Welkom bij een podcast over media. Met Alexander Klöpping en Ernst-Jan Fout! Hallo, dit is weer een nieuwe week. Het is maandag. Dat betekent dat we een interview hebben. Ja, we hebben een hele interessante gast schrijver, die witte heuvel links. Zij werkte tweeënhalf jaar lang als playlist editor bij Spotify. Precies in de periode dat de Nederlandse hiphopscene booming was en streaming groot werd. Zij bepaalde welke liedjes in populaire playlist als woordenschat. Luister je altijd naar altijd nieuwe muziek Friday terechtkwamen.

Volgens ingewijden maakte dat nieuwtje de machtigste vrouw in de Nederlandse muziekscene. Naast Poldervaart vertrekt ze naar New York om het legendarische Arista Records van Asher. Zo en hoef ik niet Houston wat nieuw leven in te blazen. Prachtige opdracht, maar het beviel niet. Ze vond het te plat, te commercieel en daarom verhuisde ze terug naar Nederland en schreef ze in amper twaalf maanden haar debuutroman UWC City, een sleutelroman over de muziekindustrie met veel autobiografische elementen. Ik las het letterlijk in één dag uit naam en het gaat niet alleen over de muziek, het gaat dus veel breder.

Het gaat over die eeuwenoude worsteling. Als je over de liefde het vak ingaat. Hoe verhoudt je dan tot de commercie dat omringd wordt door haaien die alleen maar nummer 1 hits willen scoren? En terwijl haar baan van zulk groot belang is dat ze bedreigd werd omdat ze de enige was die je kon lanceren als ze als artiest in Nederland. Ja, dat maakt daar echt fascinerend, want bij Spotify zat ze dus zo hoog in de boom dat ze bedreigd werd.

Daarna speelde ze in de Champions League in New York. Ja, leerstelling maakte deel van haar. Daar gaat het over. En euh, veel plezier met dat gesprek. Maar het is belangrijk om erbij te zeggen. Dit aspect wordt mede mogelijk gemaakt door onze vrienden van de show. Alle 337. Ontzettend bedankt dat jullie dit deze podcast steunen. Ben je na nog geen vriend van de show? You want, dan zijn we dus even serieus. We zijn dus 50 procent meer podcasts gaan maken.

Dankzij die vrienden van ons. We maakten er vier per maand, nu zes. Ja, dank je wel ja. Dank jullie wel. Wil je nou ook vriend van de show worden? Ga naar. We hebben Westpunt, vriend van de show Punt nl. Slash podcast over media en het kan al voor 3 euro per maand. Klinkt een beetje Postcode Loterij Foster Parents Plan. Het kan al drie grote terug. En kijk, wordt geen vriend van de Shola nu toe.

Ja, maar wordt de draad prijs? Euh, heel veel plezier met dit interview.

Welkom diertje, dank je wel, ik zei het is al niet meer spontaan, ik zei net al dat ik jouw boek in één avond heb uitgelezen. Toen vroeg jij als op een McDonald's manier zei ik nee, ik was echt betrokken bij de beide hoofdpersonages. Het is een sleutelroman. Ja, dat is. Ik wist eigenlijk. Ik dacht oh ja, sleutelroman uiteraard. Maar ik wist eigenlijk nooit dat er sleutelroman was. Wat is de sleutelroman Ernst? Ja, dat heb ik dus opgezocht.

Dit is een roman waar in bestaande mensen gefikst analyseert. Maar je kan ze nog wel herkennen, wist ik ook eigenlijk wel. Maar goed, dat. Maar er zijn ook wel echt wel centraliseerde karakters. Niet iedereen bestaat. Ja, dat zeg je zeker. Nee, het is echt. Hoeveel mensen redenen?

Het is een boek over over over de muziekindustrie en over een. Euh, een heel populaire muziekservice Lucina. Ik heb het even opgezocht, dat betekent luisteren Zweeds. Dus ik vermoed dat over Spotify gaat. Zou kunnen. Ja ja, ook omdat je daar gewerkt hebt. Zouden zijn juridische redenen om dat niet gewoon te zeggen? Uhm, volgens mij niet kan zijn. Ik heb daar niet een dj voor getekend. Voor een boek schrijven, dat denk ik alleen.

Het gaat niet echt over. Nee, snap ik. Ik weet dat de media de media gezegd zegt wij. Dus welke over de media, maar graag gewild dat het een boek is over Spotify.

Maar het gaat veel meer om de mensen rondom een succesvolle streaming tijdperk dan het gaat over het streaming. Ze gaan vooruit, maar ok, we willen over het streaming tijdperk hebben en de impact daarvan op muziek op smaak. Speculatie. Al die dingen is, daar gaan we allemaal vragen over stellen. Maar eerst dachten we dat goed was. Om even over je werk dat je destijds voor Spotify hebt gedaan te praten en mensen precies weten. Ik wist heel veel dingen die die door jou boek en door interviews met jou te weten wegkomen.

Bijvoorbeeld een van de dingen als ik gewoon een hele vriendelijke playlist aan het luisteren, beide naar gewoon plezier heb. Dat ik me nooit realiseer dat de samensteller waarvan jij dus was uhm, als enige in Nederland belangrijk om erbij te zeggen ja, als enige in Nederland dus een periode aan was die periode ongeveer twee, tweeënhalf jaar en dit was ongeveer tussen tussen 2015 en 2017. En wanneer kan Spotify Nederland? Volgens mij was dat 2000. 13. Heb je het over een kantoor of over liefst?

Ging de live gaan van Oh, dat was althans 2009 volgens mij zo een een Rangel bleef alweer elf jaar met een. OK. Uhm, jij was dus verantwoordelijk voor 103 of 104. Oh ja, dat verschilt. Het was ook niet zo. Soms kwam er eentje bij en soms niet zo lekker. Koningsdag was. Dan was er weer Koningsdag Online ongeveer 103 playlist. Was jij er verantwoordelijk voor? En uhm. Nou, ik luister ik naar een aantal van die plaats.

Ik heb me nooit gerealiseerd dat de maker daarvan was, bedreigd wordt om die playlist en dat gebeurt dus had ik ook niet gerealiseerd. Nee vertel, hoe gaat het dat in z'n werk dan? Uhm. Naja kijk ik. Dat heeft natuurlijk met heel veel dingen te maken, maar heeft te maken met dat een playlist een bepaalde manier succesvol is en dat mensen daar heel graag in willen. En dat soort imago wat een playlist heeft dat het je kan maken of breken.

Hetzelfde als bijvoorbeeld een rotzorg met een enorm barse heeft. Want als je daar bent, dan ben je een succesvolle rapper. Dan kan het begin van je carrière zijn beginnen met wat woordenschat, hetzelfde imago. Uhm, alleen maar gehad. Was de playlist over met Nederlandse hiphop. Alleen wat daar wat mensen daarin vergeten is dat het eigenlijk gewoon een springplank is. Ook een enorm barse is een springplank voor iets voor je een carrière kan maken of niet. Maar dan moet je daar zit je wel.

Dan ben je wel zelf bij. En dat is wel iets wat je zelf moet moet keren. Je kan ook niet zomaar op dat punt komen. Dat zijn allemaal stappen als artiest zijnde waar je heen moet gaan. Wil je daar in zo'n playlist komen of bij zou bars komen? Want uiteindelijk bestaan die platforms natuurlijk omdat fans dat interessant vinden. En als je zomaar elke nieuwe artiest inzet en niet kijkt naar bepaalde factoren, hetzij relevantie op dat moment, hetzij talent, hetzij een fanbase die geïnteresseerd is, dan verpest je je hele platform eigen.

Dat weet allemaal mensen niet, dus die mensen werden woedend als jij een artiest waar zij fan van zijn niet in een playlist opnam, toch? En uhm, dat gebeurde dus. En dat was best wel interessant als bizar omdat het. Uhm. Het was belachelijk omdat je denkt van jou. Want daar waar dat gebeurt toch niks meer zo. Blaffende honden bijten niet, maar tegelijkertijd denk je wel ga je toch opzoeken? Oftewel als ik er iets gebeurd is en met de afzender bedoel ja dus.

Volgens mij was dat Tim Westwoud waar bijvoorbeeld Alisic op gebaseerd is. Grappige referentie, maar hij was een hele bekende radio dj in de jaren 90 in Engeland op het gebied van hiphop en grime en dergelijke. En hij is dus twee keer beschoten. In de tijd dat hij dat deed. Ja, en toen werd ik wel een beetje bang gesnapt. Toen dacht ik waarom. Misschien is het niet zo chill om te worden. Of is het niet zo? Je moet er een beetje om lachen dat het zo belachelijk is, het altijd e-mailtjes of was.

Het was ook nog op andere manieren eigenlijk. Veel van artiesten riepen meer op dat fans iets moesten zeggen. En dan kom je weer bij de fans. Dus ik was nooit echt bang voor de artiesten. Want artiesten gaan niet zoiets doen denk ik. Omdat je er gewoon een carrière hebt die je moet beschermen. Want dat was mijn volgende vraag. Hoe wisten die fans dat jij dat jij uberhaupt die plays bijhoudt? Maar dat werden ze zo op geattendeerd door artiesten waar ze fan was op social media.

Ga met je e-mailadres erbij of over of je met een schermverhouding bij oh ja dus moest opsloten.

Moest hele Dehem weer legen omdat daar werd de meest vreselijke dingen in stonden. Maar hij heeft dat er redelijk luchtig over. Maar was het euh. Ben je wel echt bang geweest ook? Nou, ik ben vooral heel verdrietig geweest. Ik ben niet per se bang bang geweest dat ik niet over straat durfde. Daar waren natuurlijk wel momenten dat ik me niet per se heel comfortabel voelde, ook omdat uhm. S Dat soms fans dingen stuurde van euh, dat ze wisten wie ik was en dat je dan ook wel echt over je schouder kijkt.

