Hallo mijn naam scheids Hoedeman. Ik zit niet in een archiefkast op de redactie van de Volkskrant. Ik zit thuis onder de half slapen van mijn dochter. Euh, om het interview aan te kondigen dat ik eerder vandaag had met een acteur. Euh. Hij is ook schrijver en hij is ook maker van allerlei soorten. Heeft net een boek geschreven en dat is een persoonlijk een interessant wook.

Het komt uit op 12 januari, volgende week. En het gaat over zijn leven als, zoals hij het zelf noemt, Cingel vader. Hij heeft. Hij heeft een dochter met zijn ex en op een gegeven moment gingen ze uit elkaar en vanaf dat moment voelen zij hun dochter dus na.

Eigenlijk om hun oom op en alle na, maar vooral op alle voordelen van deze constructie en het geluk dat hem dat op een wonderlijke manier heeft opgeleverd. En beschrijft hij in zijn boek dan doen we het maar zo. Luister naar mijn gesprek met Likely Mues.

Waar zijn we l'école? We zijn in De Baarsjes in Amsterdam, in mijn huis.

We zitten aan de tafel van mijn. Ja, ik weet niet of dit een woonkamer is.

Het is een woonkamer, keuken, leefkamer, leefruimte, werkkamer. Het is alles in één.

Nou ja, mijn kat zit achter je die je lief man kan. Kan soms knal. Kerkeraad raadzaal ja. Het is hier heel klein, heel gezellig en heel ordelijk, vind ik. Het is er niet groot is. Nee, dat is het eigenlijk altijd wel. Dat kon niet perse. De lockdown. Komt ook omdat ik veel thuiswerk. Dus het is ook mijn kantoor. Ja, en als ik me omdraait van mijn van van mijn bureau, dan wil ik niet chaos achter me zien.

Nee, uhm. Maar het komt ook omdat mijn dochter op dit moment al twee weken niet hier is geweest.

Als die er is, dan ligt er meer speelgoed en meer troep.

Maar ik moet zeggen dat ik je boek las en dat ik toen ook wel een vrij ordelijke indruk van je krijg.

Ja, ik heb wel het idee dat je dat je dat jij je leven een beetje wil schematisch leren. Of tenminste je dat je duidelijk wil hebben waar je mee bezig bent. Wat je aan het doen bent, hoe het gaat.

Ja, klopt. Ja, ik ben wel een opgeruimd persoon en in mentale en fysieke zin.

En. Dat is iets anders, hij gaat ook heel netjes anders. Ja, het kon druk straks op de foto. Ja, maar ik heb je wel vaker in je haar. Zit al bijna meisjes netjes. Ja ja, maar je houdt van een soort euh, dat de dingen met je duidelijk zijn.

Ik vind het prettig om te weten waar ze aan toe ben en. Uhm. Als iets me blokkeert of iets in de weg zit en het kan ook gewoon een Rolls gaat zijn die midden op de vloer van de kamer staat. Dan zet ik die opzij. En net met die bloemen die dan een beetje voor jouw gezicht hangen, die wil ik even opzij.

Dingen moeten een plek hebben en niet in de weg staan. En lukt dat in het leven om ja, om te weten waar je aan toe bent hagelen?

Nee, naar Herman niet. Maar het is nou. Eigenlijk is het niet dat ik wil weten waar ik aan toe ben, maar ik wil eigenlijk.

Ik voel me goed en ik heb vrijheid en rust als als alles mogelijk is. Dat is meer, dus de weg naar voren moet vrij zijn. Ik hoef niet perse te weten waar die heen leidt. Ja, maar ik wil wel weten als ik daarheen wil of ik daar en wil, dan kan dat.

Ja, en dat willen ze ook zeggen dat je niet te veel om opgeruimde shit achter je wil hebben. Nee, dat is eigenlijk wat je zegt. Als ik daar zit te werken en ik kijk achterom, dan wil ik geen chaos zien. Dat gevoel moet je hebben, dat het een beetje. Ja, want dan weet ik ik moet het.

Ik moet. Ik ben nu aan het werk. Ik moet dit schrijven. Ik moet dit afmaken. En als ik, als ik, als ik van mijn stoel opstaat en mijn Fates nog niet gedaan of ik weet dat ik nog moet stofzuigen eigenlijk. Dan kon mijn werk niet af. Ja en ik heb wel. Maar dat heeft waarschijnlijk meer met elkaar te maken. Echt een behoefte om mijn werk af te maken. Altijd. Wat het ook is, dat hoort daar ook weer bij.

Dat er niet allemaal allemaal losse eindjes zijn.

Ja, en vind dit nou een prettige eigenschap of een lastige eigenschap van jezelf.

Uhm. Ik heb dat niet bij, zei ik kijk in niet pers naar als een vervelende eigenschap of dit gewoon zoals het is. Ja ja, ik vind. Ik hou van werken. Ik vind werken heel leuk. En euh. Een en een zeker nu ik steeds meer de dingen kan kiezen of dingen kan doen die ik ook echt leuk vind. Uhm. Maar maar dat ordelijke of dat je dat je dingen gewoon duidelijk en helder wil hebben, dat heb je nooit in de weg gezeten.

Nee, soms moet je de chaos toch ook omarmen in het leven? Zeker, maar die chaos, die is er altijd wel en die hoeft niet per se. En je ziet juist het bedwingen van een grote chaos.

Na het wat, euh, als je uhm, wat een keerzijde ervan dat opgeruimde en en dat ordentelijk zou kunnen zijn is dat niet zo heel goed kan ontspannen als.

Als ik als ik op de bank ga liggen, zeggen wij dat schuldbewust.

Ja, want naar mezelf toe is het ook gewoon jammer. Ik bedoelde het zou ik best wel wat meer kunnen en willen doen. Euh, ik lig natuurlijk ook wel eens op de bank. Euh, niks te doen. Maar dan ga ik toch na 10 minuten in mijn hoofd denken van wakker.

Dit is af Scheveninger. Kopjes aan de micro. Geweldig geluid.

Oh no Tami, zegt Ansaldo in de microfoon. Zich zal het wel waarderen door een kopje aan te geven. Ze geeft overal kopjes en alles heel goed. Uhm.

Maar dan lig je op de bank en dan denk je al weer wat er allemaal moet gebeuren. Ja, en als ik de vaat gedaan moet worden na niet per se niet.

Niet perse in die praktische zin, maar ook euh. Als als als voorbeeld aan het eind van de dag mijn werk af is. Uhm en uh en uh, ik lig m op de bank of in bed of in bad.

Tja, dan denk ik toch aan welk verhaal wil ik morgen gaan vertellen? Euh, moet ik wat?

Ik wil een nieuw boek gaan schrijven. Ik wil nog een film gaan maken of uhm mijn. Blijkbaar vind ik dat ook gewoon leuk. Want ook als ik er niet over nadenk komt het toch tot me. Als ja. En had je dat als kind ook al? Ja, deze zwart vertel drift. Ja ja, ik had ik vroeger met mijn broer.

Ik heb hem. Twee jaar oudere broer waren we al al heel jong. Al verhalen aanschuiven. Stripboek is aan het maken. De personages verzinnen. Hij maakte aantekeningen. Ik maakte de verhalen meestal euh. We hadden een bandje waarmee we onzin liedjes maakten en die schreven we ook echt uit. Ik had vriendjes met wie ik ging verkleden.

