Hallo, met name is Gijs Groenteman en ik zit niet in archiefkast op de redactie van de Volkskrant. Ik zit thuis onder de half slapen van mijn dochter. Het interview aan te kondigen wat ik gisteren heb gemaakt bij mijn gast thuis in Tilburg. Hij is schrijver van een rijk en veel geprezen oeuvre. Hij heeft net een nieuw boek uit, maar hij is ook iemand die zich altijd ja op allerlei manieren manifesteert zich in maatschappelijke kwesties. Op de Quiet 500 gemaakt.

Een lijst. Over stille armoede, dat goed voor, maar opzoeken op internet. En hij heeft nu dus net een nieuwe roman uit als Last.

Fascinerend boek trouwens, een experimentele roman willen noemen of een beeldende kunstwerken goed hebben. Het zou meteen over. In ieder geval was ik bij hem op bezoek en het was heel interessant met mijn gast. Aha, jij. Oftewel Anton Dautzenberg. Het zijn net de geel gas vrij bent Antón, maar dat daar hoorde je een beetje van op en ben je niet zo ver gewend. Nee, ik vind dat kom je niet zo heel vaak mensen, maar als ik komen vind ik het wel leuk.

Ja, want in minuut chocola gegeven is de geur op te eten. Mensen horen mij altijd eten met mijn koffie gehad.

Dat mocht. Ik mocht al komen eten. Je mocht komen eten. Ja, absoluut. Ja zeg nu.

Ik heb ook nog bier en wijn, dus dat wil je ook nog gaan halen tijdens het interview. Het komt allemaal goed. Hoe gaat het met je, Anton? Euh, redelijk goed.

Ik woon. We zitten hier in een mijn torenkamer, aan een huis in Tilburg en mijn huis in Tilburg.

Ik ben uhm onderweg me een kleine zes weken geleden ingetrokken bij mijn vrouw en ik heb daar doceerde de torenkamer geannexeerd. Die is van mij.

Er staat ook een bed. En dan start ik een paar. Toch ook wel.

Ik vind ook wel eens lekker om alleen een bad te leggen als u hebben beneden nog een officier. We hebben samen een slaapkamer en dat is een logeerkamer ook. En ik ga hier af en toe lekker alleen liggen.

Mag ik? Ik moet zeggen dat ik. Ik had, euh. Ik was een beetje bang om Sam te gewoonlijk.

Ik kon na tweeëntwintig jaar alleen aan. Ja, dat voelen we ons veilig. En dat ze dus een hele stap voor mij voorhouden.

Ook wel maar eventjes, maar niet naar mijn beleving. En over mijn beleving gesproken.

En ik had. Ik had er wel zin in, maar ik bezat zat enige reserve. En nu ik hier ben. Euh ja, ik ben helemaal opgetogen. Het is echt. Snap je eigenlijk niet waarom je het zo lang niet hebt?

Dat snap ik wel, maar ik vind het jammer dat ik dat niet eerder heb gedurfd, maar dat woord te gebruiken. En ik vind echt helemaal fantastisch zo.

Waarom was je er zo huiverig voor? Ik ben graag een Lejon ik.

Ik ben heel erg gevoelig voor prikkels. Ik kan heel slecht tegen prikkels, op alle ja, op allerlei manieren. Geluid, the way aanwezigheid. Maar dat weet je vrouw ook inmiddels.

Dat weet zij ook. Ze zijn het zat dat je zelf al acht jaar samen of negentig Centraal-India samen acht jaar getrouwd zijn.

Acht jaar geleden op Vlieland getrouwd 13oktober. En zij is ook gehakkelde en ouders. Wij zagen het al twee keer in de week vertelt Waar hebben jullie elkaar ontmoet?

Helen Aurèle obligaat in de kroeg, een weemoed in Tilburg.

Café Mozka Café Mol.

Hij wou ook eens even bij jou koffie drinken. Jij die van mij af.

Fuck you want. Dan zie je het. Ja, daar kunnen we niet meer omwisselen. Ik was verbaasd, want er Malik en ik had al een half opgedronken.

Nee, nee, nee, nee, nee, nee. Ik denk dat ze me smerig zijn. Maar ik heb hier nu al een beetje aan zitten lurken.

Maakt mij niet uit. Maar ja, van echt vieze. Dit is ook weer met die prikkels te maken. Dat voelt jij dan heel intens in welk soort onpasselijk van?

Nou, ik vind Bellick ook vies, maar euh, de. Ik ben vooral van auditieve prikkels wanneer je overgevoelig en kan keverslak vertrouwen.

En ik heb ook tienertijd s wat waardoor ook bepaalde geluiden versterkt worden en tinten dat je dat je een ppl hoor het wel zou ik. Ik heb een piep en euh en een rinkelend geluid en vanalles zeg maar. Je hebt van alles in je oor. Ik heb van alles, de hele tijd of wisselt t elkaar ook. Ik heb dat de hele tijd. Maar ik heb de afgelopen periode is dat heel erg versterkt of voor jou? Nu gaat het wel weer.

Ik heb begin maart kreeg ik Korona en euh. Maar met heel veel klachten en vragen of je niet over te hebben ofzo. Maar ik ben niet van drie maanden ziek geweest, waarvan ik 32 dagen in isolatie heb gezeten. En euh. Een van de gevolgen was dat mijn tiener Tønsberg die kwaad werd dicht dat meeneemt. En dan was er niemand te verdragen dat we toch gek van euh. Einde verhaal of zo kon ik niet meer hebben. Hij dacht ik maak er een einde aan.

Ik was wel ten einde raad.

Jacques ECOSOC die ik ja, ik heb van alles gehad.

Ik kreeg eergisteren natuurlijk die hoest en de verhoging en kortademigheid. Daarna kreeg ik nog ontstekingen de moet. Bij een bepaald moment viel mijn stem ook al erg. Kon drie weken niet praten. Sickingen, maar ook verdween euh, goed. En aan mijn tinnitus werd ik Quadro Theater aan. Maar goed, na 82 dagen kwam ik ITE uit isolatie.

Wat ben ik hier even bij mag gaan zetten. En toen kwamen alle spanningen. Dan denk ik uit en toen verloren je ook de controle over mijn geest.

Als eerste leger op. Maar toen de geest en toen ze Kondor.

Ja ja en nee, ik heb achte. Ik kon niet meer slapen. Ik kon echt. Ik heb daar niet geslapen.

Ze kreeg psychotische klachten en mijn 10:06 werd helemaal gekwakt, ontregeld. Ik kon eigenlijk zowat de hele was echt verschrikkelijk met je handen op je oren. Ja, het was eigen inbreng, echter als echte.

Ik had het nog nooit meegemaakt dat ik zo veel controle verloor.

Toen bancair allerlei medicijnen oxazepam tegen een POUM paroxetine. Ik heb. Zeg maar meer medicijnen en de afgelopen maanden gebruikt in de rest van mijn leven. Malka.

Ja, want je was al vroeger aan de antidepressiva, maar daar was ik mee gestopt.

Dan ben ik ermee begonnen. Door dit gedoe zeg maar. En euh, ik heb nu nog wel wat klachten hoor.

Ik ben nog moe en kortademig.

Je hoort misschien nog een beetje ik voor de tweede de trap op. Volgende week krijg ik er maar onderzoeken bij. De cardioloog of niet de hartspier. Of daar iets mee aan de hand is. Dus ja, ja dus dan.

Zoals je zegt ben je eigenlijk bang om dood te gaan als. Euh. Ik weet het niet, ik weet het niet, euh, euh, ja en nee, denk ik. Ja, misschien meer nee dan ja. Maar je. Ik weet het gewoon niet.

Dus ik ben er niet echt bang voor, maar staat ook niet te trappelen.

Ik sta niet te trappelen, maar ik heb wel mijn euh. En tijdens depressies mogen mijn suïcidale gedachten gehad.

Ja, en er zijn wel momenten geweest dat je dacht ik heb nu een euh, ik heb.

Ik heb dit voorjaar echt de echte op het randje gestaan. Ik heb de bodem bereikt. Ja ja, mijn leven lang relatief.

Zo erg had je het nog nooit. Zo was dat nog nooit geweest. En dat was dus een euh, door grote fysieke. Euh euh. Ongeregeldheden die dacht dat da die herrie in je oor, dat gekkenhuis wat er zich in je oor afspeelde.

Nou weet je wat ik heel erg eng vond. Ze. Euh, geen adem kunnen krijgen. Dus ik zeg dat ik s nachts met z'n pompje om mijn longen poriën open te zetten en daarbij alleen. En dat was geen.

En dat was ook in maart dit jaar nog in die paniek. En die Corona paniek thuis. Ik echt.

Dat liep gelijk op. Naar de huisarts wisten wij ook niks. Dus niemand wist nog eerst nog altijd waar je nog maar goed, toen nog minder. Ja dus ik zat en dat Lipa me liep liep gelijken op allemaal. Je bent niet in het ziekenhuis terecht.

Ik ben niet in Sikasso. Eigenlijk kom ik er wel een paar keer op het punt gestaan om in een tweet de balans nog toch niet gedaan.

En uiteindelijk na 32 dagen ja, hoe is het wel vrijgelaten?

Hoe is het om 32 dagen alleen te zijn? Maar ik vind alleen zijn vind ik heel. Dat vind je leuk. Maar 32 dagen is misschien wel uitgehard en ik ook geen probleem.

Ik zit er wel eens 2 of 3 weken in op Vlieland, maar alleen met klachten en heftige klachten en angst. Dat is heel erg, euh, heel erg onprettig. Ja. En je zei het van ik zat toen heel diep. Euh, dacht je van euh. Euh, komkommer halen? Magere Hein? Of dacht je ik sla de hand aan mezelf. Of euh nou ikke ikke.