Ik ben nu eens. Ik woon in Amsterdam-West en je ziet dan mensen naar je kijken waarvan je denkt van. Het zou misschien een vent kunnen zijn van deze artiest en dan denk je shit kennen. Wat is dit wat, want zo weet je wel. Wat is er gaande? En dat zijn best wel rare. Dat is niet waar je om vraagt als je niet een publieke functie hebt. Al zijn in principe had ik geen publieke functie. De enige reden waarom ik in die tijd uhm in de media kwam was omdat ten eerste hiphop zo succesvol was en dat ook te maken had met Spotify.

En ten tweede omdat het ook belangrijk was dat mensen wisten dat er een persoon achter een playlist zat, zodat Spotify kon communiceren dat het niet computers waren die de playlist maakten. Want dat was in die tijd een soort van vies idee dat computers playlist maken als belangrijk voor de voor de PR strategie. Ja ja, dan kan je dus uhm. En het was ook handig, want de één van de filosofieën die ik heb. En toen had ik nog steeds waar heb is dat je dat is voor iedereen toegankelijk moet zijn.

En die heeft Spotify ook, want maakt het ook voor iedereen toegankelijk. Om je muziek te pitchen en om in zo'n playlist te komen. Dus niet alleen als je de juiste contacten hebt. Niet alleen als je bij het label cd werkt, dus ook als mensen je gingen mailen met je, moet ik luisteren naar alles dat mensen naar je sturen. Ik reageerde op niks, want het was niet te doen, want dan ga je ook discussies hebben en dat is dan zo onbegonnen werk.

Maar ik luister naar alles en was de de grote meerderheid van de tips die je kreeg. Was dat hiphop? Was dat alle muziek? Alle. Want ik deed alle genres. Ja, want ja, hoe werkt dat dan? 100 3 playlist beheren van allerlei genres, alleen met muziek. Tips binnen en dergelijke. Hoe ga je te werk? Ja, want die tijd was er nog. Nu heb je een heel handig. Uhm, big platform wat artiesten kunnen gebruiken bij Spotify voor hardest.

Als je een artiest bent en luister. Check. Check Spotify. Voor artiesten staat alles heel makkelijk uitgelegd. Maar in die tijd was dat er nog niet. Dus dan had je gewoon een Imares waar je doorheen moest gaan. Je had Excel sheets die labels invulde. Je had 1 pitch momentje. Je had afspraken met mensen en ik zat. Mijn Instragram zat dus ook helemaal vol mijn D&M en dat waren een aantal Spotify linkjes. Gaan mijn stem ook gewoon?

Nee, want dat staat er nog niet aan. Laat staan er nu online treinstakingen linkje. Ja, dat zijn allerlei heren linkjes of of of gewoon MP3. Hoeveel? Er zijn heel veel vragen hoor, maar ook omdat ik het zo zo ongelofelijke wereld vind. Wat? Hoeveel krijg je er per dag? Krijg je er per dag? Denk je? Ik heb het. Ik heb het nooit geteld, maar je had gewoon altijd een volle inbox. Ja, hij had elke dag gewoon, want op een gegeven kijk je je.

Je maakt playlist van Nederland. Maar ik had ook internationale playlist die het goed deden. Dus op een gegeven moment was het gewoon wereldwijd in de hand gelopen. Ja, want ik had. Ik had ook mellow bars en dat is ook de playlist waardoor ik in Amerika ben gaan werken. Hier ligt ook het dichtst bij je eigen muzieksmaak. Dat was de playlist die ik eigenlijk maakte zonder naar de data te kijken en alleen maar gewoon met een Paul onderbuikgevoel maakten.

En daarin had ik bepaalde artiesten gezet die daarna best wel groot zijn geworden als een Khalid die was als eerste geplaatste is de die is daarna de derde grootste streamer geweest in de wereld. Hetzelfde geldt voor een Saint-Jean die dit jaar een nummer 1 hit had. Dat was ook blauwborst eerste dus op op die manier. Uhm, ben je? Ja dat. Mensen praten daar dan over en je zeiden dat de melo bars heb je dus hem bestelt die zalm op je eigen smaak samen.

Daar nam je data niet in mee. Maar hoe waar? Hoe werkt dat? In het algemeen? Als je die 100 3 playlist beheert? Hoe ziet een werkweek eruit? Hoe kom je in hemelsnaam tot die selectie? Ja, ik wil even een disclaimer geven. Dit is dus 2 jaar geleden en jullie weten denkt dat techbedrijven elke dag superveel veranderen. Tuurlijk is alles wat nu zegt is wel wat vroeger. Ja, het gaat erom wat er niet niet per se hoe Aubrac shit was, maar meer wat erachter zat.

Hoe data bijvoorbeeld je beslissingen beïnvloeden eigenlijk.

Nou ja, je hebt gewoon. Kijk, Escamplaan is even een hypothese en vanuit die hypothese heb je ook een soort van doelgroep waarvan je denkt dat het past. Zoals ik Mourning die heb. Dan zit je daar een bepaalde sound in waarvan je denkt dat die past. Maar laten we Mourning die pakken. Een mooi voorbeeld. Verzin jij die Dieplaan? Het concept van die playlist dat werkt, dat meegegeven sommigen bij elkaar. Toen ik toen ik begon was er een om een.

Persoon bij Spotify, die ook playlist maakte, maar die daarna een leidinggevende functie is gaan hebben als manager. En hij heeft bepaalde ideeën verzonnen als een als een monnik. OK. En hij euh. Dus Monique, die heb ik niet verzonnen. Maar het idee daarachter is gewoon heel simpel. Akoestische muziek om mee wakker te worden. Ja, dat is ook gewoon de enige beschrijving die verder gegeven wordt. Het is niet naja, je hebt wel. Dan heb je nog hele subtiele verschillen.

Want je hebt dan een koffiehuis juist. Verschillen van het verschil in die tijd. En ik weet niet of dat nu nog steeds zo is. Mijn die tijd was het dat de morning die uhm iets alternatieven was gevormd uit commerciele niet commerciële.

Ja en euh. Die twee, die zijn dus al gemaakt. Maar er waren ook playlists die jij zelf gemaakt hebt. En een bedankje dus er is ruimte voor ik. Ik hoor veel muziek waar de playlist en woordenschat.

Die maakte ik. En toen dacht ik ook dat het wel echt straat rap. Maar als het wat dansparen wordt, als het wat om wat meer melodie heeft, als er wat. Je zou het vrouwelijk kunnen noemen. Dan wordt het la vida loca. Ja, dan wordt het de soort van meer de die de de de smoel oudere versie van OK en en nog even terug Nanni Moretti. Zijn er ook echt mensen die tips sturen voor de morning playlist? Dat vind ik echt ongelofelijk.

Ja, die horen zichzelf daarin dan. Dat doen eigen artiesten, bedoel je? Of bedoel je? Hoe bedoel ik de fans?

Nee, nee, nee. Nee, nee, nee. Nee, nee, het zijn er. Dat zijn echter een artiest natuurlijk. Die denken van oh ja, ik klink een beetje zoals deze artiest die op dat moment is dat. Dus ja ja ja ja ja. En die playlist kan elke vrijdagmorgen of elke V op middernacht komen ze live toch naar sommigen? OK. Ja dus. De de een op vrijdagnacht op donderdagnacht kwam alle nieuwe muziek uit wat zeker heel ontspannen avond voor.

Je was nooit. Ik heb je op de gekste plekken, want ik heb dus drieënhalf jaar lang de playlist opgedeeld. Dus ik hoop dat dat. Dat is wel bizar. Dat moest ook gewoon real time. Dat was dat je niet van tevoren inplannen. A. Omdat je met allerlei verschillende soorten tijd codes te maken had. Maar wanneer sommige nummers uitkwamen. Niet dus. Dat moesten dus gewoon manueel. Helemaal ok. Dus ik was elke donderdagavond 12 uur zat ik achter mijn laptop op Preetz drukken.

Maar ja, je hebt ook gewoon een leven. Dus ik heb het een club gedaan. Ik heb het voor. Ik heb er nog een keer voor de Eiffeltoren gedaan en ik heb het in de bus gedaan. Dan krijgen we een vliegtuig. Echt alle plekken heb ik helemaal opleverde. Dat was wel, dat was wel gaaf. Maar ook al werden ze echt denken red meerheid. Ja, je moet er een betere manier zijn. Ja ja, maar hoeveel playlist moest je bijwerken op donderdagavond?

Niet zoveel. Volgens mij waren dat er toen vijf of zes. OK. Maar nu moet je wel in z'n geheel ververst worden eigenlijk. Nee, niet altijd hoor je meestal gewoon een paar liedjes die je erbij zet ook. En hoeveel invloed data je werk? Uhm, naar je data is gewoon data, is het antwoord wat je krijgt wanneer je een vraag stelt. Dus de basically je zegt ok. Ik denk klopt dit nummer bij Morning die in en geef de data je antwoord?

Ja, dat klopt. Mensen vinden het fijn om belangrijke data e.d. Maar vooral eigenlijk skipper, dit soort mensen langer blijven door luisteren of niet. Wat waren de variabelen die je die je kon zien? Toen was dat skip, read en completion. En of mensen het opslaan of sloegen. En. Sypré betekent in de eerste 10 seconden ofzo.

