Dit is eenmaal iemand die topcast Christine Driegangen. Dit is het voorgerecht met Bas Louise Tram en Domien Verschuuren. Eet smakelijk!

Ha! Welkom bij ons kerstgeschenk. Of nou ja, dat klinkt wat groots. Het is een klein cadeautje van ons aan jou. Omdat we deze zomer zoveel plezier hebben gehad met het maken van onze zomer specials, hebben we voor de kerstvakantie van het Verwarmden jaar 2020 drie Kerst Specials gemaakt. Dit is een drieluik dat je kunt zien als een feestelijk diner met een hoofd en een nagerecht, wat natuurlijk altijd voorgegaan door een voorgerecht. En dat is dit. Ja en nee aan tafel natuurlijk.

Drie wijzen.

Ha ja, ja, ja en wij? En wij? Wat heb je gemaakt? Is als voorgerecht?

Als voorgerecht heb ik gemaakt en Rachel van ja mag eigenlijk niet, maar van Haest toch? Ja, ik zeg er nog eentje redden het weiland. Ik moet heel snel zijn.

Die beesten zijn rap, zeg je. Nee, nee, nee, eigenlijk goed. Het is erg goed geworden van Haas. Ja euh, met een met een klein kalfs fondue eroverheen en genieten van een superlekker. Ik heb het je zien maken. Het ging haast mis, maar het is toch gelukt. Dus. Nou genieten. Eet smakelijk jongens. Seizoen 5. Dat was ook een veelbesproken seizoen kunnen we wel zeggen. Met toch ook nu weer een aantal stellingen die we vergeten zijn.

En daar is deze aflevering voor. Ons voorgerecht bestaat qua podcast uit vergeten stellingen rond de thema's uit seizoen 5.

En ik dacht laten we voor de gekkigheid eens beginnen bij aflevering 1.

Nou, wel heel gek bij carrière. Welke stelling zijn we daar vergeten? Ik plan mijn carrière stap voor stap. Hm, dus als je naar je eigen carrière kijkt, is t dan allemaal uitgestippeld? Of doe je eigenlijk maar wat?

Nou nou ja, ik. Ik heb ik.

Ik lanterfanten wel behoorlijk wat in mijn leven. Nog steeds ook wel, maar ik ben wel heel blij dat ik op een gegeven moment achterkwam dat ik dus radio wilde gaan maken. Ik heb heel lang fysiotherapie gedaan. Ik heb nog geen media informatie communicatie gedaan, ook net niet afgemaakt. Dat weten we allemaal. Die van niks een studieschuld van 60.000 euro. Maar toen uiteindelijk het kwartje viel. Uh uh, dat ik dat radio mijn passie was en dat ik dat een mooi medium vond om in te werken.

Toen werd voor mij heel duidelijk en had ik ook gewoon een een richting waar ik op kon gaan. Daar heb ik toen wel echt alles van alles gezet om die carrière enigszins vorm te geven. Maar je hebt dus een tijdje gedacht dat jij echt fysiotherapeute zou worden? Ja, maar dat was nog op de basisschool. Uh, en dat is ook wel weer typisch hoe ik dan in ben. Ik was op de basisschool, speelt er eentje in verstoppertje en toen heb ik mijn enkel verzwikt.

Toen had ik een hele enkelwandige afgescheurd. De buitenkant. En toen moesten naar de fysio.

Er was hele leuke vrouw. En euh, die. Die had mij geholpen. En toen dat na. Dit is toch ook een fantastische proef, want ik was heel blij met haar hulp bij andere oefeningen en dat ze mij weer aan het genees was. Ik inderdaad, dat wil ik ook doen. En ik was vroeger zeker. Mijn moeder zei dat ze vaak met zo'n zorgzame bent. Zo zorgzaam, zo attent. Ik denk na dit is hier ben ik voor in de wieg gelegd.

Mensen helpen mensen weer beter maken en. En ja, daar ga ik helemaal voor. Totdat ik uit die studie ging doen. Oh ja dus. En ik heb daarna dus ook nooit meer gekeken naar iets anders. Tijdens mijn hele middelbare school heb ik als extra vak biologie gedaan, maar dat heb ik dan nodig. Hetgeen ik wel weet je hebt opgegeven en dan bedacht wat je wil gaan studeren, dus daar ga je voor. Exact dus uitgestippeld dus. Dus over nagedacht dus.

Dus bio biologie gedaan. Maar uiteindelijk had ik dan fysiotherapie gedaan en toen zat ik.

Kwam ik in het tweede jaar en daar heb je van die aspecifieke rugklachten dat dat zo heet dat.

En dat zijn dan rugklachten die je die niet echt herleidbaar zijn. En dat had veel te maken met klagende mensen.

Ik heb toch geen zin om de hele dag klaagde klagend gevolg te hebben liggen die eigenlijk nergens last van hebben en je wijntje in je neerlegging moet wekken en dit jaar na het boek dan niet?

Ja, maar geen zin.

Nee, het is een goed advies. Is ook niet de beste fysiotherapeut. Zijn heb ik nodig, maar jij zou ik denk totaal in de war zijn. Als iemand zegt ik heb last van mijn rug, dan ga je naar z'n enkel kijken.

Waarschijnlijk omdat jij geen idee hebt of dat je wel goed in je spieren in.

Ik kan niet roepen de spiertjes kon ik wel goed onthouden, want dat dit. Net als autobiografieën was ik altijd heel goed in. En ik was ook heel goed in de presentaties. Dus als we dan ieder semester moesten, dan moesten ze aan cases uitleggen. En ik deed dat dan, want dat kon ik goed. Maar echt het voorbereidende werk.

Misschien herkenbaar en duidelijk niet zoveel voor mij en dan geen gaan staan en hadden we altijd een achter van 9 inderdaad presentaties goed. Dus dan deed ik dat. En dan? Dat was. Maar kun je je voorstellen? Het is 2020 en je hebt last van je onderrug en je gaat naar de huisarts en de huisarts. Die verwijst je door naar praktijk. Bergström? Ja, en je komt binnen. En daar zit Chris met een norse gezichten te huilen.

Nou mevrouw de Vries hebben we las dat het rectificeert. Ha, heeft jullie ouders weer buulbuul? Nou kun je er ook mee over.

Zo goed dat jij toch een ander pad moet gaan bewandelen. Waarom is iedereen met rugklachten? Dankjewel daarvoor. Steekt sterkte sowieso jij met ouwe mensen? Ze vallen achterover in je taxi.

Ja, dat is waar. Nou, ik ben eigenlijk heel goed voor de oude auto medemens, maar ze moeten gewoon niet in de buurt komen. Als je met rust laten en laat jij ze ook. Eigenlijk uhm. We hebben natuurlijk ja. Afgelopen jaar hebben wij een boekje uitgebracht. Ja, misschien ook mooi om een klein beetje terug te blikken. Tijdens deze kerstperiode hebben we een flyer geschreven AA Drink, uitgevallen flyer en Brazuca in een heel nieuwe carrière carrièremove.

En daar horen ook geneugten bij, zoals signeren.

Ja, ja, ja en ik. Ja, ik kijk jou even aanwas. Want jij vertelde een fantastisch verhaal over het Siren en eigenlijk alles wat daarna kwam kijken, waar wij niet bij waren. Ja, want wij hebben een boek signeersessie gedaan hier aan de keukentafel.

