Goede gesprekken bij de correspondent, ditmaal met Patrick van Luijk, voormalige topsprinter, tegenwoordig ondernemer in de zorg.

Dus wat aardig gebeurt is van euh, dat we eerst onszelf uit moeten kleden. Moet je moet je shirtje uittrekken, heb je sprint Bacca aan en dan is het drukke Nike echt hoog. En dan moet je acht uur startblokken gaan staan. En dan voel je die spanning. En dan? Het moet nu gaan gebeuren, dus je voelt echt een hart bij de keel zitten en je voelt een enorme druk en een enorme prestatie drang. En daar gaan allemaal dingen door je hoofd heen.

Ja, voor ik moet dit doen. Ik moet dat moest iets doen. Moet daar op letten. Ik moet dit doen. Uhm. Misschien wel wie ze naast me. Euh. O wee als die in die in die na de Spelen allerlei processen over het publiek. O ja, ik weet nog dat euh, dat die in het publiek zich daar al van dat soort dingen. Die gaan wel mee. Maar op het moment dat ze dat er starten dan zeg van on your marks, dan loop je naar loopfinale block toe en dan valt het eigenlijk allemaal van je weg.

En en dan ga je in het blok zitten. En omdat je in het blok gaat zitten moet je jezelf in het blok zetten als een soort van veer. Dus je moet heel veel spanning opbouwen. En in die spanning ga je ook echt een trillen. En dan? Dan zegt dat zegt te starten. Ja. Euh. Get ready. En dan zegt ie Seth en dan kom je omhoog. En dan? Ik weet niet of je dat wel ze hebt gezien.

En in de video's. Maar dan? Als je dan een close up van je handen, dan zie je die handen helemaal trillen. Enorme spanning. En dan als de cheeta voor de sprong. Als je daarvoor de sprong. Maar die spanning is alleen maar nog lijfelijk, maar mentaal is het helemaal weg. De enige. Het enige waar je op let is het startschot. Dus dus uhm, heel stadion. Dat maakt heel veel herrie. Maar ook met dat het euh, dat een 100 meter of het wel meter ben of viel met wat mensen op blok gaan zitten om het hele stadion stil zijn.

Dus je moet je voorzetsels Staudinger weet ik wel. Vijftigduizend man, tachtigduizend mannen en of duizend man mannen. Maar kom niet uit dat iedereen al stil is.

En dan hoor je dat startschot is enige wat jullie nog nooit.

En als ik dan de eerste.

Ik denk 10 20 30 meter. Oja, hoor je eigenlijk helemaal niks? Het is. Je hoort alleen maar je eigen pas is alleen maar aan bam, bam bam. Dus.

Je hoort helemaal niks en dan kom je langzaam. Kom je dan omhoog? En dan wanneer je langzaam omhoog komt, dan beginnen de de geluiden. De prikkels en informatie beginnen weer terug te komen. Waar loopt de rest? Je hoort het geschreeuw en je hoort helemaal niet wat er wordt geschilderd, maar je hoort gewoon de geluiden weer binnenkomen. Kom je omhoog en dan geef je gas. En dan denk je o ja, techniek bam, bam, bam, bam bam techniek.

En dan is het afgelopen.

En dan ben je dit. Dit is ongeveer 4 keer zo lang, al vijf keer zo lang.

Maar ben je dan nog in gesprek? Die tweede helft, de tweede 50 meter of de 2 0 in gesprek met jezelf?

Ja, ik denk dat de 100 meter sprint. Uhm, een van de weinige sportende wereld als niet de enige sporters in de wereld waarbij je in één moment alles moet geven. Je hebt geen reserves, bijvoorbeeld als je kijkt naar uhm bokser. Euh, je moet keihard stoter, maar je moet. Je moet niet alles geven in één keer, want dan ben je helemaal uitgeput. En zo zijn heel veel sporten waarbij je eigenlijk niet alles in één keer kan geven, maar een beetje moet balanceren.

Maar in de 100 meter kan er niet in. Om een meter moet je gewoon alles wat je hebt, al je kracht, al je energie, alles wat je hebt moet je gewoon maximaliseren. Je moet echt volle bak gas geven en dus als je dan om een gegeven want die is 50 meter. Ja, nog niet op 40 meter. Een man die goed kan, alle informatie kan verwerken, maar op een gegeven toch omhoog. En dan ga je denkt oja techniek.

Dat is één je wel zeggen dat je zelf armor goed bij kniehoog simpele simpele dingen en dat probeer volhoudt tot de streep. Ja, en dan doe je de finish en dat zit. Kunt u zelf bepalen met Dennis, dan met jullie delen, maar soms is Lemmy heel laat. In juni moet er hinder van de arbiter vinden. Lemmy heel lastig. Zoiets zeggen we natuurlijk niet. Ik had de apostelen meer kwaad dan goed met de firma. Het zijn.

Hij was Europees kampioen, zat in de finale van de 4 x 100 meter estafette op de Olympische Spelen in Londen. Patrick van Luijk topsprinter. Nu is ie ondernemer in de zorg. Hij heeft een methode ontwikkeld om met vermoeidheidsklachten en burn out om te gaan. En onlangs betrok hij met zijn bedrijf Bio Check een nieuwe locatie in Rotterdam, Alexander. Overal om ons heen bedrijvigheid, maar binnen is het stil. Doodstil. Alles brandschoon. Fitness apparaten staan werkloos tegen de muur, lege ruimte op de tweede etage is een kamer met een paar zeer aanlokkelijke stoelen waarin je kunt ontspannen.

Beter niet daar gaan zitten. Dan komt er weinig meer terecht van het interview. Een jonge ondernemer in Corona tijd zeg. Overleef je dit? Jazeker. Jazeker. Kijk. Ja, het geluk zeg maar. Euh. Wat wij hebben is dus we hebben een systeem waarbij wij ook mensen volledig passend kunnen trainen. Dat hebben we zelf ontwikkeld en dat is ook waar de mensen gebruik van maken. En dat is ook wat we toepassen voordat überhaupt heel coven ter sprake was.

Alleen, we deden dat vooral op locatie. Euh. En nu zetten we de externe. Dat gaat dadelijk ook helemaal goed.

I held. Ja. Hoe ziet het eruit? Hoe werkt het? Ja ja, wat wij kunnen doen. Wij kunnen mensen meten of ze kunnen herstellen in Russia's of Tourné en over mannetje Nicoll herstellen in rust dan. Dan ben je niet fit, want als je lichaam eigenlijk ongezond. En dat kunnen we dus enerzijds aantonen hand wandaad en anderzijds kunnen ook helpen herstellen. Dus je ziet vooral bij mensen die vermoeid en gestrest zijn en of mensen vanuit de oncologische klachten hebben die die die vermoeid zijn.

Dan zie je uit dat het lichaam actief blijft terwijl ze proberen te ontspannen. Dus bij wijze van spreken zit op de bank. En dan blijft Hailu lichaam actief en voelen ze zich gejaagd. En dat gevoel, dat gejaagde gevoel dat hij was altijd heel moeilijk om te beschrijven. Wat gebeurt er nou eigenlijk? Nou? Wij kunnen dat dus aantoonbaar maken. En daar hebben we dus heel simpel een hartslagmeter voor gekoppeld aan onze app en onze app. Die leest er inderdaad uit waarom dat lijstje dus zo actief is.

Oh, dat is echt een grote stap vooruit in de in de behandeling van stress burnout? Absoluut absoluut.

En ik denk ook wel een euh, een missing link. Uhm, als wij nu kijken bijvoorbeeld heel wat psychologen. Die erkennen ook dat bijvoorbeeld de eerste gesprekken die ze hebben met mensen met een burnout is, dat ze eilean en ja praten met de mensen, de mensen een handvat geven en. En dat t gewoon niet binnenkom met de mensen die dan vervolgens buiten staan dan hebben gesproken. Ja, waar we het uiteindelijk over gehad. En die gejaagdheid, die onrust in het lijf.

