, ik heb liever geen mensen die zingen. Ik heb liever iemand die saxofoon speelt. Is ook een abstractie eigenlijk van je stem, maar vind ik mooier.

Het hoeft niet allemaal benoemd te worden. Nee, je hebt helemaal uitgelegd.

Maar nee, is het daarmee per definitie? Euh, voor een en een smaller publiek wat jij maakt of doet? Nou niet? Niet per definitie van mij. I. Ik vind televisie bijvoorbeeld ha of krantjes dat zijn. Het zijn geen massamedium eigenlijk.

Maar ja, maar t is niet voor niets dat je bij de VPRO zit. Nee klopt. Nee klopt. En NRC is ook een krant die zeg maar eerder die kolenspoor publiceert. Van Wilfried denk ik dan aan de Telegraaf misschien? Ja, dat weet ik niet, maar dat zou kunnen. Maar. Maar ja, uhm, het is zoals vrij vrij specifiek werk zal ik niet zeggen. Ik bedoel, jullie willen hier per se iets van Asti hebben staan als wijn.

Dat kan men ook gewoon op papier en het liefst in jullie maaltijd die ene keer aan de overkant gehaald. Bij Sparta Waasmunster wel. Verhaal A. Brouwers die nu al heel slecht weer zijn. Waarom niet aanhaken bij de club? Als je auto mee schoonmaken? Euh. Het woord gevallen wat bij de combinatie van woorden code geel? Euh. Wij hebben daar in de eindejaars podcast met Thomas uitgebreid en Thomas zat er toen bij. Euh, over gehad, die was er.

Euh. Nou, ik denk dat we door de documentaire is een heel hard 1 goed overwogen besproken hebben. Maar Thomas die zei ja, die was er best wel uitgesproken over. Die zender vond niet altijd even even professioneel overkomen, die niet van de makers van de Van Dyck was maar inhoudelijk over de vloer gehad. Ja, maar hij over de ploeg zelf zeg maar. Maar ik vroeg me af hoe.

Uhm. Hoe heb jij het kijken? Nou eigenlijk eigenlijk?

We hebben net over Colmschate en dat ik het was. Het was een beetje een de Luwel tijd in de zin. Dat was niet zoveel in dat weekend. Ik had Hijman. Code geel komt eraan denk. Nou, dan heb ik eigenlijk wel popcorn.

Kopen heb ik ook wel. Euh, ga ik er nog gewoon naar kijken? Ik laat erop aankomen. Het was volgens mij pas om 7 uur of half acht afgelopen naar Ramé keer en die konden niet gewoon dealt.

Ja, daar gaat het over gaan. Ja ja ha.

En ik zat ook in die drive. Gek genoeg gehad had ie. Had ie al code geel ook die drive van. Ha van de wedstrijd van de Tour. En dan moest ik. Daarna liep ik naar boven als halfapen. Het collum klaar Paffett. En als het niet kon, ik kon je gewoon terugvinden en ik ik. Ik was best enthousiast eigenlijk. Vond het wel. Ik was weer terug in die tour en ik zag dat de hitte van die van die van die wedstrijd wel.

En en ik? Ja, ik vond het ook heel fijn ik. Ik vond het ook heel fijn dat Rochlitz niet won. Dat had ik gewoon. Dat ik gewoon enorm naar mijn zin, want ik vond die tour in tegenstelling tot veel mensen helemaal niet zo'n leuke tour.

Hij was hartstikke saai, totdat die die laatste dag tot zaterdag toch maar. Maar dan heb ik dus over 20 dagen weer het saaie bijna een dag niet. Als je dat op je AirFrance afspreekt, ga je niet zeggen. Als ik dit nu al weet, dan blijf ik thuis op de laatste dag wel Morf.

Wanneer die laatste dag die tilde dat wel van een zesde naar een negen weken gaat. Klopt dus. Dus ja ok.

Dus bracht je weer terug in euh ja. Laten we gemakshalve zeggen jullie t was in juli, maar toen in juli.

En kijk, jij wil ik? Uh, uhm nee, ik ga daar niet geheimzinnig over doen. I. Ik ben uh. Uhm. Uhm hè hè hè?

Het team zal ik maar zeggen van Holland Sport hè?

Dus Rob, Hotze Mans, Renate Verhofstad en ik waren eigenlijk in indirecte v. Piro. We hebben naam dat er een lijntje lag tussen iemand van Jumbo en de VPRO. Die kent elkaar toevallig vanuit de jeugd of zo geloof ik. Die had gebeld van God, willen jullie die docu niet maken? Devlin Corona tijd met alle beperkingen van dien. Dus ik heb een tijdje. Ik heb zelf nooit aan tafel gezeten, maar ik heb wel in granaten gezeten. En en en toen is er ook een onderhandeling.

IE is er begonnen zeg maar euh, met mensen van de VPRO omdat dat wij dat zouden gaan doen. Intussen waren wij bezig met plannen daarover te Formica was nog niet zo van overtuigd.

Of dat wel voor mij persoonlijk als maker wel een plezierige maar jij docu zou worden omdat even perspectief wat meer uitkomt tussen de NOS of de VPRO?

Wie nou aanvankelijk niet ook VPRO, VPRO was van eerste of VPRO was VPRO was de eerste gesprekspartner ook.

Uhm. En. En dat en en het gesprek euh. Ging eigenlijk niet zozeer alleen niet zozeer over de inhoud van tableaus. Heel duidelijk van ik heb Richard Plugge nog aan de lijn gehad van dat je daar als maker niet bij kon komen bij die ploeg, want die zaten in de bumble, zoals dat heet. Toen was dat cameraman Thijs, die ik ook kende.

Trouwens een goeie cameraman die de beelden zou maken. Daar mocht je gebruik van maken. Exclusief en voor de rest moet je t zelf maar uitzoeken met je eigen ploeg. Maar je moet niets en misschien. Je één of twee keer iemand interviewen, maar je mocht er niet elke dag bijzijn en zo ja, restricties waren. Nu dus wel. Dus ik zat er al over de twijfel of dat voor mij als zoals ik dingen maak handig zou zijn. Ik dacht eigenlijk van niet.

Ik dacht van je kon niet even met de Rogiest naar de plaatselijke barbershop om maar eventjes met een radiootje op de achtergrond een beetje spaart. Dat lijkt te verwijzen naar een ander ander filmpje van mij. Maar nee, dat dat kon niets. Ik twijfelde of Renate ook en Rob. Rob. Rob is ook een eigenwijze camerman die zei ja, maar we hebben wel die mogelijkheid van die beelden van die camerman. Maar ik denk dat ik daar als ik. Als ik dit zou doen, zou ik ding heel weinig gebruik van maken zijn, want ik zou gewoon mijn eigen werk gaan maken.

En buiten de ploeg is wij zou het publiek zouden we buiten de boot en bij zijn. Wij waren kijk, ik hou heel erg van hardcore sport en dat was dit ook. En dan die opzich vond ik een hele goeie documentaire, want je zat er bovenop. Euh. Maar maar maar ons clubje zit. I. Hangt een beetje aan die zijkant. Weet je wel? Euh. We richten de camera heel specifiek op andere dingen. Euh, daarna.

Tenzij Chelsea meer op eigen titel Histoires. Euh. Misschien wel op de romantiek van de dingen. Misschien wel meer op Korona. Euh, bewijs spreken. Je gaat in een dorp zitten. Dan komt die tour één keer langs. En daar maak je dan een soort verhaal van de dag van wat mensen daar in korona tijd.

Misschien hang je de hele tour over of ga je de hele dag bij 3 jengelende kinderen zitten die het huis niet uit mogen vanwege korona en met hun neus tegen de ruiten zitten als daar als naar de kopgroep voorbijkomt. Zo zouden wij dat dan doen. En dus het was wel.

Het was wel echt. Dus dus ik was echt wat anders. Anders gezegd, het was heel anders geworden en ik twijfelde al daarover. Maar de VPRO kwam daar al kwam daar helemaal niet uit, want er moest gewoon geld betaald worden voor die camerman die daar in dienst was. Hij zei ja, als jullie dan gebruik gaan maken van die beelden, zei Jumbo, dan willen daar ook geld voor zien. En die onderhandelingen liepen eigenlijk al heel vlot. Nou ja, één of twee schepen kreeg ben ik nog geeneens.

Ik was er niet bij. Spaak gelopen op dat bedrag. En de VPRO vond ook onhandig zijn. Ja, waar raken we nu in dat wij geld moeten gaan betalen voor een camerman die niet niet onze cameraman is? Dus die zijn daar ook op afgehaakt?

Super Vuurmolen beelden verkocht?

Ja, terwijl het maar aan de NOS heeft wat hij heeft dat wel besluit om te doen. Maar ja, da's een interessant journalistiek. Nog een interessante discussie zeker, maar ook vanuit.

Ik denk echt vanuit een bevist. Maar het is wel euh. Volgens mij is een van de inzichten die zij hebben en wat meerdere ploegen de laatste tijd hebben is dat dat het een wielerploeg is. Een bom met allemaal verhalen en die verhalen moeten verteld worden. En in de kwaliteit van die verhalen vertaalt zich de de waarde van een wiel, zeg maar de.

Maar daar ga ik nog even iets. Iets zoem ik toch even uit als deze docu gaat. Er zijn natuurlijk Kees Jongkind die het echt goed gedaan heeft. Trouwens uhm, die heeft nogal eens een keer zo'n docu gemaakt.

Was dat in jouw tour toen van Bourlau bouwkeet had?

Ja maar dat? Ja toen hij trainingen was Wall Street in de tour van Beethoven wou. Maar die was ook gemaakt met heel veel cameraatjes in bij ploegleiders Enzo H.

In die periode ontstond eigenlijk ook. Vanwege die dope toestanden ontstond het verhaal van het wielrennen moeten de deur opengooien en alles Massy. Laat alles maar zien. En ik heb liever een dichte deur. Ik ben wel laat alles machin. Da da da da dat. Dat is een.

Ja, dan kan iedereen het zo. Is dat? Ja, dat is het. Nou ja, dat klopt wat er volgens mij in een aantal ploegen is dat gedaan. Je ziet het ook heel veel. Die deur gaat open, je mag alles. Je mag alles zien bij voetbalwedstrijden, maar ook in de kleedkamer komen om en.

En ja, omdat jouw. Omdat jouw concurrentievoordeel om het zo maar even te zeggen zit m juist in dingen gedaan krijgen waardoor je dingen kan filmen die niemand anders kan filmen.

Nou ja, je moet je moet, je moet a. Als een deur dicht is moet je natuurlijk veel meer van jezelf dat je de deur a. Weet je wel. En ik denk meteen aan dat beeld. Heb je andere tijden sport gezien? Vind ik ook fantastisch met jou. Duidelijk dat de dichte deur en van Gaal? Die gaat daar filmen.

Heel goed naar rechts. Of fantastisch. Als je alleen maar denkt o nee, maar dat Laurens ten Dam dus 2 minuut 10 want zo lang duurde en dat filmpje volgens mij nog een dichte deur zitten te kijken. Alleen maar het geluid van Van Gaal horen wat heeft. Wat heb jij allemaal niet in je hoofd verbeeldingen?

Daar zitten die zestien spelers. Of weet ik veel hoeveel we of dat banken zijn? Ik vond het bijvoorbeeld ontluisterend als we toch weer teruggaan naar code geel.

Hoe eenvoudig?

Bij de Jumbo ploeg wij niet, bij aambeien bij bij andere anders is. Euh. Wielrenners worden aangespoord tot iets. Het was toch bij het begin van de Tour? Kregen ze te horen Z.M. Op. Doe je best. Woonplan doe je helemaal op. Er is n plan B Gaper Geel. Ja, da's een beetje zoals je. Ja, dat zou ook een beetje. Hoe het gênant is natuurlijk. Maar is. Daar is dat niet altijd zo denk ik.

Ja hè hè? De de heroic gingen wel een beetje vanaf zeg maar. En de de. Ik snap wel het was. Het was een beetje ontluisterend. Ik weet niet of t goeie wordt, maar t. T. Volgens mij stonden de ploegleiders ook met gesloten armen ofzo. Stonden ze wel te praten. Wat ik wel was niet inspireert. Eigen ervaring weet ik wel wat ze continu camera op een snufferd ook niet Reweghs vinden. Nee, nee, dat snap ik ook wel.

Want ja, maar ik weet wel dat ik dat thuis. Die man zit er al zo lang bij dat ze die bijna niet meer zien. Dat levert af en toe dan wel bijzondere beelden op.

Maar wat? Euh ja, ik heb jouw column gelezen. Ook over over code geel natuurlijk. En euh. Ik vond wel dat je het goed zag met Bloemmolens, zeg maar de kick die uit de emmer springt. De enige die eigenlijk de tactieken in vraag stelt. Iemand die de vrij bijgekomen is bij de ploeg of A en B. Want die is er in de winter bijgekomen en toen ging het seizoen beginnen. Toen hebben ze ook acht maanden niet gezien en toen stonden ze aan de start van de Tour.

Dat vond ik wel een hele mooie. Ja ja ja, zo heb ik een Kölob. Krijg je een column. Ik kende wel aan het nu allerlei verhalen bij VPRO's voor die column. Niet zo interessant en misschien voor dit ook niet, maar het is er weer eentje van de achterkant.

Hoe dat dan?

Hoe de trainer werkt, hoe die dingen werken en dat er toch ook wel ook wat te maken heeft met commercie soms? Of met H. Uhm. Uhm maar. Maar ja dan. Dat verhaal van Dumoulin is een D. Dat wordt hoe de met hem om werd gegaan vond ik wel ik. Ik dacht eerlijk gezegd als je. Ik ken Tom niet heel goed.

Ik heb al een paar keer wat bij hem gefilmd. En wij mogen elkaar. Denk wel, zeg ik dan op grote afstand, want ik zie verder nooit ik spreek hem ook niet.

Maar uhm, uhm, ik dacht wel van zo zou ik zou ik als ik Tom Dumoulin was volgend jaar nog in de ploeg willen rijden. En ik dacht eigenlijk van niet. Misschien is dat inmiddels goedgepraat en moet je tegen stootje kunnen, maar ik nog wel. Hoe cynisch. Mensen in de auto's over en. Toen hij zijn zadel een paar keer naar boven en beneden wilden hebben, twee wielen mee dacht van Paul. Als ik dat van mijn baas zou, zou ik zeggen hij baas, ik ga eens wat anders zoeken.

Ik vond het. We hadden het. We hadden het nou over.

En van mijn fiets had ie ook. Ja. Uhm. V Sunday in hell. Ja, weet je wel, een docu over Parijs-Roubaix. Jaren terecht in 6, zei hij jaren. Begin jaren 70, al in jaren 60 van Beense vermogen integraal. Daar zit daar de grote jongens bij. Mijn grote held Francesco Moser. Waarmee De Vlaeminck en Eddy Merckx en Merckx en ik. Ik kom erop omdat Merckx die ook heeft, een deel van haar manisch. Die twee mijters de hele tijd.

Maar S Abeltje millimeter omhoog, millimeter naar beneden dus de grote Merckx. Maar voor iedereen zegt. De de wielergod van de wereld, zal ik maar zeggen. Die is ook met millimeters in de weer. Waarom zou Tom Dumoulin elke Tour etappe niet zeven keer te maken hebben geroepen om ze om zijn zadel een millimeter of hoger of lager zit? Alles wat voor hem van belang is? Moet jij daar dienend in zijn en niet eens chagrijnig worden? Hij is wel heel erg, want cijfers zeggen over.