Ik zat in wat voor gezin was dit? Waar jullie opgroeiden? UTRECHT Spirit speelt zich af in Utrecht jaren negentig. Ik kom het 87 en uhm. Het was een heel relaxt euh. Middenstand.

Ik weet nooit of dat het goeie woord middenstand, gezin, veel drijfhout, rijtjeshuis of een keuze. Mijn vader had een parttime baan als eindredacteur van een maandblad dat nu niet meer bestaat. En ik denk dat het saaiste maandblad dat er ooit is geweest. Hij vond het werk eigenlijk ook verschrikkelijk. Uhm. Maar hij was er wel goed in. Mijn moeder was platheid. Wat dat heette het? MVG. Dat was het maandblad voor de geestelijke volksgezondheid en was een vaktijdschrift voor de psychiatrie, waar hij zelf helemaal niks mee had.

Een vader was eigenlijk, was fotograaf, wilde graag fotograaf worden. Uhm, EKs Hippy uh, krijgt hun kinderen en moest. Moest een vaste baan hebben. Uh. Hij werkt volgens mij eerst bij een uitgeverij, dus ergens zit het in die hoek zitten. Het zat er al wel in en mijn moeder was ambtenaar die werkte bij de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, wat nu haar zin voor cultureel erfgoed heeft heet.

En het gaat over het beheer en het onderhoud van alle monumenten in Nederland. En haatten, zei Heirbanen ook. Nee, ook minder. Ik weet het niet per se of mijn vader zijn baan haatte, maar dat hij in het wel. Ja klopt. Maar hij kwam en gingen niet heel vaak met plezier naar toe. En hij kwam ook niet vaak vrolijk thuis. Niet dat een chagrijn was, maar hij had klinkt ook niet echt vals.

Nee, het was een spelletje. Het was echt een kustbaan. Hij kreeg op geen moment ook een burnout door zijn werk, terwijl er maar twee of drie mensen werkten. En het was een parttime functie. Kun jij dan waar zit? Dan is het ergens iets niet goed. Deed je vader een voorbeeld voor je?

Nee, nee. Uh. Nee, maar ik weet. Ik weet niet per of Quiros of of ik überhaupt voorbeelden heb, maar uhm. Het is een hele lieve man en een hele bijzondere man. Hele slimme man.

Uhm, ik had het er laatst over met euh, vrienden. Dat ik mijn vader. Ik heb heel veel binnenmeer van mijn vader opgetrokken. Vroeger. Euh, we hebben heel veel samen gedaan ook. Uhm. En we hebben ook heel veel aan elkaar gehad, maar het is nooit zo'n klassieke vader geweest, zo iemand die je s nachts ophaalt als je in de shit zit, die die met een boormachine voor je klaarstaat als je gaat verhuizen.

Uhm, het is afwezig in een naar mijn ouders hebben allebei mij en mijn broer heel erg altijd losgelaten. Heel erg de ruimte gegeven. Uhm, ik weet niet of ze dat bewust hebben gedaan. Maar het waren nooit. Euh, dat was misschien ook hun overtuiging, het waren nooit van die. Hele warme, zorgende, zorgende steunpilaren weet je als ze dit als je ruzie hebt, dat je vader dan dan het vervelende buurjongetje neer hoek thurso. Ja, dat moest het maar een beetje zelf uitzoeken.

Ja en dat. Dat is een dat is dat hij voordeel dat hij worden. Ja, precies. Maar. Ja, nou, ik heb dat. Ik heb daar als kind nooit echt last van gehad, maar later toen ik er over nadacht en ook als ik andere ouders zag en ook als ik nu uhm. Nu ik zelf vader ben en zie hoe dat bij andere gezinnen er aan toe gaat en ook bij mijzelf wordt het wordt wordt het duidelijk dat er verschillen zijn of zo en dat er ook na.

Je hebt natuurlijk de ouders of de kinderen die hun ouders bij de voornaam noemen enzo. Dat vind ik ook altijd heftig. Maar er zijn ook gewoon. Waar wacht de VRT?

Voer voor jullie je ouders? Nee, nee, nee, helemaal niet. Neen ik. Euh. Euh. Dat is dat je u zegt toch? Nee, nee, nee. Nee, absoluut niet. Nee, nee, helemaal niet. Maar je hebt van die mensen die zeggen ja maar moeder is echt mijn beste vriendin. Uhm, al niemand die de vader is echt. Maar Maartje die en die zeggen dan. Rik en Truus. Maar wat jij zegt?

Papa en mama, bedoel je al Demaria? Jij? Uhm. Maar uhm, uh. Bij ons, ze waren er gewoon. Ja, euh. En het waren het waren onze ouders, maar ik was je echt een unit met je broer. Ja ja ja, wij deden heel veel samen en waren echt met z'n tweeën, veel buiten en veel spelen. En euh.

En had je een soort ideaal leven voor ogen? Lycklama had je een idee wat je hoort, hoe het eruit moest gaan zien voor je?

Toen ik kind was ja, of toen je werkvelden 19 was of achttien. Ja, maar ja, ik denk het wel. Uhm, ik denk dat ik zeker zo aan het eind van de puberteit wel echt euh. Op basis van van het leven dat ik zelf had gehad tot de tot dan toe wel dacht. Dit is hoe ik mijn leven ga inrichten, hoe ik wil dat het eruitziet. Euh. Dit is wat ik wil worden. Dit is hoe mijn, hoe mijn gezin later de uitrol moest worden.

Ik wilde acteur worden. Ik wilde geluk. Ik wilde theater gaan maken. Ook Gilles ook gelukt. Ik wilde en ik wilde een gezin. Deels grotendeels gelukt. En ik had toen heel erg nog het beeld van de prestaties als een ware. Ik wil niet iemand zijn die die euh, ik wil niet vreemdgaan in mijn leven. Ik wil loyaal blijven aan vriendschappen en aan mijn liefde.

Ja, je had een heel puur gevoel over vriendschap en liefde. Ja, dat was één waren voor jou. Zou je vinden, dan zou je haar trouw blijven. Dat beeld is vooral in het mens gekanteld.

Behoorlijk bijgesteld dat. Dat is nu helemaal verdwenen.

En ja, wij nu juist misschien weer helemaal de andere kant opgeschoten. Geloof wel in de liefde.

Euh ja, ik geloof zeker in de liefde voor een nacht.

Ja, nee, absoluut alleen. Het is voor mij niet meer.

Euh. Een levensbehoefte en het. Ik vind ik. Ik ben altijd gefascineerd door de kracht en het belang van liefde voor een heleboel mensen en ook bij mezelf was dat heel sterk aanwezig.

Uhm. En ik denk dat het ook door het vaderschap komt. Dat je kind is, is sowieso belangrijker dan dan welke andere persoon in je leven en dan jezelf. Uhu. Ja maar tegelijk.

Het is het is is de liefde voor je kind ook weer een andere liefde dan romantische liefde?

Ja, maar ik ben nu. Ik ben nu drie jaar zonder geliefde. En die drie jaar waren eigenlijk de beste van mijn leven. Dus als ik dan als ik dan op terugkijk denk ik misschien gedijde ik wel een stuk beter als ik. Als je alleen bent, als ik alleen ben, als ik niet. Want hij en dat beeld wat je had toen je ze 18 was of zo, van de idealen van van de grote liefde. Die vind je.

