Hallo, mijn naam is Gijs Groenteman en ik zit niet in een archiefkast op de redactie van de Volkskrant, nog altijd tot mijn spijt. Ik hoop dat ik daar op een dag weer zal zitten om gasten te ontvangen. Ik zit thuis onder de hoofdzaken van mijn dochter en ik ga vandaag bellen met een actrice met Tjitske Reidinga. Ze werd al vroeg in de Coronet tijd Korona Personality omdat ze vlogs vanaf haar pc maakte.

Daar hield ze ook weer mee op, omdat ze toch gewoon het echte Spelen miste. Maar ik ben benieuwd hoe het met haar gaat, wat ze aan het doen is en wat er verder zoal bezighoudt. Dus luister naar mijn telefoongesprek met Tjitske Reidinga.

Jitske, Waar zit je nu? Ik zitten op de bank in mijn huis. Hoe zit je woonkamer eruit?

Het is helemaal lichtgroen met een licht grosz colofon en een lichtgeel randje.

De ramen zijn ook geel.

Ik zit op een particuliere bank en ik kijk uit op de paarse stoel en technologie staat hem om een blauwachtige dressoir uit de jaren twintig, dertig en daarboven hangen allerlei zwarte schilderijen en foto's aan de rechterkant. Een hele grote vaas met zandkleurig.

Hoe noem je die de grootste lange ploeger die nu heel erg gaat? Dit is de tijd van de legden bloemen, flora en fauna. Gladiolen, gladiolen, gladiolen.

Ik kijk naar buiten.

Het groen en Jitske. Wat mij nu opvalt is de hoeve. De hoeveelheid kleuren om je heen en dat je ze allemaal vrij nauwkeurig benoemt. Ben je heel kleur gevoelig?

Ja ja, ik had eigenlijk ook. Ik had eigenlijk echt wel iets willen doen. Het klinkt ontzettend vaag, maar wat jij hebt met de Beatles heb ik met kleuren.

Wat goed dat je dat ook weet dat ik dat met de dj legde. Dat deed je in principe de hele dag over kleuren zou kunnen nadenken. Ja ja, ik had.

Ik zou best in een ander leven iets met iets met een zwarte kleur specialisme willen doen. Ja ja, ik vind ze. Ik ben er eigenlijk al mijn hele leven mee bezig met de goede kleuren bij elkaar zoek. Ik ken ook alle kleuren van Ferro en Buhl uit mijn hoofd. Al die namen van wat? Welke kleuren Ferro en Engelse verf?

Wat voor soort namen zijn dat? Michel Doron allemaal?

Dat shorts, short shorts, Franse Engelse termen, nummers en zo.

Je kan mij echt heel lang zoet houden met met verf kaarten. Weet je wel waar al die kleurtjes op staan?

En wat doet dat met jouw kleur? Wat gebeurt er in het hoofd? Kan je dat uitleggen? Hier is een soort Javad geclusterde Mauro's. Ja, het maakt het leven veel veel mooier als je in musea bent waar ze de ruimtes zoals het Rijksmuseum, dat soort blauw en terracotta hebben geschilderd. Dan word ik gewoon heel vrolijk van het leven. Ik vind het leven het moment gewoon ongelooflijk saai. En ja, ik vind echt dat ons veel meer mee kan.

Dat je dat chique moet maken. Ik zou ook wel graag kamers willen inrichten.

Zo zou mensen ook graag willen helpen willen aankleden in kleuren en dingen.

Maar vind het ook een beetje storend hoe. Hoe achteloos mensen omgaan met kleur.

Als je bijvoorbeeld door de meeste mensen wonen alsof ze tenminste van mijn gevoel. Maar die vinden natuurlijk als hier binnenkomen met hysterisch. Maar de meeste mensen komen toch in een soort tandartspraktijk werd in de dokterspraktijk de kamer.

Ja, want het is lekker rustig en dat is niet te veel spullen en dingen. Ik heb daar niets. Nee, ik geniet heel erg van huis die heel specifiek sinds september niet meer smaakte zijn en ook altijd gefascineerd door hoe mensen wonen. Want je kan eigenlijk nooit aan iemand zien hoe die woont.

Nee, dus je leert iemand kennen. Je praat een hele andere kant van iemand te zien als je het vraagt.

Vroeger een paar dagen geleden aan iemand die ik niet zo goed ken. Of eigenlijk wel jaren mee werkt, maar niet zo goed ken. En heb ik dan een bepaald beeld bij? Vroeg ik hoekwoning. En toen ging ze uitleggen hoe ze woonwensen dacht. Ik heb echt een traditie wat foto's sinds ik. Dit is iets wat je nooit kan, wat je nooit kan raden, waar iemand uitkomt. Eigenlijk natuurlijk heel veel over iemand zegt. Het huis waar je uitkomt, het huis waar?

Ja, want dat is de plek waar je, waar je op je gemak en op je gelukkig voelt. Dus je moet iets over je, over je gevoelsleven zeggen. Dat huis of over wat je wil van het leven eigenlijk.