Ik had ze met protestborden palmen. Maar toen was dat. Ik dacht van ik ga dan extrapoleren van wat gaat er allemaal gebeuren? Ik was niet zo bang om op zee terecht te komen. Ik denk je aan zee. Ben je toch? Ben je toch weg? Ja. En toen dacht ik van ja. Als ik uiteindelijk als ik het niet red. En euh laat laat men alsmaar uitgestrooid worden. Euh. Op de plek waar mijn vader ook is uitgestrooid op Strijthagen hebben we toen uitgestrooid en een paar jaar na zijn dood toen ook zijn hond was gestorven.

Die hebben samen de as van beiden samen verstrooid op zijn favoriete plek. Ik denk laat mij dan ook maar uitgestrooid worden en dat bracht mijn rust.

Je had een fantasie dat je dat je dat je dat je verbrand zou zijn en dat ik dat ik.

Ik denk dat ik u nu doodgaan. Ik word gecremeerd. Ja maar ja ja, je had een fantasie over dat moment dat je ass was geworden en dat je dat je uitgestrooid zou worden. Dat beeld.

Ik denk dat het dan het einde was. Prima, totdat ik het boek mij echt troostte. Ja ja, geruststellend. Ja, ik word er rustig van van dat idee.

En overlegt je dat met Maartje met je vrouw? Ik heb echt 32 dagen met niemand dood verklaard. Ik kon helemaal niks verdragen. Ik kon geen telefoon verdragen, geen mailtjes, geen ExoMars.

Je had ook. Je was niet alleen, maar je had ook helemaal geen contact met de buitenwereld. Nauwelijks. Jouw Martje zetten de andere stap. Boodschappen voor de deur en dan heel even bellen. Maar het klonk heel slecht tegen. Ja. Die prikkels waren teveel, dus ik heb er achter wat dat is, want jij bent sowieso gevoelig voor prikkels. En als je als je zou maar zeggen euh. Als het slecht met je gaat. Geestelijk gezien dan dan dan.

Dan verlaagt die die prikkel tolerantie als ja dan komt alles binnen het kader.

Paemen maand ook dat ik euh. Toen ik weer vrijgelaten was als ze een zak maar een glas op het aanrecht had gestaan. Ik zat in de kamer.

Dan weet je dat lawaai echte oech en geluiden waren helemaal van zo'n vervormde en verstoord, waardoor ik eigenlijk ook het overstemde. Televisiekijken ook. En muziek luisteren wat ik graag doe. Maar goed, dat is allemaal euh, laten laten ook. Het is dus een gezellig Gedik, maar dat snap je dat? Nee, maar als je zegt hoe gaat het redelijk dan zo? Ik ben heel erg opgetogen over wat ik hier terecht bij gekomen. Ik. Ik ben op deze manier weer opnieuw verliefd worden op je vrouwen.

Ja, dat is heel weer een gek gevoel.

De gekken voelen een fijn gevoel. Maar dat dat samengaat met die opluchting van houden is het toch fijn hier.

De zon gaat weer schijnen. Heerlijk. Absoluut absoluut. Dat is toch fantastisch?

Ja, neem van mij hoor je ook niet klagen hoor. Ik ben op dit moment uitermate tevreden.

Ja, want het is nu dus half oktober, dus het is na ruim een halfjaar na. Na die dramatische maart die het beleid. Maart, april, mei.

Ja, nou, dan is het net 5 5 4 5 maandag. Ongelooflijk dat het dan dat het zich dan al zo ten goede heeft kunnen keren, zegt hij.

Dat had ik ook helemaal niet verwacht. Al jaren zit geweest van jou wel nog niet voorbij? Ha ja, nee, dat is euh.

Dat was een een dieptepunt en een hoogtepunt.

Zeg maar allebei. Ja. Een goede volgorde. Ja, hoe vind je dat? Als je dat hebt meegemaakt, hou je van leven eigenlijk?

Ja, je doet er niks aan en je krijgt het.

Ja, je moet er doorheen. Het zo goed en zo kwaad als het publieke leven valt me niet altijd makkelijk, maar ik maak daar wel iets van aan. Ik leg me daar niet bij neer. Dus ik ben wel euh.

Vertel eens over je vader iets. Ik zit. Ik zit naast hem. Zijn vrouw.

Achter mij hangt een fotokopie. Ik heb oogcontact met hem hebben. Zo voelt dat al. Zo voelt dat? Ja, want ja, we zitten aan jou.

Werktalen van je bureau. Een man, een klassiek bruin bureau in Berlijn gekocht.

Twintig jaar geleden.

Maar mijn vader twintig jaar geleden in Berlijn gekocht met je vader, met twee imposante bureaustoelen erachter. Jij zit er erin en ik zit in. En dat is absoluut zo dat zo'n direct stil zet. Ja goed hoor, dat schrijf je dan. Daar schrijf je echt aan aan.

Nu kan het gebeuren. Hier precies moest het gebeuren en nu gaat het dan eindelijk gebeuren. Eindelijk een fatsoenlijke.

We gaan het zo weer boeken hebben, Anton en je computer. En dan eigenlijk als je als je over je computer heen kijkt en kijk, dan zie je. Hij kijkt naar de Groen Links poster en fotokopie daarvan van je vader. Want hij stond blijkbaar op de lijst van Groen Links. Euh. Van Tilburg.

Of nee, nee, nee, nee. Euh, Landgraaf. Landgraaf als Limburg. Limburg als Limburgers royaal? Ja, maar in Tilburg vond hij helemaal niks. Oh nee, vond die veel te noordelijk en een lelijk lelijk. Nou daar heeft ie ook wel een beetje gelijk in. Tilburg is niet de mooiste stad van Nederland.

Landgraaf Landgraaf valt niet mee. Maar goed, daar zat niet mee. Maar ik heb. Ik heb m v e. Maar blijkbaar vind je het fijn om oogcontact met het PVV.

Ik had m en mijn en mijn huis nort. Had ik m ook ophangen? Maar dat stond.

Ja, dat was een ander huis en lelijker. En en dan had ik ook kon ik deze gezelligheid niet creëren. Maar ik vind het fijn dat ie meekijkt en hij is mijn eerste lezer. Om nog maar te zwijgen. Zo voelt dat.

Hield je veel vfhw. Ja ja, waarom?

Ik heb een een hele moeilijke relatie met mijn vader gehad.

Mijn vader had een uh en intimiteit probleem.

Die eerste die is opgegroeid en in het zuiden zijn ouders.

Zijn waar een fout in de oorlog en dus mijn vader is op heel jonge leeftijd in gastgezinnen geplaatst. Van zijn vierde tot zijn achtste negende. En dat is dus gewoon slecht gegaan omdat zijn ouders in de gevangenis zaten.

Ja, dus nu kampen de kampen. Ja, en die is eigenlijk liefdeloos opgegroeid. Geen veiligheid gevoeld en werkt natuurlijk heel laag aangekeken op gedrag van zijn ouders. Hoe kan je 5 of 6 dat gebeurde.

En toen kwam isme oma vrij. En toen mijn opa me opa die ik trouwens niet gekend heb.

Je pakt nog een stukje chocola zo.

Je zit zo lekker te vertellen en euh die euh. Toen kwam mijn oma vrij, opa later. Die heb ik dus niet meer gekend. Euh. En euh ja, toen sta je ook op hele jonge leeftijd van school gegaan.

Omdat ook ook vanwege het pesten uit zee te gaan is die al op zo'n 14 Nesty in de fabriek terecht gekomen terwijl ie toch behoorlijk wat verstand had. Maar dat betekent in ieder geval euh euh. Als vader. Euh ja, ik. Hij kon geen. Hij was bang voor intimiteit. Hij kon niet aanraken. Liefdevol. Hij kon niet praten.

Dat experiment met dat aapje wat geen moederliefde heeft gehad en die dan ook geen moederliefde meer kan geven. Zoiets zou alles zijn.

Ja, ja en nee maar. En nee, dat was ik ben een tweelingbroer, dus ze hebben allebei eigenlijk strijd geleverd met mijn vader. Maar ik had een bepaald moment. Heb ik die heb. Ik doe de claim omgedraaid en voor mij zo. Ik denk van ja, ik ben vader dat mijn vader ooit is geweest. Ik moet, ik moet hier overheen stappen. En euh, ik moet niet iets, want jullie hebben het hem verweten.

Lang dat ie dan nog niet echt voor Weerter maar euh, er was gewoon, dat was moeilijk. Dat was moeilijk. Ik vond dat moeilijk. Voor m'n moeder was dat ook moeilijk, maar ik. Ik begreep de lange tijd niet en op dat moment heb ik dat om kunnen draaien en open kunnen breken en ook mijn droom over kunnen praten. Gaandeweg. En toen?

Ja we ach, een hele fijne Hallaert waarschijnlijk de laatste 10 15 jaar gehad waarbij ik vriendschap was.

Hoe doe je dat? Zoiets omdraaien? Euh, vond ik heel moeilijk. Ja, ik ben moe. Ik moest ook een bepalen ongemakkelijk heen, want ik voel me ook die blok. Die blokkade van Hamidi kan je een totaliseren nu ook onbewust.

En ik denk ik moet hier doorheen ik. Ik weet wat er aan de hand is, waar dat vandaan komt. Dus ik moet. Ik moet hiermee om kunnen gaan en ik moet niet iets van hem verwachten wat ie niet kan. Want bang voor is. Ja. En op een maand dat dat besef doordringt en je gaat de. Ook naar handelen zie je, zie je dat hij dat voelt en ook die ruimte gaat bieden en zich veiliger voelt.

En toen heb ik echter geen hele fijne relatie en dan krijg je eigenlijk intimiteit zonder dat je de clichés van de intimiteit hoeft te belijden.

Zo zou je kunnen zeggen ja, mijn broer is dat helaas niet gelukt. Mijn tweelingbroer, die is echt blijven strijden en die heeft ook een andere vader in zijn hoofd, dus die zal geen post hebben ophangen.

Neem je jouw broer jouw dat kwalijk dat jij dat wel hebt gehad? Nee, dan iemand die me niet kwalijk maar hij.