En dan doe je het mij. Waar was dat eigenlijk op gebaseerd? Ik geloof dat je echt dol bent op je ouders heus, maar dat het dat dat niet per se zeggen die waar waren zij het rolmodel in de liefde?

Of had je gewoon bij mijn ouders? Sasa of mijn ouders gingen uit elkaar toen ik elf was en mijn. Ze hadden. Ik weet het niet heel goed meer omdat ik daar toen helemaal niet mee bezig was, maar ze hadden geen hele warme relatie. Nee, maar er was iets in jouw hoofd gepland dat je dacht. De grote liefde bestaat. En waar dat vandaan komt? Ik denk eerder dat het dat het. Na maatschappijmodel dat net voordat de opnamen begon even over je toneel leven en zo vertelde je dat je dat je twee van de toneelschool afkwam, deed je een hele erge diepgelovig had in dat dat je aan het toneel zou zeggen de hemel zou vinden.

Of dat dat dacht dat dat het helemaal zou zijn en dat je het zo gaandeweg? Ja, de toch wat grauwe realiteit van het toneelspelen leerde kennen. Uhm ja. En dat is eigenlijk met de liefde muziek.

Je hebt een beetje dat je dat je dat je dingen heel erg euh glorieus tegemoet ziet. En dan? En dan de harde les moet trekken.

Ja euh. Ik heb. En dat is nu minder dan vroeger. Maar ik heb.

Ik ben heel sterk bevooroordeeld over alles en dat kan. Ik kan de positieve kant op schieten, maar ook de negatieve kant. Ik heb al snel dingen in euh, in hokjes gestopt. En dat kan dus wel.

Ideaal hoekje zijn, een duister hoekje zijn. Dus je kan ook dingen helemaal niet zien zitten, terwijl dat ook niet zo terecht is.

Ja ja, en dat. Ik ben er pas een paar jaar achter dat ik dat zo sterk doe. En dat is een beetje begonnen met toen ik toen Melissa en mijn ex en de moeder van mijn dochter mhu. Toen we uit elkaar gingen en ik voor het eerst. Ik had ook nog nooit op mezelf gewoond. Ik had altijd een huisgenote gehad of ik was altijd verliefd geweest. Ik had mijn leven gedeeld met iemand of met een kind. En dat was voor het eerst dat ik echt op mezelf woonde en ook met mezelf geconfronteerd werd.

En voor mijn gevoel heb ik toen pas een beetje echt een spiegel gekeken en dacht ik zo zwart wit is het leven.

Wanneer je tenen. Het is niet allemaal fantastisch of allemaal kut, maar ook gewoon een beetje te zien zijn.

Ja, mijn Duero en zijn mannen. En dan kwam ik toen wel achter en ik merkte dat. Omdat ik toen ging, kijk ik. Ik ging toen in vooruitkijkt in de zin van OK en nu ben ik een alleenstaande vader. Dit wordt dit wordt verschrikkelijk. Dit wordt moeilijk. Dit wordt eenzaam. Dit wordt doodstil in huis. Hoe ga ik dit in godsnaam als je in paniek toen je ging scheiden of toen ze uit elkaar ging?

Neen, ik was niet in paniek, maar ik was. Het was zo onbestemd. Ik was en Naya voor een een opgeruimd iemand die wil weten waar hij aan toe is. Was dat? Uhm. Ik had gewoon geen straf. Ik had geen idee en dat euh. En dat was wel lastig. En ik merkte ook dat Uhm al na een paar dagen ik. Ik had een televisie gekocht, want ik had nooit. Ik had nooit een tv gehad.

Ik dacht na. Ik ben een euh, ik lig straks. Daar lig ik daar in mijn eentje op de bank, in een stil huis. Ik moet een tv hebben en twee dagen later lag ik op de bank tv te kijken in mijn eigen huis en dacht ik wat heerlijk. Dit was geweldig. Ik kan gratis kijken tot hoelang ik wil. Ik hoef niet te overleggen over welke programma's. Ik kan gewoon nog een zak chips pakken als ik wil.

Ik kan morgenochtend eventjes uitslapen of ik kan ook gaan sporten zonder dat er toestemming of zonder toestemming hoeft te vragen.

En euh. Daardoor ging ik ineens naar Aldi. Aldi beelden kijken, Aldi die vooroordelen die ik had en dacht ik. Alles wat ik bewaar en waar ik.

Ja ja, want dit was eigenlijk het grote idee wat je had van je hebt samenblijven. Job bij elkaar. Je leidt het leven samen. Dat viel. Werd je even paniek geweest. En toen die eerste avond op de bank op de tv kwam ineens euh, drong het tot je door dat het ook gewoon heel prettig kan zijn om een heel ander leven te hebben dan je vooraf uitgetekend had. En doordat besef kwam ineens kwamen al je vaststaande ideeën in een land dat wankel uit een ander perspectief te staan.

En dat hoort dan ook bij een geordende geit natuurlijk. Want als je de conclusie over het einde trekt, lees je hier dan ook. Voor al het andere laten gelden.

Ja ja, dat is logisch. En uhm, omdat maar dan.

Dat schiep gek genoeg best wel veel vrijheid. Omdat ik dacht ik kan al die al die dingen waar ik zou aan vast haal. Al die al die idealen kan ik eigenlijk wel een beetje laten varen.

Want misschien misschien pakken de dingen gewoon veel beter uit dan ik dan ik denk.

Is dat ook de rentrée misschien toch door liet dringen dat het toneel misschien niet zaligmakend en heilig was. Nou ik. Ik denk dat ik dat al wel een beetje had beseft, maar het maakt het besef wel makkelijker. Kon men ook, kwam het anders. Kan kan ook gewoon beslist om niet meer toneel te spelen, maar films of weet ik veel wat het gaat schrijven?

Nou, ik denk wel dat dat, want ik was meer gaan schrijven. Aanvankelijk omdat het practische was, omdat ik dan gewoon mijn tijd makkelijker kon delen. Elke avond op tournee zijn met een kleinkind in huis.

Maar de beslissing om om mijn eigen gezelschap op te zeggen en om het toneel eigenlijk gewoon achter me te laten, was wel makkelijker te maken toen ik eenmaal doorhad dat niet alles volgens jou heilige regels hoefde te gebeuren.

Nee, zei je hoofd dat dat dat dingen die je niet kent.

Gebieden die je niet kent ook heel mooi kunnen zijn.

Maar licht lijkt me best wel lastig om een relatie met jou gehad te hebben met al deze vaststaande ideeën over hoe het moet zijn in je hoofd.

Ja dat dat zou kunnen, want het is zo, het is het. Het is ook niet gewerkt, natuurlijk niet geregeld.

Dat kan ook door jullie onderlinge. Dat kunnen duizend dingen aan.

Nee, maar ergens moet was het ergens denk ik wel dat je gelijk. Want ik merk dat nu ook wel.

Het is dus een afgelopen drie jaar is in drie jaar uit elkaar. James en drieëneenhalf. Er zijn wel aanzetten geweest en mogelijkheden tot nieuwe liefdes. Maar. Het gaat. Dat gaat allemaal niet vanzelf. En waar ligt dat aan? Ja, ook omdat ik. Omdat ik denk het leven zoals nu eens is heel goed.