Nee. Ik heb ook wel eens een keer. Ik ben echt een lul van een fiets natuurlijk. Maar ik heb ook wel een keer mijn een groep last van mijn, van mijn van mijn knie gekregen zadel, zei iemand. Je stapt net iets na op Zabel. Twee millimeter weg was te pijnlijk. De moet op aarde. Moeten jullie er alle twee kennen dit fenomeen? Dus luistert mensen dus. Ik denk dan in het geval van code geel. Als ik dan hoor hoe cynisch zijn met Tom om gisteren in Limbo een derde bal van hier tot Tokio nog heb ontvangen.

Daar vermoed ik dezelfde Toeva moeten uiteraard. Maar denk ik van euh ja. OK, wij zijn er maar eens bij jullie erover denken na ik heb. Ik heb daar en dan maar wat ik wel weet is. Euh, op dat moment. Euh is. Het gaat eigenlijk op dat moment natuurlijk niet om Tom meer, want Rochlitz is de kopman. Dus euh. Hij kan best wel de zaal op een been afzetten. Ja, maar hij moet eigenlijk de rest van de ploeg daar niet mee belasten.

Dus door die radio heb ik maar die we. Dat is allemaal Ruijsch natuurlijk in hun oortjes steken krantenman. Auto komt naar voren, maar euh dat. Dat is een beetje wat ik zou adviseren. Zeg maar van maak jezelf. Euh, hou je grieve is voor jong en oud klaar. Nou word ik effe een hele ouderwetse wielerfanaat, weet je wel.

Kijk euh. Die ploeg zit. Is dat fenomenaal in elkaar? Weet je wel dat wat er was? Goed in en en zelfs zelfs. Als Steven Kruijswijk afvalt ook nog twee kopmannen en twee kopmannen.

Denk aan één kopman. Die ging uiteindelijk ook in dienst rijden en dacht daar kwam dat treintje weer. Maar ja, mijn God weet je, we constateren ook dat de 20 dagen saai vonden. Weet je wat? Dus er is iets in het wielrennen gaande annuïteit tijd ha van de structuur van hoe zo'n ploeg wordt samengesteld en hoe er gekoerst wordt en ook hoe er ingekocht wordt. Zwak.

Maar zeggen dat het steeds meer een catenaccio Luger werd, catenaccio en catenaccio wielrennen is geworden en een en in ploegen ploegenspel is geworden dan dat. Ja, waar praat iedereen nou het afgelopen jaar toch eigenlijk het allerliefste? OK. De tijdrit van Poggio Car ha, wat eigenlijk een solo optreden is en een Ronde van Vlaanderen van Vlaanderen 1 tegen 1, weet je wel. Uiteindelijk willen wij euh. Wil ik althans toch niet vermoeid worden met.

Besluiten van ploegleiders of stramien die uitgezet worden voor hun hele tour. Maar wil ik gewoon woestijn jonkheid? Dat is explosive op die fiets. Wat is een romantisch drama? En dan ben ik romantisch. Jaja, fucked.

Ja, je zit de koers verdomme aan mij. Dan maar de romantische klootzak zijn. Maar hier zit een wielrenner. Hij heeft gewoon gekoerst en verdiensten voor betaald. En die vent, die vindt het ook saai. Maar of niet Lauwens? Of zit ik? Ik doe. Ik vond het zeker niet saai omdat ik wel helder zijn dat je saai vind. Ik wat je had, gaf de zes tot aan de laatste. Ja, het was. Jaja. Maar wat?

Wat? Wat? Waar gaat het voor mij? Is het dat ik bedenk wat en wat zou ik anders doen? Weet je wel? Zou ik me? Zou ik me de hele tour ook zo opstellen? Als je morfisme hebt ge heeft gedaan of zou, zou ik misschien andere keuzes hebben gemaakt. Weet je wat die tactische analyses? Dat is iets wat het voor mij altijd nog wel heel leuk maakt is en gingen. We hebben bv. We hebben met beeldformaten over gehad.

Brailsford heeft natuurlijk al zeven keer de Tour gewonnen. Ja, en die kan nu opeens zeggen van euh, want die heeft in de Giro gewonnen met 1. Met aanvallend wielrennen. In Engeland gaande gaan de waarderingscijfers. Of hoe je het maar wilt noemen door het dak. Is er een kentering? Ga gewoon te. Waar gaan we met Ineos? Gaan we altijd koersen zoals in de Giro? Want dat vindt publiek leuk. Alles dit leven gaat in golven en de golf van de voorspelbare catenaccio.

Euh, alle wasbakken optellen en dan delen door negen is hoe goed je bent als ploeg denken. Die golf is wel een beetje, maar ik denk wel dat je twee Boussaer straattuig is. Voor de grootste zekerheid gaat Brailsford, die kan het zeggen. Die heeft zeven keer de Tour gewonnen.

Ja, ja, ja, de deur. Maar ja dus. Dus krijgen ze kampen die zeggen van mensen naar de Tour kijken en die hopen dat Jimbo Jumbo de Tour wint. Maar ja, je je Jumbo is geen wielrenner voor mij. Nee, dat jumbo's een ploeg. Ik heb al eens een kleur. Ja. Jumbo is een keten.

Ja ja. En en en en ik kijk voldoende. Kijk naar onze mensen en Tom Dumoulin is een renner naar mijn hart en na het duel. Als je niet goed genoeg is, dan kan die de Tour niet winnen. Dat is ie zelf ook. Doet ie zelf ook niet moeilijk over en ik denk ook niet dat die me had kunnen winnen dit jaar met het lichamelijk malheur. Misschien ze voor hem? Noem maar op. Maar ik? Ik mis wel de explosiviteit van wat wielrenner kan zijn.

Wat vind jij dan? Hoe kijk je naar Roglic als als ik dit zo een beetje in de afgelopen tien minuten hoor ze dat?

Dat dat is. Dat is een euh, een fenomenale red. En natuurlijk denk ik nou ja dat uh uh, jeuk jeuken je handen om een keer te interviewen.

Nee, nee, nee. Net zoals ik er mee heb gemaakt bij code geel zou ik niet weten wat ik er moet vragen. Gek hè? Het schijnt net zo'n leuke kerel te zijn of niet kent.

Ik ken hem niet. Ik ken hem niet, maar de verhalen binnen de ploeg, want ik hoor van ambtman bijvoorbeeld. Of hofsteden die voor je lopen. Allemaal met een vraag ja, ik vond ze heel vaak wel.

Hij maakte aan t eind, met name naast een verlies voor mij een hele sympathieke, groot sportman achtige indruk.

Nou, zoals ie ook daarna. Want wat ie allemaal over me heen kreeg een week later bleek dat ie niet voor van autokopers en erna wint die Luik-Bastenaken-Luik. Doordat alle verliezer. Ja, het is een fenomenale sport. Hij is wel gewoon terug kunnen komen en weer wat van die op de zaken op scherp zetten.

Want jullie zijn de renners hoor ik niet. En. Wat vonden jullie aan het eind van code geel? Dat en hij in de auto? Volgens mij bij Richard Plugge en later Tom Dumoulin. Ja, hij is even zaten te rekenen. Hoe snel kan je wel niet omhoog was gegaan en dat er toch wel twijfels over rezen? Wat vond je die duivel?

We hebben het ook over gehad. Dat was een euh. Dat hebben wij vertaald als een als een aantijging zonder euh. Waar waar niks achter zat, maar gewoon en de aantijging van een gefrustreerde emotionele renner.

Maar ik kan me er voor over gehad dat ze doelde op doping. Ja ja. En ja, weet je, al die wattage zijn honderd keer uitgerekend en ik denk dat het kan, want Rogge wordt wat pockets uit. Ja ja, er zijn op dat moment niet H. Zei vrijdag nee, nee, nee, maar als ik ze ook. Als je zo kijkt naar een week eerder, dan geloof je echt wel. Dat probeert juist sneller dan Dumoulin.

Ook zijn laatste tijd te. Want als was continu beter zegt en ook sneller dan Porte. Maar ja, weet je, dat blijft allemaal koffiedik kijken. Ja, maar dat is ook wel weer het mooie van wielrennen, zodat je kan koffiedik dat je kan komen.

Dat is zo. Dat is elk jaar weet je waar ik ik? Ik ben helemaal niet.

Ik ben niet zo ouderwets dat ik vind dat alle deuren gesloten moeten blijven en dat uit de verboden pot gegeten mag worden. Dat allemaal oké is. Uh uh ze sowieso. Uhm, zo extreem is het voor mij ook niet. Weet je wel, maar wielrennen mag. Mag best wel wat de doorzichtiger worden, maar dat is het ook geworden.

Maar is het ook helemaal niet slechter van groen naar sport? Absoluut niet heise.

Euh. Maar. Is een donkere kant het doorzichtig? Nou is toch een cameraploeg mee? Dus dat de kale? Als je op als je opstaat in gilt één keer gaat die camera al aan. Dus ze zien als het ware alles. En toch, aan het eind van de documentaire zijn de twee mensen twee renners. Alweer vraagtekens stellen bij de overwinning van Portugal. Als je ziet dat er altijd wel weer verhalen opduiken ook absurd. Jammer dat het voetbal en het verschil met de verhalen.

We hebben toch over gehad met Frank Heinen, die wel een keer na een koers alle renners interviewen. Bij een boek over schrijven weet je wel dat je in koers en heb je tweehonderd verschillende verhalen. Ik zou bijvoorbeeld 22 steken zegt maar dat t ja, dat is toch nog even terug naar na en dat sluit hem af. We hebben nog genoeg. Ontbreekt dus een behoorlijk lange intro van een uur.

Uhm, zeg jij dan naar die documentaire te kijken met het oog van een documentaire maken of gewoon van de wielerliefhebber alles weten?

2. Ik ben.

Ik ben wel gedeformeerd doen door mijn euh. Door mijn vak. Door door lang met cameramensen te werken en ook wel op sport te zitten. Dus ik kijk ook wel hoe dat gedaan is. Uhm euh. In de optiek en de opbouw van zo'n documentaire.

Maar maar omdat het ook mijn eerste keer was dat ik het zag en er weer een beetje werd meegenomen in de hectiek van die tour, zat ik ook wel gewoon als liefhebber te kijken. Dus dat combineert eigenlijk. Zou wel. Zou wel echt een heel tof experiment zijn om te kijken. Eigenlijk had je die had je niet moeten zien. De documentaire van Kees Jongkind, maar was dus op hetzelfde kanaal tegelijkertijd uit moeten zijn. Vers en universeel.

Maar wie voor het seizoen? Ik weet echt serieus, ik weet. Ik heb echt zitten overleggen met euh. En we hebben één keer de volgens mij echt bij elkaar gezeten. En ze maar eventjes geleden hoor. Toen de vraag kwam van de VPRO zou je dat willen maken en kunnen maken? Ik vond dat. Ik vond het wel een hoofdpijndossier, zeg maar. Als je dus niet bij de renners mag zijn euh, en heel veel dingen sowieso allemaal niet kan.

Wat maak je dan nog? Weet je wel? En kom je dan niet te veel? Dat was goed aan deze docu die zowel in de sport. En wij hangen er wel een beetje aan de rand. Maar als je echt te ver aan de aan de buitenkant komt te zitten. Ja, dan wordt het misschien wel een beetje gek. Absurd als je. Als je, als je in ons geval zo ver weg raakt, dan krijg je het verhaal niet meer.

Meisen. Nee, nee, dan krijg je de sport ook niet meer mee denk ik. Het zou. Dat was er waren grote twijfel bij mij. Op om de hoek kijken, want je je bent voor gesloten kleedkamers. Hoe heb je de les Bains gezien van Michael Jordan?

Uhm. Een paar afleveringen.

Maar niet dat je helemaal af wil klinken. Ik hoef niet meer naar één avond op gebint. Nee, nee.

Euh. Nee. Ik vond hem ook niet zo goed als andere mensen vonden denk ik. Dat heeft ook te maken met dat ik denk dat het wel fascinerend was. En wie ben ik om te zeggen dat ik sowieso moet? Niet zoveel mening daarover hebben, maar als ik niet helemaal gezien. Maar geef je niet.

Euh nou een gegeven met wist ik het wel? Dacht ik. Oh ja, zo'n docu vond niet waar zat dat in? Dat heeft te maken met dat het uhm heel erg opgebouwd is uit archief. Ja, heel veel archief. Dat is ook logisch natuurlijk, want iemand h. Je kijkt door de ogen van Michael Jordan, die dan in die stoel de hele tijd zit te oreren. Kijk jij terug op zijn carrière en alles wat er omheen gebeurde? Je krijgt wel een heel mooi archief te zien, maar ik vind ja, ik vind archief heeft ook iets teleurstellend dat namelijk je het zelf niet gemaakt.

En wij wij met hem. In de tijd dat ik Sportpaleis de Jong maakte wilden wij zelf beelden alles zelf maken. Ha, dat had ik ook. Daar komt ook dat probleem van code geel bij ons gelijk dat we dachten ja, die camerman, die is wel goed en die zit daar binnen, maar wil eigenlijk liever alles zelf maken. Hoe goed de werkgever beeld ook wel. Want dat schrijven ze. Ik zal je vertellen hoe extreem het was, maar had het net over een Sint-Willibrord.

Uhm ja maar uhm dan de andere dalen de da de goede daler. Uh Gini, wacht maar Wagtmans. Wij hadden ooit Rini Wagtmans op de massagetafel liggen en hij was een extreme daler he.

En ja jij die die dissen remmen gebruikt die niet en die durft er naar 100 toe een uur toe in die tijd op die stalen fiches. En dat ging wat zeker over hebben. En toen toen. Maar we vonden geen goed archief van een afdaling te hebben. Rob en ik zei hij Rob, dan maken we dat zelf. Want hebben we een ouwe camera? Euh, Rob en ouwe camera als wij film blikken ingingen. Nog zo'n 16 milimeter camera of acht milimeter weet niet meer één van twee 16 millimeter camera je met hem met een rolletje erin wat je echt moet ontwikkelen.

En Tim hebben een ouwe fiets van dezelfde fiets genomen waar hij op had fietste. In de jaren 60 Wagtmans. En toen hebben we in Limburg ergens een kleine afdaling genomen en ik ben met alle kleren aan Von Molteni shirt van Bollen, Molteni shirt en ouwe handschoentjes ben ik afgedaald. Zag je niet, maar je zag alleen handen, knijp je handen aan aan het stuur en een wiel en en. En hij had een. En zag je mijn hand naar naar, naar naar m'n zak gaan, achter in het Molteni shirt.

Daar kwam een washandje uit en dat zat vol met azijn, want hij maakte tijdens afdalingen hield ie een washandje tegen de zijkanten om het goed te kunnen blijven remmen. Dus dat Sjon af te koelen was.

Ja, om af te koelen of op het veld op het vuil van de banden.

Ja en nee, dat hè. Dat hebben wij dus gedraai. Daar hebben we een soort oud beeld meegemaakt, zelf ons archief gemaakt, wat niet niks haalde. Kijk, dat is dat is Holland Sport zelf al h. Zelf doen originaliteit. En dat ja ja dus het was er überhaupt maar naar.