Hij blijft vast te houden aan aanzijn. Beeld. Je creëert toch de vader die je nodig hebt?

Ik bedoel, ik maak er misschien ook heiliger dan was of zo, weet je wel. Maar ik heb gewoon die laatste tien, vijftien jaar erg goed met hem gehad.

En mijn moeder ook. Baldo Wibo die die die liften mee zeg maar op die. Euh op die ontspanning bij mijn vader.

Hoe lang is het geleden dat hij is elf jaar geleden gestorven? Dus het is zou zeggen vijfentwintig, zesentwintig jaar geleden, rond mijn dertigste, ben ik begonnen rond je dertigste begonnen met dat. Ik denk van ja, ik heb geen universiteit of ik weiger ik. Ik wil, ik ben en ik.

Ik heb veel meer ontwikkeling dan hij en zijn hele leven heeft gehad en die kans ook niet heeft gehad. En dan? Ik denk van ja, dan moet ik om me heen buigen.

Dat kan niet. In welke tijd was het zo dat jij je zou inzetten voor de Stichting Martijn? Wil je het ook over hebben?

Nou, ik vind het interessant omdat het omdat je natuurlijk de neiging ingezet hebt voor verschoppelingen.

En dat heb ik wel. Ik heb. Ik heb een beetje van mijn vader en een rechtvaardigheidsgevoel en een engagement heb ik echt van mijn vader. Mijn broer heeft dat veel minder. En mijn moeder ook. En dat heb ik wel van mijn vader. Ik had dat al. Als kind nam ik al onbewust kinderen die het thuis niet zo leuk hadden. De woorden van mijn moeder mee naar huis. Ze dat zat zat er een beetje in. Mijn vader had dat ook wel.

Die kant had die waarmee je vader was dat zelf natuurlijk ook geweest. Hij was zelf die verschoppeling geweest.

Ja ja, maar ik denk niet dat hij dat zo heeft kunnen benoemen. Voor zichzelf wel ja, maar het is allemaal en zeker. En ja, ja, absoluut.

En ik heb ook tijdens mijn studie ook een beetje ben ik euh chauffeur geweest met de dierenambulance.

Ik heb met daklozen gewerkt aan de.

Dat heb ik altijd gehad. Ik voelde dat ik iets een goed mens moest zijn om het zomaar eventjes heel banaal te benoemen. En euh, ja, dat heb ik eigenlijk altijd doorgetrokken.

Dat euh, dat gaat vanzelf. Een Marthijn hoort daar ook bij. En dat. Het gaat nog verder dan dat.

Dat heeft natuurlijk te maken met het schrijven met de vrijheid van meningsuiting, dat je dromen en verlangens en fantasie je natuurlijk nooit mag verbieden dat je eigen leven alleen maar opgedrongen mensen moet beoordelen.

En ik vond het verschrikkelijk. Ik vond het verschrikkelijk wat er gebeurde en ik kijk naar wat daar ook de kern nog is van het minste. Misbruik vindt plaats binnen gezinnen en families en dat alles heel weinig anders voor en na.

Nog even recapituleren. Martijn is is wat was, want ik geloof dat ze verboden zijn inmiddels.

Ja, ze zijn net zoals we op civielrechtelijke gronden verboden.

Daarnaast geeft het op geen strafbare feiten, maar het gedachtengoed van een Italiaanse vereniging van pedofielen die zich met elkaar verbindt, die zich verenigden om gewoon ja te kunnen praten over hun gevoelens die ze nou eenmaal hadden. Wat je mensen toch moeilijk kwalijk kan nemen zolang ze er niet absoluut naar handelen. Absoluut absoluut.

En kijk er naar. Ik ben dan ook naar die vergadering gegaan en ik ben licht actief lid geworden Palmenmarkt en zelfs voorzitter, maar dat heb ik niet gedaan. Moest een nieuwe voorzitter komen en euh, ik ben er gaan praten om ook te laten zien.

Hij doet dit. Dit is geen ongedierte. Dat zijn gewoon mensen waar je gewoon mee kunt praten. Ik heb toen alle Tweede Kamerleden benaderd om een keer te komen. Niemand durfde. Ik heb zelforganisaties gevraagd. Niemand durfde. En dat vond ik gewoon gek. Ik denk ja, ik bedoel, er zijn heel veel pedofielen. Een Nederlander is een geaardheid waar je niks aan kunt doen en een beetje inclusief Italië. Je kan geen kwaad en ik wil helemaal niet propageren dat je aan kinderen moet zetten.

Maar goed, dat heb je mij ook nooit torro zagen en dan snappen ze zelf ook wel. Maar je moet je voorstellen dat je die verlangens hebt. Het is afgrijselijk. Volgens mij is het één van de grootste drama's die je kan overkomen in deze tijd dan hè. Vroeger was dat anders, zeg maar ook nog eens hoor. Maar goed, dat is afschuwelijk. En wat die hebben meegemaakt en hun Marthijn Uittenbogaard hadden. Ik vind het echt een hele dobermann, een vrijheidsstrijder en zonder strafblad.

Ik zag het er iedere keer bij, maar het helpt niet hoor. Ja, je hebt gezien hoe het met mij ook euh, maar ook gebeurde. Dus euh, ja, dat was ook geen feest. Nee. Ja, ook ik heb. Ik had er wel wat anders ingeschat. Maar goed, ik heb er geen spijt van, want ik ben. Ik vind nog altijd bizar. Erg bizar ook dat je de ogen sluit voor de realiteit en dat je een soort zondebok creëert om euh ja, om je heen, om je ongemak en je angsten op te projecteren.

Die moet dan geslacht worden. Nou ja, vergelijkbaar met de positie van een kind natuurlijk. Daar zit. Ja ja, maar dat is het zeker. En daar zetten ze zelf de reflex. Absoluut. Maar ja, goed, zondebokken zijn zo oud als de mensen.

Zeker. Maar het feit dat jij je daarvoor? Euh, dat jij dat jij een behoefte voelt om je daar voor in te zetten. En je zegt ik heb ik. Ik heb het diepe gevoel. Ik wil graag dat een goed mens zijn. En dat is natuurlijk zo. Maar dat is natuurlijk ook omdat je blijkbaar een behoefte in jezelf moet bevredigen. Ja, maar ook een goed mens zijn is natuurlijk een opportunistische Torhout. Ja, dat ook natuurlijk ook zelf felicitatie.

En euh ja, maar misschien ook gewoon euh. Omdat je een euh iets voor je vader wilde doen, iets wilde betekenen voor de positie die hij had gehad. Het leven wat hij. Ik heb dat.

Ik heb dat niet bewust zo. Euh, wanneer ik zeg alleen ik deed dat daarvoor ook al. Euh. Dus ik heb ook die quote 500 opgereden. Ik ben. Ik heb het vijftien jaar geleden huwelijks en marrokanen project gestart omdat ik merkte dat al die zelforganisaties alleen maar steeds zo. De gemeente zocht altijd samenwerking vanuit een negatieve invalshoek. Weet je wel, terwijl ik Genk, die ga nou eens van iets positiefs. Die brug bouwen met die zelforganisaties en dat lukte gewoon niet.

Gemeenten wilde per se die negativiteit blijven zien. En euh ja, je ziet de gevolgen. Ik bedoel, er zijn nog altijd niet echt goede relaties met de zelforganisaties.

Ieder geval niet op basis van gelijkwaardigheid, blijver en die en die polarisatie zetten. Dus ik heb dat altijd wel gehad.

En euh ja, aan zee. Of toch lang kijken. Als kind wil ik dat als Oorwoud blijkbaar aan het die van analyse achteraf van mijn moeder. En toen wist ik natuurlijk nog niks van mijn vader.

Dat je er verschoppelingen mee naar huis nam na verschoppelingen niet, maar met jongens die thuis niet zo leuk waren en die kwamen aan bij mij eten of die bleven slapen naar jou op. Misschien heb ik dan antennen voor galg, zo denk ik.

Ja, misschien is het ook wel die prikkel gevoeligheid voor je van je sokken en die soort hoge sensitiviteit voor dit soort dingen zou kunnen. Zou kunnen voor het leed van anderen.

Ja, maar het geluk van anderen zie ik ook hoor. Daarom ja, maar daar hoef je verder niks aan te doen.

Nee, nee, mijn overwerkte. Hoe is dat? Om het geluk van anderen te zien? Vind ik fijn, vind financement erg blij en gelukkig zijn en tevreden. Ja ja, ik ben ook geen jaloers type ofzo. En dat kan ook oprecht genieten van een goeie recensie van een collega over een prijs.

En ik had ook vroeger met voetballen. Ik heb altijd gevoetbald. Ik kon heel goed tegen verlies. Ik vond het spelletje leuker dan paars, het resultaat. Ik wilde wel winnen als ik wel zou spelen, maar ik ging niet zo graag niet naar huis. En dat heb ik eigenlijk altijd al gehad. Ik ben niet afgunstig of jaloers. Ik. Ik ben gewoon tevreden en op dit moment uitermate tevreden.

Ja, kijk hier.

Ja, dit is een koninkrijk waar je zit. Echt, ik had niet gedacht dat je zit. Had ooit nog eens zou dat men dit nog een keer zo deed.

Je zou torenkamer. Ze hadden niet verwacht dat ik zo'n mooie situatie terecht terwijl je al 9 jaar met je vrouw bent die dus in bezit was van deze torenkamer of in bezit maar die hier woonde.

Ja ja, dat was een slaapkamer en het zag er heel anders uit.

Dus ik heb dat en andere spullen van mij, maar je voelt je helemaal helemaal vol vilt momenteel helemaal bevredigt helemaal. Ja, dus eigenlijk te groot. Ja ja, het geluk ook tegen.

Het is even groot. Ja, ik moet even temperen. Dus euh. Ik had niet verwacht dat men het zo zou overspoelen. Dat euh, dat intense geluk noteren. Ook die geborgenheid, die veiligheid, dat gevoel.