Dus als daar iets of iemand bijkomt, dan dan zie mij ook een beetje onwillig je nog een beetje hakken in het zand hebt. Ja, de lat ligt ook wel hoog ofzo. Uhm ja, er moet al iets heel goed voorbijkwam. Wil je dit opgeheven? Ja. Terwijl ik ook aan de andere kant ook zou kunnen denken. Het hoeft helemaal geen opgever te zijn. Je kan ook dit leven zoals het nu is. Kan ook gewoon prima in combinatie met ja alleen.

Wat mis je in je leven?

Op dit moment mis ik wel intimiteit. Want die krijg je natuurlijk genoeg van mijn kind.

Maar en dat dat? Dat komt ook door de lockdown, maar ook omdat ik al drie jaar alleen ben.

En is intimiteit niet allemaal zelf, maar ook gewoon op een heel achteloze manier kunnen bespreken wat je vandaag gedaan hebt?

Ja en euh. En zeker als ik als ik thuis aan schrijven ben, dan dan dan voor. Dan is het voor mij belangrijk om s middags even buiten de deur te gaan lunchen en s avonds in de kroeg vrienden te zien en euh uhm overstemd te worden door muziek en tegen mensen aan te schurken en in iemands ord te toeteren. Uhm, ok. Dat mis ik. Maar het mist natuurlijk iedereen. Uhm. En euh, ik mis de sportschool, maar ja, dat is toch weer iets anders.

Maar ik bedoel ook wat meisje aan het hebben van geen liefde. Ja en snap ik. Een beetje een jaar na een. Wat ik fijn vind aan het hebben van een relatie, wat ik fijn vond en wat me ook fijn lijkt, is dat er één iemand op de wereld is met wie je een ander contact dan met alle andere mensen en dat het iemand is bij wie je helemaal jezelf kan zijn. Want dat ben je bijna nooit.

In tegenstelling tot andere mensen denkt dat je met iedereen wel een bepaalde toon kiest of een bepaald vocabulaire aanslaat. Omdat je en dat heb ik zelf heel sterk, omdat je ook de ander op zijn gemak wil stellen. Wie dat ook is. Ook al is dat een goede vriend. En met een geliefde hoeft dat niet.

Wat mij betreft kan je helemaal echt helemaal jezelf zijn als het lukt. En dan? Euh, ik merk nu dat ik hier ook al heel goed over nagedacht. Dan krijg je ook een bepaald tegengewicht van iemand. Dan kan iemand die ook tegengas geven, dan kan je dat aannemen. En dan kan ook. Je kan iemand ook zeggen nee, dit klopt niet. Of je moet effe. Je moet er 4mei houden of je moet even dit doen ofzo. En dan?

Uhm. Iemand kan je ook een beetje afremmen en bijsturen. Uhm en euh. Nu, nu, nu zit ik in mijn eentje in de cockpit gaat het ook prima, maar soms soms merk ik achteraf wel. O ja, ik had wel een paar blinde vlekjes. Euh ja. De meeste mensen zijn normaal eenmaal zo gebouwd dat ze gewoon een euh wederhelft willen.

Heel weinig vonden dat je dat toch toch comfortabel voelt ofzo. Ja. Ik denk wel en ja, ik weet niet of dat echt zo is, maar ik denk ook. Ik denk het wel, want bijna iedereen is een stelletje ja. Veel mensen zijn een stelletje, maar je ziet ook dat de relatie steeds korter duren. Dat mensen eerder uit elkaar gaan dan voor een man gaat wél meerdere relaties. Ja, maar ik denk dat dat het gedeeltelijk zal, dat ook zo zijn.

Natuurlijk is het ook biologisch.

Je hebt de behoefte om fysiek bij iemand te zijn. En en en en en ook om seks te hebben. Maar ik denk ook dat er op een bepaalde manier een beetje zo geconditioneerd zijn dat een relatie dat dat altijd zaligmakend is dat als je bijvoorbeeld uit elkaar gaat, dat mensen ook zeggen je relatie is mislukt. Of wat erg voor jullie dat dat niet gelukt, want dat schrijf je ook in je boek. Denk je dat je dat je op een gegeven moment een beetje in relatieproblemen kwam en dat iedereen eigenlijk heel druk was met jouw tips geven over hoe die hoe die problemen op te lossen waren?

En dit in plaats van misschien omarmen dat het dat jullie uit elkaar gaan, dat je misschien wel een heel leuk leven zonder elkaar of meer met elkaar in een andere verhouding kan kan hebben.

Dat is zeker waar. En ik?

Ik denk ook als je als je voor een een een tijdschrift terechtstaat en je je kijkt even naar de omslagen en gaan zo veel programma's en bladen en muziek over het geluk van samenzijn.

En er zijn heel veel zelfhulpboeken over hoe je een relatie moet handhaven. Tips om bij mekaar te blijven. Dat heeft een soort van beeld gecreëerd dat een relatie beter is dan alleen zijn en dat het ook iets is waar je altijd voor moet vechten.

Het is maar het zou zijn dat al die programma's, boeken en tijdschriften dat beeld creëren. Of zouden ze alleen maar inspelen op iets wat we zelf heel diep voelen? Weet het ook had toen je 17 was eigenlijk zonder aanleiding. Nou ja, ik denk dat alle diepe hunkering naar de grote liefde had.

Nou, ik denk allebei een beetje, want we houden elkaar in stand. Dus het is een soort soort diepgeworteld gevoel in mensen dat ze samen willen zijn. En dat wordt vervolgens ook nog de heldin geconditioneerd door de hele industrie eromheen.

Ja, dat denk ik, want de liefde is natuurlijk universeel en iets wat niet altijd in iedereen borrelt.

Maar het is ook heel goed te verkopen.

De Redon die rijden er is onder andere iedereen borrelt de hele tijd.

Ja, maar als je kijkt naar de feiten?

Nee. Maar het gaat. De feiten zijn natuurlijk dat het moeilijk is en dat blijven weerbarstiger is. Feit is dan ook dat dat dat dat mensen toch denken dat het dat het fantastisch is.

Ja, en toch naar de net zoveel scheidingen en breuken als mensen als als mensen die een relatie aangaan en het uit het aandeel van informatie daarover en algemene kennis is niet echt evenredig. Nee. En toen Melissa en ik uit elkaar gingen, merkte ik dat dat familie en vrienden het allemaal heel erg voor ons vonden en ook heel erg de neiging hadden om te zorgen dat we bij elkaar zouden blijven. Dus ik kreeg van alle hoeken tips voor therapeuten en je moet dit boek eens lezen.

Waarom mensen ook stomverbaasd dat jullie uit elkaar ging of niet? Of had iedereen het wel aan zien?

Komen naar de meeste mensen waren wel verbaasd omdat omdat wij naar buiten toe werken dan geen redelijk en redelijk perfect en gelukkig koppel rijke koppel leken.

En ik hoor nu nog steeds wel eens van vrienden als die ons samen zien van jullie zijn zo goed met elkaar kan het, kan het niet weer goed komen. Alsof het idee dat als je samen bent dat het dan goed is en waarom waar je daar geen perfect koppel.

Uhm, wij leken heel erg op elkaar en waren altijd met elkaar eens en hadden dezelfde smaak. Hetzelfde ideeën zelfs. Dat zou Moulaert. En naar haar heelmeesters. Ja, zelfs de kleren waren leuk. Jullie heel erg op elkaar. Uhm. We hadden een onze levensloop was was vrij eender. Allebei gescheiden ouders. Euh, euh. Op ongeveer dezelfde leeftijd. We wilden allebei eerst naar de kunstacademie. Toen zijn we allebei theater ingerold.