Dat vind ik dan op, vind ik. Dat vind ik leuks. Vind ik leuk, maar het is een heleboel mensen hebben hem er niks mee. En die willen gewoon een bank die lekker zit en dat het een beetje praktisch is en ergens een leuker geschilderde tulp aan de wand. Nou ja, iets anders geks, maar dat is het dan een beetje terwijl je huis dat is. Dat vertelt zoveel over je.

Als je hier binnenkomt gamay, dan krijg je volgens mij echt wel een heel groot goed idee wie ik ben. Ja ja, en dat is iemand met een diepe liefde voor kleuren, voor veel verschillende kleuren en voor schilderijen.

Voor wat voor oude meubels dus eigenlijk eigenlijk is.

Alles is eigenlijk niks, niks nieuws bijna behalve televisie. Dat vind ik dan ook echt een verschrikking. Die televisie. Dat vind ik ontzettend alle lelijkste objecten in huis. Ik snap niet waarom er niet veel meer in is ingezet op op mooie televisies maken, zegmaar in allerlei uitvoeringen.

Maar hoe moet een televisie tegenwoordig gewoon alleen maar een scherm te vernieuwen?

Maar daar kan je toch een hele mooie houten rand omheen maken als het schilderij? Ja, je kan er toch een zwart schilderij dingen mee doen? Ik denk quatsch.

Ik bedoel, dat is volgens mij een markt voor dit alles.

Allez, alles met dit onderwerp gaat ook gepaard met een zekere agressie. Wil ik het niet noemen bij jou, maar wel actief onbegrip.

Ik denk je kan het leven veel leuker versierder versieren, het leven toch een beetje versieren en leuk maken. En dat behalve dat het met kleuren zo is. Eigenlijk sowieso wel een beetje dat het leven wel wat. Beetje opgepept kan worden. Of dit? Zit het m echt vooral in kleuren en inrichting?

Nee, nee, ik zing op alle alle fronten dat je je moet opzoeken wat je op kop hebt. Maar dat zit hem ook in Boekhoven. Mooie dingen zien als muziek luisteren, net zoals mooie dingen ophangen en kleuren. Dat hoort allemaal natuurlijk een beetje bij elkaar. En je moet er achteraan gaan. Vind je een beetje lekker koken. Je moet hem niks.

Je moet helemaal niks. Iedereen moet alles lekker normaal doen zoals het zelf wil. Helemaal soms als het aan jou. Als het aan jou zouden vragen wat goede adviezen zou mogen geven, zou het een veel kleurrijker, vriendelijker wereld worden.

Hebt in deze tijd echt niet meer te doen.

Nou ja, een beetje wel. En lukt lukt het jou zelf altijd? Misschien klinkt er ook een soort agressie onder omdat ik me ook wel. Ik probeer mijn eigen huis zo fijn en gezellig en positief te maken, omdat om ons heen het niet echt. Er zijn echt wel heel weinig dingen waar je maar positief aan kan optrekken. Wat van je denkt ook dat geeft me energie of dat vind ik leuk. Dat is er nu echt wel heel weinig. Het is een weinig hoopvolle tijd.

Het is een weinig hoopvolle tijdens en probeer dan denk ik al een soort heel klein mini niveau voor jezelf en je eigen nest. Zeg maar een beetje positiefs te maken en naar dingen te kijken die een beetje positief zijn.

Maar dat heb je altijd gehad. Daar heb ik altijd gehad. Ik zou nooit iemand hier met zwarte grote zwarte schilderijen bij donderwolk. Nee, dat deed het met gewone mensen en die weet ik veel. Wat zijn we allemaal? Er moet wel iets vriezers in zitten. Het is iets phishers. Het zijn allemaal vliezige pastel. Ja, dat is ook een vieze geur. Een beetje vieze pasteltinten met heldere, heldere knal kleur. Dan hou je niet van nee.

Nee, het moet een beetje ook natuurlijk zijn. Een beetje natuurlijk.

Dat vind ik zelf het mooiste, majo iedereen.

Nogmaals, iedereen moet het allemaal lekker. Het kan me ook helemaal niets schelen wat iedereen doet, maar ik vind het gewoon fascinerend hoe het bij jou zit. Gezegd dat je zegt dat iedereen dat moet doen dat. Dat is prima, maar ik vind dat we in welke tijd dat jij? Welke tijd is jouw tijd? Zal ik maar zeggen. Het meeste toch wel.

Het is de jaren twintig en zestig, jaren twintig en zestig. Van nieuwe spullen hou ik niet echt uit die tijd ook nooit. Spullen en de kleuren uit die tijd zijn jou het meest dierbaar. Vroeger kleding, maar ook zegmaar.

Rond die tijd stapte busjes op.

Zo heb ik nog. Maar nu zit ik heel erg in een soort chemische reactie. Zweedse platteland.

Een kap ik eigenlijk wel. Eerlijk gezegd ik zat.