Sluit hem af. Uhm, als wielerliefhebber. Leuk om te zien. Ja, je ging je voorzitter ja popcorn op schoot. Een spannend en spannend erin ingezogen.

Uhm. Als je het had gedaan, want er was nog maar de vraag, want het. Je wil ook dingen zelf doen. Dus waren de voorwaarden dan wel om het te doen dan? Dan waren er wellicht wat dingen anders. Maar er was je zelf in Frank precies. Dan zeg je. Dan was je ook zelf in Frankrijk geweest.

Was ik zelf in Frankrijk geweest, maar ik vond. Ik vond het dus heel moeilijk om dan te verzinnen ook. Wat hadden we dan? Dan kom je wel weer weg met je originaliteit. Misschien wel niet. Misschien is dit wel de enige manier waarop het had gekund, maar dan kan je. Ik denk wel dat we even gaan naar de rotje. En toch eventjes. Ik denk. Ik denk dat het ander. Ik denk dat dat kunst zinniger was.

Ik denk dat er meer meer. Uhm. Euh.

Abstracte beelden. Het was. Ik vond functioneel dat functioneel. Het waa, de de tijdslijn die gekozen was was ook de meest voor de hand liggende tijdslijn eigenlijk a b bij. Maar wij maken ook her en der een filmpje. Ik denk dat de eerste tijdslijn die de eerste optie was, namelijk we doelen van etappe 1 tot en met etappe 21 AKW. Daar kan dus per definitie niet wat nog meer op tafel. Wat kunnen we doen? Want die kan het niet zijn, want dan moeten we terug naar af.

Nou ja, bij ja ja ja, dat is gewoon een. Dat is gewoon een andere andere manier van kijken naar sport denk ik. Dat doen we natuurlijk altijd veel assertiever. En euh ja, als je met de jongens erop Honsem ons werk camerman. Is natuurlijk waanzinnig goed. Ook die vrijheid in zicht is die gaat.

Ja, ik heb alles gehad. Dat ik een keer euh.

Euh, dat wij Linford Christie hard reed in 400 meter. En toen waren we daar waar we die aan t filmen. En toen liep Colin Jackson, Queen of Nikolić en z'n naam kwijt. Een Jackson, zo'n hordenloper koning die Compal is kon hij niet zijn achternaam. Euh ja, ik weet wat je bedoelt. Knap knaken, knap. Hele mooie koppen en een vriend ook. Ha ha, een Brit ook een Brit. Die was daar ook aantreden en die had net.

Was net wereldkampioen over olympisch kamp en die die zagen. Maar ja, Rob bleef gewoon op. Opteer op de schoen van franquistische die niks met die gozer te maken sprak.

Dus als weet je wel als ja als hij je als hij op een o op een groenteboer zit zeg maar die die die slaat inpakken is. En Willem-Alexander komt in een onderbroek voorbijgelopen. Ga je echt met je camera draaien en Willem-Alexander? Dan blijft hij gewoon op de groenteboer.

Ja, maar hij is wel je. Je doet er nu een paar keer en op de één of ander manier steeds mee. Komt hij ter sprake. Dat is wel. Hij heeft wel voor een groot deel uit een groot aandeel in wat je maakt.

Je denkt er met alle plezier draag ik altijd van hem. Ja, en de camera spulletjes mee. Statieven. Want dat is gewoon een heel belangrijke. Dat zie je bij. Bij code geel. Ook die tijd is natuurlijk wel een fantastische shots gemaakt. Ja ja, maar vergeet de cameramensen niet.

Maassen op dat hekje met wie zit die op een gegeven moment? Zords binnen te dorpspleinen op het hekje. Beetje delibereren, mooi shot. Euh, op z'n nauwelijks aan boeren hekje. Gaan ze aan de koeien. Daarachter bewijst Verspreet dat het schitterend shot zaten ze een beetje cheeta's, was dat toen anders? En toen hadden die moeten laten waar de tactieken even. Dat was best wel weer de andere camerman, vermoed ik. Maar zeker hoewel.

OK ok. Uhm. Wanneer heb je voor het laatst een rondje Rothe gefietst?

Zaterdag? Wat had aan? Euh, ik had uhm. Ik ga heel graag met de stukken. Ik vind die lange broek een stuk lange broeken. Vind ik niet zo mooi om te zien.

Ik vind het heel mooi dat je ziet dat je bij een overgang je overgang van je broek naar je beestje zo mooi duel dikkere korte broeken gemaakt. Iets korter houden is een handicap.

Ik heb over schoenen. Wilfried zeg je ook schoenen hoog over schoenen?

Euh ja, overschotjes? Ja ja en uhm. Euh, wat zeg ik? Ik heb uhm. Ik heb bén stukken gekocht van de Mark. Ik ben ook eens in die eerste couronne. Pierres is wel aardig verhaal. Eerste Kroonen periode bij K. Die mocht niks meer. Maar ik zal ik ik. Ik las steeds de frisse neus van Rutte. Was eigenlijk van. Je mag wel alleen sporten als dat ook hé. Dus alleen fietsen mag het.

Was het goed weerman? Het was typisch voor de eerste periode en dacht ik ja, dan moet ik mezelf ook.

Euh, ik heb er tijd in.

In soigneur gereden vond ik best wel lekkere shirts gewoon. Want hoe heet dat spul wat jullie ook hebben? Waarschijnlijk noem je dat. Ja, waardoor je merino. Nee, geen merino dat schoot. Moderne wordt dat wel. Nee, propolis, shit. Het moderne gedoe, functionele shirt van snelle goeie shit rij ik in.

Euh euh. Maar uhm euh. Toen dacht ik ik in die kroon opereren. Ik moet mijzelf een mooi shirt cadeau doen. Ik zag al die dingen. Ik dacht van ja, ik heb ook wel zijn Raffael periode gehad met me. Te cliché. En zo ja, weet je wel. Maar opeens raakte ik misschien wel een beetje door de weemoed van die eerste Kroonen periode. Ik denk. Toen kwam ik op de marky uit.

Ha in Italie. En die maken reed. Die zijn zo mooi. Nou ja, dat. Dat is dees ja die je nu. Die jullie Compère. Kom je met een shirt aan je voor de mensen die niet begrijpen, maar is te warm gewassen. Dat shirt was heb ik besteld. Maar ja, het was de was de eerste of tweede week Sherone periode in Italië. Bij de in Bergamo.

Het ene na het andere lijk werd door de dokter doorgestuurd naar de militairen geborgen en daar op veertig kilometer vandaan stond fabriek van t shirt. Wat ik kocht dus ik kreeg. Ik had dat besteld via site 1965 shirt met Pinarello, de op cycli en de daarop gestikt en zo merino. Het volledig ouderwetse Gemara zo goed gemaakt. De godsvermogen dus. Ik kreeg vijf dagen later kwam de. Ik had het helemaal niet verwacht en het zal wel heel lang niet. Kwam inderdaad Dee Dee Dee Dee B.

De man die belde aan. Ik was nog in de fase dat ik dacht van ja hebben pas pakket aan en misschien zit daar wel Korona op. Weet je maar nooit Itali. Dus ik heb dat gelijk in de hoek gelegd. Handen gewassen, de deurbel schoon gepoetst en pas twee weken later durfde ik het over te maken. En daar zal die knielange toch wel echt dood?

Je op de kartonnen doos wel een huiskamer staan? Ja ja, toen pas durfde ik het over te maken.

En ja, geweldig mooi bij mij, maar dat is toch wel merkwaardig. T Is heel ouderwets, die bol, maar op één van manier heb ik daar heel lang Highfields en ademt zelf fantastisch. Goeie marineblauwe.

Rare literfles, niet te veel suiker. Maar goed, ook met die was ging het mis met euh, iets waar ik dus nog even duren. Is dit de Marky waagstuk, want die zijn er waren heel goed bij. Uhm, waaraan voldoet goeie kleding voor jou? Moet wat je gewoon qua looks dat echter niet functionaliteit. Ik ga echt wel de redeloos simpelweg voor de looks. Zeiken over de kou en mensen.

Maar ik. Ik heb. Ik heb met mij. Ik heb ooit een. Dat is al een jaar of zes geleden een een euh. Ook een beetje raar na. Wel mwl met moderne stopt, maar een beetje retro achtige kleuren. Gekocht in een shirt van. Van Raffael met lange mouwen. Met met euh. Met een soort herfstkleuren bezit bruin Yutu mostert kleur en zwart in ofzo. In drie, drie stoffen zo. Het ziet er geweldig goed uit, die is er.

Jezus. Zij kunnen een collector's item zijn er maar weinig van gemaakt. Dus daar fiets ik dus. Dus dat heb ik dan. En voor de rest zwartjes van ombouwt van de zwart en sober, maar sokken onder of over die beesten.

Sokken bad schisma, zo schrijft Jaffe in v d is.

Als je het over Schunck je hebt zie je dat niet. Dus. Ik vind het wel een. Ik vind ook kan je kan je een witte kous draagt van je zwarte beest.

Ik heb die oefening echter juist wel mooi. Ja, maar dan moet je dus een zwarte schoenen zijn. Ik zit even te denken aan wat zou je trouwens onder wat zou uokz? Dat doe ik altijd mijn best ook.

Gaat de bal aan en blijf plaatsen maar zeggen dan heb ik nog wel eens randje kous. Ja ja, dan vind je dat dat wit kan zijn. Dat kan wit zijn. Ja, dat kan wel. Mag wel eens, want dan krijg je wel een beetje zo. Ziet er wel flitsen uit een stuk.

Ik ga. Ik ga toch heel even meenemen in het schrift, maar in deze podcast een potentiele beeldrijke hoor. Maar het heeft echt een groot ding. Euh, sokken. De boven of onder. Ik ben van Derboven. Louage, zegt de ander. Ik ben ondertussen wezen, daar is er nou tweede. Mooi Stojic, maar live weer is een. Het dier is een potentiële euh, oplossing en dat noem ik de Iljo Keisse oplossing laat terugkeren. Beiden zeggen ik ben je aan het overhalen.

En dat is Iljo Keisse die euh euh, de kat op de fiets.

Jazeker, hij zit helemaal een goeie gozer van de hoofdstad.

En uhm, die draagt zijn basisstukken over zijn sokken. Basisstukken net over sokken. Inderdaad, maar die bedekt met zijn beens stukken. Alleen het laatste Fenty metertje van zijn sok. Dit is heel veel mensen sturen mij dan Aartrijkse vrij hoog. Hij trekt er gewoon heel erg op. En ja, mensen sturen mij een berichtje. Iljo Keisse is toch een stel Koni. Over zijn sokken en met de eerste keer dat ik dat krijg natuurlijk meteen door mijn lagen. Kijk eens goed naar boven, naar boven kijken.

Ja euh. Dus vandaar dat ik even triggeren op jou tekst van even de witte sokken moest je nog iets. Want ik heb nog een vraagje over de beestjes. Ja, ik heb een probleem. En dat hebt ook te maken met het feit dat ik de. Ik ben 63. Weet je wel ja. Dus wat ik merk is is ie ik. Ik heb eigenlijk al redelijk hetzelfde gewicht gehouden en ook misschien wel dezelfde spanning, onbespied of zo. Maar of het nou door de.

Door de vermindering van mijn been, kracht of omvang zakt een beetje af. Komen ze er alsmaar in. Christelijke moeten echt klein zijn. Moet echt klein zijn uit de stress van straks zitten en dan nog optrekken. Ja, en dan zitten ze zo'n stuk zo'n centimeter.

Of ik trek ze wel tot maar met ben ik aan het wijzen op mijn bovenbeen. Maar je krijgt ze niet over jaar na tot bijna tot je lies.

Ik denk dat je nu heel netbal. Ik denk dat je je stiekem met bijna over je zak heen trekt. Links over rechts of links en rechts een bal links. Zo lekker winter. Vandaar ook het schisma. Amsterdam is de enige man die links een bal een de bal in stukken kan toveren. Ja, dat is weten. Maar nee, maar ik reed op.

Ik heb dus al problemen, heeft zakt af, zakte een beetje af, maar daar krijg ik het probleem. Gisteren zaterdag zaten reed ik fiets en geen denk je. Want dat het allerergste vind ik. Als je dus als je dus dan als je t dan wint is dat je een klein stukje lichaamsdeel ziet, kan ik niet terug naar wat vind ik?

Dat vind ik een soort van ja voor mijn Spoormans cycling is zum kotzen. So kotsen doen het in het Duits, maar het gebeurde mij dus.

Ik voelde aan de wind. Ik denk shit, er is een klein stukje. Het lukt ook niet geschoren in deze tijd. Julius is denk shit, wat moet ik?

Weet je, maar hoe doe je dat? En wie doet het? Ga je al fietsend dat een klein stukje repareren?

Want eigenlijk is het best om af te stappen voor een echte rups goed op te trekken. Maar dat vind ik wel een moment hoor. Stoppen met fietsen bij het bezig. En als er dan een renner iemand langs die ziet jou dat doen. Dan is echt een hele zondag. Amateur terwijl ik. Ik rij als een prof. Het is mij duidelijk.

Het is mijn ervaring dat even optrekken al fietsend werkt. Niet? Waarbij je vijf minuten verder sta je weer. En liever geen enkel stoppen. Kijk uit voor de Amstel, want dan draag ik ze over je broek. Je mag alleen in een wedstrijd en dan zijn ze net als hij ze uit Jorans. Tenzij je Tom Boonen haatte ze onder je broek uittrekken.

Nee, ik heb de indruk dat de meesten niet dat de hoeveel procent rijdt met me, met de bewijsstukken.

Ja, toch wel veel modelabel Fifty V. Gewone toeristen of andere manier trouwens. Lange broek of menselijk ingrijpen is met beesten omdat ze met de molen en dat ze af kunnen op jij.

Al wat ik optisch gewoon mooi ziet is natuurlijk.

Na het gouden bovenbeen komt met een lekker bruin pak uit ook trouwens. Ik vind het ook. Ja, ik ben heel blij om te horen. OK, dus we hebben effe kijken. We hebben sokken gehad. Het stuk stukgaan.

Schoenen wit dit schoenen. Ik heb er lang lang wit gehad en nu is zwart veters of ik vind beter.

Is dat ook? Ja, dat blijf. Ik weet je redelijk vind ik veters. Wel, ik, ik, ik. Ik had veters. En toen? Toen dacht ik wat justitie voor een had. Is dit voor een onzin? Want toen zijn vriend tegen mij. Ik heb ook V-test, die woont in Italie. Zei Ik heb ook veters en die v dat moment van t. Van het knopen van de veters en het da. Dat gebruik ik om in de concentratie te komen.

Dat ik ga fietsen dacht ok. Dat is eigenlijk wel waar. U even de tijd nemen doet de markt.

Die vriend doet er marketing bij. Jiro Chance a ok.

Ja, ik heb Bohez ook. Dat is Shimano. Ik heb een tijdje met veters ook gekoerst. Ja, serieus Ashya. Met veters? Ja ja. En dan zeggen dat was je de enige denk ik niet. Nee Wiggins. Wiggins ook. Stijlfiguren toch mee uit hé. En ook wat ie niet eens lijkt. Ja ja, ik vind ik heel fijn rijden omdat het ook niet.

