Alou Met name scheids Groenteman. Is het niet een archiefkasten op de redactie van de Volkskrant? Ik zit thuis onder de half slapen van mijn dochter om het interview aan te kondigen dat ik gister avond heb gemaakt in Rotterdam. Ik was op bezoek bij Ferry Zandvliet. Ferry Zandvliet was een van de bezoekers van de Bataclan.

Vijf jaar geleden bij het concert van Eagles of Death Metal, toen daar de vreselijke terroristische aanslag plaatsvond waarbij 89 mensen daar in Bataclan de dood vonden, vermoord werden. Ferry niet. Ferry en zijn vrienden overleefden het. Ze wisten te vluchten, te ontkomen en.

Ferry heeft er nu, vijf jaar later, een boek over geschreven. Euh, over wat er daar gebeurde, precies nauwlettend beschreven en hoe zijn leven daarna is geweest. En ik ga het daar nu met hem over hebben. Luister naar mijn gesprek met Ferry Zandvliet. Ook Ferrie. Waar zijn we nu? Waar zijn we nu in Rotterdam? Huizen in mayonnaise het centrum.

Ja, ik vind het erg belangrijk waar je woont.

Het is wel heel netjes. Het is heel, heel keurig ingericht.

Dank je dat je. Ja, ik. Ik ben netjes. Ja, is het normaal? Entering ze net geen twee maal.

Ik denk dat komt het. Ik ben al heel jong om eens af gaan wonen en ik denk dat dat wel en ook in de horeca gewerkt. Heel lang. Ja, dan wil ik er ook nog. Wordt je geleerd om je shit op te ruimen. Gelijk een doekje over een tafel. En noem het ook een beetje sfeervol te maken. Maar je bent ook zwart.

Dat vind ik ook belangrijk. Ja, niet een typische molenijzer.

En waarom ben je zo vroeg op jezelf gaan wonen? Hebt gelijk de diepte in. Ja, dan ga je gewoon niet schilderen. Maar naar mijn ouders gingen scheiden toen ik 16 17 was en woonde toen in Maassluis. En ik had een vriendengroep en een vriendinnetje dat al redelijk richting Rotterdam gecentreerd was. Mijn ouders kwamen allebei uit Den Haag. Dat is iets van maar ze hebben ooit hier gaan wonen. We gaan weer terug naar waar zij vandaan kwamen en ik zei hier echt niet naar Den Haag.

Daar ken ik niemand. Alleen familie ik het echt. Dat trek. Ik weet heel stellig. En dat euh. Ja. Je bent dan net op zo'n leeftijd dat je ouders je ook niet meer kunnen verplichten mee te gaan.

Maar ja, als ik nu pickups van 17 zie dan denk ik wel. Jezus, hoe heb ik dat klaargespeeld?

En hoe vond je dat om op jezelf te wonen? Ja, ik vond ik van toen.

Vond het een kick. Ik was wel echt een euh ja, daar. Geen een vriendengroep die een eigen huis had al, en dat is alsof het feest van maken ieder weekeind was, is niet helemaal gezond.

Niet echt hele gezonde feestjes weer lekker was. Je leven was ook feesten in die tijd. Je had het. Het was een beetje die je die. Die gabber muziek was toen heel groot. Ja negentiger jaren. Ja en ja, ik ben nu echt rocker. Ik snap niet dat ik daar naar geluisterd heb.

Was je ook kaal en had je als vriendinnetje? Ik had van die bomberjack. Ik was niet kaal, ik had wel. Ik had een lange haar, maar dan onder opgeschoren. Oh ja, met de heftige ziekte had. Ja, ik vond het een kick. Die gabber feestje. Houseparty's? XTC. Dat was helemaal waar mijn wereld. Vijf jaar lang? Ja. Vijf jaar lang. Ja, maar echt vijf jaar geduurd.

En was het dan was het zou zeggen na een resoluut moment dat ophield in je leven echt ineens echt waar?

Ja, en het was echt alsof je wakker werd. Ik wijdde die drugs. Skaters kon ik gewoon niet meer aan. Om eraan, dacht ik. Ik wilde niemand.

Dat beschrijf je ook heel goed in je waakzamer, zeggen de de de haai die je kan hebben in het weekend en dan de maandag. Daarna gaan dinsdag.

Dan kom je aan taugé. Dat helblauwe chaussee heeft dinsdag weer. Ja, verschrikkelijk. En soms tot donderdag. Houdt het dan aan? Ja, en dan op vrijdag ga je weer.

Dat is een soort mini depressie die je dan had. Nou ja, goed, maar hij duurt heel heel. Het duurt heel kort, maar heel heftig.

Ja, en dan vrijdag al over en dan weer helemaal de volle vol voor gaan. Maar je merkt wel als je gewoon jongen bent. Want het is heus nog wel eens gebeurd dat ik een pilletje heeft geslikt de afgelopen 20 jaar, maar het speelt totaal geen rol meer. En als ik dan bedenkt dat ik de Touran 5 ofzo op een avond slikte en nog dan iedere ieder weekend yxa en dat zou nu gewoon niet eens meer kunnen. Echt gewoon mijn lichaamshouding, die trekken weer.

Maar was dat een hel?

Plotseling moment dat je daar dacht je dat je een bestaat. Ik wil dit niet. Ga ik?

Ik weet het ook nog echt als een van de eerste Gräber feesten die ze in de Heineken Music Hall organiseerde. Het was toen net open en ik had toen weer zoveel drugs gebruikt. En ik lag weer helemaal vanaf die maandag, dinsdag, woensdag. Dat ik dacht ik. Ik wilde het gewoon niet meer. Het gevoel dat die ongelukkige gang doordeweeks en heb ik echt heel lang nooit meer iets aangeraakt. Toen op een gegeven moment en dat is nu ook al jaren minder, werd het zo'n druk.

Zo'n ding wat ik dan één keer in de twee maanden deed is iets ofzo, maar nooit meer zo hard als vroeger. En nu is het. Ja. 1 twee keer per jaar, dat is veel.

Ja precies, je hebt eigenlijk best wel veel zwart transformaties in je leven. Ondergane. Je bent ook heel laat fysiotherapeut geworden. Ja klopt, is relatief laat. Ja, dat is ook iets wat je ineens in je hoofd had van. Dat wil ik doen. En je hebt het.

Als ik iets in mijn hoofd had blijkbaar, dan ga ik dan wel vol voor. Ja ja, maar ook dat je als je dan zo terugkijkt op je leven. Ik zeg natuurlijk ook omdat je omdat je beschrijft hoe je na die aanslag die je hebt overleefd, die hebt meegemaakt en overleefd. Uh, hoe? Hoe dat je veranderd heeft. Maar jouw leven is misschien sowieso wel een paar keer zwart. Euh, radicaal of toch redelijk dramatisch veranderd? Ja, en dat klopt.

Ja, gek is dat.

En hij kan je nog verplaatsen in die jongen die je was toen je zo alsmaar drugs aan het gebruiken was. En euh, van weekend naar weekend leeft en daar depressief tussen tussendoor was.

Ja ja, ik kan me niet meer echt de in verplaatsen. Maar ik weet nog. Ja, ik weet nog wel hoe ik me voelde toen ik vond dat ik al een oudere vriendengroep. En ik vond het ook wel interessant om al van nieuwe. Maar een D. De jonge gasten met wie ik omging, vonden dat wel. Ik keek een beetje tegen me op dat ik met zulke mensen omging, dus ik voelde me wel hele beken dat ik daarom mee kon hangen, hield Weekend ik.

Ik had het ook wel erg naar mijn zin hoor. Het was pas nu terug. Ik denk ik Jezus, arme jongen, wat was je jezelf wat aandoen joh.

En waarom deed je zelf aan wat je dacht dat daar de kick inzat? Of dat dat cool was om te doen? Ik vond het ook leuk en ik vond die mensen ook leuk met wie ik omging omging. Maar als ik dan niet terugkijk, zie ik dat ik helemaal stil heb gestaan. Al die jaren cvva. Je komt gewoon op geen 25 en dan zie je je of 3.20 4.20. En dan zie je je vrienden van vroeger allemaal getrouwd wonen, samen.

Ja huis gekocht, misschien ook kinderen. En ja, ik was nog steeds 1718, zeg maar.

Ja ja. En in en behalve in het weekend stuk gaan deze doordeweekse wa wega mag je ook niet zoveel.

Ik raakte wel een de horeca en de mbo opleiding deed ik dus dat. Dat was toch wel een soort stabiele factor in mijn leven met een druk skaten in de schoolbanken. Dat is trouwens nog kwam er niet helemaal uit als ik al ging en dat ik toch een enkel dat omgedraaid.

Ja ja, er zit wel een soort ferme wilskracht in je als het euh, als het erop aankomt. Ja, dat vind ik wel.

Ja, het mag er voor jezelf zeggen ja.

En het grappige is dat je jezelf ook niet per se als een aangename mens beschrijft.

In je boek vroeger dan vroeger. Nu wel. Maar vroeger? Ja ja, ik weet. Ik had wel heel veel kantjes aan mijn karakter, die me vaak in de problemen brachten. Ik was ook echt een sociaal kind, een jongen. Maar de helft van mijn karakter bestond wel uit iemand die je ze ze nare dingen in zijn leven altijd in inzetten als er iets niet lekker liep. Het is scheiding van je ouders, dat was een.

Dat was een heel belangrijk.

Daar gooide ik alles op autoriteit. Ja, maar ik ben er. Ik ben er heel vroeg op mezelf gaan wonen. Probleem met vriendinnetjes Jamaer. Ik kan me niet binden, want de scheiding van mijn ouders, altijd begon ik daarover. Als er maar iets. Stuk jaren, als er dingen waren die moeilijk vond of we bang was om mensen bij mij weg gingen ofzo of ruzie met vrienden had. En ja, dat trekken mensen een keertje. Maio wordt toch niet echt leuk om mee om te gaan?

Waarom niet? En dan denken mensen echt wie komt u hem tot ik val? Het is vaak gezegd toentertijd door mensen die die we nu gelukkig ook die die zijn blijven plakken ook indique in bier. Terwijl ik niet zo lelijk mannetje was die zeiden dat carnaval voor jou goed is. Dat is echt altijd wat met jou was niet altijd. Soms zal er ook echt geen zin om je uit te nodigen ofzo. Ja, en dat had ik nooit geweten. Nee, want er was gewoon altijd.

Bedoel je je leven vlotte niet erg tot een zeker moment net ergens krabbelden en het wilde niet helemaal. En het was altijd zoals altijd. Kom altijd door die ouders en door die scheiding ook. Maar in ieder geval.

Nee, dat is lasha van slachtofferschap en dat zijn echt de moeilijkste mensen.

Echt, ik ben er zelf jarenlang en geweest, maar iemand die zo het leven staat.

Daar kan je niks bij die eigenlijk zijn en zijn identiteit baseert op zijn slachtofferschap.