Ja, we hadden een superleuke idee. Wij dachten we gaan inderdaad euh, we gaan zelf. We kopen zelf wat boeken in en die gaan we dan verkopen. Beginnen we een beetje ons eigen winkeltje? Dus we hadden dat euh, leuk bedacht en er een formulier online gezet en naar mensen hebben dat is ingevuld. Euh, man of niet. Maar goed, de lectuur is er is zoveel misgegaan in dit hele project is niet normaal. Het is ongekend. Dus excuses aan iedereen.

Ja, bij wie het is misgegaan. Wij hebben. We zijn iedereen en iedereen.

En we kwamen van alles tegen. In elk geval. Er zijn mensen die hebben wel betaald, maar die hadden geen formulier ingevuld. Dus moeten kregen we wel geld. Maar we wisten niet wat hen moest hebben dat geld teruggestuurd. Euh, we hebben de verkeerde namen opgeschreven. We hebben. We zaten de twee ze tussen. Die hebben we allebei naar n juris gestuurd, terwijl die net twee jongens hadden. Moeten we er echt een puinhoop. Maar echt alles wat kon misgaan is misgegaan.

Niet om echt alles, niet normaal en uiteindelijk. Nou ja, ik zou ze dan opsturen. We hadden 100 boeken bij mij en bij mij die bij mij thuis liggen. We hadden een daimyō label printje daarvoor gekocht om leuke die adressen uit te printen. Nou, die deed het niet. De printer. Het is een printer natuurlijk nooit. Dit doet het nooit en deze ook alweer niet. Euh, omdat mijn MacBook uit 2000 11 komt. Nou, dat werkt allemaal niet.

Dus dat ging niet goed. Dus dan heb ik ze allemaal met de hand moeten opschrijven. Alle adressen. Nou goed, ik had het toch prima leuk met de kerstmuziek je op H. En ik had het wel ok. Maar toen dacht ik ineens ja, waar breng ik ze naartoe? Ik heb er 100 dikke enveloppen. Ik heb 100 pakketjes. Ik dacht dat kan ik niet zomaar naar de DA brengen, want die zitten er helemaal op te wachten.

Maar dat is best wel veel werk, want je moet elk pakketje afwegen en elk pakketje moet ze met postcode en huisnummer invoeren onder een sticker op te plakken.

Dus toen dacht ik nou en toen zei Michael zei weet je wat hij altijd wel eens deed op het werk en bracht ze naar het distributiecentrum van PostNL? Die nacht, tot dan goed in Sugar Interim? Ja dus ik heb gezocht.

Maar dat is in Nieuwegein en ik ben daar naartoe gereden. Ik kon mij een heel groot hek. Daarna ok. Ik bel aan, hek gaat open. Tip top. Ik zet mijn auto neer. Ik sta en ik denk dat is hier niet echt iets van een receptie ofzo. Het ziet er ook niet heel klantvriendelijk uit. Maar goed, er was nog een deur op een trappetje en kom weer aanbellen. En nou, die deur ging ook weer open.

Toen stond ik in een halletje en daar was echt niks. Daar waren vijf deuren en ze waren allemaal op slot. Dus ik kon ook niet meer terug en mijn auto stond op de parkeerplaats met de kofferbak open. En al die pakketten daarin en ik kon niet meer terug en was gewoon op slot. Het was echt een medewerkers. Euh, ik was gewoon in een medewerkers ruimte, want je alles met een pasje open moest doen. En nou, er was één deur.

Die kon dan open. Euh. En die bracht me aan de andere kant van t Hek van de auto.

De a top dus. Daarna. En toen ik zag en ik zag een deurtje verderop ik en dan kom ik daardoor en dan ook op slot. Alles, alles zat op slot. Ik zat gewoon opgesloten in het postuleren distributiecentrum en niemand kon mij helpen. Er was niemand. Er was niks. Nou ja, en er was wel een klein raampje naar de grote ruimte waar dan de de post gesorteerd wordt. Uiteindelijk liep daar een mannetje voorbij. Dus ik zwaaien, zwaaien naar die man die sprak Roemeens of weet ik het?

Die kon mij echt niet helpen. Die heeft zijn pasje geprobeerd ergens tegenaan te houden en dat ging ook niet open. En die zou ik succes ermee in het Roemeens. Dus die ging weg en stond ik daar nog steeds. En uiteindelijk kwam er een vrouw en uh en en die had dan wel een goede pass.

Die kon de deur open doen, maar die vroeg wat wie hier eigenlijk?

Hoe kom jij hier? Ja joh, ik ben gewoon binnengelaten. Nou, dat is wel heel raar. Je hoort hier niet te zijn. Toen ben ik weggereden. Wat grappig. Nou, en toen ben ik dus naar een business point gereden van PostNL. Daar kon ik het ook niet kwijt. Want euh, daar moet het gefrankeerd zijn. Dat was het dus niet. Uiteindelijk heb ik dan maar naar D aangebracht. Ik zei uh, ik zei ik heb hier een pakketje is goed, ik zei te zijn en 100 meter niet.

Ja en zeg nou ja ok. Stemmen neer. Euh, we gaan het wel. Tussen de bedrijven doordoen. En dan mag je morgen je ontvangstbewijs ophalen. Uiteindelijk is het allemaal verstuurd. Niet alles is hier nog aangekomen. Nee, niet op moment van opname. Het is al een dikke week onderweg. Ik weet niet wat jij echt. Dat komt volgens mij echt door de postbezorging. Dat ligt niet aan jou. Nee, dat ligt er. Want ik heb ook al een paar weken geleden nog wat vrienden wat boeken opgestuurd en naar een vriend van waar die man is in Amerika.

Nou, dat heeft vier weken geduurd. Is er meer tijd is dan $20 en dat was ook nog in de tijd van élections enzo. Dus ok. Maar ook twee jongens die je die gewoon hier in Nederland wonen. Dat duurde ook geen twee, drie weken dus.

Maar t is toch weer niet even een uhm. Ben ik van een speciaal mailadres?

Opende hier vroeger zo ja, geen interesse?

Het Mammoth A. Ik veel in. Help, help, mijn boek is kwijten e weet ik veel, maar bij deze help mijn boek kwijt. Etmalen aan de podcast Mundell Als je ja maar dat kan hoor. Ja, omdat het is. Ook dat is het niet om te klagen, maar het sijpelt. Overal sijpelen de klachten binnen en gaat via WhatsApp en via Instagram DM. En dat gaat via ongelezen DMZ en gaat via mail. En da's hartstikke goed, maar ik.

Ik raak het zelf ook kwijt en dat is niets. Nogmaals, wij zijn daar hebben we geen hulp bij doen opnemen.

Ik wist dat Tim Hofman met een cameraploeg voor de deur Yahoo's dat wij een oplichter zijn. O ja, nee, nou echt. Dus als het is misgegaan, laat het even weten.

Euh, naar Tim Hofman. Etmalen de podcast fontanel. Maar Hofman. Tim Hofman een Manmanman. De Podcast Fontanel. Ja, daar gaan we het voor je. Dan gaan we het echt voor je noorden maken en zeg gewoon wat er is verkeerd gaan. En dan komt het allemaal goed. Aflevering 2 van seizoen 5 ging over ouder worden. Nou, ik ben de afgelopen 5 minuten alweer 10 jaar ouder geworden.

Een stelling die we niet hebben besproken. En uhm, die mist ik echt.

Is papa, ik lijk steeds meer op jouw leukste roep.

Je moet vooral een beetje Herman van Veen op deze manier.