Uhm is eigenlijk gekoppeld aan een overlevingsinstinct die wij hebben. Dus dus op het moment dat wij in een feijter Fleischmann staan dan zijn details en dieniet bloemetjes en de bijtjes zijn niet belangrijk. Nee, wat is belangrijk? Het overleven, het recht doorgaan. Dus informatie komt helemaal niet zo goed binnen, behalve waar jij naartoe wil. Dus je ziet dus ook dat men bij die mensen dat soort dingen helemaal niet land. En als je dat dus weer terug in balans kan brengen, dan zie je dus ook dat veel meer mensen veel beter die handvatten kunnen oppakken die ze die ze aangereikt krijgen, dus uiteindelijk behandelingen ook effectiever kunnen zijn.

Hoe lang zijn jullie nu bezig? Je bent niet in je eentje. Nee, zeker niet. Uhm, de methode het systeem die wij gebruiken is ontwikkeld door mijn companion Stans van der Poel en een briljante vrouw. Echt een goed doel. Wat dat betreft op gebied van ademhaling en het zelf vermogen van lijf. En fantastisch dat ik haar ook heb ontmoet. Ik heb waarom moeten 2000 en 13 volgens mij weer? Tijdens een olympische carrière nog, want ik was op zoek naar een systeem waarbij ik aan DOMA kon maken dat de mensen die ik begeleidde fitter werden.

Ik wist alleen niet hoe ik dat, hoe ik dat moest doen.

Want je deed gewoon oefeningen als in de sportschool ofzo. Of hardlopen buiten over deden allemaal. Ja dus.

Dus wat ik deed is een vorm van krachttraining, een vorm van spieren, trainingen en mensen fitter maken aan de hand van de training en de kennis die ik had. Uh, en ik zag dat de mensen steeds beter werden en dat wilde ik simpelweg objectiveren. Net zoals in mijn sprint en mijn sport. Ik kom als eerste over de streep of als laatste over de streep. Dat is heel makkelijk. Fotofinish Boehme, je wint of je weer niet. Maar op gebied van gezondheid en vitaliteit is er veel moeilijker om aan te tonen.

Dus toen kwam ik via via met de stand van de poel in aanraking en zou dus een methode ontwikkeld waarbij je dus kon aantonen of mensen konden stellen dezelfde nee is en niet kan herstellen. Dus ben je dus niet fit. Nou, dat vond ik fantastisch en zou waar ik het olympisch en wetenschappelijke bij elkaar gevoegd dat bedrijven buitmaken sinds 2000 en 15.

Ja, het is heeft iets paradoxale Petric. Dit ademt alle rust te zijn hier alleen terwijl.

De paradox is dat je op iOS ook op dit moment nog razend druk bent. Juist, het is bij dit bijna moeilijk om een afspraak met je te maken.

Ja ja, dat klopt. Dat klopt. Uhm. Het gekke is natuurlijk omdat wij alles wat wij fysiek op locatie delen doen we nu dus volledig online. Dus wat er aardig gebeurt is normaal gesproken kwamen mensen bij ons binnen en dan start het groepje op, hebben een stukje educatie in en gaat het op basis van het data aan. Dan gaan we de ogen metingen bespreken in de belastbaarheid en dan gaan we wat kennis delen. En vervolgens gaan de mensen aan de slag en die gaan middels op de apparaten trainen om uiteindelijk boven die heerlijke louth soelen die je hebt gezien op te gaan.

En te gaan ontspannen. En zo leren we dat lijf is zeg maar een beetje schakelen kunnen straks nog wat verder over hebben. Maar nu moeten die transitie maken naar volledig digitaal. Dus wat doen we nou? Wat wij hier qua educatie deden doen we dus nu in VIDEOALS. En daarbij dus de delen van de kennis weer in kleine groepjes. Want we hebben maximaal vier tot zes man waar we mee bezig zijn. En dan gaan de mensen zelf aan de slag, dus die gaan met het systeem.

Want die Apply gaat tegen je vertellen wat je moet doen in training om te trainen op het niveau waar het lichaam het meeste in balans is. Dus de Abadi gaat je daar helemaal begeleiders? Dus uhm, je wordt eigenlijk een beetje ons zorg. Die hoeft niet na te denken mogen we jou volgen en niet erg en klaar is Kees. En die mensen gaan dus trainen en zich aan buiten hardlopen of of of binnen of zijn crosstrainer of een fiets hebben staan.

Dan gaan ze over te gaan buiten fietsen en dan moet je erop vertrouwen dat ze dat ook echt doen. Nou, we kunnen het meta. Dus we kunnen alles zien. En dat is dus mooi. We kunnen. Kijk, wat, wat, wat? Wat natuurlijk vaak gebeurde is van oké. Iemand krijgt een schema bij. Ook jij krijgt een schema mee. Ook dit moet je doen. Maar hoe kunnen ze dan controleren dat jij dat dat hebt geraden?

Dat dat helemaal niet te doen? En. En euh ja, met een systeem wat we hebben kunnen we enerzijds mensen begeleiden, maar anderzijds kunnen we ook moeiteloze daadwerkelijk uitvoeren wat ze moeten uitvoeren. En ja, dat dat werkt kan heel goed.

Helft dus ja, eigenlijk is dat. Is dat de toekomst voor jou? Denk je in de zorg?

Uhm, nou, ik denk dat iemand een ondersteunende factor kan gaan zijn. Een hele belangrijke ondersteunende factor kan zijn in de zorg, maar niet volledig. Uhm. Ik bedoel ons systeem. Als ik kijk bijvoorbeeld naar ons systeem werkt dat ideaal voor mensen die uhm gestresst zijn, maar bijvoorbeeld nog wel aan het werk zijn. Of uh uh, een beetje op het randje zitten van een burnout. Maar omdat je echt een burnout bij een burnout hebt. Je zit thuis al 4 5 maanden, dan is nog langer thuis zitten is is gewoon niet prettig.

En dan is het juist zwaar om naar een locatie te komen met mensen in gesprek te zijn. Gewoon de aanwezigheid, de viering wat wij als mensen hebben. Uhm ja, die mis je dan wel. In het digitale stuk. Dus ik zie wel dat het om ons ondersteunende factor kan zijn en heel veel rollen en heel veel werk uit handen kan nemen. Want bijvoorbeeld geautomatiseerde trainings protocollen op basis van je eigen data die volledig worden gestuurd aan de hand van euh, hoe je s ochtends wakker wordt.

De dagelijkse data. Ja, dat scheelt gewoon heel veel handwerk bij wijze van spreken. Dus je wordt wel als. Als zorgverlener kan je heel erg om zorg worden. Maar ik denk dat dat uh ja, intermenselijke contact, wat de euh en wat we hebben dat dat gewoon nog steeds blijft.

Ja, dan gaat het over stress, burnout. Nou dat. Dat neemt hand over hand toe. Zo lijkt het althans. Jullie zijn bezig met een remedie als het zover is. Eigen kansen te laat is, moeten we niet met z'n allen kijken naar waarom is er eigenlijk zoveel stress en burn out? Nou hou je daar ook mee bezig. Of zou je dat moeten doen?

Ja, absoluut, dat doen we ook. Dus we hebben het creatieve stuk en we hebben ook het preventieve stuk. En dit is wel heel mooi wat je wat je nu vragen, want heel veel mensen zijn er naar op zoek. Van ja, maar waarom kunnen we eigenlijk al die werkdruk niet aan? Wat gebeurt er nou eigenlijk met ons lijf? Wat is er nou aan de hand? En dat is wel mooi. Uhm, hoe ik dat altijd aangeeft van wat er nou eigenlijk gebeurd is is ons lijf is gemaakt om euh vanuit de oertijd door de bosjes te lopen en we zien een beer.