Ik zat gister ook iemand te kijken op Instagram. Die was dan in het museum Sam Fox. Hoe je dat nou klederdracht? Toen dacht ik al ik ga eigenlijk best geklede dag weer lopen. Ja, ik vind dat heel erg mooi. Hoe dat allemaal gemaakt? Ik heb een enorme liefde voor borduurwerk en voor breiwerk en voor naaien en voor ik kan het allemaal helemaal niet. Oh nee, nee, nee, ik kan het allemaal.

Harmonie ook een beetje de tragiek van je leven of niet. Dat je een. Ik helemaal niet erg, maar ik kan daar echt enorm van genieten. Ik wil ook heel graag zo snel mogelijk naar de pisang van textiel enzo en ouwe Auwers, stoffer en ouwe rocker en onder Ja, daar kun je me echt wel wakker maken. Ik zou inderdaad eigenlijk best wel graag strak zitten als bospark in lopen met haar hoofd en een soort majo achter dat alles bedekt is ook, want bedekking vind ik ook heel mooi.

Dat ook sexy vind ik veel sexier dan dat alles eruit hangt.

Jaja, ik geen hooggesloten, hooggesloten en alles Berteele stukje beeld zeggen. Wil ik eigenlijk ook heel erg maniakaal op zoek naar een short short pieri jurk van Laura Ashley in de jaren 70. Ook allemaal lange rokken en kanten kraag en pofmouwen. En eigenlijk heb ik sowieso al mijn hele leven. Ik heb altijd een schort aan thuis binnen.

Ik ben ook heel erg van schort, maar gewoon niet alleen als je kookt. Maar zodra je er binnenkomt doe je een schort en schort aan wat apart. Ja ja, ik weet.

Ik weet echt niet waar dit vandaan probeer en dat is dus niet nieuw. Niet vanwege de omdat het dat er al später misschien op je kleren, maar gewoon omdat je het lekker vindt om jezelf zoveel mogelijk te bedekken.

Niet zozeer lekker. Die schort is heel erg ontstaan uit wat ik gewoon een heel leuk vind, maar dat ik een tweeling kreeg en dat het altijd vies was. Dus deed ik gewoon een schort aan het werk. Dat is altijd zo gebleven. Echt super saai onderwerp. Ik vind het een heel interessant onderwerp.

Wanneer hoor je nou van iemand dat hij of zij thuis altijd een schort aan heeft? Dit is toch heel? Dat is toch heel fascinerend?

En ik kan heel erg van dat vrouwelijke en ik hou heel erg soms maar een beetje zorgen om in deze feministische tijd dat ik juist steeds meer van vrouwen gehouden en juist ook van dat van rokken en schorten en crapware en sieraden. Ik ben helemaal niet goed bezig.

Waarom zou je in een feministische tijd zouden vrouwen zich als mannen moeten gaan kleden? Je zou kunnen zeggen dat dat mannen dan ook allemaal schorten en rokken zouden moeten gaan dragen.

Ik zou het ook na een gesprek van jou te luisteren met die jonge feministen jazeker. En die dan ook zei dat ze niet echt gelooft dat er veel verschillen waren tussen mannen en vrouwen. En dat een ontploffing hier echt denk ik God, het is toch heerlijk dat er verschillen zijn? En waarom moet dat allemaal worden weggepoetst?

Ik leef ook voor. Het is eerlijk gezegd het is toch heerlijk dat me niet natuurlijk nog een hele hoop gebeuren op het gebied van gelijkheid na.

Het mag.

Het mag inderdaad de kansen niet in de weg zitten, maar het is echt nog een. Is echt nog een hele hoop te doen door. Echter kan ik nog zes uur praten. Maar God, ik ben heel blij dat ik een vrouw ben. Ja, ik vind het heerlijk.

Ik vind het heerlijk ook dat er mannen zijn en ik vind heerlijk dat het allemaal zo verschillend is. Wil je me niet dat dat hetzelfde is? Aantrekkelijk? Of dat het allemaal verschillend is?

Hartstikke aantrekkelijk als dat toch een hele saaie wereld lijkt.

Maar goed, ik heb dat gevoel ook heel erg goed. Dat is precies waar zaten generaties dik zijn.

Het valt mij op dat het zeg maar wat ik ook heel leuk vind hoor, dat er eind twintigers zeg maar wel echt een hele fanatieke fase zit op alle lijnen. Omdat ze vooral omdat ze zoveel beter zijn dat ze van hun verstand nog afweten.

Waarschijnlijk omdat ze nog niet genoeg levenservaring hebben, zo te zeggen. En omdat ze volgens mij relatief wij gewoon een heel goed leven hebben in Nederland. En misschien wel uit een soort schuldgevoel denk ik.

Ga voor alles opkomen, want we hebben het zelf zo goed. En nouja dat ze dat de prijs ik ook heel erg vind ik ook heel erg goed. Maar ik mis soms wel heel erg genuanceerd heid in. Zij weten gewoon wel beter. Jitske. Misschien is dat wel zo.

Ja, dat durf ik vind ik een arrogant om te zeggen zeer arrogant. Misschien is dat. Misschien is dat wel zo.

Maar goed, daar zal wel weer onderzoek zijn wat ons ongelijk aantoont.