Dat is waar ook. Dat liedje wordt met de tijd mooier. Da's toch echt waar toch? Dat is echt waar, want ik weet niet wat ik er tien jaar geleden.

Dat is echt waar. Ja, da's echt waar. Echt waar? Ajax echt? Nou, wij zijn het met elkaar eens en altijd gebeurt die vaak. Voor mij is het ook wennen.

Ik weet niet welke tien of twintig jaar geleden voor t eerst hoorde en dacht ik snap niet helemaal waar dan de emotie vandaan moet komen. Maar nu kan ik wel een klein traantje om laten als ik het echt in mijn eentje in de auto bijvoorbeeld luistert.

Want merk jij dat in de door de jaren heen dat je meer op je vader gaat lijken? Als je is misschien ook moeilijk te zeggen. Nou, dat is lastig te zeggen. Maar euh.

Nou, in mijn geval is het meer mama. Ik lijk steeds meer op jou. Ja, ik merk ook dat ik qua uiterlijk steeds meer op mijn moeder gelijken.

Dat ik nu langzaam zeker voor mij zou maken. Ik draag nu grote truien. Ik dacht dat het niet opviel de jurk helpen. Maar nee, sorry.

Ik merk wel dat ik er een beetje hard trekken krijgen. En ik zie nou ook wel de gelijkenissen op foto's enzo. En ja, ik vind niet dat ik perse heel erg op m'n vader ben gaan lijken. Zeker niet omdat ik altijd net als ik naar klussen kijken. Hij was altijd superhandig.

Waren lijk je wel op hem. Uhm, doorzettingsvermogen? Dat denk ik wel. Ik denk dat mijn vader altijd wel euh, heel veel doorzetting kracht heeft gehad. En misschien leiderschap ook wel dat soort van natuurlijk leiderschap. Misschien in hem zit wat ik ook wel probeer na te streven, dus daar lijkt het wel. Dat was je vader ook echt de baas in huis? Heftig? Ja. Nou nee. Mijn moeder was baas, maar mijn vader was de baas op kantoor.

Ook letterlijk. Ze was directeur van een stichting en die ja, dit was echt de baas. Ja dus ja, hij werkte heel veel en moeders was dan was de de verzorgende tak in huis de baas in de woning.

Ik dacht dat jullie op elkaar leken qua structuur en gestructureerd heid en qua netheid en qua Overzier zeker?

Ja ja, ik was een paar maanden geleden was ik in Tilburg weer. En uhm, naar mijn vader heeft natuurlijk een infarct gehad. Uh, bijna 10 jaar geleden.

Holy shit. Dit jaar, 10 jaar geleden, zo'n 10 jaar geleden. Ja 2010.

Weet je nog goed dat je? Ja, ja, ja ja, daar ben ik onderweg.

Ik kan me nog wel, maar heel erg helder voor de geest. Uhm. Maar ik was daar in Tilburg in de kelder en dat was zijn domein. Dat was zijn klus kelder. En daar staan dus allemaal potjes met schroefjes en boutjes en muurtjes met een sticker erop. Wat het is? Hoe lang ze zijn. Alles perfect geordend dus dat heb ik wel heel erg van hem overgenomen. En ook alles qua administratie in mapjes doen. En er is een mapje voor 2020 en een mapje voor januari, februari, maart.

Alles en vroeger bewaar ik altijd alle dozen van alle elektrische apparaten. Dat had ik van hem geleerd. Want ja, je moet het misschien ooit maar eens een keer gaan doorverkopen. Dan heb je de doos nodig. Dan heb je het ook niet nodig. Heb je product nodig? Ja, voor Chris gaat er nu een wereld open.

Dat is nou mijn idee. Nou ja, je wel. Recepten? Bestuursstructuur? Ja, nou ja, had ik er maar iets van. En zo gaan we van bij ons de bergstreken doen dat ik nog ook aan jou vraag. Band heb je ook negatieve dingen die je misschien overneemt van je, van je ouders waarvan je na je wel ja, van mijn moeder? Heel erg. Toch wel. Uhm, het alcoholisme.

Nee, nee, dat is niet waar. Nee sorry mam. Nee. Uhm t. Het is wel waar. Ja, maar ik een het oordelen. Oh ja en te oordelen heb ik heel erg.

Wie heeft van jullie van mijn moeder? Ja, mijn vader is helemaal niet zo oordelen. Nee, nee, dat is me als mijn moeder wel eens zo'n negatief trekje. Gaan na jaren goed en dan terug over. Ja, ik geoorde. Nee echt. Het is er gewoon niet in te slaan bij mij. En dan zegt het is altijd Gaals in mijn hoofd, jij bent altijd in paniek. Ik ben meteen het overzicht kwijt, maar echt meteen. Ik bedoel het kan ik.

Ik kan eten maken met drie ingrediënten en dan heb ik het overzicht kwijt. De tv gaat aan. Ja, ik had een openhaard.

Je had ik op de tv klaargezet, maar die is natuurlijk.

Na een half uurtje is die klaar met branden en dan gaat er gewoon iets anders. En dan komt er gewoon een commercial. En nu begint de intrede van Netflix. Maar ja, ik zou ook lekkerder is.

Een reclame voor met eten is sorry. Ja.

4 zie ik zit er al over structuur. Nou ja, maar dit snap ik altijd. Is veel. Kan dit uit? Ja, dat kan zekerheid. Hoe doe je dat nou met de Sonos? Klik op uit. Of blijf je nu naar het beeld kijken?

Ja, zou het apparaat? Terugkomen op haar heel leuk open had ook leuker om een babbel lekker even versyck ook de openhaard weer aan en toen werd een nieuw blokje hout er weer niet helemaal goed. Weet je nog waar je was? Nou nee. Euh. Jij wou zijn verhaal vertellen over dat je je haren uit is gevallen en dat het nu op je reet zit.

Toch? Nee, ik begon.

Ik wilde vertellen over dat de Berghs stroompjes. Dat is natuurlijk een achternaam. En zo heeft mijn vader logischerwijs en de berichten hebben dat. Dat is een en een technisch ras. Ik heb een van mij dan wel verteld ik heb een oom. Die was tandarts, mijn opa. Die was er. Euh. Euh. Scheeps?

Motor ingenieur die ze ontwierp liggen dicht bij elkaar. Ja en nee. Maar iemand technisch beroep. Precies wat jij en mijn vader ook. Hij is econoom.

En die is ook heel precies en heel handig. En nou ja, ik weet nog dat hij mij ook technisch legaal gaf als kind. Vandaar dat ik verwonderd leuk vroeger als kinderen jij vast ook. Je bent toch zo'n zelfde bloed als jij zal ik? Je zou je ook wel handig in zijn? Absoluut niet. Een auto werd een voetbal, want ik legde gewoon een eenwieler klaar. Ja, en dat was het toch echt. En ze waren lijkt je wel op je vader.

Nou dat ik steeds meer van Faessen trekjes wou overnemen, dat ik het gewoon netjes wou hebben in huis.

Ik heb mijn vader was me echt wel heel extreem in dat. Wij mochten dit heb ik ook wel verteld geloof ik. Of wij mochten niet met onze gewone broek aan op de bank in de woonkamer. Het moest echt met een pyjamabroek. Anders mocht het gewoon niet eens hé. Ja, hij heeft het nooit verteld. Ik word voor eerst.