Ja. En daar dan een vaak heel veel negatieve aandacht door krijgt. Maar zichzelf. Het is heel aantrekkelijk en heel makkelijk of te snel. Het is deze makkelijke vluchtheuvel, het slachtofferschap.

En toch heb ik die niet gebruikt. De laatste werd bij mijn laatste grote trauma.

Dat is het ongelooflijke dat het dat dat dat juist dat trauma je heeft geleerd om dat niet te doen.

Dat vind ik ook al bizar. Kan ik echt blij om? Tot dat is gebeurd. Hoe kan dat, Ferry? Nou, je hebt het boek gelezen. Heeft het je een beetje inzicht? Geeft April uitleg over samenleggen.

Ik leg het. Leg het leggen. Leg het even uit. Want dat. Want dat is dat. Dat is toch. Dat is toch het grote raadsel van hoe de menselijke geest dan werkt?

Ja, en het is natuurlijk ook persoons en situatie afhankelijk. Het is er niet in de twee zinnetjes uit te leggen, maar je kwam op een gegeven met op het punt dat ik in de spiegel kijken en tot ik dacht ik heb echt zoveel Vangaver dingen in mijn leven, zoveel mooie mensen. Ik ga die aanslag niet meer zo gebruiken als wat ik met die scheiding heb gedaan, want dat er nu mijn pad komt nog nooit van mijn leven meegemaakt. Zo veel positiviteit zo.

Zoveel levens verrijkende mensen ontmoet. Ja dat. Dat had ik in de laatste vier jaar vijf jaar al moet mee heb gemaakt. Dat heb ik hier 37 jaren voordien meegemaakt. En dat besef kwam al een beetje met heel veel andere dingen. Dat ik ook voelde aan mezelf, van wie is wat veranderd in me? Ik ben, ik voel me ook minder boos dan vroeger en ik maak me niet meer druk. Het viel me ook op, gewoon dat ik me online niet meer druk maakt.

Ik dacht van je had ik vroeger een heel drama van gemaakt dat wat er nu net gebeurde en ik heb het gewoon, ben het ondergaan en ik ben me doorgegaan met de dag. Elke aandacht van God. Ik ken mezelf niet zo. En dat met die spiegel om me heen van al die mooie mensen die ik had ontmoet. Die mooie ervaringen toch. Yeezus? Ik moet ik. Ik moet gaan. Dit is een veel leuker leven. Ik moet gewoon niet zo zeker meer.

Het is wel echt een hele bewuste keuze en dat boze mannetjes en noem ik hem altijd op de tweede hoofdstuk in mijn boek ook genoemd derde deel, dat zit ik gewoon. Dat dat, dat ben ik ook nog steeds alleen. Vroeger wist ik niet dat dat mannetje in mij zat. Segway. En als dat ik zeg nu altijd bij mijn lezingen ook dat ik een beetje gevaarlijk, dat je altijd boos en vervelend doet, maar je het niet doorhebt. Ja, het is zo raar dat je dat je dat je eigenlijk door euh, door je confrontatie met het euh, het slechtste waartoe de mens in staat is.

Euh, juist heel erg bent gaan geloven in het goeie waartoe de mens in staat is.

Ja, dat is ook wel erg bijzonder. Dit wordt natuurlijk nieuws overkomen. Het was zo groot. Dat was echt duidelijk. Als ik die weg weer op had gegaan als vroeger met die scheiding. Als niemand het me kwalijk genomen. Want ja, niemand gaat zich JMG stellen, ze houden ze op met zeiken.

Ik denk dat ik dat ook ergens diep vanbinnen door had van. Als ik nu doe wat je nu ga. Ik heb het daar negatieve aandacht krijgen als ik wil en ik heb er toch voor gekozen omdat om dat niet te doen.

Maar dat is wel vol. Dat dat gevoel wat je had van ik ga nu een partij negatieve aandacht krijgen en negatieve aandacht natuurlijk ook aandacht voelde dat ook bijna aantrekkelijk.

LIER Je krijgt in het begin drukte naar de. Waar krijgt u wel extreem veel aandacht? Doordat natuurlijke.

Op televisie waren? Heel snel, ondanks dat we daarvoor ook allemaal door media gevonden waren zonder dat we dat zelf wilden. Is het? Ja, het is ook wel lekker dat je, waarbij de echte eerste periode iedereen kent op straat en ik. Ik word nog steeds vaak aangesproken en in begin vierde. En nog nooit meegemaakt. Ja, helemaal zo. Maar ja, ik was iemand die hier in ieder geval negatieve aandacht de tijd helemaal. Ja, ik genoot en het was een beetje van maar het was mooi.

Het was alleen maar mooier aandacht. Het was helemaal geen 19 van mij. Alleen mensen uit het vak, sterke gasten en wat ze zonder veel Toph blijkbaar.

Dat we daar zo positief dat verhaal dat jaar om beurt tot dan toe een ja, jullie lachen ook nog erger spreekt en dacht ik eigenlijk wel leuk als iemand dat zegt tegen je en niet van al wat zielig, maar wat tof hoe je ermee omgaat. Het is iets nieuws, want dat ik vroeger nooit gehoord van wat ga jij goed met de scheiding van je ouders om? Dat had ik nog willen. Nee, nee, het was dood en ik zag ook gewoon.

Dat speelde ook al bij echte verharding in de maatschappij. Dat was dat jaar al met die Charlie Hebdo aanslagen en zo dat mensen, ook de vluchtelingen, hier voorbeelden. Daar werd alles op gegooid. We moeten de grenzen dichtgooien en dat werd ook wel mij een beetje geprojecteerd door mensen om me heen die dat soort gedachten zouden.

Ook echt alles wat vreemd is is angstaanjagend. Ja, en dan. Overal zie je wel dat ik gelijk heb. Wel iemand heel dichtbij huis. Ik ga diegene niet noemen, maar die je die sleazy dan wel.

Ik zeg ik zeg het toch. Ik heb toch altijd al gezegd zal het allemaal klootzakken moeten zitten die die moslims gaan lekker allemaal buiten houden. Dacht ik na aan mij? Nee, dat vind ik echt niet, dacht ik de Dagan hiermee en het waren allemaal van dat soort dingen. Dat ding is toch een soort tegenreactie ofzo? Bergestraat. Ik ben ook die nacht al lieflijk opgevangen door wildvreemde mensen. Ja, tuurlijk, de vader van één van de terroristen ontmoet Jada.

Dat alleen die dit.

Die twee voorbeelden zijn al hoe was het voor hem dit allemaal te beschrijven? Very much. Je beschrijft het zo goed als het zou na na. Zou zo nauwkeurig opgeschreven allemaal.

Ja, ik, ik, ik heb het allemaal heel snel. Als iets gebeurde, ben ik het gaan opschrijven. Dat was een tip van OM beter dan ooit, om van alsof hij wist van. Ik heb toevallig. Vorige week zat ik met hem in een programma. Toen zei ik Van haar wist niemand op me dat haar met die tip had gegeven. Ze gaat dingen opschrijven, want nu gaan er dingen gebeuren. Die weet je niet meer over een paar jaar.

En hij wist me niet.

Hij wist niet meer precies wat hij had gezegd dat tegen mij hij zich. Ik snap wel dat ik heb gezegd, want mensen die Inés vonden Spotlight komen, die realiseren zich niet wat er allemaal op hun afkomt. Nee, en dat ik denk dat dat hij gewoon besefte van jongens gaat opschrijven. Dus ik ben sindsdien. Dat doe ik nu nog steeds een dagboek bijhouden. Het waarvan niet echt een dagboek meer soort jornal dat het voordeel dat ik ga slapen schrijf ik de dag op.

En dat heb ik met al die ontmoetingen gedaan. En op gegeven moment begon ik met lezingen geven. En toen zou iedereen je van je moeder. Je moet een boek schrijven, want dat is echt goed voor je carrière. Je hebt goed verhaal dat je ik heb, al die aantekeningen. En soms heb je maar één zinnetje uit een dag nodig. En dan weet je gewoon alles weer. Ja, en ik ben gewoon die belangrijke dagen. Ben ik gewoon al helemaal uit gaan werken.

Ja, het was eerst. En daar heeft Jessica van Geel, die u kent, zeker heel goed geholpen. Heel erg dankbaar voor, want ik had het heel erg een dagboek vorm opgeschreven. Zij heeft me geholpen om daar echt het verhaal van te maken door feedback te worden omgeschreven. IS heeft gezegd wie over mij kan je dit beter? Wat bedoel je hier? Kan je dit iets meer uitdiepen? Dit is niet consistent of echt meegeholpen. Heeft me gecoacht zeg maar onder een goed verhaal van te maken.

Ja, hij en Ferry.

Jij gaat de confrontatie met wat je hebt meegemaakt niet uit de weg.

Nee. Heb je die neiging nooit gehad? Om confrontaties uit te weg om die confrontatie om zeggen de herinnering aan wat je hebt meegemaakt. En wat daarna is gebeurd. Euh, die je waar je lezingen over geeft, waar je over vertelt. Ik zag je ook in een talkshow zitten. Twintig vraag van VRT. Vervelend om die beelden terug te krijgen. Ik heb ze al zo vaak teruggezien. Euh, niemand heeft ze al vaak gezien als ik. Geen enkel probleem om ze weer terug te zien.

Euh. Het kan natuurlijk ook zijn als je zoiets heftigste en traumatisch meemaakt dat je denkt dat je denkt ik ga dit wegstoppen. Euh, ik ga. Ik ga verder leven.

Kan ik me ook voorstellen dat B. Bij mij was dat eigenlijk niet mogelijk omdat er al ik denk drie, vier maanden na de aanslag is eigenlijk mijn nieuwe carrière begonnen, zonder dat ik Donald. Tussen het helemaal wegstoppen dat het dat kon daardoor niet. Ik ben er heel snel, zat ik in panels van Slachtofferhulp en de hulpverlening om te praten over mijn ervaring, zodat zij daarvan konden leren. Na een jaar gaf ik mijn eerste presentatie en ik dacht na.

Ik had nooit gedacht dit gaat mijn fulltime werk worden. Niet voor niets dat je daar in rolde.

Ik bedoel, je had ook kunnen zeggen als je om een presentatie vroeg of een penalty te maar liever niet.

Euh, nee, dat klopt alleen. Ik had niet gedacht je gaat jarenlang maar bezig zijn. Ik dacht steeds ik ik. Ik ga een keertje in het panel zitten. Dan heb ik dat gedaan. En dan? Dan weten ze blijkbaar genoeg. Nou, dat was ik. Dat was helemaal fout. Fout gedacht van me. Ik geef keer prestatie. Leuk om te doen, maar nooit gedaan. En dan is dat klaar. Ja ja, ik had nooit gedacht dat het balletje zo ver ging rollen en daarom heb ik die beelden.