Dat had ik niet verwacht dat het zo euh, intens zou zijn. Ik kan wel huilen, want als je dat zegt ja waarom? Ik vind het ontroerend. Ja ja, maar weet je wat het ook is?

Ik merk dat zij dat dus ook even. Dat je dat allebei. We zijn. We hebben een moeilijke tijd gehouden en een jaar geleden of anderhalf jaar geleden en toen besloot ook ons allebei af.

En die botsten.

Ja ja, maar waren allebei allebei een gesloten aait. En om dat laatste stukje kwetsbaarheid te laten zien. Weet je lukt ons allebei niet.

En toen hebben we toch die beslissing genomen. Allebei? Dat gaan we. En dan gaan we wel doen, los van elkaar. Hebben. Die beslissing nam het in ieder geval gehad. Maar het blijkt zo samen te vallen.

En euh, want het was een beetje zoals ik het was kiezen of delen op dat moment eigenlijk.

Ja, dat moment diende zich even aan Jacques Rogge. Ik werd bang. Euh, zeg maar ja, dat dus wel een beetje bang. Waarom iemand? Of? Ja, ik heb wel een hoge angst gesteld, zeg maar. Ik ben misschien bang voor je eigen volk. Ja, voor je eigen stormen, voor je eigen hoofd. Ja zeker, dat kan ik me voorstellen als je weet wat zich daar kan afspelen.

Qua geluid, prikkel, gevoeligheid, depressie kan me ook heel fors dat je daar bang voor bent en een voedster hemel aan de hemel staat helemaal in getuned op jou en aan andersom. Maar ook kunnen ze ook al dingen zeg maar. En euh. Helemaal goed.

Maar ik tref je nu dus eigenlijk op één van de gelukkigste momenten van je leven. Terwijl ik je vijf, vijf maanden geleden als ik hier langs was gekomen had niet gekund of bij langs was gekomen. Dan had ik je op. Had ik je op het diepste punt van je leven gehad?

Ik had helemaal niet gereageerd op piemeltje. Ik heb spijt. Ik was helemaal niet de mensen, wist ook niet dat ik.

Ik had dus een. Een vriend van mij, die die had ik ingelegd. En toen kreeg ik om de twee euh, dagen een sms'je. Was het euh en euh. Gaat het al beter en moet ik me zorgen maken?

Dus dat krijg je er dan bij. Die zorgen snap je van die ander? Ja, die moet je ook oplossen. Is en komt niet van t hart. Als ik niemand doe is het ook. Nee dus ik heb me opgesloten en ik kon wel al lezen en ik heb heel veel euh, analoge avonturenfilms uit de jaren vijftig en zestig gekeken. Lekker naïeve Technicolor films en dat het woord troost.

Ja, ik zag ook een oud interview met jou bij in het VPRO programma Boeken, naar aanleiding van het privédomein wat je had geschreven. En dan vertel je dus over dat jaar dat je antidepressiva had geslikt. Heel lang dat je daarmee was gestopt en dat je eigenlijk een medicijn castte voor jezelf was gaan maken met Selms, met ja en met met met mooie herinneringen op mijn kindertijd. Of met je in veel uit je kindertijd en mooie herinneringen en films. En dat toen zij ook Lenten door de kleurrijke films.

Ja kleuren. Dat was ook de reden waarom ik altijd de Donald Duck lees.

De Donald Duck kwam ook veel voor de kleuren.

Ik die kleuren die dus ik heb. Inderdaad ja nu zeg ik heb die films echt die echt ik technicolor films. Weet je dat ze net die kleurenfilm was en zet zich in?

En ja, ze wisten dat ze geen maatje te klein. Ik kreeg pijn aan de ogen van Roland met Groen. Heerlijk. Ja, en voor jou als prikkel gevoelig.

Iemand is het als je, als je die die die felle harde kleuren binnenkrijgt, dat dat dat stimuleert. Iets positiefs.

En ja, ik heb sowieso dat. Ik heb vooral geleid tot wat, want wat dan teveel is zeg maar ja, alles wat met geluid te maken heeft binnenkom of pinnen en met kleuren.

Loswal of het teveel is. Maar juist als je dan dus velké feller harder.

Als ik dan dozijnen als en als ik daarvoor als ik. Ik heb daar nu behoefte aan en ik krijg dan een overdaad van kleuren. Dat euh, ik denk dat dat dan een beetje de kindertijd een beetje evoceert, want ik heb hoe ik de kindertijd heb verankerd en mijn hoofd is zon zon buiten van felle kleuren.

Maar ja, een landkaart is niet mooi, maar ik heb wel een. Ik heb al een hele fijne jeugd gehad.

Mijn lagere schooltijd is de gelukkigste tijd van je leven. Tot op dit moment. Dan heb je nu je centrum daar nu op het niveau van je lagere schooltijd weer.

Maar hoe kan het? Was je moeder zo fantastisch?

Vader was ik was geen vervelende man, maar Eddy die? Die kon. Die kon gewoon geen en niet met intimiteit omgaan.

Die kon dat blijkbaar niet per se. Het recept voor een heel gelukkige jeugd wil ik niet. Ik kom natuurlijk uit naar zo'n arbeidersmilieu en zone A, waarin sowieso de subtiliteiten niet overheerst. Weet je wel, dat was toch een beetje mannen? Ha stoer, ha. En mijn moeder was wel een hele warme vrouw. En uh, maar ik heb ook geen slecht tegen haar vader hoor. Maar dat is natuurlijk wel een element waardoor je moeilijk een intieme, intieme band opbouwt, is een ander verhaal.

Maar toch. Tot mijn twaalfde had ik die behoefte. Of iemand kon ik die behoefte ook niet benoemen.

En ik heb altijd buiten vriendjes voetballen. Prachtig. Echt een prachtige tijd. Ik ben echt lagere schooltijd, dus vind ik met afstand de beste tijd geweest tot nu.

Ja tot nu. Nu in je laatste wat daarna, het moment dat het nadenken begon, werd het moeilijker.

Ja, ik denk wel dat ze thans het bewustzijn. Kijk, Loew, André of Salomé heeft even het als volgt samengevat die zij van het geluk van de toekomst leauge word je als kind aanvaard valt weg en als je daar gevoelig voor Baantjer doet dat heel veel pijn aan dat o dat daardoor ontstaan. Een soort graast sentiment dat zich ook jacqmin tegen jezelf keert van euh, dat dat verdwenen is en dat het je gewoon niet lukt om omdat we erg terug te krijgen in de toekomst.

Loozen is als je eigenlijk gewoon helemaal in het hier en nu bent. Ja kijk op de lagere school.

Een grote vakantie kon je niet overzien.

Nee, zelfs weken was de horizon dikwijls zo oneindig en een dag bestond uit 10 dagen h, dus tijd was er niet. Kairos was gewoon helemaal afwezig en dat is zo. Ik vind dat een hele goeie analyse van A.

En ik heb nog een mooie analyse gelezen van Gerrit Kouwenaar die euh, die schrijft ergens of die zich ergens in een interview kunstenaars of mensen die gevoelig zijn euh mensen.

En ze bouquillon netjes op een fase van hun leven aan hun hoofd. Fasces was er doorheen gaan lagere school, middelbare school, studententijd etcetera.

En bij heel veel mensen zijn het waterdichte verlodt netjes afgesloten periode waardoor ze helemaal niet terug kunnen keren.

Maar bij kunstenaars of gevoelige mensen zitten daar kieren tussen, waardoor dat parallel blijft lopen zeg maar, waardoor je echt de hele tijd ook nog. Je bent nu 50+, maar je bent ook nog een puber. Kijk en ook nog geen 6 jaar.

Ik sterker nog, bij mij zijn die ballonnetjes totaal afwezig. Ik zou in elk moment van mijn leven ook zo in kunnen stappen. Gevoelsmatig H dat. Dat komt helemaal terug voor een hele mooie analyse van haar, want dat voel ik echt zo. Ik kan echt zo en ik kan ook op. Als ik een foto van de lagere school heb, heb ik.

Ik kan a iedereen met de voor achter.

Maar dat heeft natuurlijk ook met die grote gevoeligheid die prikkel gevoeligheid feit maakt. Eigenlijk is alles een beetje een soort hele open zenuw bij. Of het is heel het ga je goed. Je gevoel staat heel open voor alles, voor je herinneringen, voor wie je was. Ja, dat blijkbaar een hoge sensitiviteit of zo ja zou kunnen.

En ik? Ik ben. Komt u verder natuurlijk ook deels door die wat ik zelf aan zijn zoon medicijn castte te creëren van die mooie herinneringen aan het werk wil ook van mij zo.

En daarom ook die foto van mijn vader. Troost Maja, zonder dat ik in een bepaalde pathetiek verval of en een slachtoffer positie maar gewoon.

Hoe voelt het dan voor je om medicijnen te moeten slikken? Om het om je gevoelsleven in banen te leiden?

Om als een nederlaag?

Ja, ik heb me er heel lang tegen van. Ja, dat snap ik als een nederlaag. En euh. Ja, ja, maar dus is gewoon een biochemische afweging waar je in, maar als je als je dat gevoelsleven van jou hebt, dat is natuurlijk ook je. Dat is ook je schat, maar die is ook niet verdwenen. Want kijk, ik heb nee, dat snap ik.

Maar ik kan me voorstellen dat dat had dat het toch eigenlijk niet ok vol zijn daar met. Om daar met met Chemicali in te gaan roeren. Nee dus.

Er is een nederlaag. Maar ik zal je zeggen dat die chemicaliën mei en april en mei gered hebben.

Ja ja. En uiteraard hebben. Ja, je raadt hebbben aan, dan denk ik vooral wanneer psychotische klachten krijg ik dus ik. Ik ben er nog hartstikke blij mee en denk ik tellen ook niet zoveel, maar ik. De eerste keer dat ik met medicijnen begon ook rond de dertig was, heb ik wel nog een mentale hobbel moeten nemen.