Nou ja, ik ben ook vergeetachtig, dus je mag niet in een gewoon in een spijkerbroek. Mocht je niet in een spijkerbroek. Mochten we die op de bank zitten dan hebben we een prachtige bank. Maar nee, we zaten sowieso bijna niet in een in, in de huiskamer of in de woonkamer om naar tv te kijken, maar staat er meestal boven. Lagen m'n ouders op bed en zaten Carmen en ik mijn zus. Zaten we dan voor het bed of op het bed op dat voeteneinde?

En dan zaten we daar films te kijken en zaten we ze allemaal op bed en in bed. Ja ja, vaak wel. Ja, voor bed en op bed. Ja, bijna nooit in de woonkamer, want dat zou maar vies worden. Daar stonden de dure muziekinstallatie van m'n vader met twee grote speakers en versterkers en noem het allemaal op. En de grote tv dus allemaal. Het was prachtig, daar wilde je de films kijken. Ja, mocht niet, want het werd vies.

Nou ja, en nou ja, zo heftig ben ik niet. Maar ik merk wel dat ik dat ik graag rommel achter iedereen aan opruim en en euh, en dat ik waarom doe je dat niet bij een ander dan?

Nee. Goeie vraag kom je binnen je? Als je als je binnenkomt een goeie jas op tafel? Je gooit je tas in een hoek, je gooit je sigaretten ergens neer, je gooit je telefoon nog wel ergens. Ik loop altijd achter jou aan alles weer op te ruimen. Ik denk te zijn waarbij de loodgieter lekker thuis, ook als ik thuis ben. Ik netjes bij jou.

Bedoeld als Rommelrock. Voor jouw groep een project niet op te letten dat doen.

Nou ja, en m'n vader had natuurlijk altijd wel dat. Als ik dan gevoetbald had, dan heb ik zeker verteld. Dan nam hij. Dan belde ik aan, want ik had daar geen huissleutel. Dat deed hij de voordeur open. Dan pakt hij, maar voetbalt als over en dan ging het helemaal netjes door het huis loodsen. Vond ik super vervelend. Maar ik merk ook dat ik, als ik me eens zand op de vloer zitten, dan ik.

Mens vrijgaven je voeten af en het is altijd de schuld van Chabot. Nooit mijn schuld. Ik heb dat ik, als ik het maar mag, ik maar één vraag stellen.

Maar gingen jullie wel in die Kamer zitten met die mooie tv?

Want als je rondkijkt op kerstavond denk je dan zal je niet homologe kijken. Stond er allemaal alleen voor kerst. Hun vader zat er vaak. Mijn vader luisterde vaak muziek daarin. De muziekinstallaties was een beetje zijn domein en mijn moeder mocht er dan ook af en toe wel zitten bij Gods gratie.

En ja, wij echt echt echt niet. Nou, ik ken jouw vader als een hele lieve man. Maar is het?

Het is een hele lieve mama. Heel dominant ja. En dan gewoon heel erg. Zijn eigen vader, zijn eigen regeltjes. Dat merk ik ook wel, want ik heb dan ook gewoon bepaalde volgordes met was opvouwen en uitvouwen en neerleggen. En dat moet allemaal op mijn manier en alleen mijn manier is is de juiste. Dus als dan een charlot bij ons mee bezig is, bijvoorbeeld met de bestekken indelen denk ik ja nee, nee, dat moet niet daar.

Dat lepeltje moet DayZ en dan ga ik het ook echt over die schouder heen kijken. En dan? Dat is heel vervelend dat dat dat zijn eigenschap is die ik wel over heb gedaan.

Lekker heb je vader nou wel steeds meer. Ik lachen wel echt als m'n vader en ik zie wel eens foto's die ik denk oh ja, ik begin wel echt op hem te lijken.

Ja, dat je de kenmerken zit ook in je gezicht. Ja, ja, ja punt.

Nee, ja, we hebben het toch over zeggen niet nee, maar ik kan ook gewoon uit de grond.

Niets toch? Dat is ook wel van je vader, of ook vooral van je moeder. Ja, dat komt meer van mijn moeders kant. Ja ja, want ik weet nog dat ik een keer bij jou thuis ben geweest. Toen ging je net een Volvo kopen, een auto. Die ging mee naar na Sleen. Wony je ouders op dat moment nog. En toen heb ik die hele avond nog met jou en je vader. Die kwam er bijzitten van kan je vader nooit ontmoet en de avond pils lopen.

Het zeker. Maar superleuk? Ja, absoluut.

Nee, ik heb het altijd onwijs gezellig met mijn vader en ik kan altijd heel goed met hem door één deur. Maar ik vind. Ja, ik zit in de bij een lijk in een kamer achter. Nee, uhm, hij is ook. Hij is ook heel intelligent en hij is ook heel grappig. Aflevering 3 van seizoen 5. Verder weet ik niet. En je moeder dan? Uhm God, ja ik weet.

Ik vind het lastig. Ik weet niet zo goed waarin ik jou dan misschien wel dat weet je dat ze de confrontatie opzoeken?

Ja, mijn moeder heeft ook wel moeite met autoriteit. Is laatbloeier. Euh hier. Euh ja dat. Dus dat heb ik ook wel inderdaad een beetje.

Maar ja, voor de fijnproever ja, je moet het weten.

De man is 20 procent verbolgen.

Aflevering 3 van seizoen 5 Weten jullie nog?

Jongens, tuinieren die de splijtzwam onder de afleveringen maar ik, ik.

Ik blijven bij mijn favoriete aflevering. Ik vind hem ook het hele seizoen. Ja man, die was ik. Ik heb ik. Ik heb. Ik luisterde altijd terug. Ja, en ik heb die. Ik weet nog waar ik liep en ik liep gewoon. Ik liep over straat in Amsterdam en ik heb daar zo hard om gelachen. Hoe je een tokkies? Ja, ik vond die. Ik vond die echt heel leuk.

Dit is geen verhaal afgemaakt, maar wel gelachen. Ja, maar dat maakt de podcast ook beter. Sommige verhalen moeten ook niet af.

Sommige woorden moeten onderbroken worden, maar er nog één keer vertellen dan over mijn tijd. Ik wil toch even een stelling opgooien. Liever groene vingers dan stevig geklust handen is meer een dilemma eigenlijk als je zou moeten kiezen. Want we weten inmiddels Fokkens mij dat we alle drie niet per se goed zijn in klussen. Ik denk dat we alle drie niet per se briljant zijn in de tuin en dat Bos van allebei nog het meeste heeft. Maar als je zou moeten kiezen.

Ik zou zowiezo voor klussen ander kiezen. Ja, ik ook absoluut.

Ik zit wel eens na te denken over of ik niet een uur in een soort van mannen cursus zou zou kunnen.

O ja, na vijf afleveringen denk je misschien nog een keer een, want die ogen van de polka's die ik ook niks voor jullie ook niet. Dus misschien moet ik elders zoeken. Ik heb het stiekem ook wel dat ik denk ja, misschien moet ik gewoon vijf lessen klussen. Of. Ja nou, ik wil ik wil.

Ik wil wel. Ja, ik heb nu tijd. En ik wilde. Ik wilde wel houtbewerking gaan leren ofzo bijvoorbeeld. Dat lijkt me heel tof, maar daar ga je je eigen bankje maken. Nou, dat lijkt me heel leuk als je een stoel kan maken of een meubel zit. Dat lijkt me echt heel tof. Ja, maar dat heb ik opgezocht en dan kom je al wel gauw tussen de bejaarden terecht.