Ja, die heb ik zo vaak bekeken. Ik heb meer dan 300 presentaties gegeven en iedere prestatie zit wel. Dat filmpje ja. Is dat d? Daaraan heb ik ook dus gemerkt. Als je dat vaak bekijkt dan verwerk je het ook. Dan doet het je ook gewoon niks meer. Dat is echt zo. Ik ben was een filmpje, loopt, ben ik aan denken riots. Wat is mijn volgende tekst als het filmpje afgelopen is? Wat waar wil ik over vertellen?

En hoe was dat aan mijn begin? Als je begint heb je zag dat was het wel.

Vond het wel heftig. Weet ik nog. Toen dacht ik ook maar bij die eerste presentatie. Ik vond wel leuk werk ik nog, maar ik weet niet wat goed is voor het. De spanning die ik me gaf naderhand kwam nam. Moeite had om in slaap te komen ofzo. Ja, en het. Het was bijna onmogelijk om je van dat soort ellende af te schermen dat het continu in de media UWC is natuurlijk. En hoe kan het dat je niet dat je niet negatief over de mensheid bent geworden?

Hou toch ook het?

Het besef dat een. Ik zegt het al vaker dat als ik terugdenkt aan die avond of in Parijs, heb ik meer mooie dingen dan niet mooie dingen meegemaakt. En dat er uiteindelijk toch eens wat andere blik ook op dit hele trauma die die familie in Parijs had was. Ik zeg altijd ik binnen twintig minuten met het allerslechtste en het allerbeste van de mensheid geconfronteerd.

Mensen die je willen vermoorden en mensen die je in de lage nood opvangen. Ja, en dat is ook wat dat programma met mijn lezingen ook daarmee te geven aan mensen van alles wat je overkomt in Leuven. En er zijn natuurlijk. Dat kan soms niet gelijk. Nadat je iets is overkomen zit al te mooie dingen in. Ook op begrafenissen weet je dat. Soms kom je daar weer in een mooi gesprek met een neef die je tien jaar niet gezien hebt.

Zeker, maar we hebben gaven. IS is er meestal niet met actief kwaad. Euh, het mes meestal niet met actief kwaad te maken. Dat is een ziekte. Of klopt ouderdom of andere narigheid. Maar euh, je hebt dan niet oog in oog te staan met mensen die jou en je mede concertbezoekers van het leven willen beroven.

Ja ik. Ik heb naar die kant van het verhaal nooit zoveel boosheid gevoeld of heel veel vragen gehad. Waarom hebben ze het gedaan? Zo'n vraag, dat heb ik me niet gesteld, kan nooit.

Antwoord op een meer abstracte zin. Blijkbaar zijn mensen hiertoe in staat.

Ik weet ook waarom ze het gedaan hebben. Zij dachten dat ze iets goeds deden, want er is iemand in hun hoofd gekropen met een gedachtengoed waar zij honderd procent achter stonden. Dus ik weet waarom ze het gedaan hebben. Ja, ik echt begrijpen. Kan ik het niet? Nee. Tot iemand daartoe in staat is. Maar dat veroordeel ik wel heel erg. En ook wat we nu in Nederland ook zien. Wie? Lange Frans complottheorie. Dat is precies hetzelfde.

Vind ik ze ook terrorisme? Geloof me dat er dadelijk een of ander gek op het Binnenhof staat omdat die denkt dat Rutte een of andere kinderverkrachter is die kinderen bloed drinkt. Ja, want dat zagen zij gaan. Een pad op wat ook tot dit soort daden kan leiden.

Precies hetzelfde jaar. Overal zie je die filmpjes op YouTube. Dat is zelfs zo een hele euh. Lubach liet het klatergoud zien en mensen woorden gaan bewust naar die filmpjes toe gelokt. Het is een beetje ja. Als je niet zo goed na kan denken zelf. En dat komt in je hoofd en je kijkt alleen maar daarna. Dan ga je het geloven. Ja, en dat is gewoon wat terrorisme is uiteindelijk in het. Ja inderdaad. Ik vind het gevaarlijk.

Wel dat is met die jongens ook gebeurd, die die. Een van die jongens weet natuurlijk heel veel van dat ik daar thuis ben geweest. Ja en daarom, daar kom ik ook al achter. Van deze jongens niet slecht geboren. Weet je, sommige mensen zeggen een slecht. Maar deze jongen was niet altijd slecht. Die slecht gemaakt. Ja, en in die zin ook een slachtoffer? Eigenlijk wel, ja. Het gaat wel ver om dat te zeggen, maar ik, ik.

Zijn vader denkt dat als hij de juiste hulp heeft gehad had gehad tot het niet gebeurd was. Ik weet niet of dat zo is, maar dat als dat zo is er is dat ik wel krankzinnig levens kunnen lopen en ferry ja en elkaar kunnen kruisen. Ja. Ik sta nergens meer verba, vertelt OVVO, maar wat mij allemaal op mijn pad is gekomen afgelopen jaar? Nee, hij heeft het je immuun gemaakt voor grote verbazing.

Het zou zeggen dat je je eigenlijk op alles voorbereid bent, maar het is wel dat ik soms denk van ja, natuurlijk natuurlijk ook wel ja. Ik denk ik zei net voordat we aan het gesprek begonnen dat Peter er de Vries mee boek De hemel in geprezen. Peter de Vries stond aan het eind deze bij RTL Boulevard, die het wel een lofrede over jouw boek gehouden. Ja, dat is euh. Dat is ongekend. En ik wist dat dit aan het lezen was.

Ik kon best wel spannend, want ik dacht dat ik het voor de grap had tegen vrienden. Dat wordt me eerst eerste zure recensie. Let maar op. En heb ik die paar woorden van hem. Dat heeft nu al zoveel positiefs teweeg gebracht. Echt eerste, de tweede druk die uitverkocht zijn.

Al ja, dat dat toch doet, dat gaat niet. Dat had ik. Ik dacht als ik de 500 verkoop de eerste maand ben ik blij. Ja, dit is binnen een uur als er nu ja tussen zat. Ja, tuurlijk gaat Peter R. De Vries weer mijn boek fantastisch vinden. Niet dat ik sarcastisch zomaar, maar dat snap ik.

Maar je. Je bent helemaal. Jij denkt alles kan er gebeuren in het leven.

Ik heb voor de grap een keer gezegd van dat falen van de paster op Lowlands. Vaak al 20 jaar kom. Ja maar goed, daar gaan ze. Maar ik ben niet muzikaal in dat je dit zou doen, niet aan dat soort dingen. Natuurlijk ja, die hebben mij al een paar jaar geleden gebeld. Of ik me op Lowlands wilde vertellen. Dat was ook echt zo'n ding. Doe ik dat mailtje binnenkreeg van dit kan gewoon niet. Dit heb ik ooit gedroomd tot dit.

Dit was een wens van de. Ook een boek schrijven? Ik wist helemaal niet of dat kon. Nee, vond ik doodeng toen mensen het gingen lezen. Raonic Nico. Natuurlijk al die kut recensies en dus echt nog niemand geweest die de islam af die het niet zo goed vond. Nee, niet. Ik vind mezelf echt niet fantastisch, maar dat is echt. Vind jezelf een geluksvogel. Hij Ja, echt wel. Ja ja, dat realiseer ik me wel dus.

En ik heel veel mensen die die avond niet het geluk hebben gehad om om dit te overleven.

Ja, en misschien wel dit soort lessen en ervaringen te mogen hebben of bitter zuur zijn geworden.

Wat ook verbeterd. Die Zana houden. Die zijn ook na die aanslag zeker. Ja. Beter doen die mensen altijd. Afslacht als als, als je als ze als het al zag je leven op zo'n manier vergald. Ja, als je dan door één tegenslag ook al heel heftig je hele leven kapot laat maken. En dan hebben die terroristen ook gewonnen. Ja. Tegelijkertijd is woede natuurlijk ook een heel begrijpelijke reactie. Absoluut. Als er zo iets gebeurt.

Ja, maar ik vind toch wel dat je dat ook al eens de woede terecht. En dat zeg ik in mijn lezingen ook altijd het publiek. Wat je soms overkomen natuurlijk. Je tegenslagen horen bij het leven en zijn tegenslagen die je echt intens kwaad gaan maken. En dat is ook goed, dan moet je wel. Dat moet je ook niet binnenhouden, want dat doen mensen soms ook. Dat is ook dat is voor mij nog slechter, maar je moet er niet aan blijven hangen.

Weet je, het moet. Moeten uit. Een generaal moet je toch echt wel weer door. Ik heb ook mensen gesproken die hun Quinsa verloren die avond en een moeder zou ik ook nooit vergeten. Ja, dat was ook best wel zo. Dat was nog geen twee jaar na die aanslag en die was zo. Ze moest wel huilen toen ze iets toezicht vertelde, maar wel zei ik. Ik wil gewoon door om mijn zoon had gewild of niet gewild dat ik een boze zure vrouw zou worden.

En dat ga ik ook echt doen. Met dat doel voor van mijn zoon wil ik dat. Ja, dat dacht ik. Dat is echt zo. Krachtig is dat? Ja, maar dat moet je zelf doen. Dat kunnen mensen tegen je zeggen, die slachtofferrol. Er zijn honderden boeken over geschreven waar hele trainingen zijn gemaakt.

Als je t niet snapt niet voelt, dan. Is het alsof je tegen een muur praat? Ik ben een vast te spreken voor een Yes We Can Clinics. Dat is een kliniek voor jongeren met verslavingen en gedragsproblemen. En dat. Ze zitten na tien weken intern en het gaat daar eigenlijk prima over de slachtofferrol, want daar vinden ze allemaal dat we in. Want het leven was. De scheiding zit er vaak in. O ja, en daar mag ik dan mijn verhaal komen vertellen.

Drie uur de tijd krijg ik daarvoor echt de hele lange versie. Het is echt fantastisch om te doen ook. Ja en nee. Dat is echt te gek. Dat ik dat ik zelfs met een paar van die jongeren gewoon echt doorbreekt momentjes heb. Dat ze echt zeggen godver. Dat doe ik ook. Wat jij altijd deed.

Denk je dat dat jouw voorgeschiedenis en je karakter, hoe het of de manier waarop je in het leven stond dat dat voor jou ook de les is geweest om die ontslag nu eigenlijk te maken?

Ik. Ik denk dat ik het tot het goed is, tot ik ook die ook dat trauma heb meegemaakt.

Ik denk het wel dat je het boze mannetje bent geweest. Ja, want dat had ik toen echt in de spiegel kon kijken.

Zou van jou jongen. Weet je nog hoe dat toen ging en wat heeft je dat opgeleverd? Allemaal ruzie met heel veel mensen en mensen die je uit je leven hebt verdreven. Ik. Ik denk dat dat wel een spiegel is geweest. Wat ik moest heel veel aan die tijd denken, ook vlak na de aanslag. En dat schijnt te komen omdat trauma's trauma's triggeren. Heb ik me laten vertellen door psychologen. Ja, dus je maakt een tamer mee. En dan komt het een oud drama ook weer dat voetbal.