Nee. Vanaf 30 seconden speelt Strien ook alles. Daarvoor is zelfs al helemaal niet helemaal niet. Niet ok als het cabarets aan skibril is. Als het na de 30 seconden dus gescript is en je hebt uhm. Verkijken Je hebt dan ook nog compliceren en dan weet je ongeveer welke minuten gescript is. Dan weet je ook ongeveer het meeste. Je hebt dus dat een Outreau misschien niet werkt, maar dit is dus heel erg grappig. Het is dus heel erg over je eigen lerend vermogen.

Het is niet dat je je bent altijd reactief op dingen die je al gekozen hebt, waar je dan data achteraf ga, waarbij jij geacht wordt te leren over de keuzes die je dan volgende week maakt. Je leert er dus heel veel van en je wordt soms ook echt heel erg verrast. Ik heb ook al een paar keer als voorbeeld gegeven van Stormy bijvoorbeeld. Het idee was altijd gewoon je met kortere liedjes hebben, maar je moet niet langer indraaien met de lange outro instrumental werkt niet zo goed.

Voor een pop playlist is Quayle begonnen toen Castro Kostroma met een nummer die negen minuten duurde en echt geen eind geen voorheen Bruch niks had. En die was het minste skip die week. Soms kun je daar gewoon totale schijt aan hebben en ook nog winnen. Wat leerde je van die van die van die data? Hoe werd je beter over tijd? Uhm, na, je merkt er gewoon denk ik, omdat je ook heel veel naar muziek luistert. Wat wel en niet zou werken, maar vooral om welke playlist.

Ik weet dat een uhm een. Ja. Als je kijkt naar een een mourning die als voorbeeld waar dat is, dan. Dan weet je dat een gitaar misschien beter werkt dan een piano of zo. Omdat je daar nog wel vaker omdat het blijkbaar meer in de mode is van wat mensen verwachten bij de les. Maar soms heb je uhm ook situaties waarin je dus heel erg verrast wordt. Of dat een label een prioriteit symbool heeft gekozen van een album.

Dus ze zeggen van OK. Dit is waar we een videoclip voor hebben, dus waar marketingman we hebben. Dit is wat de artiest wil, dat weet je wel aardig op gestuurd. Maar nu en daar heb je dan wel respect voor, want de artiest is natuurlijk de kunstenaar in die zin, maar het publiek zegt heel wat anders. Het publiek zegt dat dat nummer de singles van het album. En dan ga je daar eigenlijk mee door. Ja, en weet je dan nou?

Ik kan me zo voorstellen. Als je muziek gaat uitkiezen, dan ga je niet het hele nummer luisteren voordat je hem op de playlist. Dus kan een vorst dat je heel goed werkt in skippen door muziek. Ja, dat was ik al omdat ik hiervoor werkte. Ik deed muziek voor reclames en mijn specialiteit was onbetekenende. Artiesten vinden om die onder reclames te krijgen, dus ik was al het hele internet ventrale bent, kampen Soundcloud en Squibb. En dan ben je echt als kippenmest Armeen gewoon laks.

Welke dertig seconden zou passen voor deze reclame. Zo luister je hem, dan druk je op Play en dan is er dan krijgt het intro twee seconden van je aandacht. Of is dat teveel? Uhm, na meestal lijken de intro even gaan ja, want meestal duren intro's niet zo lang. En dan? En dan? En dan skip je meestal, maar eigenlijk al meteen het refrein en een refrein gevoel gevoeliger zijn.

Als jij een Progress bar ziet, dan weet je ongeveer waar je meneer moet zetten om het refrein Évora. Maar ik heb het al heel lang niet gedaan hoor, want ik ben er eigenlijk mee gestopt. Spotvogel, want ik merkte kennelijk als een soort van. Dit is niet hoe heet dat morsecode en doen soms eigentijdser. En je luistert eigenlijk niet meer plezier je bent. Hoelang denk je die fragmentjes? Duurde die je dan daadwerkelijk luisteren naar de intro? Eigenlijk geen.

Ja, ik denk dat ik misschien soms, als ik een goed nummer vond, de manier een minuut luisterde. Ja, valt me nog mee. Ja, ik ben nog een muziekliefhebber. Maar ja, jij jouw tijd bij euh. Bij Spotify kan een Nederlandse hiphop enorm op. Ik las dat het van de maandelijkse streaming cijfers gingen van 10 miljoen naar 300 miljoen. Ja, in welke zinspelen die playlist? Roeder? Uhm, nadat het een behapbare plek was voor fans van het genre waar ze altijd op de hoogte waren van wat er uitkwam.

Dat was mijn hele doel, met woorden van de zo relevant mogelijke playlist maken voor jongeren. En dus ik was altijd bezig met kijken wat. Ik moest daar ook veel assertiever zijn dan in andere genres. Want op begin vooral stuurde niemand mijn muziek, behalve natuurlijk de labels die wel doorhadden dat er wat kon worden. Waren de Independent Artists. Die waren er helemaal niet mee bezig. Dus ik moest heel assertief die artiesten ook contact met he stuur zetten alsjeblieft.

Muziek op Spotify, want ik denk dat het goed in deze playlist past. Aan het begin hadden ze helemaal geen interesse. Ze hadden eigenlijk pas interessant toen ze het wel een keer gedaan hadden en hun eerste patiënt binnenkregen. Want waar zaten ze daarvoor? Dan? Waren ze misschien op YouTube? Ja, maar YouTube had op dat moment geen Nederlands persoon, dus het was.

Wij zagen het heel erg als er in heel makkelijk FLM te winnen, want we waren en in onze ogen de enige grote speler die daadwerkelijk een team had in Nederland die ze die aanspreekbaar was voor de artiesten in het genre. Dus als je een probleem had, dan waren wij gewoon daar om te helpen. Of als jij een nieuwe single uit had, dan kon je dat sturen en dan kon je je arm je foto sturen en dan kon je misschien meteen een artwork.

Maar er was was Nederlands hiphop al zo groot en heeft Poldervaart daar gebruik van gemaakt. Dus hebben ze gewoon heel veel Marqt bij YouTube weggehaald. Of denk je dat euh, Slotervaart net als hiphop groter heeft gemaakt? En ik denk als ik kijk naar G. Ik weet nog heel goed dat ik begon en dat ik naar YouTube cijfers kijken en dacht waarom is niemand op moet letten op het zusje van Ronnie. Flex had toen al miljoenen views. Toen dacht ik waarom neemt niemand dit serieus?

En ik denk dat in die tijd heel veel mensen dachten dat views niet. Euh ja, dat dat niet iets was. Dat dat gewoon een stel kinderen waren die alleen maar oplaaiend druk waren. Ja ja, ja. En toen dacht ik nou ja, als we dat gaan neerzetten kunnen wij gaan kijken of dat zo is. En dan kom je dus achter dat dat niet zo is dat het gewoon echt fans zijn en dat er heel veel fans zijn. En ik denk dat uhm, doordat artiesten dus gingen zeggen van luisteren naar muziek op Spotify.

In plaats van zeggen stream een nieuwe single in plaats van zeggen YouTube. Maar gaan we echt zeggen Spotify alleen maar het woord spot gebruiken? Dat daardoor fans dat gewoon jarenlang hebben gehoord. Hetzelfde is natuurlijk gebeurd met die tactiek die ik ook in het boek heb geschreven voor de playlist over te delen. Wij hadden toen geen marketingbudget voor playlist in Nederland The Sun dus. Het idee was, maar dan kunnen we vragen of de artiesten willen delen. Als ze dat willen.

En dat wou ze wel en toen ja. Is het eigenlijk Spotify Garnier artiesten? Euh, die artiest heb spot waar geholpen in het bekendmaken van die playlist. En wat was hun belang eigenlijk om om Spotify zo te promoten? Als je het zegt van YouTube? Als je de nood dat je meer geld per stream krijgt dan euh. En als je in die playlist kwam, dan had je al sowieso een x aantal luisteraars die sowieso elke vrijdag naar die playlist Rushmore.

Dus ook in hun belang om die algemene playlist celui. Ideye In je boek gaat het heel erg over. Over die draaikolken eigenlijk. Waar? Waar Lucina en een hiphop in zitten. En hoe? Hoe die elkaar beïnvloeden en wat allemaal met dat wereldje doet. Maar ook wat met met mensen die playlists samenstellen zoals jij doet? En euh jawel, je hadden het al over dat je dat je euh. Dat je af en toe bedreigt waar dat t dat je het heel stressvol was om die playlist telkens maar klaarzetten.

Klinkt echt als een team als Asbroek, maar ook als behoorlijke intensiteit waar je nu van van bevrijd bent, maar hoe je zijn.Het heel euh. Het is de kunstenaar zowat alle over als een artiest zegt dit nummer moet het worden, maar moet naar boven komen. Toen zei hij. En dan luister je naar de kunstenaar. In hoeverre was je daar eigenlijk uniek in zijn leven? Niet in een tijd waar waar je kan zeggen nee. Het publiek zegt dat het alle populaires is.

Daar gaan we voor hem. Ja, maar dat publiek in eerste instantie luistert naar de kunstenaar, maar daarna kijk je naar het publiek. Dus het antwoord geeft de kunstenaar hierin gelijk had dus uhm. Ik was daar best wel koppig en juist eigenlijk. Ik denk dat andere Airtours daar veel vertrouwen in waren. Ik was uhm, omdat ik. Ik heb natuurlijk nu ook bij een label gewerkt, dus ik weet ook wat de kunsten. De kunstenaar zegt kan ook gewoon het label zijn die denkt o ja, dit is tevens een hit, want wij hebben het al twintig jaar gedaan en wij weten wel hoe een hit klinkt, terwijl wat ik net zei.