Dat geeft toch niet wat je precies tussen? Maar ja, misschien mag jouw rozenbottel mee, maar lijkt me wel onwijs leuk. Maar als ik moet kiezen? Ik weet het niet. Ik zou het allebei heel goed kies leuk vinden. Ik moet anders zijn.

Dood. Nou dan. Euh wel. Laat mij maar tuinieren.

Ja tuurlijk. Wat als jullie dan kunnen klussen dan? Dat had ik ook. Heel blij dat iemand in ieder geval een beetje de tuinier hier, de tuinier en de tuinier wil uithangen. Ja, ik ga binnenkort dus met druiven snoeien. Sterker nog, tussen kerst en oud en nieuw dus. Euh ja, ik ga daar wel echt vol vol in.

4 4 druiven. Hou jij je de werken?

En wanneer is dit tussen kerst en oud en nieuw? Ja, maar heb je al een speciale dag? Heb je gedacht dat het derde kerstdag als ik brak ben? Dan ga ik het doen. Nee, nee, weet ik nog niet. Weet ik nog iets?

Maar ik heb wel inmiddels euh. Hugo, fan van Milan. Dat is leuk.

Misschien die je die ga met me mee doen dus helpen of hij zijn eigen eigen druiven dus we hebben nu een druiven groepje hebben opgericht. Als er mensen zijn die erbij willen. Dat kan. Wij zitten in een groep en dan met z'n tweeën. Ja, we weten wanneer we de druif gaan snoeien.

Nou, dat is echt één groot feest. Leuk. Ja, aflevering 4.

Die gingen over boeken, want ze hebben elk een klein boekje geschreven als. Auteur. Laat ik mij graag interviewen en dit is een stelling, die is niet eens vergeten op dit moment dat we de aflevering opnamen, want toen was dit helemaal geen ding. Maar ik wil graag heel even de beurt geven aan Bas, die op een woensdagavond in december geloof ik of in november november zullen zijn geweest, uitgenodigd werd door boekhandel Broese in Utrecht om daar geïnterviewd te worden door niet de minsten.

Nee, meester interviewer mogen we wel zeggen zeker? Mag hij ook zeggen. Absoluut. Doet ie ook? M. Frank Vander Linden Absoluut. Hoe was het?

Bas was ongemakkelijk. Ja, ja. Vertel eens. Nou kijk, ik was inderdaad een leuk idee vanuit vanuit de uitgeverij en daar is. We gaan. Dit is een livestream. En Frank Verlinde gaat er een aantal auteurs interviewen. En euh, en wij waren er één van.

Maar vanwege Korona mochten maar één iemand euh binnen komen. Dus ook wij mochten niet mee, mochten niet. Jullie mochten niet mee.

Dus wij zitten daar met z'n twintiger in dat zaaltje. Frenk van het scherm. Geen grap. En Freek van der Linden de meester interviewer. Ik was er wel een beetje geïntimideerd door en die kwam naar mij toe. En die zei Ja Bas, ik ga je zelf wat vraag stellen. Uhm, zijn er dingen die er die ze per se besproken moeten worden? Ik zei nee hoor. Ik geef de regie helemaal aan jou. Goed dus. Ik zit uiteindelijk tegenover hem als een gesprekje van tien minuten.

En ik was dood. Nerveus, want ik zat daar. Azad alleen al die mensen, al die twintig man. Die zitten daar ook omheen. Dus die zitten Demme. Met ingehouden adem zitten ze te luisteren naar wat ik te zeggen.

Dat heb ik op die stream natuurlijk niet eens gezien. Ik zag alleen jij en en hij in gesprek met z'n tweetjes. Nee, er waren heel veel mensen bij. Oh mijn hemel. Ja maar goed dus. Euh, dus ik zat echt. Met trillende handen pakte ik ook een glaasje water op. Ik was dodenhuisje, ik vond t echt.

Maar goed, hij hij. Euh, hij. Hij is. Hij stelt goeie vragen. Dat is gewoon waar. Maar de vragen hebben. Daar. Moet dat weten? Ben ik even kwijt? Nou ja, het begon. Het ging heel erg over de mannelijkheid. En wanneer voelde je voor t laatst mannelijk en ujm? Dat was een beetje de de strekking. Maar ik dacht op een gegeven moment keer ja, dit werkt niet.

Ik dacht laat ik hem ook eens een vraag terug stellen. Dus ik zei je wanneer. Maar nu voel jij je mannelijk. En toen zei hij nou ja, ik uh, als ik. Ik kan me heel goed interviewen, zeiden jij reden ja. Vind ik ook dat? Nou ja, en toen toen tussen.

Dat gesprek ging verder en hij stel mij een vraag. En ik had er geen antwoord op. En ik zei oh ja, een goeie vraag. Ik zei Oh oh, je bent inderdaad een hele goeie interviewer. En toen was t klaar. Hoezo was ze toen klaar?

Ja, omdat ik toen dacht ik wat heb ik nou gezegd? Ga ik hem ineens zo een grapje maken over dat hij inderdaad een goeie interviewer is? Alsof ik daarboven sta. Je zag hem echt denken waar ben jij een ongelooflijke snotneus? Euh, ik heb niks meer gehoord van wat hij zei, dus dat is heel kut, want hij stelt de vraag maar die komt hem niet meer binnen bij mij, want ik ben er juist alleen in paniek. Ik was alleen maar in paniek, alleen maar aan denken.

Wat heb ik gezegd? Wat heb ik gezegd? Wat heb ik gezegd? Uhm ja, hij was verder aardig. Daar gaat het niet om. Maar ik was totaal geïntimideerd en ik wist gewoon. Ik kom er. Ik kon me daar gewoon geen raad mee.

Ik wist geen raad mee, maar kwam het omdat het Frenk van der Linden was? Ja, maar omdat je dus ook wiest, want hij is toch een beetje. De Ischa Meijer van nu toch? Ja ja, zeg maar. Dat is de zeg maar eens de allergrootste interviewer die wij ooit hebben gehad in Nederland. En ja, hij ziet zichzelf ook wel een beetje als de opvolger van hem. Dus een beetje misschien een beetje welke lijn je moet denken.

Maar was het uitzicht is voorgesteld van tevoren. Dat lijkt me wel heel prettig. Ja, dat was eigenlijk heel vriendelijk. Nee, hij was zeker vriendelijk en hij kwam naar me toe. En wat? Wat moeten we bespreken? Nou, ik had het boek kunnen zeggen ja dat. Want het ging niet over het boek Ik kut. Het ging ook over mannelijkheid. Ja, het ging alleen maar over mannelijkheid. Dat ging. Ik had verwacht. Gaan leuk over de de podcast praten en het boek.

Dat ging heel erg over. Uhm uhm.

Uhm uhm euh. God daar gewoon de de moreel van t. Nou ja, dat hoeven daar nu allemaal tegenaan staat. Feminisme misschien wel broederlijkheid? Bestaat de moderne mannelijkheid de moderne man? Ja, daar ging het over. Eigenlijk moet je met dat soort dingen bedacht ik me ook laten toen we een interview hadden gehad met elkaar. Dat jij. Je moet inderdaad gewoon een paar verhalen voor jezelf klaar hebben die je zelf wil vertellen, dan wel vanuit het boek, dan wel vanuit de podcasting dat je ze info weet.