Ja, Anaya ook wat psycho psychologen, psychiatrie en nu ook trouwens weer.

Dat traject heb ik verder lopen. Nu euh. Psychiater Gargano maakte alle scenario's uit te tekenen en Anton dit. Dit kamertje waar we in zitten. Waarom maakte je zelf je kamertje? Hallo? Deze torenkamer? Dit paleis? Ja, want waarom maakt het je zo intens gelukkig? Het is heel verborgen. Het heeft voor een deel een schuin dak. Dat is heel fijne vind ik tenminste. Ja is een soort alcopa. Bijna iedereen slaapt. Ja. Ja, ik hou heel erg van kleine ruimtes.

Ik had ook in mijn woning in Tilburg nooit wat ik in G.

Ja, ik noem het zelf een bakkerij als ik mag geen kamertje zeggen, maar jij mag het wel een kleine ruimte noemen. Nee, ik hou van kleine ruimtes. Oh, dat hoekje daar ook.

Op die manier heb ik altijd nodig dat ik heel aanstellerig. Had ik het betiteld als, glob Bonhomme.

Ik had allemaal gangetjes gemaakt waar je doorheen jullie kon bijna niet lopen, mijn woonkamer en doelman van allemaal hoekjes.

Thuis waren ze s zeven verschillende ruimtes en een kleine kamer. Ja, dus dat doe ik. En dat heb ik hier ook. En ik heb hier allemaal in kleine hoekjes. En ik heb de spullen hier om me heen die me dierbaar zijn.

En als ik je platen, de mooiste platen, ja ook ja boeken. Ja, die staan voornamelijk onderaan.

Maar ik heb hier in ieder geval ook de dieren encyclopedie die ik op de lagere school bij elkaar gespaard.

Mag die eens kijken? Hoe heb je die bij elkaar gespaard? Ja, van mijn zakgeld en verjaardag en dat soort dingen met een bankkaart.

Dit is een kleiner kleine Winkler Prins Dieren Encyclopedie. Deel 1. Zijn er nog meer delen? Hoeveel delen zijn er in 1? Je hebt ze alle tien? Ja zeker. En wat kosten het per deel? Weet je dat wilt niet meer dan Remer, maar dat zal pas vijftien gulden zijn geweest.

Of ze zou al zo zijn zo rond die tijd.

In ieder geval, ik heb toch twee. Ik heb dat bij elkaar gespaard. Ik wilde dierenarts worden.

O ja, de lagere school wilde je dieren redden. Toen nog. Of boswachter even niet. Ja, voor mijn idealen ben ik van afgedreven. Om allerlei redenen.

Ja ja, maar dit is een dierbaar absoluut verjauw saluut. Absurd is het eigenlijk, het eerste boek wat je met heel veel overgave en liefde hebt verkocht?

Dat denk ik wel. Dat had dat denk ik waar.

Ja ja ja. Eerste van vele. De eerste van vele jaren en het ziet er, het ziet er nog in heel goede staat uit. Ik ben met onze andere, dat soort dingen in het hele jaar.

Je boeken staan ook heel netjes in de kast allemaal. En ook geen. Ik zie niet echt vouwen in de rugge, bijvoorbeeld de lijst.

Je leest het wel ja, maar je zie. Je ziet dat je voorzichtig met met je boek omgaat. Maar dit heb je wel gelezen allemaal ja gespeld.

Ja zeker. En ik heb.

Ik weet ook dat ik er spreekbeurten over graag gehouden heb. Ik weet nog dat ik een spreekbeurt heb gehouden over arenden en een Kretenzers. Nou, ik ben je nog altijd een beetje verbolgen, nee, nee, want ik weet dat ik, ik, ik. Ik was extreem verlegen, dus ik ik. Ik ramde dat Ruiz weg. Maar ja, dus retorisch was het. Euh, waarschijnlijk een vier. Ja en nee, inhoudelijk een acht. En dan kregen ze iets waar je heel verlegen als heel extreem, heel extreem aartje.

Ik durfde geen winkels meer aan tafel eten.

Ik heb het dan niet over de lange schoenen. Ik heb het dan over de middelbare school. De lagere school was eigenlijk ongecompliceerd, ja, maar een kick.

Een lagere school mag je ook huilen. Op de lagere school mag je ook verlegen zijn en gehoord worden. Snap je? Op z'n middelbare school word je Amager en gecompenseerd of gecorrigeerd werd gecorrigeerd. En dan? En dan mijn vader die dan die intimiteit niet weet je wel? Laat boem. Dus dat.

Ik was extreem verlegen.

Ik durfde in de klas niet, maar wacht even, want je werd al gecorrigeerd op de middelbare school. Ook thuis. Mijn vader weet je alles wat met emotie te maken heeft dat euh, slecht commentaar op geleverd had mocht leren als woorden op televisie gezond wegzetten die te ver af konden niet euh.

Alles wat intimiteit had haar lief intimiteiten.

Ja, dus het was niet alleen dat dat hij intimiteit zelf niet kon geven.

Of Accent kon het ook niet verdragen. Maar hij kon echt zo je zoals jij bepaalde geluiden niet kan verdragen zonder intimiteit. Had hij, werd hij dat soort prikkel gevoelig voor intimiteit? In die tijd? Ja ja, dat is het.

Zie ook wel zeg maar. Nou had ik ook een rol bij gespeeld door dat met Harm te doorbreken. Dat dat is gelukt ook. Ook tussen Zeg Losse gehold. Hij heeft zich losgegooid.

Ja ja ja. Dat had ie dus ook voor ik was. Ik was extreem verlegen, ik. Ik durfde ook winkels niet in, echt niet naar binnen. Ze vroegen een vriend van mij om een plaat te gaan kopen. Daar stond ik buiten te wachten, op welke plaat dan?

Bijvoorbeeld het en of Garber media. Dat was mijn eerste cassette van die keiharde hardrock die later heavy metal sori.

Boek Ja, daarvoor heb je met al. Je bent wel eens mislopen. Ik ben daar hebben. Ik ga. Ik ben van Excelsior Recordings. Ben ik een compilatie maken van euh, hardrock en Harvey Matter en Nederland en Belgie? In de jaren 79 vierentachtig oh ja, the new wave of Lowlands heavy metal. En daar komt een boekje bij. En als ik dan even mijn jeugd of iemand mijn tienerjaren aan het herbeleven. Ik ben vorige week bij Arjan Lucassen geweest.

De prog koning was leuk, maar je durfde niet een winkel in om mee te doen?

Natuurlijk niet. Hij was echt. Ik had ook die die methodes zag, maar die ik wil. Die muziek, die sprak me heel erg aan. Maar ook langharig als een soort Godijn. GE kunt verstoppen. Het was ook een soort rading om euh, een soort euh. In die volgorde wat ik kon daar. En dat heeft me in dit door de tienerjaren heen gesleept. Die heb je mensen aan en en en ook euh, zeg maar. Die retoriek die daarbij wel wat langere haren zwart T-shirts van die pennen.

Hier weet je van die pennen bandjes.

Het is van een vrij vrij agressief. Komt het over? Ja, komt het over. Maar ik heb denk ik in een concert nog 500 keer meegemaakt in mijn leven en ik heb nog nooit ruzie meegemaakt. Zijn allemaal rare jongens die hier ook. Gevoelige jongens die euh die. Eigenlijk zitten er veel raakvlakken. Maar wat ik nu vertalen bij die muzikanten?

En euh nee, dat gebeurt helemaal niks. En dan gaan aan en aan. En wat in een discotheek heb meegemaakt en op festivals veel passieverhaal. Verschrikkelijk he aantal.

En vertel eens waarom is het zo dat al deze extreme lieve verlegen jongens eigenlijk te gevoelig voor de wereld zich uit met met die pinnen en dat dat haar? En dat die herrie en Wilders reactie is? Waarom gaan ze niet met een akoestische gitaar hele lieve liedjes zitten tokkelen?

Ja ja, dan wordt hun kwetsbaarheid zeg maar denk ik dat die mensen die langs de muur die cultiveren juist hun kwetsbaarheid aan zij creeren die mureş is omdat die kwetsbaarheid juist zo zou aanwezig zijn eigenlijk twee kanten van dezelfde medaille.

Ja ja, ja.

En het zijn misschien juist de zelfverzekerde jongens die heel kwetsbaar durven te gaan zitten doen. Terwijl die kwetsbaarheid misschien niet en die is wel aanwezig en die zich overschreeuwen.

Je moet ook ergens doorheen. Ik heb namelijk. Ik heb. Ik heb aan de ene kant die ik heb hele extreme verlegenheid gehad en er zijn nog altijd uh, ik heb nog altijd GeenStijl.nl afvang.

Ja, maar ik heb ook wel een podium Dreft. In bepaalde opzichten dus dan moet je ook een stap extra zetten.

Vaak om tot die verlegenheid of die angsten heen te breken. Ja en nee, dat heb ik wel. Dat heb ik me wel aangeleerd om dat te doen, om niet te opgesloten te raken. En mezelf? Daar heb ik mij moeten dwingen om dat te doen.

Vanaf wanneer ben je dat gaan doen? Ja, ook gewoon vanaf mijn dertigste. Ja, ja en ik moet.

Ik moet zeggen dat ik dan ook wel daar ben ik ook medicijnen en. Het heeft me ook al geholpen, die dingen die de scherpe kantjes waren ook wel afgevijld.

Om van die angst en die verlegenheid lado.

Maar dat zou je ook al een rijke periode voor je geweest, want toen ben je dus eigenlijk. Je hebt. Je hebt de bocht genomen om medicijnen te gaan slikken. Ja, je bent je verlegenheid overwinnen en je bent je vader gaan. En ik heb de economie vaarwel gezegd en je hebt, want je was econoom of je bent econoom.