Een stroming die is daar waarschijnlijk mee wegkomen om een nummer van 9 minuten. Die kan nog wel eens vroeg in een playlist of uit te brengen, maar als hij gewoon een beginnende artiest was geweest, had een label dat niet toegestaan. Nu waarschijnlijk. En uhm, ik denk dus dat soms. Heel vaak kiest het publiek voor een herkenning, dus ze luisteren naar iets. En daarom wordt natuurlijk zoveel gesampled en daarom wordt er zoveel zouden likes gemaakt van bekende hits.

Omdat mensen vaak niet doorhebben dat een sample is of dat het samen is en herkenning verwarren met dat ze het een goede track vinden omdat ze denken van. Ik vind het heel tof. Waarom is dat? Daar denkt ze niet over na te denken en ik vind het tof. Maar dat komt omdat ze al eerder hebben gehoord en een bepaalde manier. En uhm, heel vaak is dat het geval. En dat is waarom ook zoveel liedjes op elkaar lijken. Maar je hebt ook gewoon situaties waarin iets heel fris en nieuws komt en mensen daar opeens met z'n allen vervallen.

En ik was wel meer van dat laatste. Ik vond dat we het allerleukste om die momenten tegen te komen, maar ze zijn wel het woord koppig. Die was daar woorden tegendraads in. Want dat is niet waar de hele industrie verder heen gaat. Ja, dat was ook wel een beetje mijn probleem, denk ik. In de muziekindustrie. Want wat gaat dat? Wat gaat dat doen? Wat? Wat betekent dat voor de muziekindustrie niet rijk wordt?

Ik begrijp dat de impact op jouw heeft.

Maar jij bent er nu uitgestapt. Je bent schrijver geworden. De muziekindustrie dendert voort op met dit model. Je. Je hebt bij een platenlabel gaan werken in New York en heel erg prestigieus platenlabel dat op nieuw leven werd ingeblazen. Asher en volgens mij Whitney TRC in Whitney bij zaten in je kwam daar je dacht dit is super plat. Het gaat alleen maar om om de clicks. Ik ga weer weg. Even gechargeerd en uhm, maar intussen gaat die muziekindustrie wel door.

Wat? Waar? Waar moeten we ons daar zorgen om maken? Als muziekliefhebber? Ik denk niet dat het heel anders is dan het twintig jaar geleden was. Uhm kijk, ik denk dat de streaming industrie. Uhm, wat ik zo vet vond en nog steeds vind is dat het een heel democratisch beeld geeft van wat mensen willen. Waar hij vroeger dacht dat het de platenlabels waren die de equipes waren of de mensen die de radio playlist samenstelde, of de mensen die tv optredens in boekte voor artiesten.

Dat ik dacht dat zij de smaak bepaalden van van een groot deel van Nederland of van de muziek kon consumenten. Is het nu eigenlijk zo dat de muziek consumenten heel duidelijk aangeven? Dit is wat wij leuk vinden en daar ben ik gewoon een beetje van een koude kermis thuis gekomen omdat ik dacht dus dat het een naam was geleerd wat ook wel kan. Maar dan gaat het nog best wel lang door. Moet ik zeggen die aan het is. Mensen hebben daar gewoon een bepaalde smaak in die dus meer naar herkenning neigt dan naar verwondering.

En je zegt dat was twintig jaar geleden ook zo. Maar toen. Want hoe wij nu streaming nummers maken, maar niet lang intro, niet te lang auto. Zo werden er ook radio edit gemaakt. Charlo is het altijd geweest. En ook op radio mag niet iets worden gedraaid wat wat teveel afwijkt waardoor mensen denken waar ben ik? Het moet wel behang blijven. Ja, en, maar het lijkt me dat je nu veel meer databundel theorie nog veel verder kunt gaan.

Na het fijne wat er dus aan en dat vind ik nog steeds. Dus dat democratische als je kan en die populaire lijsten hebben die die samen hebben, waar mensen dus die herkenning hebben.

En je hebt nog heel veel andere lijsten voor de mensen die daar geen behoefte aan hebben. En daardoor heb je een breder spectrum, maar daardoor kun je meer Sky Radio hebt en 3FM. Ja ja. Maar dan heb je dus bij 3FM nog steeds wel het idee van. We moeten wel luisteraars hebben, maar een playlist die misschien dertienduizend volgers heeft. Wat een kleine playlist. Oké, oké, is ook oké. Dat maakt helemaal niet uit. Als er als er maar drie mensen zijn die überhaupt met de artiest in aanraking zijn gekomen, dan ben je al een stap verder dan 3FM misschien.

Die zeggen ja, we kunnen dit niet draaien, want we hebben maar een x aantal uur in de dag en dit past er niet bij. En er is nu dus ook een grote groep artiesten die geld verdienen dan ooit tevoren. Dus in die zin is het allemaal niet zo erg. Het is alleen dat de top nog precies hetzelfde is als altijd. Ik had misschien wel gedacht dat die uhm dat er meer ruimte zou zijn voor andere sounds in het hoogste spectrum.

Ja, maar dat is dus nu nog niet het geval. Je bedoelt meer sound in in de top? Bedoya In dat kleine groepje wat heel veel geluisterd wordt? Ja ja, ja ja woord. Wordt ook muziek gemaakt voor playlists? Zeker? Het is dan hè. Hoe werkt dat? Dus tja, je bedoelt gewoon dat artiesten en playlist een nummer maken? Wat een plezier natuurlijk. Maar net hetzelfde met een radio. Dan luisteren ze gewoon naar een populaire playlist.

En dan? En dan denken ze. Ik ga ook zoiets maken. En jij herkent dat dan? Dat het soort van me, dat heb je er al heel snel door. Dat is hetzelfde als met videoclips op MTV. Dat ze weten dat een bepaalde formule werkt en dat ze dat dan nagaan maken ze natuurlijk a. Dat is al zo oud als. Kijk maar eens naar een naïeve jongen. Misschien het ongelovelijk. En dat is wel een goedkoop gemaakte muziek.

Waarschijnlijk om gewoon echt lekker te cashen. Nee, ik denk niet aan goedkoop. Ik kijk, muziek kan zo goedkoop gemaakt worden als je wil. Universteit. Ja, de Debitel zal die zeiden altijd tegen elkaar. We gaan een zwembad schrijven. Scheeps? Een nummer waarvan ze wisten dat er een gebrek aan Conderaerts zwembad van kopen. Simpel jongen is gegaan. En dat Spotify voor artiesten. Je zegt dat is nu anders. Dat is nu een euh. Nu gekomen.

Is dat het in jouw tijd juist uit nog niet zo was. Hoeveel? Wat? Wat is dat voor artiesten? Wat?

Want daar kan je hier dus je muziek pitchen zonder dat je dus iemand hoeft te stalken, bedreigen, bedreigen, knoop etters mp3 je er in slingert of zelfs maar dan met een linkje. Of je kan het volgens mij heb je dan al opgelopen tot dus dat. Dat hoor je dan keihard dan? Dan gooi je dat erin. En wat gebeurt er dan als artiest dan? Euh. Luisteren daar naar en dan kun je daar ook bij suggereren voor deze in deze playlist is zeer handig, zou ik wel afraden.

Ik zou dat extra. Ik vond dat in mijn tijd heel irritant. A spirit in listen. Als je in listen vertelt. Iets leuk voor jullie van jullie redactie of voor jullie kolommen over bla dat ze dat gaan doen. Regionalisten ook akelig stil. Dat is hetzelfde jaar. Nee, je moet. Ik denk dat je gewoon het beste kan beschrijven wat en wat het voortrekken is, waar de trek over gaat en waar je misschien wat je wel zou kunnen zeggen waar je al eerder in hebt gestaan.

Haha ja en uhm, wat kun je verder zien in dat spots? Waar voor artist as als artiest zijnde?

Uhm, je kan me allerlei verschillende soorten Charles aanvinken waar je bij hoort en zeggen wat de talen is waarin je zingt of je hebt. Uhm, welke instrumenten de inzitten, welke instrumenten erin zitten. Want er zijn sommige spelers die bijvoorbeeld gefocust zijn op een op een instrument. Ja, ik heb een keer een. Drumsolo, playlist voor jazz, drumsolo, playlists gemaakt voor jongens jonger dan Sovjetskaja, zijn drum en Agalev'er is de. Het helpt heel erg welke metadata artiesten meegeven, omdat dat makkelijker vindbaar maakt voor een hele niche playlist te maken.

Maar dat zijn niet de grootste hits mij snap ik. Ha en euh ok, wat nog meer. En dat is het wel een beetje volgens mij. En zij krijgen ook data terug die artiesten. Ze krijgen terug. Dit staat dus allemaal op Spotify voor Ardens. Dat je jij je red. Terug waar je het wanneer je geluisterd wordt, waar je geluisterd wordt wel vet hoor. Je kan precies zien in welke landen je het meest geluisterd wordt. En uhm, zo'n leuke is een keer een leuke wereldkaart met gekleurde landen in plaats van dat de verkoop gaat gaan over je luisteraars.

En uhm ja, dus of het man vrouw is, hoe oud ze zijn, dat is natuurlijk fantastisch. Hij is gek en pray co. Dit deden ze daar wat mij had, bijvoorbeeld waar je gaat optreden. Jazeker ja, dat helpt heel wat met een tour. Want dat zijn als jij zegt dat jij dat jij in Philadelphia. 100.000 luisteraars per maand hebt, dan kun je daar gewoon hun show werkt.