Uhm, we hadden dezelfde euh voorkeuren en en luisteren naar dezelfde muziek. Maar hadden we. We konden echt elkaar zinnen afmaken Anna. Na een paar weken. Ja uhm en euh dat.

Dat bracht ons samen. Maar dat was ook een beetje de reden waarom we uit elkaar waren gegaan. Uiteindelijk omdat we gewoon Melissen zegt. Sommige mensen groeien uit elkaar, wij groeien nog meer naar elkaar toe. We. 1.

Het symbioten is ja en dat heeft ook iets om romantisch. Ja en.

En wat ik ook eerder zei over die tegengas die. Die krijg je dan niet. Nee, waar het altijd met elkaar eens en dus met werden een soort broer en zus. En dat was hartstikke leuk en heel gezellig, maar op een gegeven moest, inclusief het seksuele leven van een bron het precies.

Dat was er gewoon niet.

En ja, we hebben toen wel. We hebben er echt wel alles aan gedaan om om meer datgene terug te vinden. Wat? Wat? Wat er al een tijd niet was.

En was je verbaasd dat je dat je dat je dus dat je dus dacht dat je die grote romantische liefde had gevonden waarmee je de rest van je leven mee zou doen en dat het dat het blijkbaar zo kon lopen. Het leven dat jullie eigenlijk nog steeds gek op elkaar waren en elkaar heel graag mochten, maar dat het dus niet die grote liefde bleek te zijn. Je krijgt een heel ik probeerde echt shit over het woord verbaasd na te denken of dat de emotie was die ik voelde.

Uhm, ik denk niet dat ik verbaasd was omdat ik me natuurlijk wel in mijn eigen leven en ook in mijn omgeving wel had gezien dat het heel goed kan dat mensen weer uit elkaar gaan en me op gegeven met niet meer verliefd op elkaar zijn.

Maar uhm, ik denk wel dat dat we uit elkaar ging betekent niet dat zij niet mijn grote liefde was ofzo.

Het betekent ook niet dat. Ik ben heel, heel blij dat zij de moeder van mijn kinderen is en een kat. Ik kan me niet voor ze met wie ik dat anders je kinderen. Ik heb mij er maar eentje, maar voor wie ik dat anders had kunnen of willen doen. En uhm.

Ik. Nee, je bent gek op haar overtuiging overtuigen, jullie kunnen heel goed met elkaar vinden. Dat is ja. Dat is ook eigenlijk de één van de essentiële punten van je boek. Dat je eigenlijk ook uit elkaar nog een heel goed leven samen kan hebben en heel goede ouders kan zijn.

En misschien gelukkiger ook dan of waarschijnlijk zeker in ieder geval gelukkiger dan bij elkaar.

Zeker individueel. Ik en zij ook zij zijn veel. Vrolijker en assertiever en ambitieuzer iemand geworden dan toen ze met mij was, omdat ik altijd natuurlijk alle rommel voor haar weghaalde en alles opruimde. En als dat regelen en bedenken alles aan het regelen, bedenken was en uitdenken. Ja, en wat? Wat waar je dan op een gegeven moment ook? Wat doe je dat niet expressed toch een beetje op gaat leunen?

Ja dat. Dat is het natuurlijk. Dan kom je in een schever groef te zitten waar je moeilijk uitkomt.

Uhm. Maar euh. Dat dat euh, dat het uit elkaar gaan ook slecht is voor je kind bij. Voor ons is het beter, maar ik merkte dat alles en iedereen het idee had dat het voor Nina heel slecht was of niet.

Het is standaard, dus best is dat je ouders bij elkaar blijven. Ja, ja, ja en dat vind ik.

Dat vind ik dus echt bullshit. En dat heb ik dat. Daar ben ik zelf toen achter gekomen, maar dat merk ik ook. Ik heb heel veel andere alleenstaande ouders gesproken die naar. Jij bent er zelf ook een voorbeeld van dat dat een gezichtsvorm op alle mogelijke manieren het zo gek niet bedenken werkt.

Ik vind trouwens de semantische kwestie of je een alleenstaande vader bent geworden als je gescheiden bent.

Ik vind eigenlijk als je als je het woord glob, als de vader en de moeder zijn vader, single vader dan beter.

Ja, maar zo jammer dat dat er meer een Engels woord is. Tenminste dat is heel jammer.

Ik voel dat ik door een alleenstaande moeder ben opgevoed onder mijn vader gewoon niet aanwezig was. Ja, dat denk als je het, terwijl ik niet het gevoel hebt dat dat mijn ex-vrouw bijvoorbeeld een alleenstaande moeder is, omdat we samen de opvoeding van onze tweeling klopt.

En het is ook mijn gebrek aan meter en een aan het begin toen ik aan het boek begon. Maar er is geen woord voor.

Nee, ik wil het toen de eerste versie van het idee heten het handboek voor alleenstaande ouders. En toen zijn Melissa en je bent helemaal niet alleenstaand. Wij doen het gewoon samen. Ja, en dat stuk groot gelijk Manisa. Dat punt. Melissa, een punt. Euh. Dus ja, de is Gent isgeen niet echt een goeie term, want je bent niet een vrijgezelle vader. Nee. Ja, nee. Maar goed, dat is iets om over, na iets om over na de maakt ook helemaal niet uit.

Maar feit is dat je het Yulin dat jullie in betere samenlevingsvorm hebben gevonden uit elkaar dan bij elkaar.

Ja, en dat het eigenlijk voor iedereen en alle betrokkenen beter is geweest. Ja, want uhm. En het idee dat het dat je dat het voor een kind altijd beter is als de ouders bij elkaar blijven. Uhm, waarom dat? Waarom dat voor mij? Volgens mij niet.

Niet niet waar is is omdat je ouder als je ouders niet gelukkig zijn, dan is een kind dat ook niet. En een kind moet zich ook dat het allerbelangrijkst begrepen voelen en serieus genomen voelen. En uhm.

Als het huwelijk niet werkt, maar je doet voor je kinderen alsof het wel zo is. Ja, wat dan? Dat is zo onveilig, dat creëert zelf onveiligheid en dat is. Dat is zeker.

Maar een jonge opgroeiend kind doet dit natuurlijk anders. Euh. Als een kind wat ouder is of een baby, dan heeft dat gevolgen voor jaren voor iemands hele leven. Ja en uhm.

Like nu beschrijf je euh, hell meerdere wqly en opgeruimd, hoe die, hoe dat dan? Geen van de besloop vol. Met 5:30 wordt besloten in goede harmonie uit elkaar te gaan. Of zoiets. En dan beschrijf dat hele proces. Is het wat zijn? Wat zijn de dramatische momenten voor je geweest?

Uhm. Maar het jaar daarvoor. Het jaar voordat jullie besluiten uit elkaar? Ja, want het was wel winstgevend meer door begon te krijgen dan dat dat de realiteit niet strookte met met het met het ideaalbeeld dat je ooit.

Dat ging natuurlijk niet over één nacht ijs. Nein! En ik merk.

Ik merkte ook langzaamaan dat dat ik. Een versie van mezelf werd waar ik niet heel blij en trots op was. Dat had er ook mee te maken. Daar was ik niet trots op. Wat? Melissa is? Euh. Hij heeft de neiging naar depressies. En zeker in de winter had ze het zwaar. Altijd al. Dat was al toen ik haar leren kennen.