Dus met onze mond als wij met al die onderzoeken en dingen maar ja houd.

En je zit momenteel in een Amish fase. Ik houd van Amish, Amish van hooggesloten veel. Op dit moment heb ik onder rokken. Op dit moment heb ik besloten een tuinbroek aan uit de jaren schaatstocht met een hoofddoekje om met een hoofddoekje. Ook ik heb een hoofddoekje, dan tuinbroek aan een schaap met kap, mouwtjes eronder. Ook weer heel ouderwets, alsof ik straks op het land gaan werken. Hier vaak uit alsof je op het land. Alsof je in een in een ver vervlogen tijd in het land op het land gaat werken.

Ja, soort van die Amerikaanse zwart witfoto's waarbij schuur met met met een beetje rommelige kinderen eronder, met metzelaar jurkjes en fysieker koekjes en met heel veel mais en m en dat soort dingen.

Het heeft wel iets heel seksueel. Als je het allemaal zegt Jitse ik.

Ik denk dat er een hele kleine markt voor is. Maar het is dus niet per se dat ik bedoel los of ik. Of ik hier dan wel erg op aansluit, maar dat dit in jouw ver in jouw vervoering of dit onderwerp zit. Iets heel seksueel in de manier waarop je daarin in meegaan in opgaat.

Zo heb ik het toch helemaal niet zo? Voelt dat helemaal niet voor jou? Het voelt niet als iets iets. Het is iets puur esthetisch voor jou. Dit vind ik wel, dat vind ik er leuk uit. Het is wel zo dat ik het dat ik dat ik Beilstein vind dat het een soort van schreeuwlelijk is.

Dus ik denk dat jij dat jij dat zeg maar streepjes streepje seksueel. Ik denk dat dat iets zo iets oplevert. Dit is hoe jij hoe jij heel erg vrouwelijk voelt. Als je dit aan hebt. Ja eigenlijk. Dat klopt wel. Ja ja ja.

En ondanks dat dat niet mag van de van feministen. Misschien is dat natuurlijk wel iets heeft. Zit daar een zekere seksuele lading in als je jezelf heel vrouwelijk voelt? Ja ja, zeker zeker. En wat vind jij bij een man eigenlijk aantrekkelijk qua kleding? Maakt dat je nog uit? Ja, dat maakt mij zeker wel uit. Het liefst altijd een beetje Engels, een beetje corduroy.

Als het een goede corduroy is, is niets mis mee, maar wel een beetje Inglis later Inglis hetwerk en in zekere zin ook in het Heiligeweg zit nog einde. Zijn tweede doet het heel goed.

Inglis natuurwinkels dus, maar ook wel een beetje klein. Beetje ouderwets, maar beetje bij beetje ontspannen zijn er jasjes.

Jasjes met een vis gaat Motive.

Zo vind ik. Vind ik ook echt een soort pet. Daarbij komen we heel erg in. James Henry vindt dat de wereld niet een beetje over the top of the top de fiets bij met zo'n heel groot deel kan weer.

Heel treurig vind ik niet heel seksueel. Dus het moet. Het moet Engels uit een vervlogen tijd, maar niet over the top zijn. Een beetje rommelig Engels, toch een beetje conservatief gingen? Nee, helemaal niet.

En dan in de zomer van die hele mooie echte ouderwetse Hawaï hemden kan ik ook. Ja, dat is al even over een heel andere boeg.

Ja, een beetje Magnum mag je wel, maar dan heb ik het ook zwaar over die jaren. Hebben we het echt over de jaren 80?

Ja, nee, nee, echt. Nou dan echt. Begin jaren 80. In de jaren 80 verpletterend lelijk, namelijk Jamaer Magnum.

Tom was toch sorry, ik heb een hoesje, ik heb een Coronet zondag heb.

Ik heb ook een Coronet. Vanochtend de Diamond Games. Iedere week word ik nu getest voor je vanwege je werk, maar dan alleen in mijn keel, zodat je niks zo fijn.

Je hoeft niet in je neus. Nee, nee. Nee nee. Nou. Gek genoeg zeg ik daar heel erg tegenop.

Heb je dat ook in je neus? Nee, hier het fijnspar doen ze het alleen maar in je keel. Is echt niet zo erg voor je neus. Nee, nee, het is drie seconden vervelend.

Maar goed, je moet elke week ondergaan. Waarom?

Om het voor ForFarmers showbizz lezer. Wat? Wat houdt het showbizz leven op dit moment? Showbizz Lever houdt nu in dat ik een Nasiriya op ben en dat er af en toe intieme scènes zijn en dat we daardoor getest worden. En dan kunnen we daarna meteen aan mijn roots dingen doen. En dan? En dan zijn we even veilig, zeg maar. Daarom worden wijsmaakt getest en moet je dan ook die.

De dag na die test moet je jezelf dus een beetje in een voorkanten plaatsen. Daar heeft nog niemand iets over. De zanger wil weer de showbizz manier van doen.