Zo iets dat iets in Filadelfia, want ik zie dat inderdaad heel vaak gaan naar artiesten pagina's. En dan zie ik inderdaad waar het populair is. En denk echt hoe? Wat? Wat? B wat bizar specifiek? Ja, want daar gaat het over dat het populair is in Marseille. Oké, dus dan is er blijkbaar een community ofzo die dat veel met elkaar deelt. Hoe denk je dat zoiets werkt dat iets in een bepaald, heel specifiek gebied opeens het goed doet?

Ja, ik denk dat de eerste wat je zegt ik weet het vooral als je bijvoorbeeld een Nederlandse artiest die dan goed dumez maar zei dat kan dan omdat ze in een playlist komen met andere Franse rappers bijvoorbeeld. Kan hem. Die tijd had ik ook een playlist waar Nederlandse rap Belgische reppen Frans rept, met elkaar mixte en een bepaald soort sound. Die hadden dan wel veel luisteraars naar Frankrijk. Ja, dus ook hier weer is de playlist ook leidend. Dat merk je meestal wel in waar waar opeens iets veel geluisterd wordt, omdat jij crossovers verzint die misschien helemaal niet zo helder zijn voor de buitenwereld.

Fascinerend. Het is best. Bij Spotify werkt aan de ene kant. Toen vertrok je naar een platenmaatschappij in New York en zat je aan de andere kant. Hoe was het om je openingsstoet tot tot Spotify en de muziekindustrie als geheel te moeten verhouden? Vanuit het vanuit de blik van een racketlon ging ze bedreigen? Nee, ik heb wel het tuurlijk bij. Toen ik werd aangenomen werd gezegd ik ga niet pitchen ga ik absoluut niet doen. Waarom eigenlijk niet?

Ja, het is toch niet raar? Ik heb ooit in CMS gezeten, dus ik moet het niet meer doen. Toch al helemaal niet beter? Nee, want jbb. Het is alsof je sowieso was die die club heel hecht. Westveld vaarders vulde heel ergens of het uiterst met je met je ex en je dan schoonouders moet smaakloos alsjeblieft met kerst weer terug mag komen. Het was persoonlijk ja nee, je gaat er niet om integriteit en zou het als gewoon persoonlijk.

Nee was CampZone. Ik vond en voel me daar totaal niet comfortabel bij. Dus dat was ook wel een tikje contractonderhandelingen. Even ach van, dat ga ik niet doen, maar da's ook niet mijn taak. Ik was een ENAR dat doen. Het is een ENAR en een arts. Iemand die artiesten vindt, tekent, ontwikkeld en in de markt en in de markt zet. Doe je dan in samenwerking met marketing, maar ik was dan zo koppig om ook marketing bij te doen.

Ik was ENAR en Piscine directe marketing, dus alle artiesten die ik tekenen wilde ik ook. De marketing van doen was vrij heftige baan. Was niet heel slim bedacht, maar ik was dan te koppig om te denken dat iemand anders wat beter kon. Hoelang heb je dat gedaan? Een jaar? En euh, waarom beviel? Niet? Omdat uhm, ik merkte, ook al kreeg ik heel veel ruimte van het label. Ik wil echt een beetje hun uh hun.

Hoe heette dat vroeger ook wel weer op school?

Wilde gansch ofzo.

Je was altijd het die ene in zijn zoon wilde ganzen. De school gestencild. Eventjes super. Als je dan had je zou projectgroep en dan moest de enige soort van de gekke eend zijn die altijd met de bizarste ideeën kwam de vrije school geweest. Nee, dit is heel gaaf. Kijk, ik was altijd diep zo dat het een hele leuke rol is, want dan mag je allemaal. Dus ik mag ook dat soort artiesten tekenen enzo. Maar ik merkte dat uhm.

Dat ik wel word, je dat wel zo neerzet en dan word je ook niet wat je dan krijgt is. Je wordt pas echt serieus genomen als je een nummer 1 hit scoort. En ik wist wat ik daarvoor moest opgeven. En wat ik daarvoor moest doen om te komen. Namelijk een bepaald spel meespelen waar ik, waar ik niet achter stond. En dat spel is is voornamelijk marketing.

Nouja, vooral een sound ok serveren waar ik waar ik niet mee eens was omdat je commercieel vindt ja en de artiesten die ik had getekend moest ik dan ook daarheen praten. Dat ze zo'n. En daar voelde ik me helemaal niet hoeft te horen. Hoe zou zoiets werken? Heb je een artiest die hij heel goed vindt en die moet je naar een commerciele sound toe praten? Ja, hoe? Hoe heb je dan een bepaald nummer wat op dat moment heel populair in gedachten.

En dan is een beetje zoiets, zeg je dan weer. Of ik zette met deze producer in de studio? Of misschien moeten we die somberheid proberen, want die hit voor een Rajan Grandin geschreven? Of wat dan ook zo. Zo ben je bezig. Ja, het zit je een beetje treurig.

Ja, maar dat is toch wel bizar, want je zat echt die tijd in New York bij Sony. Bij zo'n heel beroemd label? Ja, en dat is alsof je weet ik veel in de jazzmuziek mag voetballen. Na een jaar stop je ermee. Ja, dan moet je echt heel kut hebben. Nee, ik vond het. Ik vond ook het heeft er ook mee te maken dat ik Amerika ook gewoon niet trok. Kijk, ik heb. Ik denk dat het belangrijk is om te weten.

Ik heb nooit een ambitie gehad om naar Amerika te gaan. Ik heb. Ik ben niet zo iemand die naar seksscènes City keek en dacht als ik er aan te oud bent, dan is dit mijn leven. Ik had die pea. En toen dus toen ik daar kwam was het meer omdat ik inderdaad in de champions niet wilde voetballen. En ik dacht oké, dit kan best wel vet zijn. Misschien kan het nog wel in een gremia aankomen. Hoofdwedstrijd allergene hoor.

Dat was toevallig in New York. Maar dan? Dan leer je steeds meer kennen over de industrie. En dan weet je zelfs als je nummer 1 hebt. Als je de volgende nummer 1 niet hebt, dan ben je nog steeds een loser. Weet je wel, dan is iedereen nog steeds zo geïrriteerd dat je die niet hebt. En dan kom je er ook nog achter dat de Grammy's ook nog één groot nepotisme is waar iedereen zichzelf in lult en eigenlijk bullshit is.

Dus die doelen die je hebt, waarvan je van de buitenkant denkt dat dat iets is. Hoe dichter bij je komt, hoe meer je denkt. Dat staat gewoon helemaal niks voor. Waarom? Waarom zou ik zo hard werken voor iets wat eigenlijk in mijn ogen niet per se belangrijk is? Want die het geld is, vind ik niet belangrijk. De prijzen vind ik vind ik heel veel, heel onbelangrijk. En u wilt eigenlijk alleen maar voor de artiesten doen.

Ik zie artiest daar best wel ongelukkig zijn en in een soort van keurslijf geduwd worden waar ik het helemaal niet mee eens ben. Dus dan zit ik daar eigenlijk alleen maar voor ik voetbal in de Champions. Ik zit daar eigenlijk alleen maar van mijn eigen ego. En daarom? Daar werd ik bootongeluk van. Dat merkte ik meteen. Wat was het moment dat je dat je dacht ook nu? Dit is nu is het klaar te zijn.

Er was een opeenstapeling van dingen, maar dat waren soms echte ENAR meetings die vijf uur duurde en alleen maar gingen over tick tock. En en en ja, bepaalde gesprekken die ik had met mensen waarvan ik dacht ja Ajax, ik wil hier helemaal niet bij. Waar was het verwaeren? Was het vervelend om over tektonisch te praten? 5 uur omdat het niet ging over de muziek? Het ging over hoe Fayrouz deze artiesten? Hoe Varel kunnen wij hem laten gaan?

Wanneer? En dit is niet. Dit is niet alleen daar. Dat is overal waar dit gebeurt overal. Je bent puristische voor de muziekindustrie, maar is er niet één element van jij? Wat denkt u toch ook een fris gezicht? 20. Dat euh. Maar. Maar is het dan niet de elementen waar je dat denkt? Het is heel mooi om een plu om een artiest die een klein publiek aanspreekt met echt originele muziek die net een cirkel op te schuiven naar naar iets groter is en dat het dan prima is dat ie samenwerkt met een producer van Ariana Grande.

Ja, dat was ook wel. Dat wil ze ook wel. Dat is al heel eerder hoe ik er in ging.

Ja, ja maar. Uhm. Ik kon het niet. Ik kon niet op Nederlands zijn en in die in die ruimte zitten. En uhm, waar zoveel mensen geloven in hierarchie en zo veel mensen niet durven te zeggen wat ze vinden omdat ze bang zijn dat ze ontslagen worden, omdat ze dan hun huis verliezen, omdat ze dan een zorgverzekering kiezen, omdat ze dan mensen bewegen daar constant in angst. Angst om alles te verliezen wat ze hebben. En uhm, ik keek, werd ik.

Ik kon daar helemaal niet mee omgaan met die cultuur daar. Uhm, ook het verschil tussen ja wat ik zei de hiërarchie verschil tussen mensen dus kom geven met wie ik bevriend met de security van het gebouw. En ik had gewoon gesprekken met haar en zij had gewoon 3 banen en 2 kinderen om uberhaupt te kunnen overleven. En ik? Ik dacht elke keer ook dit is dit is zo oneerlijke situatie waarin ze het heeft. Over heel Amerika heb ik het over heel Amerika, maar je bent daar wel onderdeel van.

Ik betaal wel belasting en ik ben in 5 jaar is mijn salaris verdriedubbeld, wat echt idioot is voor iemand die ook niet. Daarom geeft die daar ook niet mee bezig is, maar tegelijkertijd zoiets is in een situatie waar je dus iemand zich helemaal de tering in ziet werken en nog nauwelijks ziet overleven terwijl jij daar in zit en doodongelukkig ben met de baan die je doet. Het was een tweeledig. Aan de ene kant is het het probleem dat je alleen maar omringd wordt door mensen die zo bang zijn dat ze altijd in de hiërarchie werken naar de handjes toe.