Ja, ik heb nog nooit met andere wijven voor de luisteraar. Wilfried de. Heeft zo'n fietser anderhalve meter van zich af staan? En euh, uhm, ja, je weet maar nooit hoor en wijst naar zijn pedalen. En die refereert aan het feit dat die speet blijft dalen heeft. En dat zijn anders dan man op de pedalen die je die hele kleine 80 procent heeft. Kleine rondjes waar je pedalen ook gewoon op klikte.

Ja en waar je aan twee kanten. Dus ja, ik ook. Is dat zo?

Ja, dus ik ik. Ik denk altijd van ja. Dat is voor euh. Voor de AV stappers als Mathieu van der Poel in die jaren speed pleiten wij in twee kanten. Zij is dat bewust of heb je altijd Shuman gereden en toen overgegaan als vliegplein? Nee, heb vroeger Captur. Ik heb wel wat een aantal fietsen gehad en ik heb dit nu al een jaar of dertien dus. Ik heb er een paar mensen wel aan geholpen. John.

John den Braber die die euh, die euh. Die is dus zijn slechtste periode lichamelijk zat zeg maar. Euh en langs de kant van de weg van de zesdaagse stond om renners daarna.

En ja, als je een beetje naast Ceh krijg je niet gefietst. Toen een hele tijd niet gefietst en die woog zo zwaar.

Oud renner, Nederlands kampioen geweest, podcast collega. Ja klopt. En op een gegeven moment? Ja, want hier in de buurt. Op een gegeven moment kennen eigenlijk niet goed. Nog geen moment heb ik iqss. Hij beweert dat ik samen met euh, met Denny, Dave, Dave Andriesse samen en zijn eerste rondje weer ben gaan rijden. Ja, dit was echt wel indrukwekkend, want euh, hij woog zo zwaar. Was gewoon ongezond geworden. Dat wist.

Dat weet je soms zelf ook wel denk ik als je als je dat overkomt. Maar het duurde heel lang voordat hier op de fiets zat. Maar toen heb ik hem ook aan de speed, pleeg geholpen, heeft er een tijd mee gereden, maar is nu toch op iets anders.

Wat mij vooral in fietsen opvalt is hij wijst naar de bek van me van de straat op gefietst, maar hij is weer spic en span. Ja, dat veel werken. Helaas ga ik toch wel over mijn lijk dat ik hier manusama bij het poetsen. Ik ben een put. Ik ben echt een poetsen en ik kan. En ik laat eerlijk gezegd het is. Dit klinkt echt heel Meuter, maar ik laat het wegrijden. Echt. Ik wil echt droog wegrijden.

Ik wil gewoon, al is mijn 100 meter op een schone fiets wegrijden op een droog stuk. En niet dat ik al na vijf meter gefietst heb. Ik heb er godverdomme opgepoetst zijn.

Hier zijn zijn hier regels voor mijne Nijs zijn. Er zijn wel regels voor terugkomen.

Want er komt heb je hebt gefietst. De eerste honderd, maar meteen meteen maken toch? OK. Ja, dat is nou net de de. Euh, dat is. Dat is een beetje de prof regel die ik. Zo zal langzaam ook een beetje, want ik werk gewoon. Smaakt het gewoon naar een schoon in plaats van dat je tien uur later doet. Maar daar is het er is. Dat is wel. Ik denk dat dat 80 procent van de renners gewoon effe neerzet en.

Volgende week maakt thuiskom nog immer fietskoerier.

Ja, ook in je fiets en gelijk. Want als je je krijgt in Bremen is het een moment van afkoeling. Heb ik geleerd van Rico?

Dan gaan we zondag over Ricardo en ik kan wel door therapie, maar dan kan je maar beter gelijk doen, want daarbij nog warmer dan een kwartier later doet. Ja dan maar. Nee, ik moest Rico ooit interviewen toen hij al bij Vacansoleil was en al verdacht was.

Riccardo Riccò, de voormalige renner die die die bij Vacansoleil gegaan heeft maar nog wel eens een Tour etappe won, brak wel glorieus kon verliezen.

Zakmessen had wat tolk toch? Van wat was de Sietsma? Nee, dat was mijn intro bij Bert Wagendorp. Die ja, ook daar gaat een beetje door elkaar over. Waar waarbij je naar kijken.

Ik weet wel dat hij. Ik wilde hem toen interviewen. Wat hem gefilmd met Rob Hulsmans voor Holland Sport filmpje ging dat wel heel makkelijk.

Met wat? Nee, lijkt me eigenlijk helemaal niet. Het was best wel euh, chagrijnig. Had er eigenlijk geen zin in, maar moest van Hilaire van de dingen na.

Die had nog wel even bij Gods gratie nog effe in dienst genomen worden bij dat bed. En toen we wel een filmpje met een maken en toen gingen we in in Limburg waren ze aan trainen, dus wij filmen. Toen gingen we de de. Hoe heette de. De eisen eisen bosweg en bovenop het bankje en daarboven een bankje zouden dan intervieuw.

Maar dat zag die helemaal niet zitten, want koud, daar vatte kou. Het was ook niet was in het voorjaar waarschijnlijk. En toen vond ik een ontzettende aansteller, maar ik begreep natuurlijk wel. Tom Dumoulin zei dat ook een keer tegen mij. Het was dus op de banner volgens mij toen hij me interviewde en ook fietsend was. Stokoud ging zelfs sneeuw volgens mij vragen.

Ja hoor, kon Tom bij mij in de auto heeft gezeten, dacht Mande.

Nog geen golvende zeurpieten. Maar ik snap het eigenlijk wel. Dus ook met dat schoonmaken als je een kwartier wacht in je. Drink kop koffie gaat dan. Dan loop je eigenlijk afgekoeld naar buiten en dan valt je kou toch door. Ja ja, dus gelijk schoonmaken zo'n lange lang hun weg.

Ja, het is meer aangekoekte mijn veel fysio's. Stom is die Riccò nu bij veel fietsen. Wilfried fietsen, fietsen veel. Nee, ik ben er weinig fietsen.

Ik hou het niet van lang fietsen. Ik fietsen. Ik vinden. Ik vind anderhalfuur vind ik heel plezierig en ik kom maar heel zelden voor dat ik me dat ik voel dat ik twee of drie of vier uur fiets echt vast vaste rondje. Meestal ben Rothe met met het hier en daar losjes euh.

Extraatjes noem maar op. En ik. Ik rij ook wel graag naar Schoonhoven op en neer, maar wel leuk leuke heen. Langs de Lek en terug naar het binnenland en af en toe Gooijer, maar ook in de auto.

En dan ga je echt wat ontdekken of.

Ik bedoel ik heb ik ken. Ik ben. Ik ben. Ik ben nog naar het Comomeer geweest. Daar heb ik me meegenomen. Dat was in die periode dat dat ik niet naar jullie meeging. Daar ben ik later in de zomer.

Ik al een paar maanden, ja, maar een paar maanden later ben ik een meegenomen. Ben ik naar de bleek dat ik voor mijn huis uit gewoon gelijk in kon klikken en gewoon één keer de klim kreeg. Maar ik disable or. En dat was eigenlijk fantastisch. Het was mooi weer. Ga je dan in je eentje? Ja, ga ik in mijn eentje? Krijg je eigenlijk altijd in mijn eentje? Ja, ik heb er ook eentje naar het Comomeer.

Of neem ik met mijn vrouw samen met z'n tweetjes met de auto lag die achter in de auto. Hoewel, heel leuk om met mijn eigen fietsje dan. Ik zal het trip kunnen beklimmen. Fietsrek eigenlijk voornamelijk alleen. Euh. Wat is je mooiste dag op de fiets eigenlijk? Heb je de mooiste dag ooit op de fiets? Zo goeie vraag zeg. Na Rikie zal er van fan van Van KOMO die, die komt zo in de buurt. Wat moet ik zeggen omdat ik daar euh.

Ik was in Italië. Het was een vakantie. Ik had mijn eigen fiets mee, want ze hun soms ook was fietsen gehuurd is nooit een feest. Je kan eigen al vertellen hé.

En nee, nee, nee, nee. En ik kon klimmen, want ik heel leuk vind. En ik kon aan die Salò, waar ik eigenlijk mijn eerste echte mooie opname hebben gemaakt. Daar heb ik. Daar heb ik zeg maar contact. Daar heb ik dat. Tuurlijk, het kerkje dat dat was. Toen heb ik nog helemaal niet bekend. Het is alweer 97, is best wel lang geleden. Ik dacht veel, maar toen heb ik via dat filmpje heb ik euh.

Euh. Gino Bartali ontmoet en bezocht. Daar heb ik hem gebeld. In dat karretje was ik bij zijn fiets aan zijn fiets uit. Achtenveertig ofzo. Daar hing een copies fiets en Casartelli in halte.

Toen heb ik hebben gebeld. Die zware stem van M.

Was een beetje ziek, maar ik was toch wel welkom. En toen ben ik vandaag naar Ponta Helmaal gereden om daar te interviewen.

Dag Allemaal weer aan afgelopen dacht ik allemaal aan.

Weet u wel? Toen ik toen ik dat laat, dat laatste tien, elf procent volgens mij. Volgens mij op weg naar het kerkje, het laatste laatste haarspeld. En godverdomme. Ik wist niet dat je stabel, maar dat heb ik s ochtends vroeg om vijf uur heel veel moeten lopen. Met een hoed op en een sigaartje toen nog in mijn mond, want dat vond Rob heel mooi als startschot hoor, die aan de opera of de deur.

En dan zie je maar zo zijn sigaartje rokend in het in de ochtendgloren rook ook sigaren roken.

Ik heb een jaar en dan gaan we tien keer weer opnieuw, want Rob wil dat nog een keer in een sigaartje Clowes en dit en ergens om vijf uur s ochtends een dikke hte ochtend opstaan. Maar daar dan. Daar heb ik ook dus omhoog gefietst. Al die herinneringen kwamen wel. Euh. Verbaast me niet dat je op de vraag de mooiste dag op de fiets, euh. In eerste instantie een Italiaans tafereeltje benoemt. Daar zit toch wel iets te.

Daar zitten we dit jaar bij professor Tully. Nou ja, daar kan men wel een hoop dingen samen. Ja ik heb ook wel goh, ik heb al mooie tochten gemaakt in in Italië. Ja, eigenlijk herinner ik me nou wel op vakantie dat ik hem ook bij me had. En euh, meneer B.

Wanneer ben je eigenlijk begonnen aan het fietsen? Was dat in Italië wanneer ik begonnen bent? Ja, wanneer begint iemand met fietsen? Die is gewoon stadsfietsen. Rotterdam, zal ik maar zeggen. Op de racefiets, de racefietsen. Ik denk zo op mijn 1 16de, 17de, 18 of zo heb ik me geen Cinelli ofzo. Volgens mij is dat.

Ja, je hebt best wel een mooie fiets mee die toen nog steeds was, maar zag er zo mooi uit.

Tweedehands gekocht. Best wel mooi met echte tipi's daarop. Dus prima. En ja, toen ging samen met. Ik ging samen met vrienden fietsen. Eerst met eerst mee met. Een tijdje in Rotterdam en met Hans van de Pol ook een fotograaf. Samen fietsen, uiteindelijk samen met gingen met het dan 3 en me begeven, gingen me ook wedstrijdjes regelen in de Ardennen. En zo ja, als wij toen met 4, toen met acht en twee jaar zijn we echt wel ordinair, werden gewoon ja, de hotels verbouwd in aquaria met scheerschuim en scheerschuim volgespoten.

Nooit de ambitie gehad om ook echt koersen te gaan rijden in de Ronde van Feyenoord te gaan rijden zeg maar. Nee dat nee ik.

Ik weet wel dat in die tijd wat in die tijd dat ik ging fietsen en je naar die kilometertje chatter kijken hoor je altijd. Als je 42 gemiddeld kan fietsen kan je met de amateurs mee.

Ja, nou, ik geloof niet dat ik het ooit gehaald. Althans niet als geheel.

Want als gemiddeld nog redelijk rap 2.40 gemiddeld. Ik denk dat je maar en en en en ik.

Ik zie alleen maar dat ik ken. Ik heb heel lang met die met die met die wedstrijden voor en journalisten meegedaan. Was daarbij één keer per jaar. Was dat dan fietsen geblazen? Weet je wel. En daar zag je die snelheid in Sochi met het jaar gewoon omhoog. Gaan die gasten bijna allemaal steeds spullen bij de beesten fietsen werden beter fanatieke fanatieker.

Hoe sta jij aan de start van de ronde voor journalisten of twee KNKV journalisten? Hoe het er aan staan met het mes tussen de tanden? Of lachen we ambitieus?

Ik ben absoluut iemand die wil winnen en ik trainde er ook echt wel voor. Maar het was wel raar hoor, want die maakte periodes mij dat dat. Dat er. Daar kwam de journalist op mij af die ik helemaal niet kende. Jongens die je die die twintig jaar jonger waren dan ik en die zei ik heb het hele jaar aan jou gedacht.

Geef je a totale gekte uit.

Wat een weekje dicht geweest, kort gewicht geweest. Ik heb het begin. Ik heb ik, ik ik. Ik krijg altijd wel.

Je had om wel A, B en B-ploeg idee om met de B, want de acht waren waarbij we waren waren. We waren bijna bijna zuur en bijna amateurs. Want ik heb nog wel meegemaakt dat dat Enca journalisten dat euh. Dat dat de journalisten upb dat Jeroen Wielaert meedeed. Ja, je had gewoon een enorme buik en die had een sigaar in z'n mond en een feestneus op bij wijze van spreken ging gezellig dagje gedegen zelf mee.

Maar nu zijn al de Biles journalisten. Kijk, kijk maar naar Herman van de Zalm. Thijs Zonneveld. Het zal allemaal veel moois zijn.

Al enorm veel op eigen kracht, die de arbeidsmarkt gewoon nog aan een geheelonthouding als het om seks gaat fanatiek zijn. Maar dat was toen nog niet. Maar. Maar ik heb mij. Mijn glorieuze moment was wel jij, zegt de P. Een pedant van enkele journalisten was het met het oog op Morgen Bokaal, wat eigenlijk ook een ook zo'n wedstrijd was voor journalisten toch wel. En ik weet goed dan. Euh. Tim Krabbé was zijn idee volgens mij met de Ates meen ik met de bezig bij of Timmer reed helemaal niet toen dat.

Ja, dat weet ik niet. Ik stond aan de start en ik had wel een plannetje in mijn hoofd dat ik wil en viel allemaal in duigen. Ik denk dat JW Roy nog op school zat in de slag.

Nee hoor, maar het wat wat er gebeurde was ongelooflijk. Het eindigde altijd in een sprint, altijd. En daar waren altijd een paar van die gasten. Ik deed geen flikker die al die rondjes niet. En aan het eind hup zoef, hoor je dan weer rijden, zei. Ik ben Choices. De zevende was een beetje mijn plek en ik had met een jongen afgesproken van. Als jij nou weggaat dan euh, want dan ga ik voorop rijden. Dan ga ik wel heel lullig in m'n remise te knijpen dat die gasten echt moeten remmen.

En dat kan je net misschien net nog wegkomen. En die gozer ging in de laatste ronde weg. Maar ja, ik zag het al tempo op goed in die jongen met werd ingehaald en op op 50 meter dat ie werd ingehaald. Er was nog anderhalve kilometer voor de finish. Was er ene fitte, slome bocht die dan door mensen moest je op de finish af.