Ik leerde haar in augustus kennen, dus ik werd daar toen al snel mee geconfronteerd. En dat werd steeds erger.

En dan in ons laatste jaar was was dat was het ook al was me daar had ik me daar op ingesteld en wist ik dat het ging komen.

Merkte ik dat ik in die dienende rol eigenlijk een soort halve verpleger werd. Ik. Ik ving alles op.

Als het nodig was. Ik deed bijna alles thuis. Een paar weken lang en ik cijferde mezelf helemaal weg en ik kon mezelf niet meer terugvinden. Ik was gewoon een beetje verdwenen. Een paar weken nadat Melissa en ik uit elkaar waren toen, zei mijn agent tegen mij ineens. Toen ik daar op kantoor kwam. Je bent er weer. En toen besefte ik uit ben inderdaad bijna een jaar.

Heb je een agent voor 3 procent. Wel de mensen die betaalden. Betalen met liefde.

Maar toen was ik. Toen dacht ik ineens ja, ik ik. Ik ben echt een schaduw van mezelf geweest de afgelopen tijd. En uhm, daar schrok ik wel een beetje van dat je uit liefde en en en. Dat lijkt net als Pouvoir niet blij mee ben, maar waar was je niet trots op? Na trots dat ik dan blijkbaar mezelf een beetje voorgelogen en dat ik dat ik te lang vast heb gehouden aan euh, aan een ideaalbeeld of aan een koers waar we al lang van afgedreven waren.

En neen, dit is dat. Dat ik eigenwijs ben geweest en stellig. Euh. Uhm. En ook dat ik aangaf dat ik dus vasthield aan die vooroordelen.

Allemaal te. Het is gewoon de grote les die hij moest leren. Om je eigen ideeën los te laten? Ja, afdingen, ja. Maar dat was best wel lastig, want. Want die ideeën waren ook euh, euh. Want aan Idées zit zijn ook in mijn ambities gekoppeld. En zo ja, en mijn werk drift. En omdat je gewoon bent in de senza en ook een deel van je plezier lijkt niet ook ideetje Melissa een beetje in de steek.

Lytton aangezien je toch ook ook. Misschien teveel, maar ook een steun en toeverlaat was geworden. Uhm, ik denk wel dat ik dat dacht. Maar ik had er ook mee te maken dat ik mezelf had. Euh, voorgehouden of mezelf wat aangeleerd dat ik een bepaalde mate verantwoordelijk was voor haar geluk. Uhm en ik. Ik had toen in de UK het idee dat je tot je in een in een in een liefdesrelatie euh soort van invloed uit kan oefenen op het leven van de ander.

En dat je dat. Euh ja, dat ik verantwoordelijk was voor haar geluk. Dus dat als. Als ik dit of dat hij dan zou het beter gaan als ik voor haar zou zorgen dan dan dan los ik het weer op. Uhm.

Maar die macht heb je natuurlijk helemaal niet en moet je ook helemaal niet willen uitoefenen. Uhm. En het is eigenlijk samen met het idee wat je moet loslaten dat alles heel erg was zoals jij het van tevoren in je hoofd bedacht had dat het zou zijn en moest zijn. Dat hangt ook daarmee samen. Natuurlijk moest je gewoon het idee van de maakbaarheid loslaten. Ja ja, dat het geluk van jezelf of van de ammoniet niet. Maar dat vind ik nog steeds wel moeilijk.

Dat ik dacht dat ik dat ik viel. Ik zou mezelf. Ik zou veel machtiger willen zijn dan ik eigenlijk ben. Als man, als vader, als mens en als vriend, als mens. Euh. Umm. Het is moeilijk om voor mij om te beseffen dat ik veel minder invloed hebben op het leven van anderen dan ik zou willen, van jezelf en van mezelf.

Dus ik kan wel. Ik kan alles wel opruimen en ik kan alles wel ordenen. En ik kan er helemaal uitdenken hoe het allemaal moet zijn.

Ja maar ja, ik. Ik weet ook uhm. Euh, dat het dat de kans bestaat dat het misschien wel helemaal geen enkel effect heeft. En uhm. Dat dat die tegenslag heftiger is, omdat ik het zo goed heb voor willen bereiden? Ja zeker. Dan wordt het teleurstellingen zouden ook snel data en dat verschuiven.

En ook de reden waarom het nu moeilijk is om om een nieuw persoon te vinden. Omdat ik euh, omdat dat dan een soort van bedreiging zou kunnen zijn.

Er zou van wat van de status quo van euh euh, het steady steel leven dat ik nu heb.

Maar ook uhm ja, maar het zou ook juist op een goede manier tegen jou tegen deze karaktertrek van jou in kunnen gaan. Door gewoon het. Het avontuur is omarmd, maar we zien wel waar het schip strandt. Dat is mijn levensmotto en dan zien we wel na na na.

Gek genoeg is heb ik dat met werk bijvoorbeeld wel. Wel ja dus. En dan ik. Ik kan heel makkelijk een totale nieuwe vorm om armen denken. Neen, nu ga ik een film maken.

Ik heb nog nooit gedaan. Gaat gewoon proberen. Euh. Nu ga ik een locatie voorstelling maken. Ik weet niet hoe dat moet, maar ik ga gewoon euh geld aanvragen. Ik ga het gewoon doen. En euh. Dan denk ik er niet lang over na en ik dit. Ik wil dit verhaal vertellen.

Dit is het blijkbaar de vorm die dit moet krijgen.

Euh, ik ga het gewoon doen en dan ben ik ook gelijk vertrokken.

Uhm ja, maar omdat dat misschien ook is hoe je vindt dat je moet werken. Je vindt dat je niet een vastgeroeste éénzijdige acteur moet zijn, maar je vindt zoals je vroeger al met je broer alles deed dat je juist alles moet doen. Dat je alle manieren moet aangrijpen om een verhaal te vertellen.

Ja. Ja, maar als ik er anders over nadenk is het misschien toch wel gek dat ik ze dat ik zo lang gedacht. Maar dit is ook moet lezen. Maar dit is wie ik ben. Euh. En dat is dus helemaal niet, dat blijkt op een andere manier ook goed te kunnen. En als ik zeggen dat ik niet ik had mezelf weer teruggevonden, 3 jaar geleden, dan denk ik elk jaar weer als ik daarvoor dan nu een heel ander mens wordt, ben ik gewoon de dezelfde persoon.

Maar met andere ideeën. Ja ja, geen idee.

Ja, ik denk heel erg. Je leeft gewoon hoe het op dat moment het beste is en het beste gaat. En het kan natuurlijk dat je zo meteen tot achter de oren verliefd wordt, kunnen al je ideeën over alleen leven weer weer het raam uit. Ja, zo gaat het nou eenmaal in het leven. Ja, dat weet dat je dat altijd zegt. En euh. En dat is ook zo. Nou ja, ik ga, ik geloof gewoon he.

Ik ben gewoon het beetje tegenovergestelde van jou hierin, dus ik geloof heel erg niet in fast vastomlijnde ideeën over hoe het kan zijn en hoe het moet zijn. Maar goed vind ik ook juist heel interessant. Je hebt wel. Je hebt wel.