Want dat is gewoon het enige manier om echt geld te verdienen. En dat is het doel. En iedereen gaat ervoor. En jij gaat daar een beetje tegen inzitten Beuker en kwam erachter dat je bijna medestanders had. Naja op in gesprekken wel van ze vonden het allemaal wel leuk, maar als puntje bij paaltje kwam dan moesten ze toch echt geld verdienen. En dat is logisch, want dat is een systeem. Maar als jij in een situatie komt waarin je op donderdagavond met een manager van de van een van je artiesten praat en die zegt Ik heb vanavond 25 duizend dollar uitgegeven aan een privé en een aan een VIP tafel in een club.

En de dag daarna zie jij een 10 jarig jongetje bedelen in de metro. Ik kon dat niet rijmen met elkaar. Ik kon er 25.000 dollar uitgeven op één avond, dan voor een dta aan een tafeltje zitten en dan heb je nog niet eens de flessen erbij. En ik dacht ik doe mee aan dit systeem. Ik betaal belasting in dit land. Ik doe mee aan dit systeem. Uhm, ik ben ook achteraf natuurlijk heel blij dat ik weg mag gaan.

Want nu nog grotere Ciccio dan het al was. Maar herkenbaar Ernst. Er zitten ook in New York gewoon een tijdje. Vond ie ook heel leuk en begin je langer. Bent New York, want ik heb een jaartje New York gewoond na goh ja, Tristero zorgsysteem van dichtbij leren kennen toen zijn weggaan. Ja ja, maar euh. Voordat het een podcast over New York wordt. Heel even terug in de muziek. Hij geeft nu wel in deze lijn geeft beginnende muzikanten nu de volgende wijsheid mee.

In het kapitalistische systeem wordt iedereen wel ergens genaaid.

Maar je moet weten wat je tekent of het waard is om genaaid te worden. Draag een condoom. Wat? Wat bedoel je? Nou, dat is. Ik heb het helemaal niet over de muziekindustrie. In deze zin van kijk eens, ik ben voor een baas werk, dan verdient die baas meer aan mij dan dat ik aan salaris krijg. Dat is het systeem dat diegene ook daadwerkelijk verdient en ze aan een bedrijf hebben. Dus dat ze in elk gezin zo zou.

Dus een label gaat alleen die investering met jou aan als ze denken dat je meer geld opbrengt omdat ze in jou investeren. Dus je moet gewoon kijken of je daadwerkelijk een contract tekent waar je dus niet te hard genaaid wordt. Of in ieder geval het gevoel hebt dat je niet anders kan. Want dat is het natuurlijk ook. Uhm. Muziek is heel goedkoop in principe om te maken. Kan heel goedkoop zijn om te maken als je het kan, als je ook een studio hebt, als je de tijd hebt.

Als je een talent hebt, als je al die dingen hebt. Maar als jij een zangeres bent die niet bij zich kan produceren of een zanger die niet persé kan produceren, die geen studio heeft die niet de juiste mensen om zich heen heeft, dan is een label deal tekenen soms de enige manier om daadwerkelijk die droom waar te maken. Dus uhm ja, als je soms kan het niet anders dan. Dus inderdaad zo'n contract tekenen en dan moet je gaan kijken naar ufia dat je ieder geval weet wat je aantekenden bent.

Want ik weet dat je genaaid wordt. Maar het is de moeite waard. Ja, maar genaaid wordt, dat is. Nogmaals, dat is dus niet alleen de muziekindustrie. Dus als ik voor een baas ga werken weet ik het ook. Maar ik weet dat ik het werk leuk vind. Ik weet dat ik mijn rekeningen kan betalen en ik weet dat ik aan niets meewerkt waarin ik geloof. Dus prima als jullie geld verdienen. Ze gaan naar de essentie van genaaid worden.

Deze beeldspraak is dat je dat je weet dat iemand anders meer een jaar verdient. En zie je artiesten die hier jij? Jij klinkt als iemand die het even misschien tijdelijk maar had gezegd toen Luwel begreep. Bekijk het maar de muziek in een zeer kort schrijver en ik ga ik ga beschouwen. Zie je ook mensen die zich die ook de. De Wilde Ganzen zijn of de vreemde eend die zich wel weten te vaak met succes weten te verhouden tot deze tot het kapitalistisch systeem?

Euh ja, maar die maken als de concessies. Je moet altijd concessies maken. Dat is dan nog een leven alleen en dan is de vraag of die het waard zijn om voor je doel. Ja ja. Het is mij ook een gegeven moment. Toen ik wegging uit New York zijn mijn andere baan aangeboden gekregen waarvan ik getwijfeld heb om te doen, omdat ik wel wist dat ik wat wou, wat teweeg zou kunnen brengen als ik die rol aan zou nemen.

En uiteindelijk ben ik daar wel met gestrekt been in gegaan, omdat ik dacht ik ga het. Ze gaan me of aannemer precies zoals ik ben. En precies heel duidelijk dat ze weten wat ik wil gaan doen, namelijk het proberen dan op een andere manier te veranderen. Of of zoon, neem me niet aan, maar ik ga daar niet weer zitten met een soort van ja, met concessies waar ik geen behoefte aan heb. En toen is mij ook wel echt kwalijk genomen door iemand die ik best wel dichtbij heb staan in de muziekindustrie van Nema jij.

Sorry, maar jij moet jezelf opofferen voor dit jaar. Je geeft het nu op je nu een kwader. Ja nee, moet je m? Ik moest. Ik moest een soort van mijn eigen geluk opzij zetten om me evangelie van pure isme in de muziekindustrie verder te snijden. Martelaar, want je bent een van de weinigen die wel. Dat vond hij. En dat. En en en ik was het daar eigenlijk niet bij mee eens, omdat ik. Ik was best wel depressief.

In New York. Het ging best wel eens te ver. Ben je een soort van gedesillusioneerd geraakt over door over de rol van geld? En dacht je in het begin dat het eigenlijk allemaal mee zou vallen? Of dacht je van tevoren al dit gaat heel kut zijn, maar kom daar wel om, daar wel doorheen? Die vraag, want ik vind het best een opvallende keuze. Namelijk je zou een H.J.E. Wereld ingaat wat je van tevoren weet dat het een wereld vol met haaien is.

Ik weet ook niet of die keuze niet had gemaakt, als het hier maar niet zo heet onder de voeten werd. Of heet aan de schenen. Wat bedoel je daarmee na? Omdat het. Toen ik in dezelfde tijd was dat ik naar politiebureau moest omdat er omdat er een bedreiging werd, dat ik werd bedreigd. Dus het was ook in de tijd waarvan ik dacht ja, doei. Zoek het allemaal maar uit hier. Je vluchtte uit Nederland. Zo voelde de ook een achteraf.

En het was natuurlijk ook iets wat op papier iets heel tof zoals. Als als, als fan van Uhm muziek en fan van bepaalde artiesten die daar ooit getekend hadden Joske had Harran een Perry Smet weet je dat wel? Gewoon artiest waar ik fan van ben en ik als Suzanne Fyra's die kunnen overleven. En dat systemen kan ik misschien met die artiesten werken, maar dat soort artiesten natuurlijk. En uhm. Ja, maar dat dat. Daarin was ik wel gedesillusioneerd, maar ook wel naïef hoor.

Maar wat is nou het verschil tussen Teddy Smith en tussen jou? Waarom heeft zij het dan wel bedoeld? Weet Snap dat jullie andere rollen hadden in de muziekindustrie? Maar wat? Waarom is het jou niet gelukt? Waarom? Waarom heb jij er niet om kennis met een artiest? Ja, dat is wat verschil. Dan kun je veel dichter bij jezelf blijven. Patti Smith kan gewoon zeggen ik ga niet met deze persoon aan tafel zitten, want ik weet precies wat hij gedaan heeft.

Ja, ik kon dat niet. Ik kon niet zeggen wat heeft de aanrander van ja ja ja. Ik vraag het omdat de je de. De. De teleurstelling die uit je eitje sijpelt lijkt voort te komen uit en uit dat je dat je best wel een idealistisch doel hebt. Met in M. In de muziekwerk. En dat je dus. Dat was mijn portefeuille. Zo doordat je artiesten naar boven kon brengen die die mis. Misschien niet. Andere Editors misschien niet gekozen hadden om dat wat verfrissend zijn.

Het klinkt alsof je daarna in een Aral ook rol. Ook euh. Ook heel erg probeerde. Het lijkt alsof je heel erg een doel hebt. Euh, jezelf als als doel hebt voorgenomen om euh. Ja, hij moet dat zeggen. Het voelt bijna als een soort van nu. Dit gaat heel raar klinken, ook nu. Zeg maar bijna het onrecht bestrijden ofwel of een soort van gerritsz van gelijkheid creëren of zo. Alsof dat een beetje zwart van onder ligt.

De reden waarom ik in de muziekindustrie ben gegaan is omdat ik. Ontzettend veel van muziek hield, maar dat ik niet dat het zo dat ik overliep van liefde voor muziek en dat ik echt dacht ik kan. Ik moet iets teruggeven. Ik kan niet. Ik kan niet dat ik een boek schreef. Ik kan niet egoïstisch zoveel van iets houden zonder iets terug te geven. En ik dacht dat kan ik doen door artiesten te helpen en rond te komen van hun kunst.