En anders gaat je stress stress activiteit gaan omhoog. En vervolgens heb je daar een fysieke activiteit tegenover, want je gaat vechten of je gaat vluchten, dus de lijf is in balans. Die stress activiteit gaat omhoog als hormoon hormonale processen worden aangewakkerd en vervolgens ga je daar fysiek op handelen. Nu hebben we wel continu die stress activiteit wordt geprikkeld door social media. Deadlines, e-mails, uh uh. Overal aanwezig zijn. Continue prikkels van informatie. Kundera informatie. We een podcast.

We hebben een uur en radio. We hebben een tv, we hebben internet bij mekaar en we hebben dit web. Dus we hebben.

We krijgen heel veel informatie op heel veel verschillende vlakken en en de werkdruk eisen prestatie eisen die gigantisch zijn natuurlijk.

Prestatie eisen die steeds hoger worden en ze worden ook steeds meer verwacht. Ook verwacht je buiten werktijd werkte imo s avonds beantwoordt zoals beantwoordt. Mensen worden wakker met hun telefoon in de hand en word je alarm. Slaat aan en kijk je zet je alarm uit en vervolgens zie je PingPing bij. Je ziet social mediaberichten je WhatsApp, je ziet je e-mails binnenkomen en reageer je nog even snel op je werk. Je kijkt nog een verblindt in en we gaan weer verder dan wat gebeurd is.

Continue die distress spikkels geactiveerd en het lijf. In het systeem wordt dus getraind om aan te staan. En wat gebeurt er als een systeem wordt getraind om aan te staan? Dat denkt niet dat daar fysieke activiteit tegenover komt te liggen. Lichaam gaat in een in het fysieke verbrandingsproces. We noemen dat dan de suiker verbrokkeling glucose geworden dat we moeten gaan presteren. Alleen die fysieke prestatie blijft uit. Dus wat gaat er gebeuren? Dat lijf raakt uit balans, want die ziet bijvoorbeeld dat als je langduriger in die suiker verbanningsoord.

Uhm, je ook melkzuur aanmaakt. Dus die benen worden zwaarder. Het lichaam gaat verzuren. Hebt kwetsbaarder voor bacteriën, virussen, schimmels, infecties. Als je bijvoorbeeld kijkt naar mensen die gestrest zijn en die bijvoorbeeld het herpesvirus hebben. Die krijg in die periode een koortslip omdat het virus veel beter kan gedijen in een in die omgeving. Immuunsysteem is wat minder actief dus en daar moeten lichaam ook weer harder tegen vechten is dus een continue activiteit van het van stress systeem.

Maar zonder die fysieke activiteit is het lijf kan niet meer goed schakelen. En vervolgens heb jij dus de afgelopen zoveel jaar geconditioneerd om dus altijd aan te staan en zich uiteindelijk op die bank om te kunnen ontspannen. En dan gaat die nieuwe kan nu weer.

Ja, ik begrijp dat jullie het dus nu uhm kunnen meten. Nou, dat is één ding, maar dan heb je t nog niet opgelost. Nee, je hebt het nog niet meteen een remedie van. Hoe ga je daar dan nu mee om?

Die hebben we ook. Kijk, dit is wel heel leuk hoor, want we hebben namelijk een aantal functies in ons lijf die die die je kan beïnvloeden. Uhm, als we bijvoorbeeld kijken naar onze ademhaling en onze ademhaling. Het is onze enige autonome functie die we bewust kunnen beïnvloeden. En als ik het heb over autonome functies dan. Als je bijvoorbeeld kijkt naar je functie, functies, je bloeddruk, je hartslag. Die kan je niet bewust beïnvloeden. Als jij ontspannen wil of je hartslag wil laten dalen, wat ga je dan doen om zo ontspannen ademhalen?

Dus je ademhaling is de enige autonome functie functie waar je niet over hoeft na te denken die je kan beïnvloeden. Maar dat systeem kan dus er ook voor zorgen dat je lichaam meer gaat ontspannen. Is wat wij leren is mensen beter? Schaeken aan de hand van de ademhaling, wat we dus meten om te zien of dat effect heeft. Vervolgens laten we ook mensen trainen op een niveau waar het lijf het meest in balans is. Dus die stress activiteit die hij door de dag helemaal meemaakt.

Wat? Wat stapelt op de jaren? Waar ga je laten trainen op het niveau wat wij dus meten? Waar je lijf het meest in balans is? En daardoor gaat het lichaam weer beter leren schaken tussen aan. Wat is aan eigenlijk? In combinatie met die ademhaling? Wat is uit en en? En dat wat we heel leuk is. Dus als je dat dus op een nieuw gaat herprogrammeren kom je dus weer een proces dat mensen weer eens kunnen schakelen.

Als ze nu moeten doen, ze moeten die evwa aanzetten. En als ze dan zien dat de waarde slechter worden, moeten de ademhaling gaan toepassen om ervoor te zorgen dat ze dus belastbaar blijven. En dat is nu het probleem waar we zijn continu gas geven. Trek onze energievoorraad leeg, raken daardoor vermoeid. Maar als jij tussentijds kan je systeem kan beïnvloeden dat die de juiste energievoorraad aanspreekt, dan blijf je dus belastbaar. En dan zie je dus dat mensen veel beter de hele dag door kunnen functioneren, in plaats van dat ze zich helemaal leeg trekken naar het einde van de dag.

Kapot zijn omdat je een signaal krijgt. Jongen, je bent het daar doen juist. En dan betekent het dus bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen gaan doen.

Ja ja, dat doen ze bijvoorbeeld die ademhalingsoefeningen. Maar zelfs tijdens een cool en a als ik bijvoorbeeld aan Paterberg zou jij theorie kunnen let op je ademhaling, maar dat doen we vaak als we het luisteren. En houden we onze ademhaling in en als onze ademhaling inhouden, wat doen we dan dat? Dan gaan we eindelijk onze lichaam creëren dat er iets gaat komen. Dat het hart moet harder gaan werken, want die denkt even moeten. Al onze zuurstof en koolzuurgas moeten hun balans houden.

Ik krijg geen dingen meer binnen, dus er gaat iets komen en zo kan je continu jezelf beïnvloeden. Uhm, wat ook voor bijvoorbeeld Zina als als jij als kind bijvoorbeeld en een ouder hebt die een kwaaie dronk heeft of die je na die die je mishandeld of waar hebben. Op het moment dat dat die die oude thuiskom die de sleutels sloten gehad. Jij als kind bij thuis? Dan hou jij je adem in. Want je tv. Wat gaat er gebeuren?

Is het een goeie of is het een slechte dag? Een moment dat jij dat gaat doen? Al is dat een eerste trigger voor alle stress elementen die hoopt dat jij je adem gaat inhouden en ook denkt dat lijf ook. Er gaat iets komen, dus ratingsysteem is weer bewust. Actief trainen? Oh, altijd aanstaan. Ja, en dan raak ik het. Dan ga ik natuurlijk uitgeput.

Ik heb een klein duiveltje beschouwde, zit die zegt van ja, dan blijven wij allemaal individueel verantwoordelijk voor onze eigen gezondheid, lichamelijk en mentaal.

Maar er is ook een maatschappij die bijna als een gekkenhuis op hol aan het draaien is. Denk jij zelf ook niet soms heen? Maar ik houd het dan wel in stand? Dat hele systeem en dat zou rigoureus moeten veranderen.