Ik heb mijn Sils praatje nu gehad, want als je inderdaad helemaal de regie overgeeft dan kan je nog steeds de touwtjes terug nemen. Dat is het nou. Is wel leuk. Want ha, dat staat ook in het boek. Het laatste cliché maar mannelijk vroeger was toen klussen was. Ja, dat helpt je dan in ieder geval. En ja, maar ik kan me wel voorstellen dat Frank van der Linden wel voor zichzelf een bepaalde richting bedacht had.

Nee zeker. En ik had wel. Hij kan mij terugsturen. Ja, dat is zo. Ik had een anekdoten.

Had ik wel klaar? Euh, misschien wel geinig. Ik ben teveel aan het woord hoor. Maar kort, leuk, leuk om die misschien. Maar we willen de mensen. Er was meer basketbalster. Niemand had. Dus ik.

Ik vertelde dit verhaal dat de mechanieker bij al al onze ruzies gaan altijd over klusjes en huishouden en het is alleen om één grote strijd. Dus ik dacht dat is wel leuk om daarover te praten qua emancipatie en zo dus. Een tijdje geleden kreeg Majka een test van haar zus doorgestuurd en daarmee kon je beslechten. Wie nou een ei meest deed? Dus dan vulde zij de test in.

En de wie doet dit? Wie doet dat die discussie doet? Zo is hij. Kijk hier. Ik doe ik. 56 procent. Ik doe meer dan jij. Ik zou wachten treffen dus ik veel. Die Tessa ook niks hoor hier. Ik kom op 62 procent wat ik doe.

Ruzie dat we hadden. Oh oh, dat liep helemaal uit de klauwen. Dat was helemaal. Dus die test was er voor gemaakt om ruzie te krijgen om ons bij elkaar te brengen, maar dreef ons verder uiteen. Dus ik vertelde dat. En toen zei Frank Frenk weer gaan huilen.

Maar het ding was ook nog. Eigenlijk zou ik dit interview doen. Ja euh dat. Jij kon sowieso niet. Ik zat in de uitzending. Ja dat kan gewoon show en ik had. Ik had in principe gekund. En ik zei ook van euh. Ik wilde het wel doen. Ha ha ha. Als drive musketier aan de bak in deze werfverkeer. Op me prima. En toen ging ik toch op het laatste moment op vakantie. Dus ja, ik ik, ik kon niet meer.

En toen zat jij daar. En toen ik de laatste dus inderdaad hoorde hoe? Hoe kun je het? Het gevoel dat ik me heel schuldig aan het bos? Ja, ik had het. Ik had het zo. Ik had dus echt wel willen doen, want ik was het niet zo onder de indruk geweest van Frank van der Linden, omdat ik niet zo met een man bezig ben. Nee. Ja, ik had prima gesprek met hem gehad. Maar jij bent dus echt geïntimideerd.

Ja, dat zou ik ook hebben we. Matthijs van Nieuwkerk, die ken je en die jij daarvan weet je die die super goed. En ik heb dat veel minder met vreemden. Ik denk dat ik daar iets minder last van had.

Ja, ik wil wel even een pluspuntje achter mannelijkheid bij jou zetten, want we hebben die van tevoren over gehad. Jij en ik dat Fabio zullen ook zijn. Pepijn Lanen van De Jeugd van Tegenwoordig vind ik ook intimiderend. Ja, dus de hele avond was best wel intimiderend. En en toen zei ik nog voor jou, als het maar zo erg is, dan zeg je toch gewoon lekker af? En toen zei nee, want het is zo buiten mijn comfortzone dat ik t wel echt aan wil gaan.

Ja, dat vind ik wel heel mannelijk. Vind ik wel heel stoer van je dat je ieder geval geprobeerd hebt en gedaan hebt. En je hebt het gedaan en het is altijd in jouw hoofd. Ik heb het ook niet durven terugkijken naar alle windstreken, omdat je ook hebt aangeraden om het niet te doen. Misschien moet ik er toch maar even gaan doen. Zou deze kerstvakantie. Kijk het alsjeblieft niet René, maar dat ga als ik, dan ga ik nu geen dingen van maken.

Nee maar uhm ja nee. Maar dat, daar ben ik nu wel van over. Dat ben ik nu. Dat is nu wel een beetje mijn mijn levensmotto. Probeer ik dat te laten zijn om dingen buiten je comfortzone te doen en dingen te gaan doen die je die anders niet doet? Want dan levert jou dat levert wel weer verhalen op en leer je van Uhm.

Dus ja maar ja god wat.

Haal even diep adem. We gaan naar aflevering 5. Dat was ook een bijzondere. Dat is euh, Amerika, ruimte en creativiteit. En ik had opgeschreven als stelling. Ik ben graag creatief in de keuken en dat is een stelling van onze grote Vermylen.

Ah ja, ja, er mag hier een klein verhaaltje over vertellen.

Ja natuurlijk, jij ook. OK, het is natuurlijk euh, de kerstperiode van 2020. En we hebben al eerder met Miele een zee van kookworkshops gedaan. Tenminste jij, Kris en ik. En dan krijg je een hele mooie box thuisgestuurd met recepten en ingrediënten en maak je prachtige gerechten. En nu hadden we na vorige week weer zo'n box toegestuurd gekregen en we hadden gezegd nou, we gaan wel op Instagram gaan we. Deze gerechten gaan wij maken.

Ja, we gaan een paar stories plaatsen. Ja, misschien heb je iets voorbij zien komen.

Na een paar onopvallende Stories zijn het 2 3 100 uit waar recepten van een van de sterrenchef en jullie begonnen om een uurtje of wat zal zijn geweest. 6 half 7 Dik Trom. Het uitpakken van de doos.

Ja, dat klopt. Wij zaten bij Bas thuis en ik kan me naar Basto. Jij had sowieso nog uitzending natuurlijk tot 7 uur zoals altijd. Dus wij wisten al jij bent wat later en wij dachten nou weet je, nou gaan wij alvast wat voorbereidingen treffen zodat jij kan aanhaken. Kunnen we sneller beginnen? Zijn we overal snel doorheen? Want ja, we wisten al dat stond ongeveer 3 uur voor. Maar dat is waarschijnlijk voor de professional en dat zijn we alledrie niet echt mee.

We vinden het prima, maar bij een professional kan ik me echt niet noemen.

Dus nou ja, we hadden twee enorme dozen. Nou, daar zaten een groententuin in met allemaal ouders. Zestigduizend vervelende groentjes waarvan ik niet eens meer weet wat het allemaal was. We hadden een langoustines. Nou, die waren zo versie. Die zaten nog gewoon in zee, die met zeewater waren aangekomen, aan komen zwemmen. We hadden chord chips. Die moesten nog een paar uur van tevoren al in in in de oven. Die moesten al 10 uur in gekookt worden.

Bleek later dat wel mee te vallen. En we hadden nog de soufflé.

Nou wat ik, maar ik raak weer in paniek als ik het voor missie.

Het was halfzeven en ik zat op mijn telefoon in de studio en ik zie een eerste story voorbijkomen op onze Instagram account. Om banken als dat jullie zijn begonnen koken met Chrissy.

Jij leest de ingrediënten voor en de recepten.

Als ik. Ik was ontspannen, wilde ik nog wel. En uhm, volgens mij een van de volgende filmpjes was dat er alle ingrediënten lagen om je in jouw keuken bas, wat er werd gekookt in jouw keuken.