Dat doe je net zoals ook al is weet blijf je altijd econoom. Nee, ik zeg niet dat jij alcoholist bent. Maar mensen die alcoholist zijn zeggen altijd iets wat je altijd en neem. Ik leg het even uit dat mensen denken dat ik jou een alcoholisten. Maar goed, en waar ik wel weet is altijd maar die heb je vaarwel gezegd.

Die heb ik vaarwel gezegd. Ja, voor volgende ik.

Ik voor een deel noodgedwongen of is ontstaan na de dood door die Martijn doden. Ik was eigenlijk parttime schrijver. Ik werk toen ook. Ik had een eigen bedrijf met een v. V. Mijn vriend, collega. Wat voor een bedrijf?

Euh. Pensioen, communicatie. En ik werkte onder meer voor Financial Times, Universiteit van Tilburg en euh ja, toen Vereniging Martijn in het nieuws kwam en mijn lidmaatschap toen waardig of ontslagen aan de kant gezet. En dat ging van kwaad tot erger. Dus niet alleen die doodsbedreigingen, maar ook de economisch. En dus maar maand heb ik de laatste klanten aan mijn compagnon overgedragen. En ik denk ja, ik heb het volgens haar. En toen euh ja, moest ik helemaal opnieuw beginnen.

Je wordt gewoon geëxcommuniceerd als er zo iets. Euh ja dus ja daarna nog een keertje mee vond.

Dat is dus ook weer gebeurd. Als je als docenten. En dat gebeurt nog altijd. De daders zijn nog altijd mensen die afhaken als ze mij gaan googelen. Dan komen ze, die ongenuanceerde berichten. Het is toch ongelooflijk jammer.

Dat is heel veel ongelooflijk. Ik bedoel, dit kun je extrapoleren naar zoveel verschillende domeinen dat het gebeurt. Dan zitten mensen van elkaar. En euh ja. Kijk, ik kan wel in de verbazing blijven hangen, maar wat heb je door slachtofferschap? En dan? Daar is niks oni gotisch aan, slachtofferschap en euh. En wil graag een beetje erotiek uitstralen. Nee, dat niet een beetje.

Ja en nee, ik ben met je eens, maar verbazing kan je nou net weer wel blijven hangen. Tot ieders verbazing heb ik wel, maar ik probeer die verbittering.

Euh. Ik ben wel, las ik. Ik was nu met dat, maar dat gedoe met die crooners ben ik bij een psychiater terechtgekomen. Psychologen aan een aantal gesprekken gevoerd in een parlement. Mensen zij. Zij zei wat ik een goede band mee had van ik zie dat je een s een traumatische euh reacties hebt op op op dat Martine afserveren. Die reflectie, want die bleef herhalen dat. Dat ik daardoor bepaalde mechanismen heb ontwikkeld die mij door die mij belemmeren.

En tenzij ze echt letterlijk ik moet de behandeling stopzetten, want het heeft geen euh psychiatrische oorzaak. Dus ook niet vergoed worden door de verzekeraar. Als je doorgaat moet deze behandeling kost dat je 100 euro per sessie per consult je.

Ja, dat was heel hard. Even dacht je dat ja maar goed ja. Dus toen achtervolgd door dat sprookje eigenlijk weer.

Ja, de achtervolgt me gewoon. Ik merk omdat ik bepalen gewoon reflexen zitten en maken. Daarom zijn net ook toen ik erover begon, reed daar overheen omdat het eigenlijk iedere keer terug aan het testte.

Ik wou dat ik je kon helpen ermee. Anta dat.

Euh, ik heb me wel, hoor ik. Ik ben heel tevreden, maar ben zielsgelukkig. Maar ik vind het jammer. Dat zijn dingen.

Ik bedoel ik. De jongens hebben té veel ager. Weet je wel, iemand uit de mode was nog.

Die hebben ook nog de seksuele lasten moeten dragen. Ja, dat niet alleen maar die jongen. Als je gewoon naar worden altijd de ruiten ingegooid zit je er aan. Maar het is echt echt echt.

Nou, en wat het Openbaar Ministerie hoe die de opreden is zwaar gepolitiseerd. Dus echte spelonken en een onzuivere rol. Maar laten we daar nou niet op doorgaan. Nee, ik heb de hele theorieën over. Euh. Maar goed dus.

Nee, ik heb met die jongens te doen. En euh, ik schaam me er nog altijd niet voor. Maar het blijft me achtervolgen en ik merk dat. Euh, ik ben wat teleurgesteld en ook intellectueel Nederland die het toch ook zag. Maar uh, dan toch ook toen bij de. Met het thema niet echt ik durfde uitspreken. Ik heb bijvoorbeeld hulp gezocht bij pen Nederland. Ha! En die zei je letterlijk tegen mij. Je hebt het zelf veroorzaakt hebben.

We helpen jou niet. En toen zei ik ja die dissidenten en die andere landen hebben die het dan niet zelf veroorzaakt?

Weet toch ook dat ze tegen een een onrechtvaardig systeem vechten of of iemand tegen een systeem vechten waarbij zij een anonymus geluid laten horen?

En toen zat ik in de balie in een uh uh, in een groepsgesprek ook met Kristien Hemmerechts. En die begon toen te huilen en die zei ik heb precies dezelfde ervaring in Belgie. Maar dat boek over de vrouw van Dutroux. Ik heb aangeklopt bij pen Belgie. Hebben ook gezegd van ja, je hebt zelfs dit boek geschreven. Dan moet je de gevolgen maar dragen dus.

Daarbij komt teleurgestelde en. Da's toch euh, ja, salon activisme, want brievenschrijver, nou ja. Maar goed, dat heeft ook een functie. Zo wil ik ook niet.

Ik denk dat ik wel af en toe ik wil er niks aan afdoen, maar ik vind. Maar dat is dezelfde reflex. Ik wil gewoon adviesprijzen inwinnen onder de loep om te kijken met die ontslagen en die doodsbedreiging cookies.

Ja ja, dat moet ik daarmee. Ja, daar is dat. Euh, dat da? Daar ben ik erg in te lozen en mag ik ook een teleurgesteld banen. Een stadje op zo'n universiteit? Leer je onafhankelijk denken. Genuanceerd denken. Euh. Moeilijke onderwerpen. Niet uit de weg gaan. Maar als je het doet nemen ze afstand van je. Dat zijn allemaal papieren tijgers. Dat heb ik ook in een van mijn verhalenbundels Sappiger artikel 1 van de grondwet als verhaal opgenomen.

Het is een verhaal dat je wel.

Het is wenselijker, is geen werkelijkheid, want pedofielen om maar eens wat te zeggen en die horen daar niet bij. En een schrijver die die zich daar in verdiept en dan genuanceerd over schrijft wordt er ook niet bij.

Maar goed, ik wil niet in slachtoffer positie terecht komen, maar het heeft z'n sporen nagelaten.

Laat dat duidelijk zijn. Ja ja, zo wat te drinken halen. Of nog even zit je een goeie vibe.

Nou, ik zit wel een goeie vaart. Laten we nog heel even over je boek hebben, want heel even heel lang.

Nee, dan weet je wel eerst wat te drinken.

Gaan we dan over je boeken hebben en dan zal ik ook je weet je wel wat zo moeilijk is bij mij? Ik. Mijn persoon staat dit ook een beetje in de weg. Snap je om de oren te hebben? Nee, toch heel veel. Heel vaak gaat het over Marthijn of Denier of snap je of de Quiet 500. Allemaal de ophef, zeg maar, zeg maar de vent.

Ja, we hebben het echt heel weinig. Ik zeg kijk, ik zei niet ik zeg ik. Ik zeg niet dat dat dat rond je dertigste, dat het een belangrijk moment in leven was dat er toen veel is veranderd.

Ik bedoel dat ook niet vervelend. Maar ik merk wel dat dat in de media. Kijk, als er een recensie van mijn werk verschijnt komt altijd dat plaatje. En dat terwijl Attia Triestlaan gedacht heeft. Heeft dat nou met mijn werk te maken? Snap.

Ik had wat te drinken. Waarbij een Jaber doe maar een biertje, gewoon biertje van Corona biertje of iets Corona biertje. Ja of zo.

Ja, ik heb een iets andere, maar ik kan het gewoon. En dan moet je wel een glas wijn denk corona biertje drinken, maar het flesje. B Dit is het sop, de Kia achtige trouwste. Ja. Lekker en lekker terug. Ja, die dieren encyclopedie. Door een voorzichtig mij. Ik heb nog een paar mooie dingen zo goed zien.

De communie van moeder heeft heel veel weggegooid om een bepaald aantal dingen niet te maken hebben voor de communie, moesten we ter voorbereiding moesten we iets, maar dan moest je een glas aan tafel moesten bedenken.

Hendaye dan moest je geld mij lees linksboven.

Mijn gast aan tafel heet Frits.

Hij concertina A is in dat land zijn ze erg arm.

Ik ben het sparen. Dat ze een beetje geld. Ik ben aan het sparen. Moet het dan zijn dat ze een beetje geld krijgen? Frits is geil van een huidskleur. Hij heeft spleetje oogjes. In dat land hebben weinig mensen werk. Frits gaat ook naar school als ons. Ze leren niet zoveel als ze ons thuis krijgen ze niet zoveel te eten. Daar krijgen ze maar een kommetje rijst, meer krijgen ze niets te eten. Erger, ik was toen zeven.

Dat is de verhalen die je nu bedoel. Je reflecteert wat je dan hoort en daar komt de pastoor kwam het dan vertalen? Precies.

Hij gaf ze allemaal te eten. Jezus. Gelooft je in Jezus? Euh, Antón? Euh. Nou, ik denk wel dat dat een historisch figuur is.

Types? Ja, maar toen geloofde je toen in ik was wel leeg.

Ik de verlossing. Ik was wel euh. Nee, dat drong niet tot mij door. Ik was wel euh, gefascineerd door de door de verhalen. Ik ben niet dogmatisch opgevoed hoor.