Ik denk ik gaat godverdomme gewoon proberen. Weet je dat? Ik rij naar die gozer die ik op zag racen.

Daar rij ik naartoe met deze fiets. Je maatje.

Ja, ik ging de foll in en ik dacht van ja, ik wist gewoon. Ik kende dat beeld van dat, dat je dacht dat je aardig reed en dat jij naar links rechts door die sprinters gepasseerd werd door die grote mannen. En ik ben geen Reino en voor mij een te zwaar verzet. Maar ik reed en ik reed dat wel rond op dat moment. En ik ben zo hard gaan fietsen en toen en ik de finish komen. Ik denk.

Waar blijven ze blijven staan?

Toen heb ik aan eind heb ik heb ik, heb ik fiets, komt vandaag wel echt een jump gemaakt en er werd een foto van gemaakt. En ik won was de enige keer in de afgelopen vijftien jaar dat er dat er iemand voor voor de sprinters. En ik keek op die foto onder en Theo Bos zag die foto later ging toen wel miljoen zijn. Maar waarom maak je nog een jump? Ik zeg ja, ik dacht dat ze kwamen.

Zeven, acht meter voor die gasten. Allemaal ons aan op het stuur omdat ze niet. Nou, dat was ongelofelijk en ik won ook een beker, want ik had gewoon die kat van de sprint van peloton.

Klinkt als de mooiste dag op de fiets. Ja, eigenlijk had een paar vertelling wel, maar voor de rest is dan een geopend. Uberhaubt. Dat klinkt een beetje als Tim Krabbé die die die op een gegeven moment ontdekte dat ie kon gaan sprinten. Dat heeft ie ook in zijn boeken weet je wel, maar die dacht ik.

Ik ben niet helemaal zeker. Zou Tim moeten navragen. Maar dit? Die dag was Timmer volgens mij bij. Die had met Timmer soort plan en met JW Roy is een plannetje gemaakt voor hoe wij het met z'n drietjes Viertel zo timmeren. Niet mee hoor, maar die reed ik met de Ajax mee. Maar hoe we het dan zouden doen? Uiteindelijk liep het allemaal anders.

Mooi achteraf ja. En je hebt voor de naam voor de muur. Je noemt hem al eventjes Theo Bos. Dank je wel voor het bruggetje, een verhaal geschreven over Theo Bos. Ja meneer, was dat eigenlijk? Goh, dan zou ik op moeten zoeken.

Laurens zei jij jij? Jij refereerde net aan het verhaal. Het gaat. Het verhaal gaat het over dat je op stap ben geweest, ook met Theo? En dat moet in 2006, zeggen we. Ik heb met Theo nog over gehad. Luipaard in zwart wit. Hij het volgens mij. Ja, ja, ik heb het. Ik heb met meteen bij De Avondetappe gezeten in september en toen was volgens mij ook met jouw boeken uit. Dus dat was ergens in september en dat is daar ergens in en in 2007 geweest dat je bij hem geweest bent.

Wat in 2006 toen reeds zijn broer nog de Olympische Spelen of die schaatsen de Olympische Spelen tegen Azerbaijan geweest. Hij woont in Alkmaar. Het verhaal even voor de luisteraar wat een megahits gaat vooral. Hij zit altijd op de Turfmarkt. Mooi binnenhavens. Rjja viel met hem mee, want ik zeg. Ik woonde toen niet in Alkmaar. Ik woonde toen in Limburg. Maar wat gaat meteen over t verhaal? Want wat? Wat Wilfried beschrijft? Ik was toen dat was 2007.

Toen kwam het ook uit meteen in de muur.

Ja en euh. Ik vond dat ik best wel fanatiek professioneel, hard bezig was met mijn sport.

Weet je wel. En toen las ik dat verhaal. En toen dacht ik. Ik wat ben ik toch een amateur, zeg maar. Ik reed toen nog bij Unibet en ik ben. Ik heb toen ook echt wel naar aanleiding van het verhaal een stap gemaakt in professionaliteit. Hij vertelt over zijn voeding. Vertel even nog wat. Wat? Wat viel je op? Thuis zijn? Nee, dan zijn ze vlees eten. Eerst even voor de luisteraar, anders kan ik er helemaal geen.

Uhm, uh uh. In de muur staat een verhaal van. Door Wilfried geschreven, waarin die eigenlijk een dag meelopen met de wielrenner. Theo Bos begrijpt. En dat gaat over de sporter, maar ook over de mensen overigens in de inrichting van zijn appartement. Voor zijn gebruik in de training voorzien voor zo'n wijsheden op de fiets.

En volgens mij ook nog met die haalde hij ook bij het oud boek van Piccolo's Piet Moeskops te midden der kampioenen. Joris van den Berg te midden van de kampioenen en de legendarische Dat la, dat lag de lach. Een prent op z'n op z'n keuken eiland ofzo, dat kan ik me nog herinneren. U kent van Moeskops, maar het mooie aan dat verhaal is. Theo Bos was toen ook de beste sprinter ter wereld. Eddy was al een paar keer wereldkampioen geworden, was toen 23.

Toen dat verhaal geschreven werd. Ja, ik was al vier jaar ouder of ik ben een jaar of vier ouder dan Theo, maar toch kon je van hem nog leren.

Dus ja. Naar aanleiding van het verhaal. Want dat jij je hem uitgerekend bij mij maakt maken dat nood. En hij? Hij zit erin. Ik ik. Ik voelde me echt een een amateurteam. En en wat hij ging. Drie keer in de week ging je dan naar de slager en haalde die biefstuk van de haas. Mag wat wel? Alle troep die d. Die d die dit te vinden was. Ik haalde gehad bij de Aldi. Bij wijze van spreken weet je zit ik ook nog heel goed van, want dan was daar een meisje volgens mij in de slagerij je bijna romantisch.

Ja, je keek er op uit van heel euh. Ja dus die zat in z'n eentje in een appartement wat heel basic was in Alkmaar. Alleen maar met de focus van olympisch kampioen worden in Bejing, waar ik toevallig misschien wel naar aanleiding van het verhaal een jaar later ook was. Omdat ik dus wel een stapje had gemaakt.

Chances en euh ja, fantastisch verhaal als een monnik, een jongen van het platteland die daar is gaan wonen omdat de dat.

Dat de wielerbaan daar was. Ja, we hebben het net over. Gesoigneerd zijn op de fiets. En nou ja, en en een mooie zit. Ja, Piet Moeskops had een mooie zet. Maar Theo Bos als je toch een wielrenner moet uittekenen. Nou ja toch? Je schrijft die Theo op de fiets ziet zitten. GE weet dat die twee voor elkaar geschapen zijn. Goh, wat? Wat als het een mooi. Want hij ziet wat. Wat?

Wat? Wat? Wat niet vergelijkbaar zeggen. Ik kan eigenlijk. RUG, rug, perfect glooiend. Weet je wel, je. Soms zie je wel Sietze je een deel goed van mensen is. Denk je het eigenlijk na die reeds zit een beetje gek? Ja, kan er ook niks aan doen. Misschien een rare reet.

Maar ja, bij hem hebben knikje denk in de. Ik vind dat niet altijd mooi.

Mooie knik in de arm. Niki Terpstra kreeg van heel veel mensen fietsen tegenwoordig zeker twee houten stokken in zitten rivierarmen, maar dat doet daar niet. Weet je wel?

Uhm. Die verhouding lijkt bovenaan het bovenlichaam, dus die speler mislukt eigenlijk vorm in 2008. Euh hé. Ze werden laatst ingehaald door die door de Britten en ik vond het zo stoer dat ie toen gewoon op de weg ging fietsen.

Ja, dat is het uitzicht en daar heb ik ook een beetje de tijd geweest. Ook dat ik eigenlijk. Eigenlijk hoopte ik dat Sven Kramer hetzelfde ging doen en die is altijd eigenlijk bij het schaatsen gebleven. Maar ik had. Ik had het echt vet gevonden als wij. En ook ja, dat is de sportman Matheo. Die durft het aan om op de weg te gaan fietsen. Die kwam ook gewoon bij Rabobank uit. Eerst een jaar Cervelo en 2 9 maar of 2 10, maar daarna volgde dat team zeg maar.

Ja maar uit dan gewoon. Het was genieten op trainingskamp. Gewoon achter achterom rijden Silooy. Hoe mooi die draaide. En als je dan een sprint was. Hij won ook meteen een normale rit. Volgens mij dat ie de sprint voor zichzelf aan. Op kop rijden. En dan nog echt dat Barnaart die de laatste 250 meter nog zelf versnelde. Die was eigenlijk de sprint aantrekken en sprintte tegelijk. Ja, hij vertelde mij ook in dat verhaal denk ik ook.

Van der S. Nog een uur kende ik af en toe natuurlijk nog wel gezien, maar dat dat hij zei dat dat ie meemaakte, dat ie dus in sprints uitkwam gewoon niet profpeloton. Hij zei je weet gewoon niet wat je meemaakt, want je itis je denkt van boven he. Op de shot van nou die Gander is de laatste 5 kilo waar hij zeg.

Het is heel vaak dat je dat je moet remmert je uitkijken dat je niet valt. Je voelt hier wel iemand die voor wie was voortdurend een verschil in tempo en ritmes en nu nog op de baan rust remmen natuurlijk op de wielerbaan en heb je geen remmen.

Maar daar had ie moest je af en toe vol in de remmen of kwam je op een stoeprand uit. En de gekste situaties zijn. Ik wist niet wat me overkwam in dat in het peloton.

Zij die toch heeft die 25 wedstrijden gewonnen of ze uiteraard nog veel meer. Wat? En wat ik ook interessant vond. Ook dan. Ik heb daarna nog weer eens ook nog maar eens gefilmd dat die wittige ging naar de baan en dat ie zich aan te sluiten bij UPB.

Jeffrey Hoogland en consorten. Ha ja, en ik weet wel dat ik bij die gast in Alkmaar zat. Natuurlijk komt Theo aan en ik merkte gewoon ja. Ik zag op een gegeven die lichamen van die Jet4you natuurlijk.

Onvoorstelbaar. Dan moet je gewoon op kracht gaan trainen, trainen. Gemiddelde voordeur moet je daar voor uitbreken, want anders gaat het niet meer. Weet je wel. Is niet. Niet te geloven. En ik kan Heida aan, die slanke Theo die natuurlijk wel een naam was. Maar ja, ik zag die ik. Ik was Gedichte Heifetz aan het filmen zeg. Mijn Theo komt eraan en die wilde ook. Die deelde ook zijn eigen stuurtje houden en die wilde niet naar smalle stuurtje terwijl die stuurtje werden steeds kleiner.

Omdat het allemaal beter was voor je aerodynamica denk ik. Ha of zo Mateos. Ja, ik wil die borstkas openhouden. Die stierven nog steeds met het ouwe stuur ik. Ik elk was Kosice en Theo is Tobi Smalhart stuurtje kan dat filmpje herinneren en je ziet echt een beetje.

Theo was natuurlijk een mannetje, maar je ziet een beetje de weerstand van die mannen, want ze zijn zwaardere versnellingen gaan rijden. En Theo, die wilden toch nog op de souplesse. En euh ja, je ziet bij meisjes die toch al een keer wereldkampioen kilometer kilometer, nog steeds nog steeds in de running voor start de ronde vrouwen in. Hij gaat met Licht Leven Van Hoenderdaal en rijdt. Hij doet de Baycol voor Van den Berg. Hooi Van de berg.

Of hebben ze ja, met z'n drieën? Eigenlijk is het bijna zo. Als je de startplek hebt, heb je ook een plak? Ja, want het zou goed zijn zo zijn dat sprinters.

Maar ja dus zo lang is zijn carrière is zo goed als je zelf verzorgd heeft. Het is al ongelooflijk hoe slecht je daar waren, van die paar van die jij noemt. Sven Kramer. Maar in mijn Holland Sport periode had ik zo'n. Had ik zo'n paar van die sporters die zei ja, dat is. Dat is zo'n buitencategorie. Over hoe die sporten zijn en zijn geweest. Theo Bos 1 van Sven Kramer.

Ja ha, dat zijn een zelfverzekerde gozer. Ja, verhalen ook. Hij weet precies wat gewoon buitencategorie. Gewoon van ja joh, alles fout player. Ja ja, precies zo aardig ook nog eens een aardige gozer wat ook niet altijd samengaat in topsport.

Maar dus nee nee zeggen. Maar het was echt een fijne ploegmaten ook. Maar mooi dat jij je zei ook van gewoon dat de club van die kleine dingetjes heeft. Ja, alleen maar. En dat is natuurlijk Wilfried die die beschrijft alle details en gaat verhalen. En ik zat. Ik was. Ik was zesentwintig en ik rij best leuk. Jaja, als je carbonara uit haal die je net uit de roomboter terwijl je inderdaad over de zitten cornet bv is en over lekker eten of goed eten zeg maar.

En over dan van maandag tot vrijdag in Alkmaar wonen. Terwijl ik veel liever in Hierden is bij zijn opa die hier iedere dag langs ging. Ja, maar dan toch iedere keer weer op maandag. Hup, in Alkmaar zijn om op de baan te kunnen trainen. Heeft u nog in een hotel in Bergen? Gewoon dictafoon? Gotze Allemaal die gast, die heeft die 23 ha. Wat voor keuzes? Ik herinner me nu ook nog.

Nu het over mij hebben doen tov in Italie dat ik. Ik was naar de Olympische Spelen en zijn ouders waren daar ook. En Theo was daar ook bij Jan Bos. Ja, toen ruim vijfhonderd of duizend en. Hij niet meer, lukte niet goed en uiteindelijk hadden Theo en hierbij waren te gast bij de NOS met Mart Smeets. Die zat in euh, in hartje Turijn en kregen we daar interviews.

En wij zaten nog in een beroerd hotel om een beetje dat je hotel. Shop A aan de ring van Turijn. Heel slechte kamers waren. Daar zijn wij toen. En Theo moesten heel vroeg. Moesten we weer terug naar Nederland en heeft tijdelijk maar één uur geslapen ofzo. Want jullie zijn op stap geweest op stap geweest. Dat was het waarschijnlijk geweest dat je het allemaal weet. Ja ja, laten we ze ook nooit geleerd hoe dat moet? Nee, maar twee jaar later.

Eigenlijk zouden zij van die zij van die topsporters die ook die daar ook Theo's zijn van jou een god met hemel naar de kloten gezopen? Weet je wel samen. Wij denken aan vijf Sheshi pas in een hotel. Hij moest om zeven uur weg en ik misschien ook ben ik niet meer. Maar ik heb het ook met Troy Douglas gehad in de sprinter. Misschien dat die die die kon ook zo. Zo zou ik met die 100 meter sprint atletiek of van een tik zijn en zo'n Gattuso hard werken aan alles denken in zijn lichaam.

Maar die kwam ik ook het North tegen op North Sea Jazz Festival. Zat hij gewoon tussen publiek met mij samen biertjes drinken, dikke sigaren roken. En dan is Candy s ochtends op de training een meisje met een naam even kwijt met trainen. Maar daar zei die van. Sorry maar me even helemaal naar de klote. Het Jazz Festival in Wilfried Numerous zijn. Maakten ze dan niks uit? Weet je soms gewoon ook af. Effe een keer gewoon even de spanning eraf en gewoon effe Bellinck keer feesten hebben toch?