En toen merkte dat een klein beetje soort van ongemak over hoe veel het was en dat de ingrediënten misschien toch wel meer waren dan verwacht dat de recepten wellicht wat lastiger waren dan gepland. Toen heb ik nog een story gemaakt van nou, ik kom niet naar Utrecht. Moet ik bidons halen toen zij 70 procent van onze volgensmij hadden? Ik dolf dit voor niks. Toen was ik om kwart voor acht bij de voordeur van Bas. Ik bel aan. Chris doet open zulke ogen pupillen als schotels en het eerste wat jij zegt is.

Ik ben zo blij dat je op die zon. Ik was blij dat je er bent. Jij Rindt voor mij uit de woonkamer in waar Bas zit en die kijkt mij aan en die zegt crisis in paniek, totale paniek.

En dan ben je ook niet kalm te krijgen, want ik heb wel drie keer zijn job. Weet je wat we gaan doen keren? Ze gaan eten en een glaasje wijn drinken? Euh, nog even rustig. Laten we even wachten. De man komt. Nee, maar we moeten dat niet meenemen. Moeten we dat wel doen? We moeten het allemaal niet doen. Hij moet toch maar dat doen?

Nee, we moeten even een glaasje wijn drinken en we moeten even kijken.

Ik weet ook ik. Ik ben snel in paniek en dat was ik ook zeker. En maar dat kwam ook, want jij had geen zin.

E in het begin van de avond zijn al die Taube in mijn huis, maar moeten ze dan weer bij mij? Caliskan niet bij jou. Je is er altijd al die afwas. Ik er allemaal geen zin in. God, ik heb eigenlijk helemaal geen zin in. En dat, dat nam je ook een beetje over. En toen was jij dat een beetje kwijt. En toen gingen we inderdaad uit uitzoeken. Maar je moet je bedenken dat deze gerechten die worden dat er wordt keurig verzorgd, volbracht en gebracht in een koelbox.

En anders gaat ook op kleur, dus in principe. Daar kan niks misgaan. Helemaal niets is koken met de Jostiband. Dat is het. Gateways is inderdaad allemaal dat je begint. Dan blijkt het echt fantastisch te zijn. Ja, dan zit het goed in elkaar. De producten waren waanzinnig lekker. Ik kon dus binnen. Jij kreeg zegt ik weet niet welke kleurenblinden dit weer gepakt, maar daar klopt niks van. Nee, dus ik kom fris binnen.

Bas zegt nog tegen jou. Doe even rustig anders. Neem Domien. Jouw paniek over. Toen zei ik nou, dan ben je ver van huis. Dat gebeurt. Ik ben die box een beetje gaan uitpakken en ik dacht daar. Volgens mij klopt dat wel best wel. Toen kwam de godin binnen Majka. Die kwam van sport en die ging mij meehelpen in de keuken. En wij kwamen er al binnen twee minuten achter. Nou, niks aan de hand.

Verkleurde kloppen gewoon, kleuren kloppen perfect en zat overal. Zat genoeg van in, want we waren met z'n drieën en met z'n vieren waren we dus. Het klopte perfect, want het allermooiste van dat moment was was dat nou Bas? En ik had eindelijk die voorbereidingen getroffen. Na de voorbereiding vorig jaar waren de twee doos leeg getrokken. Dat was eigenlijk. En daarna zijn wij gaan drinken en omgekeerd. Betaalbare flikker. Dat waren de voorbereiding. Maar goed, dus jij en Michael nemen de boel over en jullie gaan druk in de keuken staan.

En Bas en ik zitten weer een beetje in mijn hoofd. Belkin een bekende me borst, maar ik teleurgesteld. De basgitaar gewoon lekker achterover met een theedoek om z'n hoofd. Lekker weten te slippen. En hij kijkt zo naar Julie. En hij kijkt naar mij.

En hij steekt zo zijn hand omhoog met zo'n okay teken. En de knik zou daarbij je.

Ze nemen het wel over de muziek zo hard lachen. Ik moest me meer inhouden. Jullie zijn toen uiteindelijk verder gaan uitpakken. Wij zijn maar wij gaan drinken. Maar toen werd het superleuk, want toen ging het voorgerecht maken. Dat was een heel lekker euh. Tussengerecht. Een hoofdgerecht dat was van jullie. Dat hebben jullie samen shortton. Maar toen er in de serre en om half 1 zaten we nog lekker te eten en te weinig te drinken. Nou maar mag ik inderdaad zeggen dat het echt heel erg lekker was.

Het zijn die biertjes die erbij zaten en ijspegels. Ik wist niet wat het was, maar dat smaakt heel erg naar zilveruitjes.

Euh ja, want het was van een oud sterrenrestaurant.

Ja ja, ben namelijk even vergeten.

Nou goed en oudste restaurant Schütte huis schudt Huys of zoiets Noval. We hadden daar ook hele lekkere wijn bij gekregen. Die waren ook abnormaal lekker.

Ja, dus uiteindelijk zo gauw de rust in huize Louise was weergekeerd. Euh, maar onwijs leuke aftrapt dat heel lekker ontzettend.

En we hebben keihard gelachen. We hebben heel lekker gegeten en inderdaad heel lekker gedronken. Allee, het ding. De tip hiervoor wel is als je dit zelf gaat doen en dan raad ik je absoluut aan. Maar doe het gewoon op een zaterdagavond, een dag dat je even eerder kan beginnen. Je wil hier niet mee om 7 uur s avonds beginnen. Want inderdaad, het duurt al drie uur. Je bent lang bezig. Het was een half één en wij hadden om half één.

Hadden we die soufflé eindelijk uit hun achterhoofd, maar om 7 uur of de halfzes halfzeven waren Bas en ik al begonnen met drinken en vier gerechten zitten daartussen.

Dus we zaten t is te zuipen, te zuipen en af en toe een keer wat eten en dan weer zuipen, zuipen zonder slag of stoot jij in de kamer te dansen, red red wine van vorig jaar.

Ik zeg dat ook een beetje regret, want je maakt me veel pijn. Je maakt niet langer AENA. De tijd heeft helemaal mijn eigen elementen. Geen idee. Ik was al zo maar een leuke avond. Leuke avond. Ik was lichtelijk in paniek.

Eerlijk is eerlijk, was lichtelijk in paniek, maar ik kan er ook goed mee omgaan. Ik bedoel, ik ben een soort kommando. Ik bezwijkt niet onder stress. Nee, maar het is wel echt een dikke tip inderdaad. Begin lekker op tijd en ma en doe het gewoon niet meer.

Dus niet met Kris. En inderdaad, begin op tijd. Je hebt echt een super leuke avond. Uhm ja, dat is wel echt waar. Emile heeft regelmatig van dit soort boksen, houdt hun inschuiven in de gaten en na die van ons ook. Want wij zullen ongetwijfeld wel een keer zo'n leuke kookavond tegemoet gaan als het nog mag morgen. En alles op de website van Milius middelpunten nl.

Zo het nog eentje doen. Ja ja, leuk. Aflevering 7 Die gingen over alcohol. Nou we het al een beetje aanstipt natuurlijk. De wijntjes die we hebben gedronken. Veel mensen trouwens. Bas die jou tip ook opvolgen heb ik gelezen. Rondom het kerstdiner. Dat als je een wijntje haalt bij de Gall Gall of bij de graai district of bij de Albert Heijn.

En je weet er niks over te vertellen, maar je wilt wel indruk maken. Verzin iets. Ja, verzin iets. Ik heb een verhaal verteld, ook op die avond over een wijn uit Lochem. We hebben 5 bericht gekregen welke wijnen tot Lochem was. Ik woon al jaren in Lochem, waar we zitten. Dat we geen wijnboeren zien hier staat niet aan. Nee, nee, nee, maar inderdaad, dat werkt heel goed.