Hoe de is. Ik kan me nog zo goed herinneren van de kleuterschool. Maar nee, dat is ook niet. Verkoopsverbod, maar ook niet. Hier was ik vijf deze blij.

Deze werden gegeven goed, want die propjes bleven dan aan de vingers plakken. Dat vond ik verschrikkelijk.

Cesar tekeningetje van propjes? Wel Jef Dropjes maakt 20 maart 1973. Toen was ik nog niet eens geboren. Jong?

Ja ja ja, die heb ik ook. Maar dan was het toch nog deze tijd.

Maar ja, dat is dus omdat je, omdat ie omdat ie die kindertijd van jou zo gelukkig is. Zwelgt je bij dit soort?

Bij deze artefacten uit die tijd? Die rivaliteit ook? En die naiviteit, daar verlang je naar dat je die had. Dat is wat ik zei dat dat geluk van de toekomst lowes en dat we gewoon zijn geworden.

Je voelt nog echt dat je er bent zonder zonder consequenties zeg maar.

Ja Anton, dan heb je een paar jaar geleden drie privédomein gemaakt. Ja, ik is met twee. Zeg maar goed, ik is met twee.

Ik bestaat uit één passage 2:30. Sorry. Uhm, na een privédomein is heel persoonlijk en wat letterlijk eigenlijk. En nu?

Nu heb je dit boek als last, maar je gaat ook tegenover elkaar zaten. Nee, maar goed, het is wel een euh ja, een Eekloos boek. Ja, een zowieso.

Het is erg bleekjes uit. Dat is een beeldende kunst, beschouwd als een beeldend kunstwerk dat en dan als een boek dan kan.

Je kijkt me nu niet geschreven, ik kijk gewoon uit. Ik weet uit te dagen. Ik heb het in mijn hoofd. Toen heb ik de I in mijn privérijder, maar nu komt het ook al ter sprake. Ik heb het in mijn hoofd, wat ik toch al een hele tijd mee bezig geweest en ik heb het geschreven. Tweede hé? Eind vorig jaar, begin dit jaar en ik heb in de korona tijd zeg maar. Toen ik in isolatie zat kwam en kon ik ongeveer één à anderhalf uur per dag wel iets doen.

En toen heb ik de puntjes op de i gezet en ik denk dat dat er ook nog wel het claustrofobisch is. Dus vorstdagen? Ik?

Ja. En wat verder van als ik dacht dat ik het als een beeldend kunstwerk beschouwt. Ik vind alles prima wat iemand ervan vind. Ik. Het is euh. Volgens mij is het projectie potentieel. Euh, eigenlijk nog nooit zo groot geweest.

Mijn boek van mij als bij projectie potentieel vind ik een goed woord. Ja en euh ja de hierzo. Hier zullen echter heel wat verschillende reacties op komen en interpretaties aan. Ik heb het ook grotendeels intuïtief geschreven, dus het heeft ook nog niet alle geheimen aan mij onthuld. Ga maar eens even een cliché van stal te halen, maar ik voel dat bij dit boek echt zo. T Is voor jou ook nog een beetje een raadsel.

Ja, dus ik vind het ook fijn om de andere. Om de gesprekken die ik nu ga krijgen met journalisten enzo. Ik ben ook benieuwd wat ze daar uithalen.

En ik vind het minder interessant om te vertellen wat ik daar en heb gestopt, want ik vind.

Ik denk dat hier aan de lezer vooral bepaald wordt.

Het is meer dan bij mijn andere boeken, want heel duidelijk narratief zet zoals dat met een beeldend kunstwerk.

Ook zou je het zeker met een abstract dat absoluut absurd is in die zin. Euh ja, ik. Ik snap wat je zegt en euh, misschien is een compliment. Ik weet het niet. T Is zeker een compliment. V Dank je welk.

Het is sowieso het grafische aspect is heel belangrijk. Wat een gedoe hoor, maar dan kan ik me voorstellen graag met z'n tweeën flink moeten sparren, want het zijn zich.

Het zijn eigenlijk zeggen repeterende en steeds zich iets aanpassen de fragmenten. Euh, een wirwar. Of er iemand die in een trein zit in de manier waarop de letters gedrukt zijn, verandert steeds van vet, maar heel vaag.

Waarbij de vette euh, vetgedrukte eigenlijk de buitenwereld is in t begin. In de gewoon gedrukt, de binnenwereld van de persoon en langzaam maar zeker nemen ook ja, gewoon gekleurde blokken. Eerst stukken wit en daarna gekleurde blokken. Euh. De pagina's over in de teksten over mhu. Ik denk dat de mensen jou dit zo vertellen dat ze me tegenkom. Maar ja, ik zou het eigenlijk wel aanraden, want ze kopen omdat het omdat omdat. Ja ik bedoel romans zijn.

Er zijn er voldoende. Het is ook heel goed dat ze geschreven worden, maar dit is ook een roman, want dat staat op de voorkant.

Maar het is. Je hebt wel iets uitzonderlijks in handen.

Met dit boek als fijn, ik merk dat ik steeds ja transgressie.

Kijk dan maar naar het zit. Dat is de stelling in mijn werk. Ik denk dat het hier zeg maar het vers is doorgevoerd en ik denk dat het ook voor een deel voortkomt uit mijn voorliefde voor transgressie het overschrijden van die grenzen.

In alle opzichten met het opbreken van die verlegenheid, aan die angsten etcetera. Waardoor ik continu eindelijke zag.

Maar euh, de vlucht naar voren kies. Het leven is doorbreken. Ja, Dobrev doorbreken van het openbreken van hindernissen.

En ik denk dat dat. Dat ik dat heb getransponeerd naar de literatuur, ook onbewust.

Als je ook die die V. Die die euh. De manier waarop je naar je vader keek moest doorbreken.

Ja breken. En dan moest ik mij aan een eigen mechanisme doorbreken. Ja en euh ja. Ik denk dat dat. En het in elkaars verlengde ligt. Ja, en dan ook dat binnenwereld buitenwereld dat is. In hoeverre de buitenwereld echt invloed heeft op wie je bent of en vice versa.

Dat is maar goed als een eeuwenoud thema zeker?

En euh, ja, en wanneer wist je dat je dit zo moest gaan vormgeven? Dit boek dat je dat uit is ontstaan is heel intuïtief ontstaan. Ja, ik had dat beeld en die trein binnenwereld buitenwereld, de lege K-pop, een lege wagon.

Langzaam dienden de beelden zich aan. En euh. En ook de volgende.

Ja, en dan heb je het bijna ritmisch geschreven. Ik heb niet geschreven. Ja ja, want die. Want die stukken repeteren zich dus een beetje zoals het gebonk van een trein ook ga je kunnen zeggen.

Precies ja, ja en nee. Dat is zo ontstaan. Vanuit dat gevoel heb ik het geschreven. Ja, en toen heb ik iedere keer weer opnieuw. Ik wil er niet een paleontology, maar dan moeten we allen een ritme en een. Er zit een progressief en een degressief project in het boek, maar dat progressieve traject betekent wel dat je steeds meer vanuit hetzelfde uitgangspunt moest vertrekken. Wij zijn niet te negatief ging inbouwen of in ieder geval geen expliciet negatief.

Ja, het gaf natuurlijk dat je, als je muziek maakt en als je schildert, dat je op een hele abstracte manier vorm kan geven aan je gevoel. Terwijl je met met schrijven altijd met de rationaliteit van woorden zit. Om woorden hebben betekenis en woorden hebben betekenis. Zelfs als je poëzie schrijft en het abstracte is dan nog eens dat je met die woorden ja, dan zit je daarmee te kijken.

Ik ben ook heel erg. Ik ben wel jaloers in positieve zin op muzikanten. Lijkt me heerlijk. Maar ik ik kan ik. Ik hoor ook een je rikke, de muziek uit mijn jeugd en zeg maar een piece of mind van Arber meter. Die kan. Ik kan ik helemaal in mijn hoofd spelen, dus ik denk dat een instrument breach zou ik het helemaal kunnen. Maar ik beheers geen instrument. Ik heb het ook nooit geprobeerd. Arena Dat lijkt me wel heerlijk als je naar kunt.

Ja, maar ik ken ook muzikanten die het tegenovergestelde zagen wou dat ik wel eens schrijver snap.

Maar dit is. Dit is jouw poging tot. Dit is jouw Rijcken naar muziekstuk.

Zou je kunnen zeggen ja, ja en nee, ja en nee. Een bildende, kunst ook en beeldende kunst. Ik heb het ook gedaan en ik heb daar ook naar gezocht.

En mijn euh poëziebundel begin ik Snoeken gedichten heb gemaakt. Ken je die? Nee, zo zien? Ik heb gedichten gemaakt die je ook kunt spelen. Ja, snoeken, gedichten, ja. Met snooker ballen en snooker ballen.

Ja Davis Ja.

En vorig jaar is de eerste verschenen en is dan euh, een Tibetaans gedichtje.

Dit is het geluid wat je hoort. De mensen die ik heb gekend. Ik heb ook geteld.

Ik heb geprobeerd. Ik heb eerst onomatopee en gemaakt van mijn geluid en daarna heb ik geprobeerd om daar een positieve connotatie aan te geven om euh, onder een vriend van te maken, zeg maar. Dan heb je continu deviant in Yo!

Maar goed. Ze is het nichtje ook wel een beetje, maar beeldende kunst zou je kunnen zeggen. Ik heb nu inmiddels al zoveel mensen met die tinnitus geïnterviewd. Tenminste, ik herinner me nog heel De Winter en Arjen Lubach.

Ja, Arjen Lubach geeft nu over in zijn laatste boek Heeft ie ook al bij mij, k ik. Het komt. Deels komt het voort uit de harde muziek. In mijn jeugd werd je als je een Pepa na een concert en dat was stoer.