Het is sowieso heel grappig bij het Science Park, want want je wordt ontvangen door een vrouwen aan de balie in de strakke zwarte jurkjes. Helemaal opgeknapt. Met heel veel make up en hele hoge hakken. Ik weet niet of dat komt omdat het maar media balie is dat dan denken. Je moet het dan showbizz.

Dus is het een soort commerciële Coronet. Ik denk het niet als ze GG&GD.

Nee, nee, dat is het zeker.

Nee, het is echt een beetje de botox kliniek onder de Ronettes, dus dit is echt heel wonderlijk als je binnenstapt.

Denk je echt? Hoe kan dit? Maar deze mensen werken toch niet in de gezondheidszorg? Dit is toch niet waar komen deze schaal vandaan?

Wel, dus ik weet het niet. Ik durf het niet. Ik denk dat soort commercieel. Ik denk dat de kliniek is een privé kliniek achtig show, maar erachter zitten dan hele liter schrijden. Wat je hier voorstelt bij de verpleging? Daar zitten gewoon de zusters.

Ja, maar daarvoor zitten allemaal billen en borsten. Heel strak en met heel veel Chryslers en Lidwina.

Vindt het prettig of maak je niet uit?

Ik vind het fascinerend. Ik wil heel graag weten waar ze vandaan komen, hoe ze achter deze balie terecht komen.

Ja inderdaad, maar dat vraag je niet. Nee, nee, daar is het te druk voor. Langenboom te gaan opzetten over Hoe kom jij zo?

Is ook weer een beetje. Elke dag word je elke week getest en dan lijk je meteen de uitslag. Heel snel na vanavond krijg je de uitslag en dan kun je morgen je intieme scènes opnemen.

Ja, ik ga nu even het koffiezetapparaat aanzetten. Gewoon krankzinnig. Veel lawaai maakt dat ik altijd vind ik wel leuk.

Het is zo raar. Je hebt wel dingen die zachter zijn. Deze is echt, deze domineert gewoon het hele huis. Ik vind hem tot nu toe wel meevallen hoor. Eerlijk gezegd iets met jou luider.

Ik heb zo'n zoon, zo'n pruttelde.

Een potje dat ook wel heel, heel, heel eerlijk op zou gaan denk ik ook. Dat denk ik ook. Maar hoe bevalt Corona tijdje? Eerst omdat het verschrikkelijk. Bij Privé heb ik het echt alleen voor mij.

Hoe vond ik het best wel op meerdere vlakken? Heel fijn, maar dat durf ik bijna niet te zeggen. Dat mag je best zeggen. Dat ik van mensen het heel zwaar hebben en het heel moeilijk hebben is het natuurlijk best gek om te zeggen. Ik vond het eigenlijk op een bepaalde manier heel saai. Een vriendin van mij zei Het is een collectieve burnout die ons is opgelegd. Zou zeggen wat je moet doen als je een burnout hebt. Rust zoeken en weinig prikkels tot je nemen.

Dat is het collectief over ons uitgestort. Nee, dat snap ik heel goed. En ik heb ook heel erg het gevoel van hoe we daarvoor bezig waren. Dat het eigenlijk een soort van onhoudbaar was qua hoever met de natuur omgaan of niet. Dat het allemaal gaat verbeteren, de drukte van ons schema's, wat we allemaal niet willen en niet willen dat we het allemaal stopgezet.

Er was alleen nog maar thuis en de kinderen gaan niets. Een weekendje weg of weet ik veel raad? Blij. Dit is dit is dit is het eventjes.

Je moet doen. En dat vond ik eigenlijk. Dat bracht mij ontzettend veel rust en daar werd ik eigenlijk dus. Ik vond ze ook heel gezellig met de kinderen. Ja, kon ik af en toe wel achter het behang. Dat was soms wel pittig, maar ik vond ze ook heel erg leuk. We moesten het hier gewoon doen met z'n vijven en ik vond het ook heel gezellig en dat is er natuurlijk niet zoveel te doen. Was ging ik allerlei dingen doen die ik al eeuwen niet had gedaan, of die überhaupt nog nooit had gedaan.

Wat dan?

Bijvoorbeeld het enorme kleintje is bezig geweest. En allemaal vage dingen maken met droge bloemen. Abortus Wynand. Dingen verwoorden. Maar ik vond het wel heerlijk. En ik kwam er kwam wel heel erg tot rust. En ik merkte eigenlijk vooral bij Anouk. Nou dacht ik. Ik dacht wel laatst. Ik ben wel iemand die heel erg van ik hou. Wel van grote veranderingen ofzo. Ik vind dat helemaal niets. Ik ben volgens mij best flexibel daarin en ik vind het wel leuk als iets heel anders gaat.

Dat is ook een eigenschap van jou. Ja, dat had natuurlijk nog nooit meegemaakt.

Je jezelf dat je van grote veranderingen hield. Nee, ik wist wel. Ik heb wel eens gedacht ik ben best flexibel. Ik dacht wel ik kan me aan veel dingen aanpassen.

Dat viel me ook op deze periode. Je had echter aan passers en het niet aan passers. Mensen die tegen bleven vechten zijn dit afschuwelijk vonden, maar ook een hele grote groep die het ook heerlijk follens.