Ja ja, nee zeggen ja en Theo dus ook al is dat lastig. Hij had het ook nodig zijn, want er bij Jala of een paar maanden later.

Intussen vraag te stellen over of uw Theo's een mooie op fiets zat. Ik ga, ik denk als ik fietsen heb ik af en toe denk ik van shit. Uhm, m'n hac zeg maar.

Moet je hac nou horizontaal land mogen? Moet je horizontaal en moet je zo lang mogelijk naar beneden? Want je hebt van die mensen iedereen met een punt. Zelfs profs h rijdt met een punt en sommige rijden met de hakken nog zolang maar naar beneden halen Wilfried.

Want hij maakt het over Jacques Anquetil. Die rijdt zo mensen met een punt. Ze hakken omhoog. Ja, maar Eddy Merckx GB juist zo ok. Dus Theo Bos horizontaal? Ja, dat denk ik. Omdat het blad die continu blijft de spacecake gebruikt. Maar dan was ik wel. Ik lach ik. Ik stel arcadehal, maar hakken omhoog. Maar de de. De ratio is wel. Daar zit wel logica. Continu dezelfde druk op je kuit houdt.

Zeg maar dat je weer helemaal bepakt ga. Ik toch een beetje probeer over nagedacht en lijkt, zo zeggen ik toen ik vanochtend fietste, hard naar beneden. Toen ben ik bewust. Heb jij van Theo Bos na gedaan?

Hebben we tegenwoordig a.

Dus ik wil niet op de zaken vooruitlopen? Dat was nou. Dan ga je op de Olympische Spelen zien. Fantastische zo fietsen. Ja, als je dat moet tekenen dan teken je Peebles. De code om maar Mona-Liza ander verhaal daar. Ik T-A. Want toen zij er kwamen, zo zag ik er kwamen ze wel pakken. Theo Bos vraagteken. Ja, maar ook Mona-Liza. Daar zit meer in zijde. Of daar zat. Daar zit veel in rijen.

Vooral vrouw als fietser. Dus waren we dan weer eventjes euh, naar boven getoverd. Ik kende het verhaal. Dat is wel een verhaal van een andere orde. Een heel andere. Ja kijk, heel andere bui was je toen je dat schreef. Kan het nou? Kijk Theo.

Theo Bos. Theo Bos is euh. Is uiteindelijk journalistiek en dat is een soort betrokken journalistiek. Uh en uh. Heel erg op de details zitten, want het leuke is dat ook voor jou te horen. Lauwens. Ik voel me echt vereerd. Maar ja, ik vind ik echt mooi. Vind ik echt geweldig omdat dat zo'n verhaal zo iets doet. Weet je wel of ik echt mooi maar. Maar dat zit m ook in de details. Dat je die Grossmann houden haalt Hatti drie keer in de week.

Euh, zat er geen biefstuk maar biefstuk van de haas? Was ik alweer vergeten? Pieter van Aelst nog net ietsje minder vet diende dan dan de lende biefstuk. Ik zeg maar wat ik. Dat detaillering is soms heel belangrijk in de journalistiek om dingen geloofwaardig te maken en mooier en beter te maken. Maar dit verhaal? Mona Lisa. Uhm. I. Uh stond in in de bundel Kop in the Wind en ook in mijn laatste boek is dat H. Als compilatie.

Ze is dan ook weer te vinden. Dat is voor voor een groot deel fictie. En het gekke is dat mensen denken bij mij aan journalistiek en denken dus dat alles wat ik schrijf waar is, maar van mij. Mijn leven wordt door Groot voor een groot deel beheerst door mijn fantasie en uh uh, gewoon in daagjes leven in stilte. In mijn hoofd draait dat rondjes. En het voor mij heel plezierig, want toen kom ik altijd de dag mee door, omdat ik over dingen kan fantaseren.

Maar in mijn verhalen gebruikt die fantasie ook. Bij Mona Lisa is het zo dat ik ben op die plek. Het is het is.

Beschrijf even achteraf de achterkant van de van toehapte in Suite in Suite, Zuid-Frankrijk. Fundels streek. Lavendel streek. Ja, je hebt. Je hebt zo. Ha ja, dat is dat. Het schudden dat je de mutsen kant om de berg op de fiets zeg maar naar het achterland heb je. Heb je gewoon ja, heel mooi gebied om te fietsen. En daar heb je een berg van eerste categorie. Heet dit Col de Lomborg? Ha onvertaald? Ha vind ik de dode man zal ik maar zeggen.

Kan je ook zien die regelmatig voor komt, die een parcours voor op weg naar de Bantoe of er omheen fietsendiefstal? Eerste categorie en vanuit mijn plekje Coj komt die fiches? Die heb ik. Ik heb daar bijna regelmatig op een plek geweest waar heel goed toeven was. Ik heb twee of drie keer vier keer wel gefietst. Zo was dat de Mont Brum kant op de monreal en bewonderen op de steile kant. Ja, dat is vanaf morgen een hele dag.

Dat is de plek waar ik altijd zat. Daar was enige plek. Waar zijn mijn kinderen met mijn vrouw?

Is gewelddaad boven elkaar heel mooi fietsen en daar weer geweldig lekker duwa protheses. Twee. Maar morgen ga je fietsen en dan geen moment van onderaf. Ga je maar klimmen en dan kom je op een gegeven moment zelfs een paar haarspeld. En daar loopt die nog langer door dan je denkt. Gewoon een uur of zeven s avonds.

Maar hij is van ijs ijs goed te doen hoor. Verder het extreme. Euh. Berg. Maar ik fietste daar gewoon vrije tijd en.

En toen zag ik op een gegeven met een bordje staan Mona-Liza 500 meter en ik fietste door Mona-Liza 300 meter 100 en dan kan je bevreemd rechtsaf de doorgaande weg af en dan kan je moest je schuin naar beneden beginnen. Kwam je. Ik denk dat de zorgidee verkoop verhuur was.

Ik ben altijd gewoon door gefietst, maar in mijn auto in dat boek ben ik gewoon in de fictie gedoken. Al de 10 verhalen in Mol, in de kop, in de wind. Sommige mensen willen het niet horen is allemaal verzonnen. Ik ben nooit ie in New York op een op mijn eigen fiets geweest en daar meegemaakt. En Menno wonen een jongen met een bolle fiets. Allemaal verzonnen. Dit is ook verzonnen muziek. Ik heb gewoon verzonnen dat ik dacht ik sla er wel af.

Wat zou je dan mee willen maken in mijn die dag na? Lijkt me mooi als ik naar water wil halen en dat daar een leeg huis is en dat ik daar binnenkomt. En ik roep en er is niemand en ik kijk rond te hangen. Allemaal foto's van oud wielrenners. En er komt opeens een vrouw die zegt wat doet u dat? En die noemt zich Mona-Liza.

Ja. Vervolgens ontspint zich dan het hele verhaal waarbij de ik figuur wat ik lijkt te zijn. Maar ik ben het niet, want die is gewoon verzonnen. Uh, daarop een massagetafel. Uiteindelijk een land dat alle wielrenners daar pasta eten. En die krijgen even wat te drinken, want ik ben moe en ik kom eigenlijk alleen maar voor water. Maar krijgen. Want wat? Wat? Wat wijn en en uiteindelijk volk daar in slaap van die wijn en de massage koef lauwens.

En ja, misschien niet vertellen wat er gebeurt als je gemasseerd wordt na een rit kan je echt in slaap vallen. Dus ik val in slaap. Er is suggestie van seks, denk ik ook. Het is zeker een hele belangrijke width regel zitten.

Die dit doet vermoeden dat daar wellicht iets gebeurd is en daarna fietsen weer verder gaat. Het allerlei duuw is was een genot om dat verhaal te kunnen verzinnen en te schrijven. Maar allerleukste vind ik wel dat de GEMA dat ik regelmatig word uh uh uh word bevraagd over dat verhaal en dat ook. Ook. Dat er ook heel veel mensen dat als bedevaartsoord zien om daarheen te gaan. Oh ja, en ik ben dus echt heel bang dat er al jarenlang met enige regelmaat een chagrijnige Franse boer daar wonend om Chieti die.

Een mens kan me vragen bij Waar is Mona Lisa? Terwijl die man gewoon alleen maar een. Zijn die foto's precies die Mandinka ik? Inmiddels is mijn boek vertaald in het in het Engels en in Duits goud in het Engels gelezen kunnen hebben die man. Want ik denk dat het de gewone man is die zich verhuurt daar.

Maar ik ben nooit af. Het is een echte verhaal wat blijft hangen. Want zijn Mona-Liza ja, ik ken de titel van het verhaal niet bij de da dat die daar van de weg gaat om water te halen. Ik zou ook dat verhaal hebben. Dat blijft erg ver. Van mij is het fantastisch om dan, want ik heb het boek gelezen en er zijn meerdere halen waarvan je op gegeven moment weet van A. Maar waar? Waar begint de fantasie?

Wat dat betreft had ik eigenlijk niet willen weten wat ik nu weet. Ik niet. Ik had verwacht wel dat je sowieso water was, ik ook. Ik naar dit wat jij zoals jij nu schrijft, want ik krijg je geen nee fencing.

Nee nee op hun vingers in hun oren. Want die denken dan en ik krijg wel eens mailtjes. Ja, ik heb begrepen een money. Dus is het dan ook zo dat verhaal dat jij in die berm belandt in Italië?

Helemaal vast dat je helemaal vast zit dus met die rozenstruik. Dat je uiteindelijk een bidon op de weg gooit om herkend te worden. Eruit wordt gehaald door die motorrijder die vervolgens een miskraam meemaakt.

Dat is dan toch ook niet verzonnen? Dat is ook. Dat is ook. Ja. Of dat ie dat ie dat die dat ie is. Een nieuwe carbon wielen en voor een stuk geknipt door de marktkoopman. Hij zou van kunnen denken aan haar ergens anders een vak.

Kijk mij mijn verhaal, is het vaak zo dat dat ie. Ik ben een beetje fotografisch ingesteld, beeldend ingesteld. Dus ik heb dan. Ik heb dan dat weggetje en ik heb dat Mona Lisa tot Slaak op en dat gebruik ik later. Ik ben ook een keer op zo'n markt geweest. Euh, niet op zoek naar iets voor mijn wiel, maar gewoon in de. Ja, hoe heet het geweer in het Frans? Heet dat een naam die markt en effenden staat alleen maar ja dan.

Dan denk ik gebruikt die setting om een nieuw verhaaltje te tam te maken.

Ben je dan druk mee met met met, met met zo'n boek? Met schrijven? Met Bert Wagendorp gesproken. Die gaat op werkvakantie, zeg maar in de zoals u een boek wil schrijven op vakantie. Ik ben daar vaak. Als hij daar is, kom ik er stuurtje bij langs. De gastsolist zes weken lang tussen negen en vier schrijven en gaat ie daarna op terug. Ja ja, die is die is daar veel beter in Doornik die ik ben. Ik ben.

Ik doe veel verschillende dingen, mijn leven en ik kan het ook weer. Langelaar. Ik ben nu met twee boeken bezig en die vlotte niet erg. En dat blijft hangen nu. Dat is goed, dus niet erg. Dat is niet erg. Kom, probeer het. Hij kan echt zich zetten om hele dag te schrijven en s avonds lekker te eten.

Ja, ik voel Mona-Liza er wel uit. Om toch even terug te komen op het verhaal en ik. I. Ik weet niet of het de gebruikelijke is of niet, maar ik zou je een stukje willen voorlezen. Zeker is een hele pagina, maar een schaap gaat De Wereld Draait Door zijn eigen pagina krijgen. Maar jawel, wij legeronderdelen bij. Euh, van hier. Dat is het deel dat je naar binnenkomt en en een beetje gaat rondneuzen in de zij voor de voordeur, voor de luisteraar.

Wilfried is dat op tv of de hoop zones aan te fietsen? Ziet een bordje langs de weg. Mona-Liza vraagt zich af. Euh, ook gedwongen omdat ie een lintje een lege bidon heeft. Euh. En die kon het even niet gebruiken op z'n fietsrit wat daar is. Loop naar beneden, gaat op zoek, vindt daar niemand. Gaat iets verder op zoek in huis wat open staat, maar waar niemand lijkt te zijn, geloof ik in Zuid-Frankrijk vanzelf achterkant van de mond van toe.

Ik liep om het huis heen en zocht naar een toppunt voor water. Azuurblauwe luiken voor de ramen waren dicht. Tegen de buitenmuur stonden keurig bijgehouden bakken met bloeiende tijm en lavendel. Nergens. Een kraan deed me helemaal af en gingen en gingen met mijn stuur voor de deur hingen. Plastic slierten die moesten verhinderen dat er ongedierte naar binnenvloog. Langzaam duwde ik met mijn hoofd de sliert opzij.

Hallo, hallo Beausejour? Mijn ogen moesten wennen aan het donker. Het rook weer naar vochtig beddengoed. Ik deed een paar passen naar binnen. Het huis bestond uit één ruimte. In de hoek stond een eenpersoons bed met rommelig laken erop. In het midden van de ruimte zag ik een ronde metalen terras tafel met twee plastic stoelen en tegen de muur was een formica keukenblok geplaatst met een kraan. Gelukkig. Ik ontwaarde steeds meer details aan de linker muur in een oude schoolarts van Frankrijk.

Met potlood waren er Roeters op getekend en naast de kaart hingen eenvoudige schilderijen van bergtoppen, soms bedolven onder een laag sneeuw en soms in de zon. De muur achter het bed was van boven tot onder gevuld met foto's van wielrenners, terwijl mijn knieën op het matras steunden. Kijk ik wie het waren. De foto's waren haastig geknipt en gescheurd uit tijdschriften. Ik herkende het logo van Paris Match. De vreemde van de fietsen en de bezwete gezichten zag je de reflectie van de zon, het blauw van de lucht en was het blauw uit mijn jeugd.

Helder, stralend. De wand was een ode aan beroemde klimmers. Ik herkende de kop op de meeste foto's. Bahamontes, Indurain, Bartali, Pension. Vino, Simpson, Coppi, Zoetemelk, Pantani, Armstrong, Fuente, Herrera. Her en der waar hij. Krantenkop overheen geplakt uit de Franse sportkrant L'Equipe. De eigenaar van t Huisje moest een volslagen wielerfanaat zijn. Deed een paar passen richting de keuken. Tegen het grootste en Castres stond een achterwiel met een lekke band.

Onder het aanrecht lag een kluwen zwarte binnenbanden. Als levenloze palingen kronkelde ze om elkaar heen. Ik boog voorover om te kijken wat voor ventiel daaraan zat. Posch barmeisje, begroeting, klonk schel. Ik draaide me om, in de deuropening stond een grote vrouw. De plastic slierten hingen als dreadlocks om haar hoofd. Ik deed een paar stappen naar voren en zwierde vervolgens handig om het tafeltje en de stoelen heen. Pas nu kon ik haar gezicht zien. Een ovaal hoofd, veel rimpels boven haar wenkbrauwen, lang rood haar dat door een grijze scheiding in twee gordijnen langs haar slapen viel.

Chiswick Lisa, zei ze. Ze lachte een tikje overdreven.