Je hebt wel doellijn. Je doet ook twee of drie polka's tegelijk en een televisieprogramma erbij.

En je hebt de twee thuis al ambitieus. Ja, of tenminste ambitieus wil geloof ik. Hou over hoeveel werken. Ja, als het kan om, euh. Dan doe ik dat. Maar ja, ik denk ook dat het hem misschien mislukt, dan zou Marthijn. Dat zien we dan wel weer. Ja, ik heb. Euh. Hoe vind je jezelf als vader liggende? Ik vind me wel een goede vader. Dat is wel iets waar ik wel wat kwijl met overtuiging kan zeggen.

Uhm. Ik vind ik men een heel erg gesteld op mijn dochter. En euh. We een, euh, zegt ze. We doen heel veel samen. En ze verveelt me geen seconde. Euh. En ze? Geeft veel. Plezier en kracht en inspiratie. En euh. Uhm is natuurlijk ook hartstikke vermoeiend af en toe en het is soms ook pittig om alles in je eentje te doen, ook al doe ik dat maar de helft van de tijd.

Uhm. Maar. Euh. Ik vind het vaderschap heel leuk en heel belangrijk. En dat is vanaf de eerste dag voelde dat als een als als als iets natuurlijks, als iets instinctief is.

Uhm. En. Uhm. Niet als een project zoals alle andere dingen in je leven, zoals een boek of een film, niet iets van wat minder uitgedacht dan overval. Ja, het is niet iets dat je afrondt. Nu is dat en dat je het gewoon is dat er altijd blijft. Ja en euh. En dat ze echt. En ik merk ook dat die bloedlijn of zo dat die wel echt nodig heb. Dat het fijn is dat er dat dat er is.

En euh, ik wil ook graag vader worden. Dat zou ik vroeger al. En met Melissen was het ook heel duidelijk dat wij het graag samen wilden doen. En ook vrij jong al. Ik was 26, dus zeker in onze vakgebied was het best wel jong. Uhm.

En euh. En hoe ik als vader ben? Maar dat heb ik nog nooit onnatuurlijk of geforceerd gevoeld gevangenschap naar je beschrijft uitgebreid hoe het eigenlijk zit met euh, hoe leuk het is om met haar te zijn en hoe heerlijk het is om dan weer alleen te zijn. En dat dat niet wil zeggen dat je er niet mist, maar dat je dan ook alweer heel erg geniet van de vrijheid die dat. En ik denk dat dat je dat geeft. Totdat ergens altijd wel is zie je.

Jij merkt het ook waarschijnlijk als je kinderen gewoon thuis zijn, ook al zijn ze dan altijd. Zodra ze in bed liggen. Dat je hier heerlijk effe.

Heerlijk moment dat je dan op de bank ploft en weet gerust dat is. Dat is natuurlijk zalig. Euh. En dat is dat gevoel is nog lekkerder als je kan vertrouwen op dat je dat je het allemaal wel ok hebt gedaan. Dat je een beetje euh goed voor iemand heb gezorgd dat je euh, iemand iets hebt geleerd. Euh. Dat je er als je weet. Mijn kinderen zijn, gelukkig is jouw ontspanning nog veel groter. Oh ja, euh.

Als je je zorgen maakt ontploft jij helemaal niet zo. Relax op de bank.

Natuurlijk, maar dat voel je. Greg, want ik heb nu een nuttige dag met haar gehad. Ik heb het allemaal goed gedaan. We hebben dit indeze dit gedaan. En dan plofte het drankje echter lekker slapen Yan'an.

Dan ben ik echt tevreden. Ja, dat ben je een heel bewust levend iemand. Maar goed, ik ben ook maar wat je onder mijn eigen kind wel echt dol op kinderen in het algemeen. Ik vind kinderen zo geweldig allemaal. En Aelia. Nou niet allemaal. Maar uhm, ik kan heel goed met me met de kinderen communiceren.

Tenminste dat zij ook best het onderwijs in willen bijvoorbeeld. Nee, dat lijkt me de hel, want dan heb je er een heleboel tegelijk. Lekker met heel veel tegelijk communiceren.

Nee, Eén of twee tegelijk is het dat wel. Dat zou ook. Maar kinderen van vrienden bijvoorbeeld. En. Ik vind het prima om een dag met ze te spelen, maar l'école.

Het gaat dus ook in je boek over dat het. Dat je dus ook je niet schuldig hoeft te voelen. Dat je blij mag zijn als je kind er even niet is. Ja dat bedoel. Dat zijn dus meer dan de geneugten van aanhoort willen. Noem het Zingle ouderschap, maar het zou noemen. Dat je de taken eigenlijk verdeelt en dat je niet per se samen doet, maar een paar dagen de ene een paar dagen de ander. Denk je dan die paar dagen alleen, dan heb je ineens ja.

Dan hoef je naar niemand te laten hangen.

Ik denk dat het dat het ook belangrijk is om naar je eigen kinderen toe te laten zien dat je af en toe ook voor jezelf kiest en dat je ook gewoon je eigen leven hebt. En dat je. En ik merk dat jij.

Maar goed, je kan er dus ook gewoon zelf oprecht van genieten. Ja ja ja. Even los van wat je aan je kind laat zien. Maar ik denk dat heel veel ouders sinds het ook wel verschil dat je dus hoe veel moeders en vaders hierin zin hebben moeders het daar wel moeilijker mee.

Heb je daar nog een beetje onderzoek naar gedaan met het met of het moeilijk is om een kind los te laten?

Om om te denken alhier? Ik zie het kind een week niet in.

Ik weet niet of het bij zijn moeilijker is, maar merkt wel dat het dat dat het anders is.

Euh, ik moet nu denken aan jouw gesprek met Nienke wat je vorige week of twee weken geleden had. Waarom zij zegt. Je ervaart als een vader het gesprek over de moeder van je kind. Zeker als haar vader als vader ervaar dat heel anders dan als moeder, maar denkt dat het dat je moeilijk dat met elkaar kan vergelijken. Ik merk wel dat euh. Hij kan en ik kan eigenlijk alleen putten uit hoe Melissa niet de mist in en hoe ik haar mis als ze niet is.

En het is overigens heel onzinnig om dat generaliserende dingen over te zeggen.

Ik denk dat dat net dat het lastig is om daar een sluitend antwoord was.

Dat was het. Was het anders dan je van tevoren verwacht had voor jou? Hoe het was om om je dochter na een week als ze op vakantie was of een paar dagen als bij de moeder is niet te zien?

Ja uhm ja, zeer. Want ik had echt verwacht dat het dat het heel confronterend zou zijn dat ik dat ik mezelf tegen zou gaan komen. Dat. Ik was zo bang voor. Ik had het beeld dat ik van s ochtends opsta en dat ik dan een kopje koffie gaan maken en dat dan de koffieapparaat zo gaat ratelen.

In een stil huis had ik dan dat ik dan een knuffel zie liggen op de bank en dat ik dan elke onderstellen huilen uit zou barsten en Jan Cremer onder de douche staan van Candela en Emma naar de klok kijken. Van wanneer komt ze weer? Uhm. Maar ja, dat dat.

Dat bleek helemaal niet zo te zijn.

En ik heb nog wel af en toe gehad dat ik s nachts met mijn Mounier heel klein in de slaapkamers en met elkaar in de tussenzitten wc.