A. A. B. Dat klinkt makkelijker lachend dan je dat weet. Ik weet ik wel, maar het. Kijk, het systeem veranderen. Uhm. Dat is natuurlijk. W. We leven in een maatschappij die die go' waarin we geleefd worden. Euh, in we leven. Maar hoe verschrikkelijk is dat Petrie aan de dood? Dat is ook verschrikkelijk, dat dat. Maar dat lijkt toch wel alsof het begint bij bij Scholar. Euh, als we ook gewoon kijken naar en naar onze school, dan zien we al dat we worden gepropt om te gaan werken in een welbepaalde rol, een bepaalde functie voor een maatschappij en het die op school.

Moet je tegenwoordig als als 4 5 jarige kind krijg een soort van Cito toets en dan word je geconverteerde wat je niet kan. Ik. Ik vind dat ik vind dat te bizar voor woorden wat je niet kan je ben. Je bent vier, vijf jaar, je bent nogal ontwikkeld en dan word je ergens al negatief beoordeeld. Hier moet je aan werken. Hier moet je aan werken in de klas, want je gaat kijken naar wat kan je nou als kind?

En dus. Dus het begint er eigenlijk al vanaf jongs af aan. En dat sluit gewoon Nederlands. En ja, ik denk dat dat niet 1-2-3 makkelijk aan te passen is. Dus ik denk wel dat het belangrijk is dat we gaan kijken van als wij de externe factoren niet kunnen beïnvloeden. Hoe kunnen we dan de interne factoren beïnvloeden? En dan vanuit interne factoren vanuit jezelf wel zorgen dat jij dus kan bewegen in een maatschappij als waar waar wij nu in zitten?

Je bent ondernemer geworden na een prachtige topsportcarrière.

Ik zie. Ik zit steeds te kijken naar de foto die achter jou hangt. In deze ruimte. Een cheeta met daaronder een Afrikaanse spreekwoord How long the night down will break. Beneden bij de ingang hangt een uitspraak van Martin Luther King over vertrouwen. En dat je in een eerste stap moet doen, ook al weet je nog helemaal niet waar je naartoe gaat, waar je naartoe gaat. Is dat het gevoel wat je hebt als ondernemer ook, hé?

Uhm ja, want ik heb ook samen met de eerste stap gemaakt. En we weten niet waar we gingen eindigen. Euh, en waar we waar we gaan eindigen. We weten wel dat we de maatschappij willen helpen en dat we de kennis die we hebben willen gaan delen en dat dat ook beschikbaar is. En dat is de instap die we nu hebben gemaakt. En daar zijn we in aan het groeien. En we zien dat we daar steeds meer mensen helpen en dat ook gewoon de behoefte enorm is.

Wat dat betreft moet je soms gewoon wel een stap maken. Het grootste deel wat ons tegenhoudt. Het mens is angst en en de angst om iets te doen houdt ons. En dat zie je ook bij heel veel klanten bij ons. Die houdt ons tegen om te veranderen. Dus de angst dat stel je voor. Ik vind mijn functie in mijn werk. Daar word ik doodongelukkig van, want ik word helemaal leeggezogen door de uitvoering. Of ja, ik heb er voor gestudeerd.

Maar eigenlijk vind ik het helemaal niet leuk of ik heb verschrikkelijk collega's. Maar ik blijf hangen, want ik heb een huis gekocht. Euh, ik heb dit. Ik heb dat. Ik weet dat jij wat gaat er gebeuren als ik dus van functie gaan waar het wel gaat? Er gebeurt als ik een functie ga aanwezig in deze tijd. Kan ik dan nog wel alles betalen? Die angst, die houdt mensen gevangen en dan blijven in de positie zitten waar je zit, waar je eigenlijk doodongelukkig wordt.

Eigenlijk wat Albert Einstein altijd zegt. The definition of insanity is always doe the same thing en expecting durven uitkomen. En dat is toch wat. Want heel veel mensen doen.

Ja, de wijze mannen en dat willen ze allen weten.

Wel ja. En waar was jij? Was jij bang toen je aan dit avontuur begon?

Ja natuurlijk. Ik bedoel, ik heb. Ik heb twee kinderen. Uhm ja, je gaat er toch al in? Ik ben ik. Dat is ook weer typisch sprinter. Uhm, je doet iets, maar je gaat al in die zich gaat. All out. Euh. En ja, je weet. Je weet niet waar je terechtkomt, maar ik. Ik vond dit gewoon iets waarvan ik dacht van dit is. Dit is wat ik leuk vind. Wat ik wil?

Euh. Dit is waar ik mensen mee kan gaan helpen. Ik ga het gewoon doen. We zien wel waar het schip strandt.

Ja, en dan helpen dat soort Afrikaanse wijsheid.

Ik kan. Ik had ook een euh. Op de andere locatie die we hadden. Had ook een Japanse quote en dat euh. Heette Sara Smoky Carausius. En dat betekende even mank val van Chris. Dus het maakt niet uit hoe goed je ben. Je kan altijd een fout maken. En toch zijn wij ook vaak bang weer die angst om bijvoorbeeld fouten te maken. En juist daar omdat je juist daar die angst van hebt. Dan ga je nooit groeien en van fouten maken.

Ga je uiteindelijk groeien en dat kan pijn doen. Dan kan je schade op door oplopen. Maar we hebben al wat gezegd en uiteraard schade en schande worden wijzer. En dus ik vind dat dat dat wij als mens juist dat soort stappen moeten maken om te groeien. Je ma je groeit niet als je altijd in je comfortzone blijft zitten. Je groeit alleen maar door naar de randen van je comfortzone te gaan.

En als jij en fouten te mogen maken, maar dat wordt bijna meedogenloos afgestraft tegenwoordig. Absoluut. En daarom blijven mensen zitten waar ze zitten. En het bizarre is zoals jij altijd in je comfortzone zit en dus niet naar de randen toe gaat, dan wordt die cirkel ook steeds kleiner. Want die want omdat jij niet naar de randen toe gaat worden, jouw bewegings uitslag wordt steeds minder groot. Dus wordt die cirkel uiteindelijk steeds kleiner en wordt alles eromheen steeds groter, gevaarlijk en kwetsbaarder.

Dus juist door niet te bewegen. Uhm, woja word je. Uhm ja ziet. Zouden meer risico's, net zoals bijvoorbeeld de binnen defensie. Je moet altijd blijven. Wegels word je neergeschoten. Als je onder te nemen? Als je als iedereen op je schiet en je bent in dekking moet je bewegen, want anders is het afgelopen. En en en zo zijn wij als mensen. We moeten als mens blijven bewegen. Want uhm ja, alles. Ik heb ooit de ziekte anders.

Ik heb ooit naar de radio. Ik weet niet meer welke radio als Radio 1 ofzo. En toen sprak ik een man die die vertelde iets over over zijn moeder en zijn moeder was 93. En uhm, zijn moeder moest bijvoorbeeld iets uit de keukenkastje pakken en ze had last van de schouder volgens mij. Volgens mij was het de rechterschouder en wat deze nou bewust. Ze ging altijd met de rechterschouder mee. Ging ze dat dus pakken en dan ging ze met de linkerarm, ging ze het ondersteunen om te reiken.

En toen vroeg hij van ja, waarom doe je dat nou eigenlijk? En toen zei ze ja, was je niet gebruikt, gaat roesten en dat vind ik. Dat vind ik gewoon heel mooi. Katy Perry Mason, Jerry Crépy Farley Tqjy Wally Baby Broe hebben dat best dirt Kimberly baby achtige Larrabee onderwerping niet meer zo vaak het Cerri precies diep in de hoop dat de Donetsbekken Minato dooppeter ook realisme BKB maar blijkbaar denkt na de Ramstein lang dat Dacourt van Fayçal met Francqui dan faites wil.