Is het niet lekker om ons, onze Eksterstraat, om soms euh, gewoon niet gebonden te zijn aan allerlei journalistieke feitelijkheden, maar dat je Garri je gewoon! Jazz stijl gewoon helemaal lekker. Het kan de fijnste, ja, eigenlijk gewoon alle fijnste dat dat er eigenlijk niemand meer de baas over mij is, behalve mijn hersenpan zelf. Dat is eigenlijk euh. Misschien is dat wel een streven in mijn leven. Euh ja, dat ik die momenten opzoek en dat ik in mijn werk op een gegeven te hebben heb gedacht van dat moet ik in mijn werk ook zien.

De. Ziek zo ziek te krijgen dat ik te dik verantwoordelijk ben voor wat ik doe en mijn eigen baas ben. Dus ik ben ook echt gaan freelancen in mijn leven. Ik heb geen baas meer. Ik heb. Ik heb al mensen die hun werk betalen en die waar ik lang voor werkt, zoals C. Of nu. De garage waar die garage heeft en waar ik woon binnendrongen trad precies, maar ik ben wel volledig vrij in dat werk. Hij heeft dat lang geduurd.

Nou, ik. Ik heb een sociale academie gedaan hé ik. Ik wist niet wat ik wilde worden. En toen zei ze op mijn middelbare school naar na of na eigenlijk nog later zei iemand van jij moet gewoon met mensen gaan werken. Dat was toen heel hip. Als je het niet wist moet je bij mensen gaan werken. Dus ja ok. Nou, dan wordt een sociale academies met weggelopen jongens en meisjes gewerkt dus. Maar jongens en meiden die in die tehuizen zaten of in de gevangenis staatde van de doop waren.

En nu moest ik dan helpen. En euh, zonder onder euh.

Met onder toegeschreeuwd, onder toezicht gesteld van kinderrechten. Het was pas hoog, was zo'n mooi werk en ik ben wel de ogen geopend. Hoe het leven van andere mensen in Quin in elkaar kan zitten, hoe zwaar het kan zijn dat je er soms ook niks aan kunt doen dat je de fout in gaat. Vandaar dat ik er denk ik ook heel vergevingsgezind ben geraakt. Maar en toen was heb ik dat een jaar of drie, vier gedaan, maar ik merkte toch dat ik geloofde.

Ik geloofde wel in die mensen. Slechtse soms ook misschien van inborst waren. Ik hield van die mensen, maar ik geloofde niet zo in mijn hulp. Ik geloof niet in hulp. Geloof niet in. Ik geloof niet dat ik mensen kon helpen. Ik probeerde het wel. Maar waar was dat specifiek? Jij of gewoon hulp in het algemeen?

Nou misschien? Dan was het ook wel een beetje een teleurstelling dat ik tot die dag van ja. Dat betekent niet dat ik het idee. Ik zag heel veel.

Ik zag heel veel van die jongens en meiden naar de klote gaan. We liggen er echt wel een stelletje onder de zul je nu gewoon aan de doop waren of gewoon weer een biertje.

Ha. Wat je ook deed, wat je ook deed, wat je wel en wat we wat ook. En wat dan ook gezegd. En van jou je moet beginnen maar waar waar zij staan dus betekende gewoon dat je het beste maar aan een oud brommertje kon sleutelen met OM. En dan moet zo'n mensen aan de praat raken in plaats van in een kantoor te gaan praten. Vertel eens iets over je ouders, maar desalniettemin werkte het gewoon voor mijn gevoel niet zo vaak.

Dus toen?

Intussen was ik ook wel een beetje in de journalistiek beland. En euh. En toen en toen wij toen s toen fysical met Hans Hans van der Pol. We woonden maar in de buurt. Hij was en hij deed economies of zo. En hij fietste veel samen. En op een gegeven moment zaten we alle tweets een beetje van. Zijn we nou wel goed bezig, maar hij met z'n economie of een studieniveau die dit deed en iemand die anders zijn? Weet je, wat zullen we alle twee het roer omgooien?

En hij was eigenlijk amateurfotograaf en hij zei daar moet ik nu vanaf nu gewoon fotograaf worden, zei ik. Ik geloof dat je dat je Dredd heb. Ik weet ik nog. Nooit heb ik vijf gulden gegeven. Zo zo'n briefje van vijf gulden. Ik zei hier als je ooit in de Grote Raad. Dan kan je niemand nog een brood kopen, zei die. Over my dead body heeft ie opgehangen als de spiegel in z'n, in z'n in zijn slaapkamer.

En hij zei ik heb het. Ik heb het nog steeds hard over mij der bol dat ik dat nodig zou hebben, want ik gaat er nu zelf uit hoe. Een huisfotograaf wordt inmiddels heel lang geweest en inmiddels ook gestopt en een huis gekocht, in Italië woont en woont. Hij fietst nog als er als een gek de duurste fietspaden te krijgen is zijn zoon z'n Santoni ofzo. Zo'n soort merk heel duur merk moet nu nog €100 per jaar van gemaakt.

En ik ben dus ook gestopt met mijn met dat werk. En ik ben gewoon de vrijheid op gaan zoeken in theater land en in in de journalistiek. En dat heeft me eigenlijk wel die vrijheid gebracht waar hij op zoek was.

Lekker en uhm, je. Je had het over die vrijheid, maar je had het ook over op de één of andere manier. Uhm, je beschreef waar je begonnen bent. Klonk ook dat meningsvrijheid ofzo? Dus euh euh, dat zit dat zit. Dat vind ik altijd heel sterk. In verhalen zit ga je niet zoveel meneer noemen. Begin ook eventjes, maar ik ben niet ik. Ik zit nu een beetje waarde vrij. Ofwel schrijf je schrijft gewoon dat er ik veel een paaltje langs de weg staat of een en dat heel gedetailleerd.

Maar daar zit geen mening in. Zeg maar nee, dat is het. Dat ik jouw stijl wil missen. Ik beken, ik heb je vindt vast negertjes misschien best wel mijn mening over een of ander G-7 en is ook niet erg. En dan sta ik er ook wel achter. Ik ben die mening, Loozen of zo. Ik zou er niet mijn werk van maken. Dat is voor mij niets.

Weet je wel om al een mening vormen te zijn mening maak te zijn. Ik maak liever mooie verhalen, maar liever mooie interviews. Dus plezier even.

Maar wij gaan. Euh Wilfried. We gaan heel erg benieuwd naar Go. Wat ik wel echt. Echter leefloner uit Frasnes voor mij de balans. En als ik dan met Wilfried de vrouw voor de appel thuis best wel even die de kunst van het lummelen heb je. Oh ja, hij kan echt niet te ver plannen ook. Ja, maar wel euh. Of durven te vragen ook bijvoorbeeld. Dan ga je mee naar Italië. Bij wijze van proef.

Ja dus. Dat is heel belangrijk vinden vinden in v d d. Ik heb de indruk en ik ben oud, dus je. Ik heb mag het zeggen. Weet je wel dat dat dat in de afgelopen decennia deed? De wereld voor iedereen. Ha, dat dat het woord aangedraaid. Ha dat het. Dat het dat de dingen sneller moeten. Ha ha. Ook die digitale wereld die is ontstaan zorgt dat je sneller bent. En je hebt van alles op de hoogte met veel op je af krijg.

Dus dat betekent dat je ook een contrast moet durven maken in je leven als je het niet maakt. Ik heb zo veel mensen om me heen, in mijn journalistieke vak, in het theater die allemaal allemaal overspannen zijn, denk ik.

Ik afkloppen, maar ik ben nooit overspannen geweest, ben ook bijna nooit ziek. Weet je, dat heeft ook te maken met dat lummelen. Ik doe heel vaak niks. Met je gaat geloof ik niemand. Jij me zo druk altijd. Neyman ik heb. Ik heb vandaag tot dan 3 uur niks gedaan tot ik jullie zag. Ik heb de boodschappen gedaan en ik moet zo koken, want dat zijn ontspannings alleen maar leuk. En morgen heb ik weer een hele dag vrij tot ik s avonds het oog heb, dus ik ik.

Ik kan echt heel lang bijvoorbeeld naar muziek luisteren en echt gewoon in een stoel zitten. En ik? Ik heb platen en of ik heb ook Spotify. Een platina plaat op ene kant. Ik in een stoel. Luister ik naar die plaat? Ga de plaat om weer 20 minuten aan. Gewoon fietsen heeft die functie ook. Fictie is natuurlijk WO I is wel energie en ik hou wel van doorfietsen, mezelf af matten en in een doelstelling in een tijd of een bergop of zo.

Maar een daad van zijde is het ook lummelen wat jij doet. Je hebt 4 uur gefietst en al heb je 40 gemiddeld fiets. Het is toch ook Lummen omdat je de ontstaat is in je geest? Euh, maar waar? Waardoor de waardoor de spanningen afvloeien? Flea geen van je fiets naar de grond en het is weg. Maar als je een plaat luistert luister je ook echt zelf. Ja ja, daar staat maak je veel dingen goed doen of door die door die plaat.

Als ik een trompet zouden horen dan dan is dat ook een. Dan is dat ook bewijzen zijn dat ook waarschijnlijk bij wijze van spreken. Euh. Alle alle euh, alle haarspeldbochten van de Stelvio die gemaakt worden weet je wel. Er is ook iemand die ooit een keer zei zie je is hier bij mij hier het addertje lopen? Aan de zijkant van die zei weet je dat wat die addertjes van. Dat is precies de Alpe d'Huez.

De twee lachen maar, maar fietsen heeft ook.

Dat grillige trompet spelen heeft ook dat grilliger, dat je dus de de uithoeken van je geest kan zoeken. En daar peur ik vervolgens mijn fantasie voor mijn verhalen uit.

Of zo bijvoorbeeld Tom ontstaat wat uit eigen gevoel dat je af en toe ook wel wat je als je als je zegt maar je oeuvre ziet. Hij heeft ook heel veel gemaakt, heel veel, heel veel geschreven. Maar je hebt toch de balans zeg maar. En als je dan gaat schrijven dan gaat misschien soms ook heel hard zeg maar. Of ja klopt.

Klopt dat nou dan? Dan heb ik ook de vrijheid en de lucht om om dat te laten gaan.

Dus je hebt dat lummelen nodig zodat je. Ja, dat is het soort luipaard.

Een boek dat jij. Je hebt hem in.

Inmiddels zijn er zo'n 100 duizend mensen aan het werk. Vandaag als was met mindfulness. En al die dingen. Dat heb ik niet zo heel veel mee. Ik heb ook geen geen schalen met en met stalen ballen. Derin die gek geluid maken waardoor ik ook op drift raken. Vier ook in mijn huis. Weet je wel.

Ga je wel eens yoga leggen? Heb je wel eens yoga? Ik heb één keer geen yoga, maar die die de dat 30 jaar geleden die vrouw zijn is is niks voor jou. Dan had ze ook gelijk.

Maar dit. Dit zijn allemaal Fariat is precies variant hetzelfde. De ene gaat naar een jazzplaten luisteren en die gaat daarna veertig gemiddeld langs de rotte beuken en de staat van zijn is hetzelfde. Die komt namelijk leeg thuis en dat dit weer uit het vaatje weer gevuld kan worden. En dat heb jij natuurlijk ook met fietsen met allen. Maar ik vond het heel mooi wat ik heb. Ik heb ook al een periode. Bijvoorbeeld afgelopen jaar gehad dat je na wat we echt hard gaat op 1 april tijd maakte er teveel was schone.

Ja, dan heb ik daarna ook effe nodig van OK. En dan komen er opeens. Als je dus effe niks te doen heb of dat je denkt dat je niks te doen. En copains met hele goeie. Dan komen wij natuurlijk. En als je het heeft echt met niks te maken. Ja, als je alleen maar heel hard doorgaat, dan kan je soms het terugkijken. Dit jaar heel creatief zijn en niet geweest zeg maar spreken. En de rol van muziek daarin is ook nog wel.

Dat is wel ik ik soms vraag ik me wel eens af. Want ik ben ze dan nog maar eens een sportfanaat gaan evtz. Check. Maar ja, ik kan helemaal opgaan in mijn mooie sport en zomernummer. Als ik dan een mooi lied luister of gewoon een goeie track, dan denk ik altijd oh. Het is wel een echt effectjes van een andere orde ofzo dat dit dit gaat. Dit grijpt emotioneel dieper ofzo. Ha na voor mij. Ik vind ik kijk, ik doe nou mee aan deze podcast omdat ik jullie podcast interessant en jullie interessante figuren vinden.

Omdat je die bijna ook op een andere manier naar jezelf en naar de sport willen kijken en in durven te kijken. Ik. Ik vind soms de manier waarop mensen sport bedrijven of over sport schrijven of praten is voor mij niet genoeg. Maar soms wel.

Ja, weet ik. Als ik euh ja, ik weet wat dikwijls te doen. Als je je van toe op gefietst hebt, al ik in. Daar zat ik dan toevalligerwijs in de buurt met dat huisje waar ik zat, maar aan de fiets. Maar Coppens ook leuk. Maar als je dan bovenkomt en iedereen is alleen maar kom naar je toe en zegt alleen maar moest jouw tijd wordt jouw tijd deze.

Want dat beestje zijn tijd eigenlijk aan het einde. Drie kwartier rijden, dat is voor mij nou maar het helemaal.

Natuurlijk heb ik heb ik tipper geklokte Enzo, maar dit is allemaal niet. Voor mij gaat het om een hele andere dingen dan ofzo. Ik vind men zegt ja, jij bent echt een sportfanaat. Ja ja ja, ik hou heel erg van sport. Maar ik kan ook heel erg van lezen of een boek. Ik hou van schrijven, houd van mooie dingen, hou van mooie dingen en ik hou ook van denken en euh. En als mensen zich alleen maar.

Ik ben helemaal hoor, maar hij wil sport. Helaas worden smijten eenvoudig. De sport is voor mij veel meer. Ik wil nu bij mij opkomt je. Je hebt een column geschreven over de Dumoulin in de Giro. Die laatste tijdrit denk ik dat dat de camera heeft om als een achte in beeld komt zie ik geen hoofd meer. Dus Quintana die rijdt in het roze en dubbel en dik rood wit blauw.

Als trap machine, zeg maar handdoeken. Nee, maar gewoon op de hoogte is dat hij tijdens de tijdrit van Achterhoofd niet tussen zit.

Alleen spelen en zijn rug en zijn B-Liga. En dat is dus zoals hij dat sportkrant uit ziet. Is de de mooi huit van. Ja van dat beeld zeg maar. En of ja, het is natuurlijk mooi dat Tom dan ook de Giro wint. Maar eigenlijk is dat de volmaaktheid van. Klopt van die tijdrit is genoeg, maar het gaat mij.

Nou ja, jij. Wat jij zegt is waar. Het gaat mij om schoonheid. Heel vaak en dat zit. Dat zit in veel meer dan sport. En als je dat weet dan kijk je ook graag naar een schilderij. En daar hou je ook van. Goeie muziek en hoor.

En een goed boek.

Ik vind schoonheid overigens ook een UM, een pains stukken wat niet op frommelde je kniehoog, want dat zeggen wij in Noord-Holland. We gaan een film maken over Bartali ja die euh de beste man is. Is nog wel eens tussen Florence en Assisi in de Tweede Wereldoorlog, met gevaar voor eigen leven. Met de met persoonsbewijzen die ze vrij met het verhaal van jou bekend zijn en het smokkelen geweest, zo maar te zeggen, gebruik makend van z'n euh van familie was in die tijd.