Ja, daar werd helemaal niet gezegd. Dat is slecht voor je en voor je oren. En het is ook een bijwerking van antidepressiva. En ik heb een vriend Evert gekregen. Euh, doorgaan.

Chemotherapie is een belangrijke bijwerking, maar ook gewoon krijgen.

Je kunt het ook krijgen, maar het is wel medicijnen die inwerken op jouw hersens op je hersens. Toch is dat Frank bijwerken?

Ja. Even overbodig was het al, Antón. Ik hou ervan hoe. Hoe gedreven is ze meteen weer terugzet. Je dichtbundels mag rijden.

De mag geen seconde verspild worden met het precies terugzetten van die dichtbundel. Ik ben het natuurlijk een beetje neurotisch.

Ja, ik zie het is geweldig. En nu moet er ook nog weer eens iets wat scheef ligt. Er op moet recht gelegd worden. De hele dag, dat doe je de hele dag.

Ik heb ook.

Ik heb ook geen gekke afwijking als ik een een en een vlak zie. Een deur of een raam gak strepen trekken. Zo. GAK is een soort evenwicht zoeken, zo door dwang door continu aan. Als ik ergens een polzer zie, een woord gouka het middel zoeken en als het echt een oneven aantal woorden zijn, gaat er een kringetje omheen draaien middels een Andechs. Een streep staat ertussen.

In gedachten doe je dat. Ja, ja, dat doe ik de hele tijd en ik heb heel lang.

Ik denk nu een jaar of vijf. Donche De hele nacht met mij en mijn hoofd. De hele dag dus geen. Dat is echt waar. En dan heb ik gaandeweg de dag omaatje in één keer.

Dan kom je uit la la la la. Doe ik dat? Onbewust ben ik dat refrein aan het neuriën, want er zit continu in mijn hoofd. Ja zeggen hoe neurotische tikken?

Ja, ja, ja, ik ben ook getrouwd met iemand die dat soort dingen. Heeft u dat maandag? Ja, en hoe uit zich dat? Behar?

Nou ja, het gekke is je merkt het niet. Ik bedoel, speel ze gewoon in haar hoofd af. Dus en het is wel geloof ik minder dan toen ze jong was, maar zij bijvoorbeeld een heel heel euh euh soort regels met leestekens dat als ze lees dan telt ze alle leestekens in die verdeeld zonder in groepen en die telt ze. En dan maar dat dat vertraagt. Echt haar lasproces. Ja, maar dat gedoe heet het. En dat wordt dan weer in lettergrepen opgedeeld.

Maar ja, haar vader had dat ook heel extreem hoor. Ben je? Ja, dat weet ik niet.

Ik heb wel eens weer een ander was weer een ander geval. Ja, maar de Ivans zat daar iets iets? Mijn pa had ook altijd iets met als ik heb. Ik heb hem een paar keer ontmoet en met hem gesproken.

En euh ja, als ze een autistische gek bij hem was. Het Artis is echt autistisch en euh.

Maar ook ook grappig. Heel grappig. Ja ja en ok.

Ik denk ook dat hij zeg maar mensen aanvallen. Dat hij niet voelde wat idee hoe het aankwam zag ik maar bij iemand. Dat voelde hij niet, want hij was echt rücksichtslos. Ja, het heeft ie gewoon niet gevoeld. Heeft dat empathisch vermogen niet? Nee. En ik zat een paar keer met hem te praten en ik denk ja hij, euh.

Je krijgt geen contact. Laat ik het zo zeggen hier krijg je een emotioneel contact, kreeg ik met hem terwijl ik met pakken gesproken heb. Maar ik kreeg Groen niet.

Dus ik kan me voorstellen dat daar erfelijk nogal werd doorgegeven.

Ja antwoord ja, maar ik zal. Ik zal niet namens Namense namens.

Nee, maar het is toch ook een shaman toch?

Ik wil dus maar hoe je daarmee om zeker maar die maar die. Maar die Marie die die dwang waar jij nu ook voor hebt, dat is dat is. Dat is volgens mij ook meer een soort manier om proberen de wereld, de paniek en het t. T.

De onrust onder controle te krijgen. Absoluut. Denk continu structuur creeren, continue structuur. Honderden onderga ons om te bedwingen te bedwingen.

Ja nee, dat erkenning. Daarom ben ik ook nooit aan kinderen begonnen.

Want dit is een Vulcans job zeg maar van Maya.

Ja. Om dit zo ja zo te krijgen. Ja ja, dat klinkt heel zwaar nu. En dat wil ik heb ook een heel lichte Cantwell.

Ja, het kan allemaal naast elkaar bestaan natuurlijk. Ja, maar ook dit lijkt me iets wat ze dan maar zeggen.

Meegeleefd met je, met je je gemoedstoestand. Zal ik maar zeggen dat als absoluut maar ik.

Ik ben gelukkig. Ik ben gelukkig geen geen chagrijn. Ik heb wel een hele optimistische.

Ja, je komt toch helemaal niet? Gek genoeg, maar ik kan. Ik geloof zo dat je heel zwaarmoedig kan zijn, maar je je. Je komt helemaal niet. Niet naargeestig of gekweld, maar over.

Nee, maar dat wil ik ook niet. Ik voel me dat hij gewoon. Ik vind het verschrikkelijk als je bijvoorbeeld die brieven van zijn dan tapper lezen die helemaal gaat Swolgen, maar ook waarschijnlijk door zijn ziekte er niet meer uitkomt.

Ik ben nu de brieven van Van Gogh aan het herlezen en die is onvoorstelbaar. Ja, ik denk ik altijd, die moet ik gaan lezen. Ik krijg nu kippenvel van A.

Het is onvoorstelbaar. Dit is nu in een nieuwe uitgave bij Prometheus verschenen. En daar hebben ze eigenlijk. Logisch ook met zijn levensloop tussendoor, terwijl dat in de context wordt geplaatst. Prachtig. Maar die man, die weigerde ze ook. Om zich daarna over te geven aan die zwaarmoedigheid.

Dus hij blijft en regisseren. Man, man, man, wat een brieven. Ik ben er bijna doorheen eeuwen, dus echt niet meer normaal. Schiet voller over. Ja, maar dit is d.

Dat heb ik heel lang niet meer gehad. Zo euh. Zo goed gewoon. Qua inhoud, qua en qua stijl.

Ja, maar ook zo betekenisvol hoe iemand een depressie overwint en ook door blijft doorbreken.

En euh. Kijk dat slachtofferschap. Dat is euh. Dat is even fijn, maar dat leek net zo niet opeens zo productief ik. Ik stond me zo af, zeg maar.

Ik begin mezelf dan ook te haten als ik. Als ik dat te lang en blijf hangen, krijg ik zelf hard van ja, ja en ja, ik vind je ook niks. En slachtoffer Anton nu vind ik fijn om te horen, want daar wil ik ook absoluut niet zijn.

Dat vind ik heel fijn. Hoe denk je dat hier op gereageerd gewonnen, uitzinnig zijn auto boeken op dat boek, maar dit gaf? Dit dit interview dat je het had van wat moeten mensen met het internet op dit boek? Ik heb geen idee. Totaal niet. Ik heb geen idee hoe ze naar de aarde is.

Ik weet het ook niet. Ik zal je eerlijk zeg ik toch even backings of de uitgever het aandurfde om het uit te geven?

Ja ja, het is een tjiz. Ja, het is. Ja, ik vind het. Ik vind het ook weer. Het is. Het is spectaculair op zijn eigen manier, dat boek. Het is iets euh. Het is gedurfd en het is wonderlijk.

En het is bevredigend, ook op zijn eigen betekenisvolle, open en betekenisvol. Uhm. Maar het is niet van. Je hebt een lange winteravond en je zak lekker weg en een spannend verhaal. Maar goed. Jezus Christus, die zijn er al genoeg, die boeken.

Ja, nee zeker. Ja zeker. Dat is ook zo. Vind het geweldig dat je het gedaan hebt en ik vind het geweldig dat je hier zo gelukkig in je torenkamer. Ja, ik ben ook echt weg. Dit is echt goed waar we het echt leuk en er worden alleen leuker. Ja, dank je wel. Anton had het was een waar je nog wat zeggen. Nee ik. Ik vond de Lark en euh ja, ik heb ook de tijd gekregen om me om de dingen goed uit te leggen.

En euh, ik voel je je. Ja, jij voelt ook oprecht in dit gesprek.

Dat vind ik ook wel prettig. Dat is niet altijd het geval. Het is een vak vorm. Waarom ze zo soms op voorhand met de wereld? Ha ha in negatieve zin en dan bedoel ik ha.

Ik heb vaker als ik die interviews heb, euh. Of of op tv of wat grotere kranten die voor gesprekken, die zijn erg.

En dan de presentator, die dan een afwaarts voor zich heeft liggen en een paar steekwoorden en helemaal niet luistert ze. Ja. Daar kan je uit ik mee. Ik weet dat het gebeurt, maar fijn dat je deze ruimte krijgen om zo te doen zeker? Ja, ja en neen. Ja en neen. Dan zeg je ook niet te doen. Dank je wel Anton, jij ook.

Dit was met Groenteman in het nieuwe normaal. Met Anton Dautzenberg. Mijn naam is Gijs Groenteman, maar het is een podcast met Daan Hofstee. U kunt zich op alle mogelijke manieren abonneren op deze podcast. U kunt dus een mailtje sturen, podcasts, het volkskrant.nl. U kunt ons volg op Instagram met Groenteman en geef ons als het kan lekker veel sterretjes.

Ik lees de Volkskrant omdat kennis van zaken hebben mij geruststelt en ik mij daardoor sterker in mijn schoenen volstaan. Eigenlijk zou iedereen de Volkskrant moeten lezen. Gun jezelf ook de Volkskrant. Ga meteen naar Volkskrant.nl, Slash nu en leest de krant tot wel acht weken voor.

Maar vier euro stopt vanzelf volgens de actie voorwaarden.