Ik denk dat het, zo klinkt het bij leptonen en de Black tabakshandelaar Pink turfwinning en met een mooie crypten kan men het ballasttanks poelkikker bijna worden voor herbegon.

Laat met atletiek op z'n twintigste pas door keihard te werken schoot die als komeet vooruit. 3 jaar later al stond hij op de Olympische Spelen van Bejing. Inmiddels werkt hij samen met 10 15 partijen in de zorg.

Fysiotherapeute instellingen. Heeft ie als topsporter in wezen de ideale training gehad voor het ondernemerschap?

Uhm, ik weet niet of je een ideale training voor ondernemerschap überhaupt kan hebben. Is nu je ervaring? Je wist niet waar je aan begon? Ja euh. Ja maar het hè? Zorg wel dat jij als als mens een bepaalde belastbaarheid hebt en een bepaalde doorzettingsvermogen. Als als als sporter. Uhm er een bepaalde grieve. En dat zijn wel elementen die noodzakelijk zijn om als ondernemer te kunnen blijven functioneren of succesvol te kunnen worden.

Het lijkt me best een rare manier van leven. Patrick jaarIn het leven werken, alles doen, alles opofferen, offeren, zich vaak topsporters leven, egoïstisch voelen voor 10 seconden. Hoe jij hebt? Jij lijkt mij best een wijs man met al die spreuken hier aan de muur. Dat zijn spreuken. Die wijsheden. Ja, maar je hebt ze niet voor niks. Euh. En jij en je eigen bedrijf aan de muur hangen. Euh. Dus wijsheid inspireert je dus.

Dus hoe? Hoe reflecteert? Hoe kijk je daar nu op terug? Op op? Op zo'n manier van leven?

Ja, ja, er zijn een aantal elementen die ik nu heb gegeven aan wat ik dacht van dat had ik in mijn carrière ook ook erg moeten gebruiken. Uhm. Maar ja, dan ben je vooral jonge wilde honden. En dan moet alles maximaal. En ik ben nu veel meer naar optimaler aan het gaan. Dus hoe kan je optimaal functioneren in plaats van maximaal functioneren? Want maximaal functioneren creëert altijd een vorm van schade en optimaal functioneren niet? Ja, maar is dus elke topsporter bezig om schade te creeren?

Ja ja, want je probeert het maximale uit je lijf te halen. Euh, maximale grens van het menselijk kunnen.

Maar hoe zie je dat dan? Hoe waardeer je dat dan nu met terugwerkende kracht? Ik vind fascinerend. Ik vind het mooi dat wij als mens kijken van waar liggen de grenzen als mens? En dat je daar een vorm van schade voor betaalt zie je vaak nog. Ja, maakt voor veel veel topsporters nog helemaal niets uit. Euh, zielig achteraf voor acceptatie achteraf. Denk ook wel dat T. Ik zou het weer doen. Ik zou het honderd procent weer doen, want het geeft je een vorm van euh, vrijheid.

Een vorm van je kan daadwerkelijk je passie in dingen ook volledig naleven. En als jij die mogelijkheden hebt, dan moet je dat honderd procent pakken. Wat is de vrijheid? Maar ziet ie? Je zit namelijk in een rigide schema jarenlang, je zit in een rigide schema, maar aan de andere kant ben je ook soort van vrij van het leven, vrij van de maatschappelijke druk. Euh. Heel simpel. Verjaardagen, dingetjes, euh. Allemaal van dat soort toestanden.

Ik hoef het niet bij te zijn. En iedereen accepteert Faina. Dus juist omdat iedereen weet van je bent een topsporter dus puur egoïstisch. Accepteren ze heel veel van die processen die we eigenlijk als mens graag zouden willen hebben. Euh, dus de behoefte om bijvoorbeeld helemaal los te gaan in het weekend? Euh, met alcohol en feestjes en dingen die die heb je eigenlijk. Of ieder geval ik had het toch dat helemaal niet omdat ik een soort van euh, maar passie en mijn vreugde mijn energie kwijt kon in wat ik graag.

En daarom stond ik stil te schrijven in de winter. Euh, om een training te kunnen doen of elke dag. Ik bedoel het Nederland Rego Land. Euh, in de regel zonder Gallez trainingsdag. En het maakte gewoon allemaal niet uit. E vliegt heel de wereld over. Je ziet euh, de m de mooiste dingen, de leukste dingen. Je maakt de prachtigste dingen mee en je ontmoet heel veel mensen. Uhm. Dus als jij de kans hebt om weet ik veel topsporter of of of euh.

In de muziek of iets in dat soort elementen dat te doen. Doe het absoluut. Ja, dat is vaak het begin van je leven. Heb je daar de tijd voor de mogelijkheden, dan wordt het op een gegeven moment gaat die me lukken, maar daar profiteer je daar wel van profiteren waarvan absoluut de telefoon gaat.

Maar ja. Er is niemand moet doorverbonden. Ik heb zelf gevoetbald. Het gekke is dat. Dat is dan ook alweer een halve eeuw geleden dat er nog steeds wel eens beelden zijn die terugkomen. Dat vind ik wonderbaarlijk. Terwijl ze het split sections. Is er een race waar jij eigenlijk vaak aan terugdenkt en hoe vaak komen die beelden dan terug? Ja, er zijn zeker wel momenten die je die terugkomen. Momenten waarvan je denkt van ja, maar ik snap er mee dat ik daarna zo hard kon lopen.

Ik heb bijvoorbeeld een race. Daar won ik de Gouden Spike in en in Leiden. Dat was in 2012. Uhm. Toch had ik een hernia en moest ik geopereerd worden. Uhm, maar had ik allemaal injecties gekregen om die operatie uit te stellen. Want het was olympisch jaar. Euh, ik kon helemaal niet meer trainen. Ze B-1 of trainen je één of twee trainingen in de week. Euh, een beetje aanmodderen en wat ik kon. En ja, op een gegeven moment moest ik me ergens voor gaan kwalificeren, want het EK lag om de hoek en Olympische Spelen lag om de hoek.

Dus er was één wedstrijd de Gouden Spike. En ja, ik denk. Nou, dan kom ik daar opdagen. En toen liep ik daarbij PR op de 200 meter. Knetter hard kwam helemaal uit het niks. Iedereen over hem ook.

Maar hoe Canada zie. Maar zie je dat? Zie je jezelf nog eens lopen dan daar? Nou ja, je je voelt het soms. Dus je je voelt er soms van een. Het is niet specifiek het beeld. Het visuele beeld. Maar het gevoel dat je dat ik stoort van een stukje van de bocht voel en een bepaalde vibe is dat het heel moeilijk om dat te beschrijven. En uhm, Jason. Een element van van een fijn gevoel van wat je denkt van jou.

En gaaf dat ik dit kon. Gaaf op mijn lijf. Dit kon.

Uhm, ook al weet je niet hoe het mogelijk is geweest.

Ja, misschien achteraf toch wel de balans tussen arbeid en meer rust ik. Ik trainde extreem veel en misschien had ik nooit zo veel moeten trainen, want ik had daardoor ook heel veel blessures. Euh, dat leer ik nu ook. Of dat heb ik nu ook geleerd de afgelopen jaren. Of het ondernemerschap dat de balans tussen arbeid en rust veel beter moet zijn. Ja, je hebt onder andere tegen Usain Bolt gelopen. Uhm. Dat was ongeveer 1. Dat was ongeveer 3, drieënhalf jaar nadat ik begon met atletiek.

Dat was er heel snel.

Nota bene jouw vader is Jamaicaan. Hij liep voor Jamaica. Het moet toch ook een aparte ervaring zijn geweest?