Dat was al het mijne. Dus een een soort zaakwaarnemer, op welke manier dan ook van artiesten. En ik merkte naarmate ik dus daar in ging werken, merkte ik dat ik dat de creatieve kant daaraan. Namelijk het creëren van playlist, het zoeken van muziek voor reclames en het helpen van het creëren van het album van een artiest. Of een album of een videoclip, zodat ik dat het allerleukste vond. En.

Ik denk dat dat mijn doel is alleen maar gewezen de artiest op zijn eigen en zijn eigen manier laat rondkomen en niet kon. Ik wil. Ik wil met deze persoon werken of met die persoon werken. Of of ik wil een Grammy winnen, of ik wil bij een label werken. Dat was nooit het idee. Van mij was het alleen maar zorgen dat de artiest in ieder geval dit kan doen. Toen heb je even geproefd en dat was bij een label dat wel graag Grammy's wil winnen.

Toen dacht jij dit dit kan gewoon niet blijkbaar. Ik moet dus ik neem dan aan dat het plan voor de toekomst is. Ik werk nog, maar je werkt dan voor een bedrijf wat natuurlijk als doel heeft zoals elk ander bedrijf om geld te verdienen. En ik merkte dat ik moest niet voor een bedrijf werken. Ik moest voor een uur. Ik moet voor artiesten werken. En wat ik nu dus doe is ik geef les op Herman Brood Academie aan artiesten en dat ik merk dat ik daar dus eigenlijk gelukkig van wordt, omdat ik Candy tien jaar ervaring in de muziekindustrie heb op allerlei verschillende plekken, dus in publishing en in de reclamewereld en in streaming.

Wat natuurlijk belangrijk aspect is nu voor artiesten en in de labo wereld kan ik aan artiesten geven zonder dat ik daar baat bij heb. Ja, anders dan dat ik het gevoel heb dat ik daadwerkelijk iets doe wat waar ze iets aan hebben. Want het voelde voor mij soms ook als je een artiest met artiesten praat vanuit de hoedanigheid van of een publisher of een label. Of dat je altijd wel bezig bent met dat ze dat je bang bent dat ze je niet.

Dat zie je niet objectief genoeg zien, want dat ben je in principe ook niet. Maar je wil wel helpen, maar je hebt je weet het bedrijf waarvoor je werkt natuurlijk ook bezig is met zichzelf te helpen. Is het hele doel, dus ik denk dat ik nu pas op een plek zit en waarvan ik het echt kan doen hoe ik het heb willen doen en dat ik dat niet anders had kunnen doen als ik niet die ervaring had gehad. Dus het klinkt misschien als teleurstelling.

Maar het was voor mij gewoon een hele grote leerschool. En ik denk dat als je niet in de muziekindustrie werkt en je deze podcast luistert, dat je denkt bij hantering waarbij je naïef. Weet je wat? Hoezo natuurlijk? Dit is het systeem. Mensen willen gewoon geld verdienen, worden zwakker wakker elk ander. Elke andere industrie werkt zo. Maar dat is voor mij was niet de reden waarom ik in de industrie ben gaan werken. Omdat je dus uit liefde voor de muziek wil wel die kans van de wagen en je zit nu in het onderwijs.

Omdat het belangeloos is ja. Daarom kan je nu wel waardevolle bijdragen. Zo voelt het wel zo een mooi rond verhaal. Ik vraag me af of je hierbij gaat houden of je opgegeven nog terug gaat de muziekindustrie omdat jij ook op een. Nu ben je op het niveau van muzikanten, op artiesten wie hen gaat helpen. Dat vind je heel belangrijk. Maar kan me ook voorstel dat je op gegevens een kans wagen om het systeem hogerop te gaan veranderen? Ja, de kostprijs kan ook bestaan tot het begin.

Ook een nieuw idee. Je bedoelt een eigen label of wat dan ook in die in de keten? Maar ja, zo hoeft niet natuurlijk. Je hoeft niet miljardaire te worden. Dat is een mooi voordeel, want de meeste mensen willen graag miljardair worden. We hebben nu alleen totaal niet gehad over wat ik het allerleukste om te doen. Des te meer omdat schrijven dat is. En het is gewoon echt de relatie tot tot muziek. Is dat eigenlijk gewoon een totaal parallelle interesse?

Uhm ja, ik denk dat het wel om een parallel interesse had. Heerlijk dus gewoon al. Dat is een andere optie. Dus ja, ik wil eigenlijk gewoon het liefst mijn leven blijven schrijven. Want hoe ging het dan? Je was in een jurkje waar je van de zwaar verschikkelijk. Je was zelfs depressief. Toen kwam je terug naar Nederland. Had je toen al besloten je het vliegtuig terug zat? Ik ga een boek schrijven. En dat had ik al daar besloten.

Dus ik was daar. En ik? Uhm, ik heb. Ik schrijf vanaf mijn twintigste dagboeken, waarin ik beschrijf hoe ik me voel. Ik begrijp niet wat ik gedaan heb, maar hoe ik me voel. En altijd als ik het even niet weet, dan lees ik die dagboeken terug, zodat ik wat meer begrijp waar ik stond en waar ik vandaan kom en wie ik ben. In die zin, als je zo eerlijk mogelijk die dagboek schrijft, dan kun je dat wel ergens zien.

Wie dat deed had s avonds dat s avonds of s ochtends ISACA. Hoe laat? Hoe groot was het lettertype? Nee, ik deed het vooral. Ik denk dat we vaak s ochtends. Ja, want s avonds krijg je wel vaak sneeuw. Vandaag heb ik euh, een boterham pindakaas gegeten en het kost 60 dollar. Maar je hebt echt een zielsverwant en ernste, want hij doet dit ook s ochtends. Hij schrijft lekker van zich af, ook in de ochtend.

Klopt ja, heel fijn om maar gevoelens. Ook over gevoelens. Ja zeker. En in de ochtend, want je weet nog en je gaat hem niet vertellen over wat je gedaan hebt. Dus hou het over wat er in je zit. En ik visualiseert wat die dag gaat doen en hoe ik je dan wel. Maar zij doet er wat mensen schrijft er een boek over. Dat is mijn mij voor me. Maar dat is dus wat. Wat ik daarin terug heb gelezen is.

Ik heb eigenlijk tien jaar lang tegen gezegd u moet gaan schrijven, in moet gaan creëren. Uhm. En dat was iets wat er al altijd in mij knaagde, maar waar ik voelde dat nooit ruimte voor was. Omdat ik facilitator was van creatieve mensen. Dus ik had nooit gevoel dat ik die persoon ook kon zijn en dat je niet je kon veroorloven. En toen was ik daar en toen was ik daar zo gelukkig en toen van ja, ik weet je.

Ik ga het gewoon proberen. Wat heb ik te verliezen? Ik vind dit niet leuk. Ik ben gaan betekent spelen. Ik weet dat dit het niet eens is. Wat kan ik dan anders gaan doen? En toen ben ik eigenlijk in die tijd vooral gedichten gaan schrijven, omdat het me heel erg hielp, gewoon om me beter te voelen. Nou, dan heb je dus het mooie aan Amerika. Dan krijg je dus allemaal mensen om je heen. Ik had ook alleen maar eigenlijk Amerikanen om me heen.

Ik heb bijna geen expat vrienden daar gehad en die zijn echt gewoon. Sky is the limit kan alle. Dit is wat je wil, je bent de beste. En als je dat hoort de hele tijd. En je hebt ook allemaal mensen om je heen die jou niet ken kennen vanuit vroeger. En dan durf je opeens te gaan voordragen. En dan sta je opeens na al die PO2 slams gewoon mee en doen alsof het je alsof je het altijd al gedaan hebt.

Je naar New York was. Gaan ze dit boek niet geweest? Nee, ik denk niet dat dat gedurfd is, maar ik ben wel begonnen hier in Nederland. Maar ik weet niet of ik het gedurfd had, want ik was hier. Ik stond hier zo bekend als Duarte van slotviering. En daar durft ik gewoon te zijn gezien, schrijver. Met je oog op een punt krijg je het liefst huurdersbonden. En nu? Euh ja en toen. Dus ik ben daar.

Daar heb ik echt wel besloten van. Ook ik ga terug en ik ga dat boek zou ik heb. Ik heb gespaard dat ik een jaar kan overleven en dan ga ik gewoon een boek schrijven en dan zie ik het wel. Ik had geen publishing deal, ik had geen huis. Ik. De eerste week dat ik in Nederland kwam, verloor ik ook nog een keer mijn telefoon en mijn portemonnee. Dus ik was het echt stoort van niks. Maar ik voelde me zo chill, want ik had na al die hectiek in New York en al die druk op je eigenlijk al vijf jaar lang.

Want ik bedoel, die druk was natuurlijk ook heel erg. In New York. Toen was ik opeens gewoon. Even bestond ik even niet en toen ben ik een beetje gaan zwerven, ben ik op mensen huizen gaan passen, ben ik bij vrienden blijven slapen en toen heb ik het huis. Het boek is ook een 9 scheldende huizen geschreven. En uhm ja, het was een boek. Het enige wat mij gewoon constant op liet staan. Maar ook echt om 7 uur s ochtends gewoon meteen knallen tot zeven uur s avonds.

Het vloog ook erg uit me. Daarom vind ik het ook niet zo erg dat mensen snel lezen, want zo kwam het ook uit. Maar het was ook niet. Ik had ook niet van tevoren bedacht waar het heen zou gaan. Dat gebeurde heel erg van zichzelf en dat was al heel tof toen u als ik wakker werd en ik wist dat ik een hoofdstuk over Aamir mocht schrijven, want de rapper was in het boek. Dat zou ik echt zo.