Ja en bereidt het een beetje voor, want op het laatst wist ik ook niet een vak zijn en hebben we geen olie.

De beste beslissingen maak ik met een borreltje op. Nou nee, dit is zeker niet de slechtste en niet de beste en wel de slechtste. Uhm, nou, ik moet trouwens wel denken aan uhm, ik denk geloof de oude Grieken uit het wel weer kloppen. Maar dit verhaal, dat is wel waar we verder niet uit welke bevolkingsgroep dit kwam. Maar wat zij deden is als ze dan in de oudheid een idee hadden met alcohol op. En dat was dan een goed idee, want ze hadden gedronken, dus dan is het al snel een goed idee.

Dan dacht ik ook gaan we de volgende dag weer doen. Als we nuchter zijn gaan we dit weer bespreken, weer bediscussiëren. En als we dan nog steeds zeggen ja, dit is een goed idee. Dan gaan ze het uitvoeren. Heel slim dus. Dit is wel natuurlijk de tip als je dronken bij het eten goed idee schrijfvaardigheid te geven. Probeer te onthouden, ga daarna nuchter bespreken is dan nog steeds goed. Dan heb je een gouden gouden ei.

Maar soms is toch ook gewoon leuk om dronken iets doms te doen? Nou ja, dat is heel vaak heel erg leuk om dronken iets doms te doen. Dat gebeurt ook vrij regelmatig. Ik heb dat een tijd geleden gehad naar het einde. Jaren geleden al weet ik woonde in de Griekse oudheid, in de Griekse oudheid. Geen idee, bedacht toilet zinnen. Er is steeds een huis. Waar krijg ik er helemaal niet doorheen?

Nee, euh, toen e. Ik woon in steden dat studentencomplex in Amstelveen bij de bij de VU en ik had wat vrienden over de vloer en na goed gingen drinken in mijn kamer. Ik had een Santing Campfort gehaald van dat vond toen heel erg lekker. En nou goed, wijn drinken biertjes goed. Je kent het wel en op een gegeven moment hebben we onze leeft.

Je had een luik in het plafond en die kon open. Nou vet. Daar blijf je natuurlijk verder van af. Ja, totdat je lam bent.

Dus ik zeg tegen die gast hé Joy, we kunnen die lieve. Laten we de lift in klimmen.

Dat is lachen. Ja, dat is goed gaan. We doen, dus wij klimmen inderdaad, trappen dat luik open en hij geeft de pootte klim omhoog. Ik trek hem omhoog en we zitten. We zitten boven in de lift. Hahahaha nou met je bierdrinker. Totdat die lift opeens gaat het gaat bereiken. Nee ja.

En helemaal op de bovenste verdieping, de dertiende etage of dat wel twaalfde weet ik veel. Dus die lift gaat omhoog. Ja, toen durft wijn niet meer naar beneden, want we waren bang dat we gesnapt zouden worden. Dus dacht dat nou, we blijven wel zitten. Alleen het plafond komt steeds dichtende dichterbij. We geven het wist je ook niet meer wat je moest doen. Dus een gegeven moment helemaal naar boven in de keuken. Hij stopte gelukkig net op tijd.

Hij raakte net mijn kruinen aan. Nee, hij is niet waar. Ik had echt een peter meter ruimte. Shit, maar ik dacht natuurlijk wel.

Dit had zo fout kunnen gaan. Nou, niet dat zo fout kunnen gaan. En euh, en dat doe. Dat doe je dan weer met je dronken harses. Ja, dan is het wel redelijk. Leuk verhaal heb ik er aan overgehouden. Niet zeker als die ook gewoon dood kunnen worden. Had ook me dood kunnen worden. Ja, dan was het echt een goed verhaal geweest. Ja, wat een matig verhaal zo ik met een heel goed verhaal.

Ja dat soort dingen moeten doen.

Als je een land bent. Ja, het enige wat ik doe als ik land ben is is nog langer worden. Uhm, ik koop. Ja, ik weet niet waarom dat is, maar iedere keer als ik gedronken heb.

Nou, niet iedere keer wel vaak iedere keer iedere keer als ik echt goed gedronken heb. En ik ben thuis en dat kan alleen zijn, weten we inmiddels. Of met vrienden. Dan ga ik bij Drank Gigant punten of drank verdeelpunt kom, ga ik hele dure drank kopen. Dus dan ga ik opeens een iin kopen van 80 euro of een een euh, een vintage champagne van 140 euro. Alleen als ik dronken ben. Wat echt grappig. Ja, maar dan weet je natuurlijk ook dit komt niet vanavond.

Nee, dat blijkt dan later pas dat er inderdaad. Het heeft wel een dag nodig. Zonder woorden, maar dat is ook wel het idee achter verhuizen komt De Morgen. Dat zei Buma. Nee, maar daar zit je lekker te drinken. Dan denk je daar de volgende keer dat we iets feestelijks hebben. Dat verdienen een goede fles champagne. En de volgende ochtend, dan weet ik het vaak ook eerst niet echt meer. Zo'n avond is het dan wel.

En dan kijken in mijn mail en dan zie ik eigen. Bedankt voor uw bestelling met drank gigant H.

Oh ja, maar dat is wel leuk. Wat heb je de volgende ochtend als je het kunt betalen? En dan is fijn dat je dat gedaan hebt op moment dat je er niet heel veel pijn bij voelt bij t afrekenen.

Ik vind het een hele leuke eigenschap van je, want je verrassends meer dan eens met een hele lekkere champagne. Goeie bubbel, domperidon hebben ervaring gehad en runa drink wel vaker. Dan kom je er mee op de proppen. Was ik Willam. Volgens mij krijgen wij dranken. Ja ja, dan vind ik dat. Daarom zijn we vrienden. En goed dat je af en toe ook gewoon geld uitgeeft. Inderdaad ja. Gebeurt dat niet vaak?

Jij bent mijn vrek. Nou, jij geeft je mij mijn stuk.

Nou, dan komen we misschien zo. Uhm, ik zit nog even te denken over wat ik wel eens doe als ik dronken ben.

Ik heb niks en heb zo snel niets zoiets. Maar wat ik wel eens doe is. Ga ik vrouwen volgen op Instagram?

Bedenk ja, dat vind ik dan ook heel ingewikkeld. Dus wat voor vrouwen dan weet ik veel.

Dan heeft iemand iets liefs tegen me gezegd op Instagram ofzo. En dan weet ik veel. En dan denk ik acht leuk. En dan? En dan word ik de volgende ochtend wakker en dan denk ik. Nou, gelukkig ben ik dan niet gaan volgen, want dat zou echt Jinan zijn.

En dan kijken heb ik het toch gevolgd door achter dat je heel diep in haar wohl allemaal foto's van 23 januari 2013 is. Ook nu blijkt dat je dronken bent eigenlijk. Jongens, dat waren de vergeten stellingen van seizoen 5. Het was ons voorgerecht van deze kerstspecial specials. Ik ga snel de keuken in voor het hoofdgerecht. Lekker. En wat wordt het een kalkoen. OH Leuven wel in de gaten houden, want die koop natuurlijk die bakjes snel droog.

Het ruikt lekker en ruikt heerlijk. Het is op naar kerstspecial, nummer 2 zit in.