Ja, ik voelde me ineens weer die die tijd na die scheiding toen wordt terugrijden naar Parijs, zei ik het ook tegen de vrienden van God. Ik moet aan die tijd denken, weer van vroeger. Van Geel Heel bijzonder om te ervaren ook, dus ik. Ik denkt dat het van mij dat ik die tot het Wally transformatie zeg maar bevorderlijk bevorderd heeft. Ja. En het heeft dus eigenlijk hoe je daar mee om te gaan is een les geweest van hoe je het niet wilde, hoe je het hoe je het anders moest doen in je leven.

Ik ik.

Ik kon echt naar mezelf kijken. Zou van God, wat ben ik een ouwe zeikerd geweest in de tijd. En dat heeft me alleen maar ellende opgeleverd. En als ik nu weer dat pad of ga, dan ga ik me dan weer precies hetzelfde blijven doen. Wat ik ook. Wat ik dan bij zo'n groep jongeren probeer aan te geven van jullie zitten nu hier, zeg ik dan letterlijk. H. B. Dit is wat je altijd hebt gedaan. In die slachtofferrol kruipen, altijd boos worden.

Wat heeft je dat opgeleverd? Sta je zeg ik altijd voor de grap mijn kloten van Van Ferry Zandvliet te luister? Drie uur lang zit je in een afkickkliniek. Ja, humor vind ik belangrijk. Mijn buik is erger ik me ervan dat je toch ook niet verwacht dat je tot je lengte in. Yes we can clinics zitten? Ja, op je twintigste. Ja, moet je afkicken van weet ik wat er allemaal aan zit? Wat doe je hier?

Dat ik dan ooit heb gezeten, dat vind ik toch wel bijzonder leuk? Ja. En beschrijf je die avond zelf? Uitg. Uitgebreid als je zoon, als je zoon na een zo'n drie uur durende clinic.

Ja, dan gaan we ooit een hartprobleem. Maar dat mag ook voor die tijd. Dat is wel een beetje om wie bij zo'n moeilijke leeftijd dan voor te spreken zijn tussen de 13 en de 25. Ben ik was ook dat die je aandacht spannen is niet zo gigantisch snel afgeleid.

Ja, maar door de heftigheid van mijn verhaal pak ik ze al gelijk. Ja en ik overdrijf het niet, maar ik, ik doe het ook niet. Je hoeft het ook niet te overdrijven om het heel heftig te laten. Nee, maar er zijn wel details die ik normaal niet zou vertellen. Maar dan vertel ik gewoon eerlijk alles wat ik heb gebeurd en heb gezien. Maar dat had ik ze daar zo mee in meenemen, dat verhaal. Want waarom begon men ook echt even een break?

Want ze moeten er ook echt even bijkomen? Dan krijgen ze het tweede gedeelte van mijn verhaal. Dat dat dat. Dat alles dat ik denk niet.

Dat nemen ze wel filmopname aan zodat ze niets hebben. Hij weet echt waar het over heeft. En dat vertellen die begeleiders ook wel samen. Voor een goed Traviss natuurlijk, waar ze een soort van coaches daar. Maar soms kijkt ze ook naar ons van ja, wat van wat weet jij? Nou ja? En bij mij hebben ze wel gelijk. Zoiets van ook nog maar door mijn uiterlijk. Ik spreek hun taal ook nog steeds een beetje met heel veel tatoeages.

Ja, dat vinden ze ook tof. Ja, en dan denk je aan die die die ja, die meneer, de één of andere zachte aylward.

Nee die meneer Islam, ik gebruik ik gewoon mijn eigen taal, weet pakkingen. Een grof grapje. Ja, maar het is leuk. Heel dankbaar publiek. Ja kan een voorstel lijken. Het is echt huilen. Enkele volzinnen. Ja eigenlijk. En de hele rambam. Word jij geëmotioneerd van je eigen verhaal?

Novelles Mij eigenlijk niet. Omdat ik ook het altijd goed voorbereid. Ik spreek ook wel echt voor heel verschillende groepen, dus ik heb verschillende ixb. Ik sprak van begin veel voor politici. Die willen de echte aanslag helemaal gedetailleerd horen, maar tegenwoordig veel voor journalisten en gewoon om een congres bijvoorbeeld inspirerend af te sluiten. Dus ik ben altijd veel meer bezig met euh. Ik zie dat als band setlist. Vandaag moet ik tien nummers spelen. Wat je wel voor deze groep is, daar ben ik altijd veel meer in mijn hoofd van bezig dan dat ik de emoties echt voel.

Dus ook wel gezond denk ik dat je met een bepaalde afstand, maar niet alsof ik een bandje afspelen. Daarna mee bezig ben.

Maar voor die kids moet ik zeggen dat ze wel de enige waarbij ik zelf soms een klein beetje een brok in mijn keel krijg, maar meer dan dat ze in de kliniek wordt hun ook echt geleerd om hun emoties te tonen. Dus als zij geëmotioneerd raken van jouw val, dan zeggen ze dat gelijk. Laat ze dat ook zien. Ja, en dat is wel eens vaker met al die jaren.

Dan voel je de emoties vooral als een soort spiegel van hun emoties. En een denker of God. Mooi dat ik dat losmaakt bij zijn dan. Soms komen ze me een heel verhaal over die scheiding met hun ouders.

En tot ze me helemaal snappen dat mensen zo wonderlijk vinden dat jou dat jouw verhaal wat zo intens is geweest voor je en intens is in je leven zelf bepaald. Heeft dat dat? Dat dat?

Dat het helemaal zo'n soort geabstraheerd iets is geworden? Waarna ja, wat je als een set leest een setlist kan afspelen. Ik bedoel nu de heftige versie.

Of ik door de iets meer ervaren versie.

Ik laat het filmpje zien, laat komt ook Brdo en dat is als er geen euh professional spike marketing verhaal. Maar. Ik bedoel, ik heb niet voor niks een boek geschreven, maar er zitten zoveel fucking aspecten in Macau en daar verbaast mezelf. Was over dat ik. Ik werd op een psychologe congres uitgenodigd afgelopen zomer voor 1500 psychologen via online. Hele mooie productie. En toen dacht ik dat godver, daar slaat het ook weer gewoon aan. Omdat ik heel wat.

Het psychische traject heb ik helemaal gewoon in presentatie vorm gegoten. Ik ik, ik blijf er ook nog steeds over verbazen.

Van God, ik. Je kan mij voor elke groep zetten en en je kan er een hele prestatie. Ook een waanzinnig verhaal.

Maar het grappige is dus eigenlijk dat dat deze geschiedenis jou een diepte heeft gegeven en jou een kracht heeft moeten geven om dit te verwerken en te analyseren die anders misschien nooit had gevonden of hij misschien wel dertig, veertig jaar over had gedaan en het leven had moeten lijden.

Maar het heeft jou. Het heeft jouw hele denkkracht over het leven of over de krankzinnige aspecten van het menselijke brein in een soort snelkookpan gestopt en je in je veel en veel verder gebracht dan je ooit had was gekomen. Anders dan.

Ik vind het heel mooi en een hele mooie samenvatting, want toen dat spreke een beetje vorm begon te geven doen we ons heel. Mijn dag bestond uit. Uhm, ik. Ik was haast. Ik was echt mijn levensles. Een soort van de uis aan Perceval. Wat heb ik nou geleerd? Soms ook om onder de douche ervan.

En ineens zag ik twee lintjes in mijn twaalfde dag Quack.

Dat heeft met mekaar te maken. Dan moet je zo vertellen dan. Soms liep het natte douze uit en dan pakte ik een ik ben dat helemaal vergeten dat ik dit deed. Je had altijd een een, een kladblok en een pen in mijn zak. Ja, ik dacht dit deemoed kon houden. Dit want dit is goed, het is goed. En dan Boudicca dan echt. Maar het was fantastisch hoe je net kijkt wat je.

Je hield je handen zo naast je hoofd en die beefde helemaal een beetje, maar je je je beelden echt uit met je gezicht. Hoe hard je aan het nadenken was of hoe je, zoals je zelf zei, echter verraad aan het persen was. Euh. De analyse van je verhaal en ook hoe je eigen brein gewerkt heeft. In die hele situatie.

En daarna ja, soms voel. Voor mij is het bijna als een soort coverband, schijf of zo. Want ineens heb je iets. Ja, oh ja, fuck dit. Dit is dat. Ja, en het is helemaal enthousiast van gevuld weer.

Ja, het gaat allemaal over jezelf. Nou voor jezelf en meegemaakt. Dus je moet gewoon je het gewoon heel diep moeten gaan in de analyse van wie je was geweest, wie je was geworden na die Bataclan. Hoe die twee dingen met elkaar samenhingen. Hoe zo'n trauma je eigenlijk van je, van je van je sokken slaat en je weer op moet staan.

Vervolgens en wat je daar dan mee doet. Wat de lessen zijn die je eruit hebt geleerd. Dat ze allemaal dingen die je gewoon die gewoon misschien in een jaar daarna ofzo of in de jaren daarna er nogal een. Ja en dat begon natuurlijk.

Of dat natuurlijk ook. Goed dat je daarover bent gaan spreken, want dan dwing je jezelf ook nog eens gewoon professioneel gezien om dat allemaal te verzinnen. T Is allemaal niet voor niks, maar je moet echt met iets komen. Precies.

Ja ja en je weet. Soms weet je, soms is het te vroeg om al iemand vroeg de maar helemaal om. Ook omdat dat je niet meer boos bent.

Ach, misschien niet zo goed overeen met nadenken. Van waar komt die boosheid vandaan en kwam vervoegen? En allemaal linkjes ineens. En dan begon ik te schrijven. Dit is gewoon 20 20 minuten tekst ofzo. Van mij ook nog maar zo goed. Ja dat was ik altijd heel erg blij mee. Informatie zelf, want ja, ook echte, dat kon.

Nou, ik was zo op een gegeven moment had ik wel logisch, want ik heb echt iets goeds te pakken. Want toen dat verhaal. Toen ik dat een paar keer had gepresenteerd en toen helemaal nog niet echt een structuur of hele duidelijke lessen in zaten, merkte ik dat mijn manier van vertellen mensen en heel fijn vonden. Kreeg ik al snel terug van wat je hebt. Een hele fijne manier, van praten tot het daardoor blijf je gewoon luisteren. Toen dacht ik ook dat nadat ik ben blij dat stukje Zenon was, ik dus al heel snel kwamen.

En ja, ik heb dagen zitten schrijven.

Gewoon echt aan m'n presentatie van een ook echt zin om dat op het podium te gaan doen. Ja, en dan kwam het er. Die het stond als een huis altijd gelijk. En dat, dat wist ik niet van mezelf dat ik dat kon.