Ja ja, absoluut. Ik ben ook op een gegeven moment in 2010 naar Jamaica gegaan om daar ook te gaan trainen. Om toch even te kijken van ja, kan ik dan ook nog de volgende stap maken? En hoe is het überhaupt in een ingeweken? Want mijn vader was euh, ook mijn vader is je. Alleen. Ik had verder, mag geen contact met hem. Dus ik heb dat tot een stuk ook vanuit mijn jeugd ook gewoon gemist. Je vader was weg.

Ja ja, dus die euh waar. Vader en moeder zijn gewoon uit elkaar gaan toen ik heel klein was. En hij is teruggegaan naar Canada. Je meegraaide, leeft een beetje op en neer. En dus voor mij was het ook een een. Ik ben daar zes maanden geweest. Was het ook niet alleen maar beter worden in de sport en daar veel over leren en veel leren over trainingsarbeid. Veel leren over over naar hoe onze Dakota. Hoe zou ik omgaan met mensen, maar ook gewoon een stukje mijn roots en een andere kant ontdekken?

En dat heb je daar iets ontdekt. Uhm, nou ja, je leert je, je voelt je gewoon een vertrouwd of zo, het is heel raar, want je bent nooit aan geweest. En euh. Is te gek. Ja, dat is heel gek. Je ontmoet je familie. Je moet de mensen. Toch voelt het een soort van als een warm bad. Dus ik heb je mekaars echt extreem gevaarlijk. Maar ik heb me nooit de momenten onveilig gevoeld.

En altijd. Euh euh. Ja welkom geheten. Dus ik vond het echt voor mij een hele mooie ervaring. De enige wat ik extreme haat uit je wqka die ik absoluut niet verwelkom waren de muggen die het 4.20 uur smeuïger waren. Dat lekkere project. Maar voor de rest was voor mij een extreme ervaring die mij als mensen meer heel maakte. Euh, wat vanmorgen al heel belangrijk was voor de ontwikkeling. Alle dodelijke NACO zweren u bij een dubbelkapel. U kan Verjauw Vilamoura vinden, voornamelijk bij Bertelsmann.

Maar wat is dat toch wel? Kamal film juninummer. De monnik moet elke referentie op zich neem ik aan een grapje vertellen. Met hem willen we te maken hebben met het bellen naar de barman, Biebob butter, vakkenvullers, Mandela's enige échte vernieuwing in het meer en de stemmen in zijn kabinet.

We zitten in Rotterdam. Metric, Patrick van Luijk, je bent ambassadeur voor 0.10 gezondheid.

Rotterdammers leven korter dan andere Nederlanders. Ja, euh, wel even intensief. Maar ja, kijk, ik ben ambassadeur van Gezond 0.10 inderdaad. En daarom is ook al een van de redenen dat we dit soort initiatieven hebben opgezet om te gaan kijken van ja, hoe kunnen wij nou de stad gezonder maken? Hoe kunnen de Rotterdammers gezonder maken en de leefomstandigheden verbeteren? Nou, dat soort aspecten en dat vind ik wel heel mooi dat. Wij zijn een stad van handen uit de mouwen.

En als we iets zeggen dat we dat gaan doen, dan gaan we dat ook gewoon doen. En en uhm ja, die stap zijn we dus nu wel maken.

En dan vind ik heel mooi dat dat. Want dat doe je dan in je als als privépersoon, niet als ondernemer. Nee klopt als privépersoon. Ja, je zet je vrijwillig in omdat om dat doel te bereiken.

Ja ja, ja, ik vind het. Ik vind het namelijk belangrijk dat wij. Uhm, als mens onszelf ook gewoon goed kunnen ontwikkelen en dat we ook de kansen en mogelijkheden krijgen. Kijk, we leven in Nederland en Nederland, heeft prachtige voorzieningen om je als als mens grond goed te kunnen ontwikkelen. Ik bedoel als je geboren bent in Nederland kan je echt alle kanten op als je geboren wordt en in Brasilia in een favela. Dan heb je heel weinig mogelijkheden.

Lever. Dus als wij die ruimte hebben. Uh en die faciliteiten hebben, dan moeten we zorgen dat we die ook kunnen delen en kenbaar kunnen maken bij de mensen die dat nodig hebben. En kunnen we daar dus iets voor voor neerzetten? Waarbij dus mensen die dus uhm die ene versla volledig gesloten omgeving leven? Kunnen we die dan ook gewoon helpen zodat zij ook de kansen krijgen om zich te ontwikkelen? Nou ik, ik denk als eerst uhm, dat het heel belangrijk is is dat er elementen worden aangeboden zoals bijvoorbeeld sport waar jonge gebruik van kunnen maken zonder dat daar financiele of financiele tarieven tegenover staan.

Want veel jonger en in slechte situaties kunnen dat gewoon niet betalen. En daarnaast moet het een multidisciplinaire aanpak zijn. Ik bedoel, het is vaak niet alleen maar de jongeren, maar het is vaak ook de omgeving. De ouders. Uhm uh. Slechte levenskwaliteit. Slechte slechte voeding. Alles bij elkaar. Dingen die gewoon bij elkaar optellen. Uhm, slechte invloeden dus. Dat soort. Ja, buitengaats heb je gewoon gelijk. Teams voor die dat dan gewoon heel goed heel goed doen.

Alleen het is zo complex dat dat niet makkelijk is om te doen. Uhm, wat? Wat wel mooi is is als je specifieke ambassadeurs hebt in een wijk. Euh, daar geloof ik wel in. Uh, en dan zijn het vooral de ambassadeurs die ook zelf iets hebben meegemaakt en en eigenlijk uhm ook allerlei jallet hebben meegemaakt. Maar op een geen moment een keerpunt vinden in een leven. Ja, want uhm, externe externe hebben vaak te weinig invloed.

Dus extern hebben vaak te weinig invloed als er mensen zijn die dichtbij zijn en mensen die je daarvoor was een team omheen bouwen, dan geloof ik wel zeker in gedragsverandering. We hebben uhm, dat zie je ook. Rotterdam met een leraar voorbijkomen. Ik ben heel even zijn naam kwijt en is een leraar die. Die gaat zo geweldig om met zijn leerlingen dat dat de leerlingen gewoon compleet veranderen en in een soort van voorbeeld studenten, woorden en en gewoon echt een het beste maken van het leven, terwijl ze bijvoorbeeld eerst aan de verkeerde kant stonden.

En. En dan denk ik vanwege dat soort mensen die die hebben zoveel impact op het leven. Die staan er zo dichtbij en die zien die persoon zo vaak op die lening zo vaak. Dus die kunnen daar ook invloed op hebben. Als jij van buitenaf ver van werken iemand hebt die één keer per week de wijk in komt, dan gaat het niet werken. Maar als je iemand hebt die daar elke dag is of elke dag je lesgeeft. Iemand die zo dichtbij staat.

Dat zijn de mensen die invloed hebben. Toen ik pas begon met mijn atletiekcarrière. Toen gingen in een jaar. Een hele korte periode liep ik een week heel snel hard. Dus ik begon toen 20 was en toen ik eten was, trok op de Eka en 23 op de op de Olympische Spelen zat, ging achte in. Ja, supersnel. Maar in die tussentijd begon ik ook bij een een organisatie. Dat heette toen Uh uh uhm, raad en daad van de vos.

En die hadden we are artillerie, een springkop en acht tillie, een sprinkhaan stond voor Ardent Antilliaanse Rotterdammers. En om die jongens die nou ja, een en een verleden hadden crimineel achtergrond. En die toch wel andere dingen wilden met een leger. Uhm ja, die moesten gemotiveerd worden. Dus moesten er moet je allerlei activiteiten mee gedaan worden. En ik deed de sportactiviteiten metsen. En er was wel heel leuk. Want wat er gebeurde was. We gingen met jonge sporten en allerlei dingen met ze doen, maar op een gegeven moment uhm ja, leer elkaar goed kennen.