Dat ik s nachts heel stil naar de wc ging, bijvoorbeeld om ik dacht ik ze slaapt. Moet niet met deuren gaan slaan. En dat ik dan terug in bedacht. UHS is er van haar helemaal niet. En dat was dan wel effe genant ofzo. En ook dat ik dacht dat je dan toch eventjes moet slikken uit je denkt het zit zo in je systeem gebakken. Maar ze is er niet. Uhm. En ik bleek werd wel steeds geconfronteerd met al die vooroordelen en Addie.

Maar een groot voordeel was dat een. Toen. Toen ik, toen we uit elkaar gingen en toen ik op mezelf ging wonen tournay. Ik had tijdens de verhuizing en in combinatie met een. Een voorstelling die die toen aan het spelen was. Steeds zware decorstukken moest verplaatsen, kreeg ik een hernia. Ik had een. Ik ging door mijn rug en ik heb de eerste twee maanden van mijn euh, single vaderschap liggend doorgebracht. Ik kon toen heel goed nadenken en ik had.

Ik had ook medicijnen waardoor ik een beetje sloom werd, ujm en traag. En dat was natuurlijk saai, maar ook euh. Dat gaf me ook leerzaam, ja, het gaf me ook alle tijd en ruimte om eens even om me heen te kijken. Ik kon echter echt het stof letterlijk zien neerdalen. Euh, in dit nieuwe huis en uhm. Ik denk als ik halsoverkop in dat nieuwe leven was gerold. En met vallen en opstaan tegen al die vooroordelen op was gebotst.

Dat ze dan. Dat ik een veel hardere klappen van had gekregen. Je hebt toen rustiger en je eigen voor de orde even kunnen overdenkt. Ja, en tegen het licht te houden. Ja en in de prullenbak gooien.

En later, toen ik toen. Toen? Euh.

Toen ik weer gewoon kon lopen en ik met Nina ook wat meer naar buiten ging, merk ik dat er nog steeds wel zaten. Dat ik net de kracht idee had dat iedereen medelijden met me haalt of dat dat je. Euh ja. Ging met haar op vakantie De eerste keer dat ik met haar ging kamperen waren we op een camping met allemaal gezinnetjes en ik had het idee dat iedereen me zielig vond. Dat er soms ook wel mensen een beetje jaloers op me waren, dacht wat heerlijkheid.

Hij heeft geen gezeik, kopte hij de hele tijd. Of dat? Ik had het idee dat dat de mannen van de stelletjes die ik tegenkwam. Maar als ze gevaar zagen ofzo. Dat is een moment dat we bij het zwembad zaten. Dat een vrouw vroeg mag ik je zonnebrand even lenen? Was kinder zonnebrand?

Uhm, ik zei natuurlijk gaf haar mijn kinnen zonnebrand en had die man maar zo super. Venijnig aankeek ze van mij. Vieze Cingel en Lenina, leninistisch zonnebrand uit aan mijn vrouw.

En dat is natuurlijk bullshit. Die man die had, die keek gewoon tegen de zon in en wilde gewoon even zien wie weet ik veel.

Maar toen werd in de praktijk echt wel geconfronteerd met rjja. Al bij al al die ideeën. Ja, maar daar worden ze ook bij. Dat je dat je dat je fantasie nogal hol slaat over wat iedereen wel niet van jou denkt.

Je hoort het dat een koor van stemmen van absoluut alle mensen om je heen en wat zij van jou denken.

Ja, ja, ja ja, dat is de gedeeltelijke traktement. Is natuurlijk ook gewoon boobs voor beroeps deformatie. Want ik ben natuurlijk altijd op zoek naar typetjes en na of het is dialogues soms deformatie dankzij karakter.

Dat dit helemaal hoe je hoofdwerken, dat je beroep daar heel goed bij blijkt te passen.

En dan ga je afvragen is het dan vervelend? Maar het is ne werp naar allen was ik helemaal niet van plan, heb ik verder. Ik heb niet heel veel last van. Nee, het is gewoon wat het is.

Ja ja, maar eigenlijk is je conclusie eigenlijk heb je de as. Als ik je boek goed lees en als ik je nu hoor, is het toch ook een soort pleidooi voor A-lijn. Want je houdt zielsveel van je dochter in met heel gelukkig met haar. Ik vind het, maar je vindt het ook heel leuk om haar alleen op te voeden. Je vindt het dus als ze hier is. Je bent met één op één op haar vierde dat heerlijk. Ik vind het ook heerlijk om gewoon helemaal alleen hier in huis te zijn.

Ja, maar met de liefde denk je nu eigenlijk ook vandaag. Dan moet er wel iets Verdonckt. Het moet wel verdomd leuk type voorbijkomen. Bilzen Euh, mag men een gelukzalige staat van eenzaamheid mogen vervangen?

Maar ik zou nooit zeggen dat het alleen per definitie beter is dan samen.

Nee, maar dat dit maar dit meer een een euh tocht voor jou geweest. Dit is een les voor jou geweest en hij gaat een beetje in tegen de heersende moraal dat je altijd samen gelukkig moet zijn.

Precies. En ik denk dat alleen het idee al dat het alleen dus ook prima kan zijn. Dat je samenzijn ook nog kan bevorderen. Dus als je in een relatie zit en je die even door moeilijk vaarwater gaat en je je. Je weet niet zeker of je eruit komt of niet.

Of toch? Of dat je dat je het op gaat lossen. Het idee en de geruststelling dat een eventuele breuk niet zo erg is als je zou denken.

Uhm, kan de druk ook. Je kan de druk wegnemen en kan er ook voor zorgen dat je dat je berusting voelt in een situatie ofzo en er weer uitkomt dus. En. En daarnaast zal ik wel.

Ik denk wel dat. Het leven nu in wat ik nu heb, weegt het gezinsleven en weegt niet op tegen het geluk van twee verliefde ouders.

Uhm. Euh. En alles is door de overheid daar te laf. Ja, dat is natuurlijk. Dat blijft natuurlijk fantastisch.

Maar ja, ik heb gewoon gemerkt dat het voor mij en Melissa of voor mijzelf dat dat in de praktijk niet zou en Nietzsches niet zo sterk het ideaal was als dat ik in theorie dacht.

Zo kan het dus ook heette boq een nieuw leven als single houder. Het komt uit op 12 januari. Dat is de verjaardag van mijn toewijding voor mijn eerste les, die ik ook kreeg toen ik 26 was. Dit is de rente, maar dit is zeer reëel. Je kunt dit geheel terzijde. Een mens moet het online bestellen? Ja, want de winkels zijn dicht, dat is wel bava, doordat na bestelling gewoon bij de boekhandel ook bij de lokale boekhandel bestellen bij de lokale handelswaar.

Ja, die hebben allemaal een supergoede webshops. Binnen een dag heb je het op je matje. Precies welke lezer eigenlijk ook. Mooie illustraties in Van wie zijn die van Cloudy de Clain? En een heel en echt prachtig. Toch vind ik heel stemmig. Ja, dank je wel.

Hij bedankt. Dit was met Groenteman in het nieuwe normaal met lokale musch. Mijn naam is Gijs Groenteman. Euh, ik maak deze podcast samen met Daan Hofstee. U kunt zich abonneren op alle mogelijke manieren.

U kunt een mailtje sturen, podcasts, het volkskrant.nl kunt Schoch op Instagram, het met Groenteman en gij fonds als het kan, waar dan ook lekker veel sterretjes.