En blijkbaar vond je die eigen afdaling in je eigen Gijzen, in je eigen karakter en ook in wie geweest was. Heel die bij jezelf, heel dicht bij jezelf naar binnen en daar niet altijd even fraaie dingen aangetroffen. En waarschijnlijk ook die dingen die als al gerealiseerd hadden of waar je zo diep bij had nagedacht.

Tot het moment dat je jezelf daartoe dwong. Maar blijkbaar vond je die afdaling in je eigen karakter ook niet persé bedoeld.

Was misschien wel moeilijk, maar wel goed om te doen.

Het. Dat heeft. Dat is een heel groot stuk van mijn verwerking geweest ook.

Uiteindelijk denk ik maar ook het idee om te bedenken wie was geweest voordat het allemaal gebeurde. Ja, want dat ik dan ook meer kon beredeneren dan vroeger zou reageren. En hoe ik nou misschien hierop zou kunnen reageren. Ik. Ik heb mezelf veel beter leren kennen. Ja, en da's een heel fijn ja. Dat je ook, dat je je zwaktes echt herkent en een snapte wanneer die misschien naar boven zullen komen, dat je er op voorbereid ben, je ze dan even de deur kunt wijzen.

Letterlijk.

Van Navefri 4 zei ik dat je papa paraat bent voor je zwaktes. Ja, er zijn eigenlijk maar weinig dingen die me echt van een stuk kunnen brengen ook. Maar ook het feit dat ik nu ik doe wat ik echt leuk vind. Visa vond ik ook leuk, maar dit was heel trots op jezelf, echt presenteren, vertelt Marc vierendertigste. Nadat ik die studie gewoon afgerond heb met goede cijfers. Het was echt zo en was ik heel trots.

Nog steeds nog steeds een studie die me heel veel heeft geleerd over mezelf ook hoor. Maar ja, nu dit werk. Iemand zelfs al. Je hebt gewoon van je twee beste skills je je werk gemaakt. Dat is in netwerken en auge en dat is oké. Dat ik hou van praten, slap worden en op een podium zakelijk slap te ouwehoeren. Ik sta altijd als mezelf. Alsof ik dat het zeggen. Maar zoals ik net of ik in de kroeg stemmetje.

Ja, maar dat praat gewoon lekker. Ja, en je houdt dus van dezelfde lezer blijkbaar, je houdt ervan om gewoon je waaronder hoe je zelf in elkaar zit. Had je misschien ook nog niets gedaan? Dat wist ik niet van mezelf, maar hij had ik nog nooit gedaan. Misschien is dat wel iets wat jij heel erg nodig hebt en dat je daarom ook zo lang in die drugs bent gevlucht. Terugte natuurlijk ook alleen maar het. Het soort soort kandil verdoven en kanaliseren van een soort onrust.

Die niet weet waar je geen plek voor hebt.

De één of andere manier zin. Had je het wel gewoon nodig om diep over jezelf na te denken?

Ja, ik denk het wel. Ik vond het een begin. Veel te moeilijk. Veel te confronterend in de tijd. Ja, in de jaren daarna heb ik me een beetje weggestopt. En door die aanslag heb ik het gewoon. Het was een teveel ik. Ik kon het ook bijna niet tegen Harion. Het was een soort golf aan emoties en gedachten, zodat ik voor mij zie dat van. Laten we nu alles maar gaan. Laat dat shit van vroeger ook maar weer even komen.

Ja, ik ben er toch wekelijks met een psycholoog gaan praten? Ja, precies allemaal even afvinken. Ja, je bent zo keihard met je neus op de feiten gedrukt en met je kop in een boter geduwd.

Dan moet je ook maar gewoon voor gaan.

Ja, heerlijk hé.

Iedereen aanraden aan verhalen. Ferry, jij hebt je boek beter door Bataclan genoemd. Ja, ja, het is. Het is niet eens een woord, een naam wat er maar beter na Bataclan zo is. Is niet eens een woord teveel of of verkeerd aan gezegd.

Ik ben al heel lang met die ondertitel bezig geweest, want ik wilde iets dat die lading dekte en het toch iets simpel. Wat is de ondertitel ook alweer beter naar wat dat is aurora's Jongerius beter dan wat eerste is natuurlijk de half diesel en werkten naar Bataclan is Dead.

Staat allemaal heel goud op de ja op de op de cover, dus dat is. Het voelt niet als een ondertitel.

Het voelt als beste. Ja, ja, ja.

En als je al heel lang mee bezig geweest. Die onder jullie diep en voor je dat ook. Beetje euh. Bijna respectloos misschien? Of was je bang dat het respectloos zou zijn om het zou om hem zo te noemen? Ik wilde wel uitkijken met de woordkeuze.

Ja, want je moet natuurlijk ook niet de indruk wekken dat het een soort. Dat het een feestje is geweest omdat heel veel mensen dood zijn. Ja, je kan ook al zeggen ben dankbaar dat het gebeurd is. Maar goed, ik neem aan dat je toch altijd liever had dat het niet gebeurd was. Nee, ik ben dankbaar dat ik daardoor goed ben, want ik ben niet dankbaar. Nee, het gezeten. Het kan nooit, zeggen zij.

Maar dat is natuurlijk een ingewikkelde en ingewikkeld iets als je het als je zo'n ondertitel verzint lijnen en dacht dit is simpel, klein en zacht.

Ik heb hem met een paar. Ik weet niet eens wat ik allemaal nog in gedachten had. Die hoofdletter Souvenir zal ik al heel snel bedacht, maar die ondertitel Naders echte naam. Tot een paar weken voor dat die gedrukt werd volgens mij. Kom je ineens omdat je zo goed wilde uitdrukken wat ie, wat, wat het moest zijn? Ik deed veel te moeilijk. Ik vond m. Ik heb geen werk op papier van komt te simpel. En toch.

Nee, dit is ook gewoon het is beter. En wat voor een andere onder dit wat je dan nog meer bedacht. Pago Van de aanslag naar belastingaanslag wellicht grappen keer weet je leuke Deuss krijgt bij ik. Ik weet het niet zo goed meer.

Ja, gelukkig maar na Bataclan. Een beetje van Obata. Hoe de aanslagen in Bataclan. Van wat klamme lijven van Reload.

Kan iemand mij van vind ik voor een Engelse ondertitelen? Echt mooi ook. Ja, maar Nederlands herladen hè? Dat is toch iets te hard in het Engelse? Gewoon mooi voor een Engelse. Ik wil me ook laten betalen en heb ik er wel mijn achterhoofd. Ja, vind ik wel echt heel mooi. Maar het is. Het is nu perfect zoals het is allemaal, ook die koffer ben ik heel blij mee, omdat ik met al die tatoeage plaatjes plaatjes.

Ja, gaan mensen om. Lekker makkelijk.

Waarom is dat lekker om jezelf te laten tatoeëren? Euh, ik worden heel rustig van. Van hem hebben of als het gebeurt als het Gesetz wordt. Ook omdat ik gewoon je moet doodstil zitten en zich dat weet dat je niet wil zijn. En weer nee, want dan? Dan zet hij je kan me een schever lijnen. Ja, en dat gevoel, dat maakte ook een bepaalde endorfines vrij live. Niet bij iedereen, maar bij mij wel ja. En voor mij is de soort sauna gedachte.

Ik zit ook echt negen uur in een stoel. Gerust ook niet veel mensen die dat voor. Dat vind je heerlijk.

Dus het is eigenlijk vooral het proces van het zetten waar je waar je heel gelukkig van wordt. Maar ook het resultaat natuurlijk. Maar het is leuk, maar je vindt het ook mooi.

Ja, ja zeker. Waarom is het mooi? Ik vind het. Ja, vonden ze het mooi? Ik wel. Je hebt ook een fan van Queens Of The Soul, dat is het concert van met Iggy Pop in hypotheeksom. Insel met Iggy Pop op tournee geweest. Klopt helemaal gezien in de aanvals. Ik ben nou eenmaal naar Londen voor gegaan voor dat concert. Dat was fantastisch. Ja, echt fantastisch. Na een Avaaz was het honend er niet bij, maar je wil je wel weld.

Ofwel dan wel. Hij heeft ook een naam op een festival met Kings Of Stones tegelijk gestaan. Dus de band Quiet afstaan is een van indiepop hypotheeklening nog subtiel, maar die heb je nou nog op staan. Ja, hij wilde vroeger ook altijd tatoeages. En toen dacht ik ja, ik ben fysiotherapeut. Moet je altijd met lange mouwtjes werken, want die tijd was. Het zou nu misschien wel kunnen. Ja, en toen de.

Had ik een tattoo is aan de binnenkant van de bovenarm bedacht, ik kan die nog steeds bedekken. Terwijl ik spreekkoor dacht ik. Toen heb ik een roze Iggy Pop op mijn onderarm gezet. Nadat was eigenlijk. Toen was een hek van de dam. Toen dacht ik ook dit doe ik wat ik altijd heb gewild.

Een sjees. Maar ze zijn Galama. Je moet blijkbaar schrijven. Je laat zien. Ik zie hier Jack Nicholson in uit The Shining. Maar het is heel onthoud Hongaarse achtig. Het is. Het is gewoon net of er een foto op. Het is zo nauwkeurig. Het is net of dat soort geprint is. Ja, maar dit is ook echt wel door een kunstenaar gezet en een machine die het gezet moet hebben.

Het is gewoon een mens hoor. Ja, maar ik bedoel hij moet functioneren als een machine. Ja is echt fantastisch. Hoe kan die gast?

Zou ik later weer ooit Guido? Ja, hij is. Hij is heel goed in portretten. Dat we dingen. Indien je als je natuurlijk, maar dit is zo'n iconisch beeld. Dit is de heer Johnny zijn natuurlijk. Als je dan maar één haartje fout in doet. Dat heeft iedereen doorgeleid. Ja, ik snap nu ook eerlijk gezegd niet dat dit gedurfd heffen. Ik heb nog nooit zo'n tattoo laten verwerken. Jagielka Ja, maar t is.

Het is bijna onrealistisch, want ik denk het is ook nog eens zo dat dat euh dat je arm is. Natuurlijk geen rechtse papier. Nee dus het is. Hij heeft omdat die vervorming van je arm op een of een manier zou weerstaan dat het gezicht wel helemaal in verhouding is naar de leider.

Denk je dus van voordat je omzet over naar waar? Waar zet je hem zodat hij niemand krijgt maar maakt?

Hij maakt de eerste soort soort schets op je arm ofzo of wat hij doet.

Het is niet dat dit overtrekken gemaakt. Een paar referenties van de ogen, de neus, de mond en op de foto heeft hij een extreem hoge resolutie op de computer en een zoemde die het stuk in dat ie gaat statue.