Een jaar geleden eigenlijk onmiddellijk in de in de rust. Ja ja, hqot met zijn soort.

Ik vond ook een soort van ja op een goede manier. Nogmaals ook een soort van Skåneland. Wat er zal gaan gebeuren. Hoe het zou gaan en dat er misschien nu dingen echt konden veranderen ofzo. Dat was het moment voor veranderingen. Ja en. Maar ja, het is natuurlijk heel anders gegaan. Dit is op dit moment geworden.

Van alles naar boven komt dat alles als een soort. Dat het leven als een soort vergieten doorheen is gegooid en dat er allerlei dingen naar boven komen kloppen die niet goed zijn.

Wat komt er naar boven?

Voor jouw gevoel na hoe? Hoe slecht met de wereld omgaan, hoe belangrijk dat geld toch? Dat alles toch draait om geld? Dat dat. Ik vond het bijvoorbeeld ook heel erg fijn dat Amsterdam weer een beetje van Amsterdam werd. Weet je wel dat het gewoon. Ik vond het heel fijn dat het rustig was in de stad of dat als ik het park binnenging, dat het niet stikt van de toeristen. Voelde ik me wel conservatief als ik dat dacht?

Maar ik vond het wel. Ik vond die rust wel heel fijn en veel fijner om in de stad te zijn. Ik irriteer me sowieso al jaren aan de arm dat de hele binnenstad eigenlijk alleen maar iets Bahamaan kapotgaat aan dagjesmensen en toeristen en dat er daardoor maar niks meer is, heel weinig meer is voor de mensen die er wonen.

Zo word je niet ook een beetje treurig van de de dode huid van de stad. Zeker toen er nog helemaal geen culturele stand.

Wel ja. Nee, dat hele culturele leven is weer een ander ding. Maar als je het hebt over ik dacht wel Rouzier in al zijn naaktheid hoe mooi sommige stukken zijn, maar je ziet er ook heel erg wat hier. Grote, lelijke, ontzettende gigantische winkels met harde muziek waar niemand meer in komt. Maar kijk maar hoe treurig dat is, weet je wel. Kijk maar hoor, nu zie je dat extra goed. Het moet weg. Dit werkt niet.

Het is het haalt alle persoonlijkheid uit de stad. Weet je, we willen, we willen daar waar gewoon een eenheidsworst van maken. Het moet verschillen naar een andere. Als je allerlei fantasieën erbij.

Dat gevoel wat je hebt, dat je mensen hun huizen zou willen inrichten. Wat heb je dan eigenlijk ook bij de stad? Gejaagdheid kon ik het belangrijk dit aanpakken, maar naar mijn hand zetten? Ja, grijpt dit aan om het veel meer persoonlijkheid te geven en meer wat je ziet in de steden hieromheen al jaren, hoe dat gaat en hoe dat uit de hand loopt. ARM leert daar niemand wat van. Wytsman waarom kan dit niet? Waarom? Waarom kan dit niet stoppen?

Waarom kan dit niet? Leer dus wat gewoon doen. Wat met deze tijd? Hoe rjja dat soort gedachten werd u netjes wordt rustig en opstandig tegelijkertijd. Missie het spelen in het begin missiewerk.

Nee, eigenlijk helemaal niet. Nee, eerlijk gezegd zal ik het heel leuk had en het heel fijn had maraboe ik. Ik dacht eigenlijk heel erg in het begin dacht ik na al. Serieuzere zaken aan de hand? Of zo nu? Dat vond ik eigenlijk best wel ingewikkeld, ook in het begin. Omdat ik dacht ik had nog helemaal geen grote gedachtes over kunst of over ik dacht mij laat ze eerst na, maar zorgen dat dit overgaat, dat dit overgaat en dat het zo min mogelijk mensen besmet worden.

Dat zou een beetje goed voor elkaar zorgen sic. En toen dacht ik ja maar ja, ik moet nu misschien wel wat op mijn insprong gaan zetten over kunst. Hoe naaiden ik hou van kunst, waar ik dat? Dat vond ik het nog even niet. Zeg maar op die manier. Ik dacht ja, natuurlijk moeten we nu niet in een volle zaal gaan zitten. Neen, natuurlijk moeten we nu niet grote evenementen in dingen doen, maar ook dat mijn ouders eerder nog een hele tijd zijn.

Ik wou ook dat kwetsbare mensen. Blijven dus ja en nee, ik ga naar niets. Wie het niet meer mag zeggen dat je in een toneelstuk wil spelen? Nee en ik.

Ik vond het ook. Ik erger me er ook aan van. Ooit moet spelen, weet je. Maar ik moet mezelf uiten. Ik moet het toneel op boetieks. Ach ja, jeetje zeg.

Zo ja, hij is nog niet allemaal in godsnaam als rechters hem echt wou. Ja, daar is hij nu echt wel wat belangrijkere dingen aan de hand. Maar ja, daar voelde ik me schuldig dat ik dat zo dacht. Ik dacht al het moet nu volle bak gaan staan op straat. Maar ja, dat komt misschien ook omdat ik in basis. Literatuur, muziek en schilderijen eigenlijk hoger aanslaan, geloof ik. Je bent zelf toevallig acteur geworden, maar ja, anderen zijn jou.