De eerste paar keer is het een beetje een dingen brengen. Op een gegeven. Komen ze gewoon voor jou. En om 10 uur staat is dit. En dan gaan we met z'n allen. Gaan we leuke dingen doen. En zie de ontwikkelingen gewoon. En zie je gewoon dat de jongens op zoek gaan om uit dat leven te stappen om om zichzelf te verbeteren. Dan is een heel leuke kwam. Euh meneer was het. Vorig jaar was ook ook één van die jongens tegen die dus euh euh.

Bijen bij een winkel op een gegeven moment de locatiemanager videomet was geworden. Dan denk ik van mij maar zelf weet je je hebt echt niet die stap gemaakt. Je hebt echt een volgende stap gemaakt in het leven en dan ben ik gewoon super trots op dat dan. Dat er dan zoveel jaar geleden daar zijn begonnen, dat daarom misschien wel een klein zaad is gepland met met ritme, met regelmaat, met doelen en en dat ze aangaven. Weet je wat ik?

Ik zie er gewoon echt als voorbeeld. Want wat jij kan, dat moeten wij ook gewoon kunnen. En als je dat dan gewoon zoveel jaar laat dat je dat dan bij één van die personen gewoon terugziet. Wee van die jongens. Ja dat denk ik wel. Ja dat is gewoon super vet. En ja, ook al kunnen wij de E-Leven veranderen, dan is er E-Leven is sowieso al een grote winst. Dus wat dat betreft denk ik als je zegt van alles te hebben over ambassadeurs in de wijk.

Dus dat we echt op zoek moeten gaan naar naar jongens en meisjes die gewoon een stap hebben gemaakt in de goeie richting die daar verschil van hebben gemaakt en daarmee de andere mensen in de wijk ook gewoon kunnen gaan helpen en dat die gewoon als voorbeeld kunnen zijn. Eigenlijk moet iedereen sporten, ja, absoluut faciliteren. Absoluut. Sport is enerzijds goed voor het lijf. Ik bedoel simpelweg. Als jij. Als jij vroeger veel hebt gesport en je hebt en en je hebt iemand anders die vroeger nooit heeft gesport.

En wat zie je dan? Is dat die andere laten? Veel minder hoeft te doen om fit te blijven dan diegenen die nooit heeft gesport. Dus dat heeft allerlei voordelen, zowel qua gewichtstoename als als qua stoffen. Lijf dus. Sport is sowieso belangrijk. Enerzijds fysiek, maar anderzijds ook als mentale uitlaatklep. Als ik kuitenbijter getraind in mijn sprint trainen, heb ik echt geen energie meer om nog andere dingen te gaan doen die je die euh. Die we op de straat houden bij wijze van spreken.

Uhm, plus je leert daar gewoon discipline en je leert daar. In sport leer je eigenlijk vechten met jezelf en je leert is vechten met je eigen stemmen. Uhm. Euh. Met de stem die bijvoorbeeld tegen zich achter Touvier, maar niet te Doriot. Waarom doe je het eigenlijk? En dat je dan toch dat doet en het toch opbouwt en toch stevig wordt? Dat maakt een karaktervol je. Dat zorgt ervoor dat je niet de discipline hebt als zorgen ervoor dat je doorzettingsvermogen hebt.

Dat zorgt ervoor dat je niet opgeeft omdat je een tegenslag hebt. Dus als jij dadelijk gaat solliciteren. Je krijgt vijf brieven dat je niet wordt aangenomen dat je niet stopt. Dus dat soort facetten die je allemaal leden sport, die zijn zo toepasselijk binnen de maatschappij. Dus ja, ik zou wel voorstander zijn van een situatie waarbij sport gefaciliteerd wordt vanuit de overheid voor bepaalde situaties. Maar hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor de btw op opop, groenten en fruit en dat soort verzet.

Een discussie die allemaal zijn gevoerd als we het hebben over hoe moet een gezondere leefstijl hebben? En waarom zijn de producten van een gezondere leefstijl dan zoveel duurder? Ja, maar ja, heb je nog meer verstandige advies aan de overheid? Nee. Ik denk dat dit wel twee grote belangrijke punten. Maar weet je. Het zijn zulke complexe. Euh ja, complexe concepten dat het niet zo 1-2-3 aan te pas is dat. Dat begrijp ik natuurlijk ook wel, maar het zou wel idée ideaal zijn als wijnjaren naar een maatschappij toe toegaan, waarbij dit soort basiselementen gewoon goed gefaciliteerd worden.

We gaan naar de verkiezingen toe. Jij bent ondernemer in de zorg. En soms vraag ik me wel eens af zijn we met met het ondernemerschap in die in de zorg niet in verkeerde kant op gegaan in de euh. Daar wordt er wel eens aan getwijfeld.

Dat is de marktwerking in de zorg. Hoe zie jij dat? Ik moet me geen moeilijke vragen stellen. De zorg kost gigantisch veel geld hé. Dat hoor je voortdurend. Euh. Dus dat moet minder. De kosten moeten minder door die marktwerking. Zouden die kosten minder moeten zijn geworden? Dat is helemaal niet zo vooralsnog. Integendeel, het lijken eerder nog problemen als ongelijkheid bij te komen en noem maar op.

Ja, ja, absoluut. Nee, dat is. Dat is zeker zo. En kijk helemaal als je bijvoorbeeld kijkt naar de overheid die. Die maakt de wet, dus die schrijft een een wij. Een wet uit. En dan vervolgens moet dat worden uitgevoerd in een in een beleid. En dat beleid wordt ook geschreven. En dan vervolgens is daar ook nog een heel grijs vlak in de uitvoering. En dat grijze vlakken in de uitvoering. Die zie je dat dat d'aa dat daar dus marktwerking in speelt die niet helemaal is zoals het bedoeld is.

En dan ook weer tegen facetten aan, waarbij bijvoorbeeld innovaties gewoon stuklopen op huidige structuren. Want innovaties die die extreem interessant zijn hoeft niet interessant zijn voor de huidige partijen die de inzitten. En er kan dus een risico zijn voor de omzet van de huidige partijen. Dus kan gewoon je ben er gewoon een nieuw ganja end, weer een nieuw antwoord en ben je gewoon eindelijk een traits voor de huidige partijen. Ook al kan je innovatie in de zorg ervoor zorgen dat de zorg beter wordt betekend niet voor dat de partijen daar beter van worden.

Dus die blokkeren aardige innovatie in een kom is gewoon helemaal niet de situatie in he.

Is dat wat jouw persoonlijke ervaring ook is met bajo check?

Uhm ja, deels wel, deels wel. Ja dus. Uh, zeker gezien je liever niet komen. Nou ja, uhm, met deze innovaties zien ze natuurlijk altijd wel graag komen. Maar de implementatie van innovatie, dat zijn twee verschillende dingen natuurlijk. Uh. Dus jij voelt weerstand? Ja, absoluut absoluut. Waar zit ie dan? Uhm, welke partij? Nee, maar dat is dat is dus toch pijnlijk? Ja. Euh ja. Maar ik weet het niet of.

Kijk, de weerstand zit natuurlijk in een aantal zaken. Een van die zaken is is uhm, uw partijen zijn gewoon heel veel dingen in zorg zijn toch wel conservatief. Dus ook al zijn heel veel innovaties, heel veel huidige situaties en gewoon conservatief, structures en conservatief. Dus op moment dat er nieuwe innovaties binnenkomen, dan moet je door een hele uh was molen van allerlei dingen. Voordat de innovatie dat werk geïmplementeerd kan worden ben je misschien wel tien jaar verder en dan is de implementatie of de innovatie misschien allang uitgedroogd.