En dat is echt knap. Dan krijg je dit. Maar dit duurt langer dan negen uur. Nee, dit is ongeveer. Dit is een hele dag die onder dit een dag, een uurtje of acht.

Halleluja! Je hebt geen tattoos ofwel. Nee, ik zou dat niet durven. Nee, wel niet. Ja, het lijkt me pijnlijk en ik ben zo bang dat ik spijt krijg. Ja, als ik dit bij mij geen optie meer bewezen. Waarom heb je wat de op je arm laten zetten? Want dat is toch best wel een euh.

Best wel een statement ook omdat je arm te laten zetten.

Ja, deze arm waar die opstaat is helemaal muziek gerelateerd om rock. Helden staan er op. En dan zie je zo'n strook die dat willen zeggen. Gaan we daar nog iets mee doen? Ik vind het toch wel mooi om omdat ik door Bataclan ben, ik. Had ik die arm ook niet gehad? Ik vind het toch onmogelijk iets subtilis dat daar naar refereert tussen te zetten, maar die na die arm los omdat de Bataclan op staat.

Is van jou ook helemaal gerelateerd aan Bataclan? Nee, maar je zegt door wat. Zonder water had ik die arm niet gehad.

Irak had ik nooit zoveel waarschijnlijk durven hebben aan het leven, op een goede manier zijn van het vak. En daar ben ik taek 60 en daar heb ik maar spijt. Ja, precies wat ik doe, wat mijn mijn. Maar hier ga ik. Je heb ik er goed over nagedacht. Hier ga ik geen spijt van hebben. Nee, dat snap ik.

En het zou fantastisch zijn dat de Wages en het staatje ook. En het past ook bij je. Maar je hebt dus ook Bataclan.

Soort euh, fuck you mentaliteit gekregen. Doe je dat? Ik wil dit doen. Ik geloof er in dat je leuk vindt. Gewoon meer ja. En dit heb ik altijd leuk gevonden, maar ik was meer bezig met maar anders gaan mensen er iets van vinden. Ik wil nog graag een sleeve. Ja, twee slips. Ja, bedoel ik echt? Dat voelde je gewoon. Dat lijkt me tof. Ja, maar ja, als je altijd iets te schijten voor.

Ja ja. Lacht Daar kijk ik om me bij om mijn werk als onderhandelingsmarge. Maar ook dit is ook dus getriggerd door een cadeautje van een wildvreemde. Iemand die mijn tatoeage aanbood vlak na de aanslag. Dat is de eerste geweest. En toen ging ik helemaal los.

Je bent pas begonnen met tatoeages na de aanslag. Ja, ik heb een lelijke tribal op mijn kuit.

Heb ik ooit laten zetten de 16 was en dat ik er waar spijt van. Daarna nooit meer er mee bezig geweest. En toen bood een M. Een meisje uit Rotterdam met een tattooshop me een tatoeage aan. En toen omdat ze iets anders voor je wilden doen. En dat heb ik toen aangenomen. En daarna ben ik mezelf of naar mijn arm helemaal volgens tatoeëren willen ook weer bij diezelfde shop.

Ja, daar werkt de jongen die dit. Die die zo angstaanjagend precies kan knap tatoeëren. Giedo. Giedo Giedo reeksen.

Giedo Hxa. Wat een figuur. En wat voor mannen is dat verder? Ze een Amsterdammer en je hebt hier dan. Ja, je is verdwaald na die taat artiesten. Die reizen vaak een beetje door de land, want dat is voor mij wel lastig om vast vast werk te vinden. En reis werd toeval in Rotterdam terechtgekomen en per toeval bij mij. En dat was jammer. V. V verklikkers man, zo erg, want je zit ook een dag op elkaars lip.

Ja ik een beetje verlegen te kletsen gaan. Een uurtje of zes gaan we ook drinken. Hayo. Dat heeft ie ook. Nodigt al. En dan gaan we Vangaver eten naar de naar de Taton sessie is het altijd leuk. Lekker zit je met je lichaam vol endorfine en matzwart Hay Shaker.

Ja, het is ook al echt wel vriend geworden van me, maar ik word ook echt heel vaak. Ik heb hem zelfs op mijn website gezet bij mijn aanbevelingen. Iedereen vraagt dat het allemaal. Wie heeft die dingen gezegd? Ja, dit is als je als je hier van houdt, dan moet je dit ook natuurlijk. Ja, precies. Dus ik snap ik dus dat dat. Ik maak je niet snel reclame voor mensen, maar voor Giedo doe je het met plezier.

Ja, hij eet eventjes. Je hebt dus meer schijt gekregen. Hij doet me nu meer ook leuk vind ik. Doe meer dat Leuven. Volgens mij zijn de eerste keer meer schijt je van mijn woordkeuze soms een beetje, maar dat is toch helemaal niet zo erg.

Een kerel luisteraars niet zo goed. Wat nou die verder voortschrijdt?

Dat kunnen ze wel hebben. Grapje. Zo niet zo goed. Maar dit kunnen ze hebben. Anders hoepelen ze maar wel. Maar ben je ook harder geworden?

Nee, zeker niet. Maar dat hoort ook een beetje wedstrijd te hebben dat je ook natuurlijk schijt aan mensen. Niet hoewel je geen schijt aan mensen. Nee, nee, ik ben gewoon.

Maar als je zegt van ik neem nu een tatoeage omdat ik dat wil. En of dat nou helemaal past bij mijn werk. Goed, dat werk doe je. Dat is dus ook ook een ander leven wat je leidt. Maar daar hoort natuurlijk ook bij dat je gewoon Rukia Glocer voor jezelf kiest.

Af en toe, dat wel, maar ik ben voor mezelf misschien wel wat harder. Wat rigoureuze, maar ik denk dat het juist meer bekom om andere mensen tegenwoordig veel meer nadenkt over hoe zij zich voelen. Als ik bepaalde manier iets zeg. En dat. Dat is wel nieuw. Redelijk nieuw in mijn leven. Vroeger was ik juist veel harder. Tegen andere mensen vind ik dat juist een beetje omgedraaid, dus ik iets harder van mezelf. Maar zachter veranderen kan voor mijn rekening met gevoelens van andere mensen.

Of iemand nu laat merken dat ze geïrriteerd zijn door maar dan zou ik eerst denken wel heb ik iets gedaan om dat. Misschien komt het door mij. Ja, van vroeger zou ik denk godverdomme, wat zit je nou maar moeilijk te doen aan het Bozeman lag nooit aan mij. Ja, en dat je harde wind voor jezelf zit m erin dat je dus euh jezelf niet toestaat om bijvoorbeeld in zelfmedelijden te vervallen.

Om echt compleet niet. En het gebeurt wel eens hoor. Dan ga ik ook niet je zitten want te zijn. Niet alleen maar, want je voelt dat ik soms ook gewoon keurt. En ook met die korona tijd tot je na. Door Peter de Vries gaat het toch weer een beetje goed. Dank je wel Peter wordt geluisterd. Waar? Het is wel financieel het hele jaar echt wel pittig geweest. En dan heb ik me wel echt druk om gemaakt ook.

En ik weet dat ik een tijdje terug lange autoritten. Altijd dat ik echt mezelf in mijn hoofd echt. Ik begon me, zou bijna depressief te denken. Ja, ineens dacht ik aan al die klussen die niet doorging en ik toch ouder kon dinsdag op een persconferentie aan. En wat nou als dan ook weer die klussen van de volgende maand niet doorgaan? Ik was onderweg naar een presentatie bene. En ik was helemaal. Ik zat helemaal met negatieve energie in de auto.

De god van weten. Wat loop ik na te doen? Dit loop ik mezelf nu, want ik stapte vrolijk in de auto en ineens kwam er iets in mijn hoofd en ging ik mezelf helemaal in de put lopen. Denk krijgt. Waarom bel ik een vriendin van mij? Bakfietsen van de Engelse coach. Echt een fantastisch mens. En ik zeg je moet maar even opvrolijken. Ik zeg ik zit euh. Ik zit helemaal. Ik zit er helemaal doorheen en ik moet de presentatie geven.

En dan laat ik. Als ik eenmaal opgepept ben, denk ik dat ik dan zielig te doen. Doet dat dan? Ja, die heeft dat. Zij is eigenlijk heel simpel. Zij euh, kan. Zij is joods. Je zou kansen aan klassiek New Yorks Joods Arx accent heel goed kennen. Want ik kan het niet nadoen dat koffie. En dan is het al vijf minuten zat tegen me praten. Dat lig ik helemaal in de Schreur. De Belgische markt voor halacha?

Ja, maar ook ik vertel nog wel even. En dan zegt ze. Ze is Amerikaans en ze zijn maar ze meent het ook nog iets moois. Maar bij Spreidden, dan ben ik echt helemaal. Zit ik weer vol Banfield. Laf en ook een paar andere vrienden eigenlijk niet. Oleffe wel zeg je moet me effe opvrolijken, want ik zeg ik ben effe. En vroeger zou ik niet eens eerlijk Fayt zijn gekomen als ik me zo zou voelen. Dan zou ik wel zoiets zou zeggen, drukt hij of zij gewoon het pilletje.

Ja, maar iets dat je zou het ontkend hebben voor jezelf. Maar precies of boos worden weet je op mensen en situaties. Ja, toen is dat ook.

En dat deed ik om ook te merken dat je dan toch binnenkort ook verder uit bent. Het is je. Je moet wel zelf aan de bak met heel veel dingen in het leven, veel meer dingen dan dat ik dacht vroeger. Maar ik moet alles. Moet je zelf aan de bak?

Ja, en dat is tevens de oplossing. De enige oplossing misschien is dat voor dingen.

En dat realisatie moment is ook vermoeiend te bedenken. Echt alles doen. Je moet alles doen. Alles of niks komt gratis.

Nee, ook je heb je psychische trauma verwerkt. Is geen pilletje voor.

Geen psycholoog amateurs. Je moet het allemaal zelf doen. Was ook fijn vind ik dat je nu gewoon dat ik niet snap van wat er ook gebeurt, ik kan zelf oplossen. Ja, bijna alles, ja, maar dat is inderdaad soms met de hulp van Baffi, maar dat geeft toch niet dat? Nee, dat is fantastisch. Zelf ja, dat is geweldig.

Maar dan zeg ik dat je de depressief de sportschool inloopt en met endorfines weer naar buiten. Dat is ook. Dat is ook iets toe waarvan ik weet dat ik m heb. Ja, in plaats van er een pilletje te pakken of wat ik ook ik zeg pilletje omdat ook comedy's pilletje zo'n lang geslikt had na die aanslag in t begin. Maar dat is ook jezelf. Maar verdoven en niet willen voelen.

En het kan in in momenten van absoluut. De nood kan het huis helpen, maar het is als je daar afhankelijk van wordt is natuurlijk is het slecht nieuws uiteindelijk ja of is het lastig?