Wat gaat u vandaag doen? Wat gaat u vandaag van rare? Wat weet u wel? Wat? Wat? Ik wist dat ook niet van tevoren. Dat gebeurde een beetje vanzelf en dat was wel tof. Ik weet dat dat Super Corning klinkt. O ja, ik ben een pianiste en als ik achter een piano zit, dan komt er een soort van iets in mij. En dan? Nee hoor, het Stedelijk. Aanstekelijk om naar te luisteren omdat het wel enorm plots boek.

Uiteindelijk is het wel mooi dat het dan zo uit is gekomen en wist je al toen je terug zat in het vliegtuig van dit moet sowieso een boek over de muziek worden. Ja, want dit idee had ik dus al. Toen ik de bedreigingen kreeg ben ik grachtje?

Kan ik wel, maar echt een commercieel idee van jou.

Voor mij was het meer gewoon om een manier om te verwerken en dat is best wel een bekende manier die veel Keres gebruiken. Als je iets overkomt, probeer te zien alsof het iemand anders overkomt. Want dan heb je in ieder geval nog een leuk verhaal daaraan. Dat kan in ieder geval nog een interessant verhaal zijn. Dat hebben we dat. Dat heeft iedereen die het creëert wel. Dat heb je met films en met muziek. Maar dat heb je dus ook met mijn boek geschreven.

Dat dacht ik. En ook heel erg. Ik weet niet wat ik moest doen. Ik wist niet. Ik kon niemand vragen om advies, want er was nog geen playlist en bedreigd, dus ik zal het ook salvia.

Wie weet kan ik hier dan om advies vragen. En toen las ik een quote van Toni Morrison die zei Everyone Ride boekte dat zijn excessieve excitatie heeft Ryde. Toen dacht ik nou ook hoe dan ga ik dagboekschrijver. Deels om te verwerken dat je bedreigd was. Maar al was het wilde, wilde je ook de muziekindustrie outte. Wat nu? Wij weten nu hoe het werkt. Dankzij jou? Ja, nee, dat was niet. Het outte dat ik vind dat er altijd zo'n woord alsof je wraak wil nemen ofzo.

En in die zin. Het was al lang. Er zit een scene in dat een jury praten over een Nederlandse rockzangeres en die moet eigenlijk een prijs krijgen. En dat willen zij niet omdat ze Roever vervelend vinden en arrogant. En dan maakt u want toegegeven, aan de afschuwelijke grap van misschien als we de prijs zwarte dildo zetten ofzo. Zo'n soort grap? Dan komt ze wel. En jouw uitgever zei dat moet eruit. Heb je voor gestaan? Wanneer moet er in?

Want zo werkt het echt? Ja, dat is echt gebeurd. Dus in die zin uhm is het was toch wel je missie om te laten zien hoe het er echter aan toe gaat? Ja, dat was wel. Het was wel van mij. Ik wilde wel een eerlijke afspiegeling in ieder geval. En mijn subjectieve mening natuurlijk. Want dat is mijn visie van hoe ik het zie. Wilde ik wel laten zien van ja, dit gebeurt dit dus wel.

Dit zijn de gesprekken en vooral ook zodat mensen niet zoals ik die zo idealistisch en misschien naïef in een situatie komen daarom verbazen.

Dus wat waarschuwingen aan alle mensen die de muziekindustrie in willen van dit kun je verwacht. Zou je kunnen. Vachten is natuurlijk niet altijd zo. Er zijn natuurlijk ook harstikke goede dingen, maar er zijn ook wel gewoon dingen waarvan je denkt, want de reden waarom mijn uitgegeven zijn moet je er niet in hebben. Ze konden niet geloven dat dat gebeurd was. Ze konden ook niet geloven dat daar niet de rel over was. Ja en. En ja, dat was het dus wel.

En en en zo zie ik schrijven ook wel. Het is ook een manier om de macht terug te pakken. Namelijk jouw kant van het verhaal stellen. En toen ik in mijn rol bij Spotify zat, mocht ik ook niet. Toen ik bedreigd werd, mocht ik daar niet openlijk over praten in de zin van dit moest gewoon besproken worden. Vandaar dat bedrijven daar weten. Ik kon niet online zeggen deze represent vakkringen idioot. Wat? Dat kon ik natuurlijk niet doen.

Ik kon niet met modder gaan gooien, maar als je niet in een hoek geduwd voelt wil je dat wel graag doen. Vooral als er leugens over verspreid worden. Als er gezegd wordt dat je geld aanneemt of dat je met mensen naar bed gaat. Dat staat ook in mijn boek over de rekensom dat als ik met iedereen naar bed moest gaan, mensen volgens mij 500 mensen per maand naar bed gaan om die playlist te kunnen blijven. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op, maar een gegeven, dan krijg je wel al die shit over je heen, maar je mag niks zeggen.

En voor mij was was dit ook wel echt een manier van oké, maar dit is dus hoe ik het ervaren heb. Wat ik wel knap vind aan je boek is dat je het echt bij het systeem houdt. Euh, er zijn een paar paar dingen voor een buitenstaander als ik dat ik nou die zangeres is. Dat moet wel over Anouk gaan bijvoorbeeld. Zo herken ik het wel. Maar euh. Uhm, je pakt niet bepaalde mensen heel stevig aan.

Of ligt dat aan dat ik? Dat ik zo buiten de muziekindustrie is dat ik mensen niet herkent? Nee, je mag dus in fictie mag je dus zelfs iemand z'n eigen naam geven en zeggen dat het nog steeds op toeval vergist is. Ja euh. Maar daar heb ik wel heel bewust voor gekozen. Om niet te doen omdat het voor mij gaat het helemaal niet om die personen. Het gaat om een heel duidelijk systeem, toelaat dat dit dus nog steeds bestaat en ook dat dat wij dat ook allemaal accepteren.

En ik ben ook niet heilig. Ik zou ook wel vast wat dingen hebben gezegd die niet door de beugel kunnen, maar het gaat er gewoon meer om dat dat je daar met elkaar over praat. En wanneer dat dus helemaal niet over gesproken wordt dan. Dan ben je uhm. Dan ben je dus bezig met het accepteren van dat dit gebeurt. En dat wilde ik eigenlijk niet laten gebeuren. Het is het moment waarop je moet zeggen waar het boek kan krijgen, hoe het heet, wat het kost.

Dat heb ik al mooi in de intro gezegd, maar ik ga het nog een keer halen. Zijn hier zo enthousiast dat ze dat ze meteen willen weten. Nou, er is heel leuke winkelwaarde van koop bol.com heet het VDT. Jesaja die in Obesity auxa Jettie. Ja, weet je wat het is? Ik weet het zeker als dat is heb je t wel eens ervaren. Ja, er komt dan constant, want ik ben echt onwijs onzeker over mijn muzieksmaak.

Ik geef ik niet nog meer waarschijnlijk. Ik als iets er op het einde ik ben. Ik ben sinds kort ook Nick. Dat ik het echt heel fijn vindt om op vrijdagavond zaterdagavond, als ik eventjes alleen ben op mijn idee op YouTube. Wat dan ook om even naar muziek muziek te luisteren. Heerlijk vind ik echt. Nou bijvoorbeeld is zijn niet lasnaden. Dit is wel de kwetsbaar blijft dit soort kwetsbaarheid oplevert. Eigenlijk was het een uur lang te luisteren naar Naya OK, wat gewoon heel veel was.

Nee, dit is bijvoorbeeld of als er een cross-over is tussen filmmuziek en een musical. Nou, dan heb je maar echt een nummertje naar dus Jozefzoon. Je hebt zien hoe heet dat nou, zo'n filmhit? The Greatest Show Man? Ja, hele foute ja judgment. Maar dat is echt op het goede moment. Ik zou niet eigenlijk altijd, maar op het goede moment. Als er geen koordje op de achtergrond. En van die van die van die Amerikaanse musical in energie.

Nou, dan kan je mij echt op de warme op de banken gaan. Koffertje remixed. Dan ga ik alles achter elkaar nakomen. Mijn leven fijn. Waarom vertel ik dit? Want ja, Hamilton ook een ik vind Hemeledonck fantastisch. Ik moet zeggen ook wel van genoten. Ja ja dank. Nee. Heb jij toen je connecties gebruikt om wel in te kunnen zien? Nee, nee. Nee, ik heb het niet echt liefst in elkaar. Nee, nee, nee.

Ik ben één keer naar Moskou gaan in New York. Dat was iets die door de makers van South Park. Ja, die goed blijkt zijn vormen. Ik voel je strafballen op de eerste stond op de bankenmarkt. Ik volgende week zijn mijn kinderen weg. En dan ga ik met mijn vrouw, ga ik Disney Plus aanmaken. Daar gaan we met hun kijk en dan op de speakers. Hartstikke leuk. Mag ik ook komen? Ja, kom tussen jullie zitten gezellig.

Fijn de Bankstraat diertje. Ontzettend veel dank. Het boek Anxiety via Bol.com of de lokale boekhandel. Heel sympathiek. Kijk op boekhandel kaart voor je mooie lokale boekhandel. Die kaart heb ik zelf gemaakt vriend. Ik ben heel begaan met de lokale boekhandel. Wanneer doe jij dit soort dingen allemaal 6 jaar geleden dat je data en als je niet in de boekhandel ligt moet je er gewoon naar vragen. Zoiets moet zeggen dat de betere boekhandel. Betere. Want dan is er zelfs snobistisch.

Nee, maar dan. Dan geef je jezelf even een zweepje die mensen hem niet ingekocht hebben. Zo ja, als je jezelf als boekhandelaar serieus neemt kan ook ontzettend veel. Dank je was dank je wel.