Dat zijn echt jouw kunstvormen.

Je kan ernaar blijven kijken of blijven lezen. Op zoek naar toneel is natuurlijk iets heel vluchtig. Natuurlijk ook hartstikke leuk en op allerlei vlakken heel veel voor te zeggen. Maar ik vond het niet. Ik vind persoonlijk niet echt een levensbehoefte van ik moet spelen en ik moet mezelf uit en ik moet het ook uitnodigen om jou in te vullen. Nee, het gaat nu over belangrijker dingen, neemt niet weg en kijk cultuur. Met de Halbertsma hebben we sowieso een paar jaar geleden natuurlijk zo'n enorme tik gehad.

Nu. Er wordt eigenlijk relatief zo slecht voor gezorgd nu op dit moment, maar ik voel me zelf ook niet heel erg geroepen om nu de barricades op te gaan. Ik zou het ook zin hebben. Ik denk ook dat niet zo veel zin heeft, maar als iedereen dat ziet gebeurt nooit wat. Maar ik hoop ook wel. Ik hoopte ook, net als met de herrie die herinrichting van de stad ook wel dat er een soort herinrichting van de kunsten zou komen.

Dat zou best kunnen in die zin. Ik dacht dat het nu ook een beetje aan het werk als dit nog lang duurt. Stoort het ook misschien wel een beetje in. Ja, dus moet er ook wel misschien? Misschien is er over nog een paar jaar duurt wat u best zou kunnen. Is er niet zoveel meer en zal het op een dag gewoon weer heropgebouwd moeten worden.

En dat is dat er daar is. Dat is niet alleen maar slechts erg treurig natuurlijk.

Bij veel mensen heel erg, maar het is ook zo dat er bijvoorbeeld een heleboel als je het hebt over toneel, je hulsel vaak toneel moet spelen. Een veel te grote zaal in Brussel wil ons VGC omdat het anders niet uit kan wegens subsidies. En je hebt natuurlijk ook een heleboel zalen die traditioneel gewoon al jarenlang Heilmann niet lopen, terwijl je weet van tevoren als je je speellijst krijgt. Daar zit niemand, daar zit niemand. Dat loopt ook goed. Het is natuurlijk hangt heel erg per theater af, maar ik denk natuurlijk al jaren Gachot.

Waarom daar dan nog blijven spelen?

Natuurlijke selectie plaatsvinden? Moeten we niet gewoon nu kiezen? Nou, dat zijn de theaters waar mensen die een toneel publiek hebben dat heel leuk vinden. En waarom?

Waarom moeten we ook zoveel spelen op plekken waar niemand kon? Dus zoals je dat ook voor de stad hebt en voor de hele manier waarop we met de wereld omgaan is? Zou dit misschien ook een soort loutering kunnen zijn van de wereld waar je zelf in functioneert? Ja ja, maar het is wel natuurlijk verplaatsen niet verpletterend te zien. Het is wel heel erg om te zien dat het nu bij het gesubsidieerde toneel hoort. En dan zit je goed als acteur.

Vooralsnog voor slogans nog langer duurt voor nu, maar alles daarbuiten wat natuurlijk een enorme sector is, wat heel veel mensen zijn, waar het grootste gedeelte van het publiek gaat naar vrije en vrije producenten voorstelling macabere.

En die worden totaal de kern. Totaal geen hulp of wat dan ook. En dat dat gaan. Waar denk ik straks echt van voelen dat ze echt helemaal bxua wat dat echt weg is? En bovendien hebben die fraaie voorstellingen natuurlijk weer juist in de provincie een enorme aantrekkingskracht. Dat moet je ook niet weg.

Putje winter er Mirages. Het is allemaal wel een beetje treurig.

Ja, het is heel erg voor de jonge generatie.

Ja, wat moet je als je nu afkomt en gewoon wil gaan spelen? Wat moet je? Moet je nu? Ja, dat vind ik dat. Dat vind ik wel. Het gaat me wel echt aan t Hart. Moeilijke Jitske, moeilijk en ook weer niet moeilijk, want Yannick ik ja, omdat ik het zeg. Ik bedoel, ik heb het nu met jou over, maar het is zoals het is of show. Dat denk ik ook heel erg.

Denk moet ze nu ook op andere manieren creatief gaan zijn. Ik heb ook wel een shards vertrouwen en de flexibiliteit van de mensen en van kunstenaars zeg maar die wel een manier vinden om zich toch te uiten om zich toch te uiten als ze zich heel graag willen uitzien en een publiek te vinden op wat voor manier dan ook.

Ik heb het vertrouwen in de B.L. Na een toneelvoorstelling geweest, zelfs sinds ik weet nog niks geweest.

Nee, nee, nee, nee, nee, omdat ik het zelf eigenlijk omdat.