Ja, maar dat is hem heel belangrijk. Euh, besef, je moet alles zelf doen in het leven. Maar ook wel lekker, want je zeker weet dat ik. Ik heb gewoon de regie. Die zogenaamde Tena beweren dat ze het zouden kunnen meer mensen een voorbeeld aan nemen deze tijd vind ik lange tijd in ene maatschappij. Ja. Ja en het slachtoffer en het het leven gaat samen ook het leven in de slachtofferschap. Ja, iedereen zijn eigen taal maakte iedereen boos om zielig.

Allemaal gekwetst. Ja, wie is het slechtst?

Liet ik in ieder geval. Alle verhalen vind ik wat. Het is ongelofelijk, zullen ze aan te kijken van hoezeer ik jaren geleden al God ervaringen?

Ja, je zegt het. Maar ja, dan zie je er ook uit alsof je dat denkt.

Het is ook geen gek dat je dat je o wat zo'n rare manier je toch lessen kan leren in het euh, in het leven. Ja toch is mijn is dat ben ik daar niet uniek? En je ziet het toch al vaak bij mensen die door het heftigste gaan en daar dan het gelukkigst uitkomen? Dat ik dat soort verhalen. Ja, maar allez allez leert je les in het leven.

Door heel erg liefdesverdriet leert je ook lessen in het leven. Vreselijk. En euh. Komt nooit meer goed.

Ja, ook dan leer je dat je het allemaal zelf moet doen. Ja, of dat je ervan niet afhankelijk moet zo min mogelijk afhangt moet zijn van de ander.

Maar ja, ook weer werd het ook weer mooi natuurlijk om afhankelijk te zijn van een ander van een ander te houden. Dat is ook mooi. Ja, absoluut ja. Moet in balans zijn allemaal. Ja. Wees blij dat je nog leeft. Natuurlijk voel je wel eens schuldig tegenover de mensen die niet overleefd hebben.

Nee, nee, dat is ook zo'n gevoel waar je. Nee, dat is onnodig. Ja, onnodig onnodig. Ik heb dat nooit gevoeld. Ik heb wel. Ik was het groot gehad vanwege het feit dat ik zo ik. Ik die zaliger uitgerekend niet omgekeken. Ja, van je beschrijft dat fantastisch gedetailleerd hoe je brein eigenlijk werkte op dat moment.

Ja, als je in zo'n instinctief Reptile brein dat alleen nog maar gericht is op overleven en dat ook weet wat je moet doen op zo'n moment. Want jullie werden beschoten en je zaten dan in een dichte ruimte en dus niet in een open veld. En dan is je Reptile. De reactie van Reptile Brein is dan op de grond liggen en doen of je dood bent. Ja en niet wegrennen zoals je zou doen op een in een open veld. Ja euh, zou je je heenkomen kunnen zoeken?

Maar hier weet je je onderbewuste weten we ook. Je komt hier in principe niet weg, dus wat je moet doen is jezelf oninteressant maken als prooi eigenlijk.

Ja, als je zo als prooi en dan ben je natuurlijk gewoon voor die wolven die daar staan. Ja dus. Dus daar voel ik me wel schuldig om gevoeld. Tot je dat je hier sativa.

Hoe hard je voor je eigen belang gaat dan ja, dat je eentje is.

Stel je voor dat er één doodgeschoten was en men niet eens gaan kijken of ik kon helpen ofzo.

Ja en opgeven een trapje iemand in z'n gezicht bij het euh bijslag bij het ontsnappen. Ja. Ook om er zelf wat vaart te geven om over een hoopje mensen heen te duiken. En ja, dat doe je ook gewoon. Je weet dat het allemaal een ideaal duurde. Het was echt Wiers. Het is waar die deur. En ja, survival of the fittest. Is het dan op zo'n moment echt? Ja, dat is echt zo.

Ja, die weg. Een komedie, die redt het. Ja ja, want je zag op een gegeven moment dat er een deur open was dat er een nooduitgang open was gezet. Ja, dus dat was het moment dat je toch bent gaan vluchten. Nee al.

Ik was al eerder gaan kruipen met de menigte, maar ja, toen nog een gemend. Het besef van gaan richting een uitgang. Want de uitgang was in mijn optiek juist de andere kant op. Is het. Maar goed je je. Je bent dus het kuddedier. Gekaart? Je doet wat andere mensen doen. Indonesië zwart van licht van buiten naar binnenkomen en shit. Dus daar is de uitweg. Ik kan hier ontsnappen. Ja ja, dan word je echte oerkracht ontwapent.

En dan ga je koste wat kost naar die nadat licht toe.

Gewoon alleen maar op alleen maar gefocust daarop. Ja. En ja, je wordt gewoon door je brein voor je naar buiten geloodst en hij staat buiten. Heb je voor je gevoel zelf niks hoeven doen? Het wordt om geregeld.

Dat is ook fascinerend om te merken wat voor een diep instinct je hebt. Ja, dat ligt echt zo diep in de in ons brein ligt dat. Het schijnt dat het toevallig. Vanmiddag vertelde ik, net voordat we begonnen met de verloskundige naar de moeder van een kind, een gesprek gehad over de bevalling en een daar tijdens een bevalling zitten.

Ook van die je wordt vader. Ja, we waren ook van die oerinstinct en zitten daar.

Hoe zo'n moeder reageert op zo'n moment?

Ja, dat is ook echt ongelooflijk. Is dat? Ja, hoe zit dat? Hoe ze dat uitlegt? Ik dacht van God. Lijkt ook een beetje op dat dat op dat Reptile Bruining.

Dat is het helemaal. Ja, dat is het helemaal. Ja, is dat eigenlijk geruststellend? Of is dat angstaanjagend?

Dat je zulke sterke instincten hebben die het gewoon van je over kunnen nemen?

Het is toch wat wat nodig is om te overleven? Er zijn natuurlijk wel bepaalde reacties die nu niet meer weg van pas zijn.

Dat we nu niet meer op de vlucht hoeven voor een mammoet of iets dergelijks, maar dat we ons volproppen met feit of dat we denken dat dat gezond is en dat het goed is om reserve te hebben of dat je stresshormonen aanmaakt door je telefoon.

Ja, het hoeft daarvoor niet. Nee. Of dat is vroeger handig. Ja, als je moest vluchten voor iets. We zouden ook niet veel te veel vee, veel te snel gestresst allemaal.

Ja, veel meer dan. Maar ik vind dat ook ik de.

Ik moest er vanmiddag aan werkdag worden. Echt interessant wordt het lichaam werkt toch, maar dat moet dat geprogrammeerd is. Mooi ook eigenlijk. Dus je hebt daar een liefde voor gekregen, ook door daardoor een studie ook wel een beetje natuurlijk. Als fysiotherapeut lees je ook wel wat krijg je ook al wat redelijk wat neuro anatomie? Ja, krijg je mij. En je leert ook wel over de over de euh embryo ontwikkeling.

Dat zijn dingen die allemaal kort aangestipt worden, maar ik weet dat dat echt allemaal super interessant vond. Ook dat dat instinctieve brein hebben veel over geleerd. Nooit gedacht dat ik het zelf in actie mee zou maken ooit. Marc V. Ja, ik vind sowieso het lichaam meer fascineren. Dat is ook. Kwam ik gisteren uit bij geworden ook. En ik ben ook wel echt met sport. Veel bezig en gezond eten. En dat vind ik ook echt belangrijk.

Ook helemaal lezen. Korona tijd vind ik dat er wel iets meer ook door de politiek aandacht voor zal mogen zijn van gezond eten. Ja, al moet ik. Ik heb zelf ook een chrono gehad. Ik ben echt behoorlijk ziek geweest. Maar ik was echt bizar snel weer op. Op de benen. En ik geloof echt dat dat komt doordat ik gewoon heel fit ben. Ja, een gezond leven al tien jaar.

Ik zal die tips serieus nemen. Vind ik dat hij en is muziek anders voor je geworden sinds ik dat heb meegemaakt?

Dat kan bijna niet, want het was al groot onderdeel van mijn leven, waardoor wij gingen even voor een beetje naar Parijs. Dat je zulke mensen waren en zijn wij gelukkig nog steeds met muziek. Qua Wacken gelijk muzikaal sporten kan niet zonder muziek. De auto gaat Karen De Roeck aan. Dus dat is niet waar. Het is dus niet besmeurd geraakt, de muziek apps. Nou ja, absoluut niet. Ik ben naar binnen een week op in een maton naar meerdere concerten geweest.

Waar? Na die aanslag kan dat. Ja, onder rijden. Ik denk als het zo'n grote rol in je leven speelt als dat van mij, dat je dat snapt. Ja, muziek speelt in mijn leven ook een heel grote rol, maar ik kan me ook vast dat je gewoon vaker naar concerten normaal en vaak ook, maar vaak vaker per maand, ook als klassieker houtpulp.

Nou ja, dat wat. Dat is ook die aantallen. Dat is voor veel mensen. Die hadden dat niet. Nee, ik hou echt heel van muziek, maar ik kan me overigens dat gewoon dat gewoon ook weer met dat Rip Reptile Brein indachtig als je zou als je als je zoiets angstaanjagend heb meegemaakt. In die constellatie dat je lichaam alleen al fysiek gewoon vind je gewoon alleen al fysiek. Een soort gevoeg er van. Ik moet uit de situatie dat met zoveel mensen tegelijk in zo'n ruimte sta.

Nee, het is helemaal niet los van God. Een fascinerend. Maar nee, maar dat dat komt ook omdat de eerste keer weer een hele mooie ervaring was en dat je merkt dat gaat helemaal niks gebeuren. Dit is een hele andere setting. En dat is goed geweest, denk ik denkt te hebben. Precies een week later stond ik op een concert. Heel klein optreden was dat is een super mooie avond, dus vertel het. Dat was Van Uhm.

Anneke van Giersbergen. Een concert in het P's 60 in Amstelveen. En we waren die week natuurlijk volop in de media geweest, dus iedereen die daar was die hij kende mij. En dat was van Jezus. Ook. Wat doe je hier? Wat doe jij wat? Wat bizar dat je hier staat, maar ook de band die optrad. Die wist dat ik kwam en die reacties van babbelde helpt. Ben jij dat?

Je staat in een nieuw? Niet dat je dat soort egotrippers worden, maar het waren wel echt waar, zulke leuke gesprekken die avond. Allemaal knuffels van mensen en de hemel lambada. De auto is niet zelf gereden, maar heel erg dronken. De auto is gestapt omdat ik maar bleef ouwehoeren met wildvreemden en de band die ook. Zij treden morgen in Zeeland ergens op het ongeval. Helaas kom je werkelijk weggegaan, niet de volgende dag. Ja dus ik was in één weekend al twee keer geweest en dat waren twee superleuke ervaringen.