Want dat zulke diepe zakken heb je bij wijze van spreken niet. Dus je moet bijvoorbeeld aan allerlei procedures door. Of dan allerlei euh, nieuwe onderzoeken door. Dan heb je bijvoorbeeld al een onderzoek gemaakt, maar dan is het onderzoek niet toepasbaar op dit. Nee, dan moet je weer volledig nieuw onderzoek doen.

Maar dat is over overheid niet. Dat zegt nee.

Nee, dat zijn bijvoorbeeld de partijen die zeggen wel ja, maar waar is het onderzoek dan op gebaseerd? En dan moet het onderzoek hiernaar toe. En dan ben je 4.5 jaar verder voordat je dat dan weer heb. Dus ik geloof namelijk ook in dat dat uhm, innovatie moet succesvol worden. Maar dan moeten wel de gene die op de set op de plekken zitten waarbij uhm in al die jij heel veel innovatie managers en heel veel partijen die die iemand aanwijzen.

OK, jij bent dan degene die verantwoordelijk is voor innovaties voor nieuwe elementen in ziekenhuizen bijvoorbeeld e e ziekenhuis of op ergens anders een andere plek. Maar die mensen die juist heel conservatief. Dus dan heb je iemand die eigenlijk moet zeggen weet je wat ik? Ik ga mijn kop boven het maaiveld uitsteken. We gaan het gewoon doen. We gaan dat doen en we gaan zien waar het schip strandt. En ik neem mijn verantwoordelijkheid. En we gaan dit in de testen wel binnen deze kaders, want het moet wel goed worden neergezet.

Dat soort mensen die moeite hebben en daar zijn we gewoon zo weinig van. Uhm. En juist als je die mensen hebt, dan zie je hele mooie dingen groeien en hele mooie dingen bloeien. Dan zie je succes en dan zie je dingetjes.

Hoe komt het dat managers innovatie conservatief zijn? Hoe overal waar ze waar zit? Waar zit de denkfout?

Ik heb geen AGW, maar dat zie je dat ze je zeker wel terugkomen. Laat ik vooropstellen dat dat natuurlijk niet voor alle nee euh innovaties is dat geld, maar je ziet dat er zeker wel terug ja.

Kan jij het een beetje zelf? Patrick van Luijk?

Uhm, schakelen die je stressniveau goed goed met je stressniveau omgaan als ondernemer?

Euh ja. Uhm, goeie vraag. Ik heb. Ik heb. Ik gebruik mijn eigen systeem. Al is dat wel bewijs geleverd. Nee, maar dat doe ik er niet.

Pascale uitspaart andere les. Faith Evans. En dan moeten we ook nog blijven dansen. Jamaica was een column, maar ook zo mooi dat je moet blijven dansen als een kind.

Schrijf je ergens.

O ja, ja knikken. Inderdaad, ik heb wel een aantal dingen geschreven. Euh ja, klopt. Je moet en je moet blijven. Je moet mobiel blijven, dus blijven we blijven bewegen en jezelf ook blijven uitdagen die beweging. En dat bedoelde ik ook net wat ik vertelde in het begin over het stukje comfort cirkel die je hebt. Comfort Seco. Uhm, als je daar altijd in blijft dan word je steeds kleiner en dat leidt tot een beperkingen. Juist gek doen als een kind zorgt ervoor dat je die flexibiliteit en die mobiliteit houdt, zowel mentaal als fysiek.

Ik had bijvoorbeeld vorig jaar een opdracht gegeven aan aan onze klanten dat als ze buiten liepen en dat was heel leuk. Dat was echter moesten ze echt uit hun comfortzone? Als ze buiten liepen en als ze dan over straat liepen, niet recht over straat liepen, maar soms gewoon even op een stoepje sprongen of op een verhoging. Of uhm, het dus net als een kind dat werkelijk over de straat heen lopen. Na mensen moesten echt serieus gewoon uit hun hun vaste denkpatroon van jammer.

Wat gaan die mensen allemaal van mij denken als ze op mij staat? Als ze mij op de straat zien lopen, dan denken ze dat ik helemaal gek ben of of dit of dat.

En dan huppelen, huppelen, ja maar. En het mooie daarvan is is ze wilde gewoon blij van. Maar wanneer? Wanneer deden de meezit als ze met een kind waren? Want dan konden ze verantwoorden waarom ze zegmaar zo gek deden. Maar leuke daarvan is is die. Je krijgt er plezier van. Het is goed voor je lijf. En weer kom ik dan terug op het stukje wat ik daarvoor ook vertelde. Het stukje angst. Angst. Wat vindt iemand van mij?

Als ik dit of dat doe of zoiets doet? En dat beperkt ons zo enorm in ons, in ons doen en ons denken en ons geluk. En daar moeten we op een gegeven moment een stukje van af. Dat was heel leuk, maar mensen willen daar gewoon echt heel blij van. Die kwam echt met leuke verhalen thuis. Ik heb zelf een tijdje de gewoonte gehad en stiekem nog wel eens om John Cleese te imiteren met zijn Ministry of Silly Walks.

Ik weet niet of niet. Kent dan inderdaad, je hebt gelijk als mijn dochter erbij was. Met hele grote stappen over straat lopen naast. Je wist niet waar ze blij vermoedt, maar dat. Dat is toch mooi? Dat is toch fascinerend? Is er een soort huis stukje van schaamte ofzo? Of plaatsvervangende schaamte? Wat jammer, maar uiteindelijk wordt dat gaf jaar. Maar wat maakt er eigenlijk uit dat ik doe? Volgens mij is dit het beste medicijn tegen stress.

Een beetje spelen op straat. Je moet spelen en je moet blijven spelen. Als wij spelen dan zie je een glimlach op bij mij op je gezicht toveren. Zijn allemaal leuke dingen en je wordt gewoon blij van. En dat doen we gewoon te weinig. Patrick, dank je wel.

Patrick van Luijk, ondernemer in gesprek met Lex Bosmaaier voor de condens over zijn methode bio cheque om met stress om te gaan. Vragen reacties. Hoe doen jullie dat met die constante stress omgaan? Of moeten we toch eerst de maatschappij veranderen? Onze bijdrage sectie staat open, althans voor leden. En je bent al lid van De Correspondent voor zeven tientjes per jaar. Daar krijg je dan een jaar lang kwaliteitsjournalistiek voor. Voorbij de waan van de dag. Wij gaan op weg naar de verkiezingen.

Ik ga voor De Correspondent een serie gesprekken voeren over dossiers die er in onze ogen echt toe doen. Nu, zorg is daar een van evident. Volgende keer een gesprek met Bauke Koekkoek, die is gespecialiseerd in sociale en psychische zorg op het raakvlak met politie en justitie. Vragen voor hem. Mail ze naar mij. Lex T. De Correspondent punten en op 16 februari lanceren we een nieuwe podcast over de verkiezingen. Welkom bij Stemmen, een verkiezings podcast zonder peilingen van De Correspondent en het politieke blog stuk Rood Vlees.

In deze podcast geen laatste voorspellingen, analyses van het premiersdebat of speculaties over exit polls. Nee, wel een blik op het politieke systeem en de machtsverhoudingen erachter. Een podcast die niet gaat over het politieke spelletje, maar over wat er op het spel staat. Welkom bij stemmen. Zie daarvoor De Correspondent Punten nl. En dan de muziek tenslotte van deze podcast. Ook daar een afwisseling tussen Technion. Ideaal om je op te laden voor een 100 meter finale en Chupa, waarmee je de spanning ook weer kunt laten wegvloeien.