Euh, wij gaan die route fietsen en euh en dan gaan we stoppen waar hij stopte of waarvan wij denken dat die stopten en gaan we praten met met misschien wel een uur een non in t klooster. Met wij gaan we naar zijn oude T. Ik ben gaan het zien. Heb je nog dit? Nou, wat mij te binnen schiet is dat. Uhm. Is dat? Ken je dat lichtblauwe boek? Van Uhm. Euh. Over Fausto Coppi. Grootboek fotoboek uitgegeven bij Hannibal.

Maar jij kop? Kijk die Bachchan score. Maar die Bartali zegt natuurlijk ook Coppi die twee keer natuurkunde voor een deel in t zelfde tijdperk.

Uhm en uh en ik weet dat er heel veel dat waar dat daar heel veel verhalen in dan over Coppi dus gelijk over Bartali daar zijn. Daar zitten al die ouwe ploegmaten die die die nog met die gasten gereden hebben die ze worden in gefotografeerd met een verhaal daarbij dat geweldige verhaal in UN en ik heb. Ik heb ook nog. Ik heb het nog wel. Ja, dat is in het Italiaans wat boekenketen of Botvinnik? Ik Ja en ik heb natuurlijk.

Ja, het is heel gek. Ha, daar ben ik persoonlijk niks zo blij mee dat er gedaan of een soort kinderlijk enthousiasme. Hebben wij ooit Bartali gebeld? Mogen bij de bank en dat is toch gelukt? Was een van de eerste filmpjes die ik maakte op dat gebied.

Je hebt ze misschien was gezien het zeker er zit gewoon aan een pacemaker aan zijn pacemaker. En het blijkt gewoon dat dat mensen als als, als, als.

Als je Mart Smeets en zo. En en en die hebben dat. Die hebben dat zelfs niet gedaan. Die hadden dat. Die hebben vaak gezien, want hij liep vaak een rode bij een soort club idea n hierover en zelfs in de Tour ook rond die zijn was er ook vaak wel eens. Mensen kenden een bel, maar hen interviewen en portretteren werd niet gedaan in die tijd. Kalanick of zo. Dus ik prijs me wel geluk dat ik in zijn huis ben geweest.

Ik vind dat zo'n fantastisch verhaal, maar daar wil ik achteraan gaan. Ja, het is dat die man, dat is ook de aardbei. Bij leven is het nooit bekend geworden dat u dacht zoals u wijst hoort. De vromen naar de na de oorlog gezegd van. Nou, ik heb effe een paar duizend Joden gered.

Mij zelfs bewijzen dat zijn zoon die heb ik met metterdaad en nog eens opgezocht en dus komaf gemaakt heeft. Ofwel die woonde die man volgens mij naast het ouderlijk huis in Ponte Herma. Ja, ik ben in het ouderlijk huis Scheestraat. Dat vergeet ik nooit meer uit je zolder. Wat ik moet doen is dat is echt waanzin.

Mogen we hier consulteren? Nee zeker? Nee, ja, nee, nee, dat ja.

En Renate, we doen het gewoon op de afgerold paapse. Nou, die gaat exploreert. Wij zijn niet van plan te doen voor de laatste week van maart en mei. Kan dus vrij zijn. Maar eens kan ik me wel fietsen zeggen ben je zijn, waar vind ik?

Die zal al geweest denk ik toch of niet? En ik nog nooit. Nee, daar moet Hank ook twee of drie fietsen van hebben genomen.

Ja ja, ik ben daar. Daarbovenop hebben ze een vaste stop als je de Ronde van Lombardije gaat verkennen. Een dag eerder, dan moet je die Bartley.

Want ik ben toen binnengelaten en uiteindelijk dat filmpje. Weet je wat wij toen gemaakt? Maar dat niet? Elk huis is niet een museum zoals bij copy paste. Even aanbellen? Ja, maar ik weet niet of dat of of of toch. Ik weet niet wat er met die fiches gebeurd en zijn vrouw weet ik niet of die nog leeft. Die was toen al heel bescheiden. Maar uhm uhm natuurlijk ja zeggen dat dat. Uiteindelijk denk ik dat we 15 minuten of 17 minuten hebben uitgezonden in die uitzending.

Maar die camera heeft. Ja, dat zal dan echt niet meer zijn denk ik. Dat we dat die wel twee uur met ons geklets heeft aan één stuk door. Ja, die man, die was zo hartelijk in lullen. Maar ik had een vriendin meegenomen. Een Italiaanse die fluistert dan al die die al die vertalingen in mijn oor. Ik kan me niet herinneren wat ie allemaal verteld heeft, maar dat was een lang verhaal.

Jammer dat ik niet meer heb denk ik nou. Naar Bartley openbaar toilet jullie toch? Eind maart en dan gaan we voor de Giro. Moet de film uitkomen? Dat is een beetje plan. Barolo, Bartali en drie BDD.

Ja, bottines en ban. Laurens ten Dam Patek. Dat is dus maar mooi. Een mooi bruggetje Vasyl. Dit is een heel mooi bruggetje, want dan krijg je namelijk post en het mooie is. Ik hoorde jouw ook zeker Wilfried. Deze is ook voor jou. Uhm. We kregen de luisteraars post post van een van onze luisteraars te horen. Jazeker, beste, volgens Rem kan Stefan Bult een hoon als rekker. Fantastische podcast weer hoor. De eindejaars aflevering 2020.

Maar we lopen nu al het hele jaar ons te verbazen over die renner. Garcia leer als professionele wieler babbelaars dan minimaal de Naema uit te spreken van de mensen waarover je het hebt. Paul, ga Tahar en niet port chakra's Chatsworth. Ik jou ook zeggen ik zeg het ook. Jij zegt we wel van de tijd. Thomas ik heb terugfluiten. Thomas zegt dat goed, maar jij fiftyfifty. Ik altijd verkeerd. Maar gelukkig als Wilfried het zegt kan ik ben al heel blij dat jullie b Bartali zijn en niet Bartali.

De meeste ja ja ja ja nou en waar we ooit jou een filmpje gestuurd. Bij mij in de tuin ingesproken om je warm te maken voor de voor de apero worden apero tapes. En toen in de jouwe gewoon gewoon Wilfred. En toen stuurde jij terug. Als jullie nou godverdomme nog eqqs Wilfred zeggen denk je dat ik rijd. OK, ze hebben nog ene ene eindelijk en n luisteraars. Postte Dingetje doen hij Laurens en Stefan. Toffe podcast maakten jullie.

Luister met veel plezier naar jullie gasten trekken maar vaak kom eens wat uitproberen. Bijvoorbeeld heel happy met die af te shocks. Het zet en de join app aan miso en vertellen. Dat is voor waarmee we trainen wij. Die kunnen we jou ook trouwens als heel leuk. Dan kan je gewoon je krijgen waar de schema's je althans een paar dagen vooruit het schema uit je. En als jij een keer lekker naar Monck gaat zitten luisteren en geen zin heeft om te trainen, dan zeg je ja vandaag Monk geluisterd.

Dan past die de rest van de dag een week aan met een hele leuke. Gids om ons beter te worden. Als je dat nou ja en de dewinne hebt maakt trainen nog leuker. En dan is er natuurlijk het Steven Kruijswijk koningskind. Moet je heel even uitleggen wat twee van Kruijswijk zijn? Dat zijn we ooit een keer aan de Spaanse Costa. Dat was voor de podcast met Merijn Zeeman. En ik weet dat Marijne Steven traint en die traint dus in Monaco.

En Marijne is Stuut om zijn schema's. Dus ik ging eigenlijk een beetje op Stevens Strava checken van euh ja, maar wat verscheen wel? Wat laat hem doen. Voor elkaar wat the power is dan verborgen? Maar het viel me op. Het was zo euh, bijna. Metronome is vier uur, was nooit langer dan vier uur, één minuut en 50 seconden. En nooit onder de vier trouwens. Maar het was altijd spot on. En wat me nog meer opviel was dat aan de verstreken tijd ja misschien maar tien minuutjes langer was ofzo.

Weet je wel. Dus ik. Dus Steven, ik zeg van gast stop jij niet tijdens trainingen, heb je geen stoplicht ofzo? Stuur ons de foto terug van een Crescente van een broodje of koffie. Ik zeg jij, je laten ze gewoon met één of andere bar en dat die van tevoren al belt. Ik kom over twee uur en zorgt dat er een broodje en koffie klaarstaat. Want zo snel als dat hij dat kan doen is de Mini het minimale verschil tussen de verstreken tijd en het daadwerkelijk gereden tijd.

Vaak stop je om je beestje omhoog te trekken. Zeg je als je hier ingezogen wordt in deze zeg maar deze. Dan wil je niet meer stoppen.

Euh, je kent toch ook het fenomeen dat je dan een stoplicht aan dat je niet Jannink. Nou, zo mooi gemiddeld dat ik dan de dinges even uitdrukt. Dat doet heel Nederland. We zitten we ook weer optrekken.

Die sukkels, die gaan juist heel langzaam uitrijden. Maar dat is natuurlijk helemaal drukvorm.

Jij jij makkelijk? Jij sprint gewoon tot stoplicht volle rem. Ja, dat klopt wel eens uit. Maar ik weet wel ook mensen die klikken dan even op uit. Enfin, ik speelde al een tijdje met het idee, zegt de. Zegt deze luisteraar dat het toch leuk zou zijn als je Steven Kruijswijk coëfficiënt? Dat is namelijk het quotiënt van die echter de omvang van het verschil tussen bestreken en gereden tijd automatisch bij je Strava details zou komen. We gaan dieper en daar leek nog niks voor te bestaan, dus dat heb ik gemaakt.

Awww. Dubbele punt. What is my skc puntkomma? Steven Kruijswijk Microsoft.com We hebben twee punten. Warnix maar euh, my creek skc puntkomma gemaakt. Koppel je Strava account en de SKC voor Nieuwsstraat pakketten wordt automatisch in de lijst met recente gîte gemaakt. Op Whats Maresca, Sex.com, Schleiz Rankings en optioneel wordt de SKC aan de Description Vanriet Strava toegevoegd. We hebben daar natuurlijk een hele tabel bij gemaakt die via proefsessie. Het komt erop neer dat ongeveer vijf minuten per uur stoppen.

Dat reed je van er voor jou beelde ritje een ritje van vier uur lang. Mocht je toch twintig minuten 20 minuten inclusief koffie? Dan moet je wel ja. Moet je zorgen dat je snel afrekent of je betaalt direct. Als jij 2 uurtjes gaat stoppen en je stopt twee keer. Dan moet je die basisstukken heel rap overtreffen. Wat dat betreft kan je maar beter niet te lang stilstaan. Dank je wel Gero voor Maas. What's my skc? Punt, kom, chapeau jongen, lekker bezig.

Uhm. Sinkeldam Corne hebben weinig dingen geroepen die wij niet hebben waargemaakt in deze podcast waar we op terug gaan komen. Ramon Sinkeldam zegt altijd dat we halverwege de podcast dingen roepen die we daar op terug gaan komen, waar we nooit meer op zitten te wachten. Hier zou ik het wel over gaat. Nou, dat is onze Sinkeldam corner. Ik heb niks. Nee, ik heb ook niks opgeschreven. De winterkleding staat online, onze eigen witte kleding. Als er straks als de als de als de zon doorkomt we met z'n allen weer naar boter mogen.

Je aan de Spaanse. Ik heb laatst gelezen dat we in een soort van basisstukken van ons roaring twenties terecht gaan komen en dat dat leven één groot bacchanaal en orgie wordt op een moment dat mensen alweer naar buiten komen na. Hoe gaat zich dat vertalen in. In t in t in t fietsgedrag van Wilfried. Wilfried staat voor de. Die scheert, die scheert zijn poten en die denkt hij. Ik heb daar nog een roze en ensign shirtje in de kast liggen.

Het is vandaag 20 graden. Dit is mijn eerste kort kort dag sinds Korona trekt het mooie roze shirtje aan en gaat Shayne. Zo stellen we dat een beetje voor.

Enfin, die wintercollectie waar ik een foto van. Ja ja, ik deed op. Euh. Euh. Tot die tijd staat de wintercollectie online op CRF punt cc. Gaat dat checken? Afsluitende opmerkingen Wilfried. Vroeg. Ik heb al zoveel gepraat dat ik deze keer niks en heel fijn heb ik niet over wielrennen. Heel erg leuk wielrennen in Rotterdam gehad, maar laten we die maken, dat was een grap. Dat jullie daarover begonnen. Nog heel even. Rotterdam van jaar zijn van Rotterdam.

Is best wel een beetje. Is dat de communicant wel door die zesdaagse rijdt, ook een mooie dingen heb gezien zeg maar.

Maar dat maakt grote toppers grote hoop.

WK nieuws bij zat was het toch altijd leuk, maar op het middenterrein is het overigens zesdaagsen waren gewoon waar je graag heen ging. Vorig jaar heb ik er nog gestaan, zeg maar de laatste editie ben ik geweest, maar middenterrein van dit jaar en ik was volgens mij.

Ik was er nog bij bij Thomas Dekker die de zesdaagse reed en regelmatig in de koppelkoers. Dat hij daar de mist in ging.

Nee, ik weet u al die gepakt met wie die ze haar zelfs voor ogen. Jens Mouris.

Maar die markt door weken die we werfwagen met Nikita.

Een mooie proficiat. Nee, niet, dit durf ik echt niet, maar even een hele mooie omgeving zijn mooi. Yes! Soini die Kuiper, daar vind ik trouwens ook. Euh, mag ik zeggen waarom? Uhm. Dit zijn de details van waar het waar waren. Ja euh. RUG terecht als een plank. Een te kleine hoek ten opzichte van het bovenbeen. D'r zit bij Sinkeldam een soort bolling in en dat wordt een soort soort van DaVinci achtig.

Dat snap ik maar, net zoals met Theo. Maar is dat niet een soort fysionomie? Zal ik maar zeggen dat dit je kan dus soms ook niks aan doen. Ja, dat je rug zo is op je billen. Absoluut.

Ja ja, ik ga me nooit zo. Ik heb nog niet fietsen. Dit was tijdens de bettel. Ja ja, ik. Dat is. En daar zitten. Ja ja, ja, helemaal ok. We gaan.

We gaan door Rotterdam. Nou ja, goed. Lammen. Nee, dat rondje waar je mee begon.

Ja dan dat. Dat is niet hetzelfde. Maar dat deed mij denken aan aan het rondje dat gereden werd met Engels kampioenschap journalisten toen de Tour hier was.

Oh ja, daar werd een rondje gereden.

Als journalisten Rob, harmonischen die mij die heeft kapitein was die mij de doorheen hield maar op bijna tegen stoeprand. Je reed gewoon. Ja, dat was het.

Maar dat was dan een beetje een brug over zbz, een stukje over site wat vergelijkbaar is met mijn puzzelaars.

Ja, ik ga je zo foto's laten zien van wie je van beren en 19:38 fantasten. Pick pikkie lines. Afijn, Wilfried Bony ja. Heel fijn. Euh, lang aangekondigd. Maar blij dat je eindelijk eens zeker gelijk allesbehalve.

Carleer, Leeuw tijx zijn er doorheen dossier de Muur aflevering 2 tot de volgende keer.

Hoe dan ook. Er waren ook voor de tussentijd Bussloo uit vast.