En eerder dan? Dan leg je die link ook helemaal niet meer met met dit heeft met een aanslag te maken. Een goeie vriendin van mij, die heeft haar broer met het hele gezin verloren bij een vliegramp. En alleen wat vrouwke. Ik denk wel een neefje of een zoontje heeft overleefd en die voedt zij op Ruben. Die is een tijdje terug uit een vliegtuig gesprongen en twee jaar geleden of inmiddels twee jaar geleden. En zij zei ook toen. Toen mensen door de ziekte van Jezus met een puistje.

Ja, ja, ja, we hebben wij. Euh, jeetje, het tot Ruben. Dat durft Jo. Dus jammer. Hij dacht gelijk ik ga daar niet springen. Hij dat helemaal niet. Ik ga een vliegtuig. Daar heb ik ooit een hert gevangen. Maar hij dacht te hebben gaven capacitieve. Dat juist mensen die niet hebben meegemaakt. Die gaan allemaal verbanden leggen. Daar zijn kinderen druk. Nog veel minder van dat verbanden leggen op dat soort vlakken.

Maar dat is denk ik ook met dit soort dingen dat mensen zelf voor je gaan denken, terwijl ik dat van mij ik. Ik zie de hemel, de verbanden niet. Ik snap ook al dat het geen concert is, maar ik denk alleen maar ik ga nu een hele andere bij het kijken. Heb je veel zin in. Ongelooflijk vind ik toch wel, de zanger van Idols op dit moment is heel verbitterd geworden. Heel boos.

Ik heb niet het idee dat hij nu nog steeds zo verbitterd is, maar dat is hier wel geweest. In t begin wel.

Ja ja, heel negatief over de hele situatie en vluchtelingen. En er waren geen mooie gesprekken die hij voerde in de pers. Het voordeel van Davenport drietand ja, jammer dat hij zoveel haat aan het zaaien was. Vooral omdat het allemaal dingen waren die ik echt niet achterstond ook was dacht je dat je zoon bent van weinig speciaal voor naar Parijs zijn gereden die zoveel haat aan het verspreiden is.

Nu, een tijdje terug hebben we ze weer gezien in Amsterdam.

Met z'n vieren waren we toen weer. En toen zouden we wel alle vier van euh, got a ziet er wel echt heel goed uit. Zo vrolijk een hele opa uitstraling heeft die vergeleken met die periode na die avond. Oh ja, ja, dus ik. Ik geloof. Ik geloof ook wel dat hij stappen heeft gezet. Ik ben toevallig in zijn geboorte of in zijn woonplaats geweest voor een lezing ooit in de Palm Springs in Californië. En die organisatie die je kennis en familie die hadden gevraagd of hij wilde komen en dat wilde eigenlijk klaar was in Nederland.

Toen Jeltsin zeg ik.

Ik denk dat ik er wel een keertje ga ontmoeten. Wel tof, dat zou je wel willen. Ja, lijkt me leuk. Ja, we hebben ooit de band een keer ontmoet vlak na de aanslag, maar het was bij een concert van hun achter de schermen al zo chaotisch. Dit is volgens mij gewoon gezellig en was niet echt tijd. Je zou graag een keer met hem willen praten. Ik. Nou ja. En dan niet om verhaal te halen.

Ik zou eens gewoon willen praten kijken, want wat ie te vertellen heeft niet over. Ik heb het gevoel dat het een stuk genuanceerder is dan toendertijd. Ja, hij zal ook vast geleerd hebben.

We leren andermaal op onze eigen manier. Ja ja, vraag stellen of ja, of je er of je positiever van wordt. Of of we weten waar je kan natuurlijk. Het kan alle kanten op. Heb je zelf een ander? Hoe meer je weet, je kan het. Je kan het. Je kan het slecht en natuurlijk net zo goed zien als het gooien.

Nu gebeurt dat allemaal, want die muur achter jou, dat zijn een beetje menne. Ja, de mooiste dingen van.

Dit is het mooie feit. Zijn de mooie dingen? Ja. Vind ik zelf, al van de afgelopen vijf jaar zijn dit allemaal fout. Ja, allemaal post Bataclan. Ja, ja, ja, bijna allemaal. Ja, heel veel plekken waar ik heb gesproken en met toffe mensen promootten. Vrienden natuurlijk. Tweelingzus. Gewoon op Hawai geweest? Dat geloof ik toch niet met dit verhaal? Ja, zo zie ik.

Ik zou wel zo'n beetje voor die Fotomuseum, want je. Ongelooflijk. Wat heb ik meegemaakt eigenlijk? Ja, maar heel veel vrienden over heel de wereld gemaakt. Dat is echt leuk. Dus ook dit verhaal als je van Amerika dat je gelijk een held en de organisatie, die nodig je dan ook gelijk uit bij hun thuis en om je aan hun familie te laten zien. Een Amerikaan hebben cirkelde de Nadals een beetje nep zijn. Maar als je echt waar je binnenkomt met iets dan is het ook wel echt.

Ja, dan is ook het soort van echt wel. Ik heb al acht paar plekken in Amerika waar wel echt vrienden nu waar ik zo zou slapen zeg maar ja, van die Rita die jullie die dubbele foto lezen. Ja ja.

Die familie die woont in Helmet zou er hebben dat het ligt vlakbij Los Angeles. En dan ga je ze naar die man op die foto. Een politieagent die op de 52ste met pensioen is gegaan. Want dat kan in Amerika. Als je zo'n politieagent wordt. Ja, en dat is echt familie van mij geworden. Oh ja, die man op een grote rains met allemaal boy toys, een rat en een dikke quad staat daar speedboten en een enorme huis met enorme tuin.

Daar heb ik heel groot gedeelte van een boek geschreven. In die tijd valt ook heel veel stress, al schreef ik lekkerder daar bij hun omdat dan zo stil is en dat voor stress. Had je dan posttraumatische stress of last van gehad? Ja, een ideetje.

Als ik eventjes moest ontladen dan ging ik naar en voelde je dat al ziek van die posttraumatische stress. Euh. Heel onrustig. Hielp paniekerig nachtmerries. Iedere nacht. Dat is echt een kenmerk waar wij als ik nachtmerries creighton. Nu ook dat moet ik een stapje terug nemen.

Naar me neem ik te verhogen, dus af en toe neemt de de paniek het nogal over van je. Maar dan? Maar dan weet je het te in toom te houden. Ik weet ook wat je moet doen.

Ik geloof ook dat dat altijd wel iets is dat blijft.

Dat is prima. Als dat alles is, doe je daarvoor. Ja, ik rook uit mijn enkel gebroken.

Als ik ga rennen, dan voel ik dat ook. Kan makkelijk, kan eigenlijk niet veel lijkt mij enkel, maar ook het ook weer terug. Vanwaar ze met dit ook zo en dan in je hoofd een klein KNAC likt, likt je ergens op je niet kan zien maar wat er wel zit, dan moet je ook niet te panisch overdoen. In t begin beginnen. Wil je wel eens je alles wat misgaat op die aanslag schuiven als je elke dag heb?

Dan ga ik dat vroeger. Maar dat is dus precies wat je niet wil doen. Nee, nee. In het begin denk je dat het ook logisch is dat het wel ervandaan komen, maar op een gegeven dacht ik het vroeger ik Bosquet dagen. Ja, dus moet ik.

Moet ook ergens je conclusie. Het leven is soms zwaar en soms is het makkelijk, maar uiteindelijk moet je het allemaal zelf doen. En het heeft geen zin om alles wat er misgaat of je niet bevalt af te schuiven op een gebeurtenissen in leven. 9. Want je moet er maar mee dealen.

Ja nu, het is ook bij kinderen. Probeer dat ook vaak aan te geven. Vooral tieners, want het is ook gewoon goed om er een kut dag te hebben om effe niet lekker in je vel te zitten, je ongelukkig te voelen. Dat hoort ook bij het leven. Vooral die leeftijd heeft allemaal zo'n Instagram leven waar alles perfect lijkt, maar dat een stuk bestaan niet bestaat niet.

En ik praat positief over Korona kan je daar kan je daar soort zondag naar kijken naar van vandaag de dag zijn er gelukkig wat positieve berichten en daar focus ik me dan ook echt op.

Ik kijk geen nieuws trouwens uit. Ik heb al een teletekst op mijn telefoon en ik zal lezen dat er weer een vaccin is, wat ogenschijnlijk 94 procent. Uh, hoe zeg je dat je werkt?

Werkbaarheid denk naar buiten die andere 2, die negentig procent V. Dat vind ik goed nieuws. Dat laat ik dan ook even na. En verder zien we het wel in het nieuws. Heb je vakkundig voor afgesloten?

Ja, dat kan ik iedereen aanraden. Je moet wel op de hoogte blijven, maar zo'n regeltje op teletekst. Gewoon één zinnetje met wat er aan de hand is bijna president geworden. Prima. Werkt dat en is van alles. Als je er meer over weten gaat lekker zoeken. Maar ik vind het droeve nieuws die op ons afkomt. En ja, de is dan Baiji Nexit. Er weer zit gewoon marchandise die ze visie over korona heeft. En dan waar je.

Opeens is het weer een andere professor die weer een compleet andere visie heeft. Dat kun je de burgers niet aandoen.

Ja, ik vraag elk mens moet toch aan de Volkskrant lezen? En verder neemt dat wat mij betreft mijn tip voor de Merestraat van de krant.

Hij zei we eindigen met een liedje. Ja, dat ga je opzetten.

Nou mag jij kiezen. O ja, dan moest ik even nadenken. Nee, dat hoeft helemaal. Ik had het al. Dat is een ander programma. Wat je dan ook zo met een medium, met de media media hoor.

Tuurlijk.

En gelijk heb je moet verkocht worden. Met Anneke van Giersbergen aan de verkenner. Mooi mooie x quicken van HAVO, dat moest er net aan denken. Welk nummer wil je? Uhm. Dat is een koffer die ze heeft gedaan. Van Uhm, ik ben voor een origineel uit in de power.

Ik mag hem zo opzoeken. Ik ga nu kijken. Ik ga nu kijken hoe die heet. Ook alweer, want het is even slecht. Want ik denk dat jij het origineel wel kent, maar daar is echt enorme engelenstem. In de four. Hoei. In de pauze en troost de lof het verkennings spreekt ook goed uit, de bovenste in Pau winterrust.

Love advocaat had volgens mij ja in het rood uitgesproken.

De Karolingers, de band was toen de tijd zat.

Ja, ook hij gaan we die draai. Ferrie Man Luc ja, dank je wel jeuk langs. Dit was met Groenman in het nieuwe Normaal met Ferry Zandvliet. Mijn naam is Gijs Groenteman. Ik maakte deze podcast samen met Daan Hofstee. U kunt zich abonneren op alle mogelijke manieren. U kunt ons een e-mailtje sturen. De podcast Het Volkskrant.nl. U kunt ons volgen op Instagram. Lekker Demme met Groenteman en geef ons vooral als het kan lekker veel sterretjes.