Toen het allemaal weer een beetje kon, moest ik zelf heel hard werken. Nou, het is een aparte ervaring, kan ik je zeggen. Maar wat vond je het wel leuk?

Ja, ja en nee. Ik vond het leuk om weer iets te zien. Maar ik vind ook omdat je in die in die wat kale omgeving zit, in zo'n in zo'n zaal die niet vol is. Niet omdat er te weinig kaartjes verkocht zijn, maar gewoon dat je het allemaal niet dicht op elkaar mag zitten. En. Je wordt ook de hele tijd geconfronteerd met de situatie waar je in zit. En in die zin is natuurlijk toch het leuke van een avond naar een toneelstuk of naar muziek gaan.

Een stuk dat je dat je wordt meegevoerd. Hier hoor je ook de hele tijd een beetje met je neus op de feiten gedrukt. En dat dat misschien verandert dat als je eenmaal weer naar het weet ik veel wat tien dingen bent geweest, dat je niet meer opvalt. Maar nu had ik nog heel erg het gevoel van o ja, dit is de treurige situatie waar we nu in zitten. Dat dit niet een soort heel erg gevoel van een soort van heel intiem was of dat het daardoor niet eens.

Het is namelijk niet. Het is niet een kleine zaal waar je met weinig mensen in zit. Het is een grote zaal waar je met weinig mensen in zit. En zoals je waarschijnlijk ook wel weet uit ervaring is dat niet per se intiem. Nee, het is meer. Meer carillons graag. Nee, het is een goeie vraag.

Maar dat is terecht als je een bepaald soort voorstelling doet over een bepaald shortjes.

Zou het dan niet juist Ramé kunnen werken als je denkt van ik ben huil alleen bij.

Misschien dat dat bijdraagt tot een soort voorstelling van vanavond. Alsof je iets aan het overwinnen bent ofzo. Of dat je.

Nee, maar ik hou vooral het verlangen dat ik dacht al wat is het toch heerlijk.

En dat besef je nu even de kraam aanzetten. Leuk, want ik moet plassen. Je gaat nu een horie, vooral de kraan. Dat kan gewoon echt, maar je zit nu te plassen.

Jitske Ik zit nu in de klas als vervangend geluimd. De kraan, de kraan.

Ik heb het woord voeren niet denkt dat mijn urinestaal wel classic is. Als jij moet plassen, dan is er echt niks tegen te houden.

Dan moet je nu echt heel erg het echt opknappen. Ik denk ja, ik weet ook niet hoe lang dit nog gaat duren.

Snap je nog een paar uur duren om in mijn tuingrond te plassen kan ik ook geen optie. Ik dacht ik doe de ouderwetse optie gewoon de kraan aanzetten.

Maar het is al gebeurd en ben jij veel? Ben je veel plassen? Eigenlijk het Jitske met je vader? Hoe is dat op het toneel?

Nee, ik ben één keer zijn sofi. Ben ik af gerend? Het stond de hele tijd op het toneel.

En toen ben ik een keer heel hard afgegrensd. Vloekend, want ik wist niet precies waar het toilet was en een corrigerende onderbroek aan wat niet echt meewerkt met slotduel met vlot plassen.

En en en ik we hebben opgegeven in een periode bij de la Mar, want dat is inmiddels veranderd. Maar toen ik daar speelde was er geen toilet boven naar beneden. Toen hebben ze een tijdje. Toen ik ook in een voorziening zat waar ik heel veel op moest. Het toilet, zo'n camping, toilet aan de zijkant, chemische toiletten.

Ja, toen heb ik wel eens op dat chemisch toilet gezeten onder de douche en kan je plassen onder alle omstandigheden ik s avonds plas ophouden.

Dat gaat eigenlijk heel goed, maar het is fijn als je een bad SHINee hebt en je drinkt dan heel veel koffie. Jaja, waar ben maar. Ik geloof niet dat jij veel gêne hebt over het plassen.

Je hebt nu net zo heel erg, want anders had ik niet dat kraam ding. Maar goed, het feit dat je überhaupt zei van ik ga nu plassen en weet ik veel wat.

Ik had het natuurlijk ook anders kunnen oplossen, maar dan had je het gehoord aan de rol van de band eromheen omheen kunnen acteren. Nee, dat denk ik niet, want het is heel hol.

Je hoort alles heel.

Ook werd gedacht aan God wat zit te doen en plas je wel eens wild op straat.

Niet zoveel. Twee weken geleden heb ik achter de auto geplast. De. NatWest Echt waar? Op de waar, heel nodig. Toen moest ik ook heel nauwkeurig. Heb je zo opgesteld dat je dacht dat niemand je kon zien?

Nee, nee, ik heb de klas niet afgemaakt. Nee, want ik ging zitten. En toen zag ik dat er achter mij opeens een heel druk Saint-Marc fietspad was. Dus ben ik heel snel opgestaan. Ik ben echter heel smal, vind ik. Ik vind het wildplassen, dat vind ik zo stoer. O ja, ik doe het niet.

Nee, ik vind het enorm afknappen. Het geluid van een plassende schreeuw is ontlastende mensen sowieso. Dus daarom zit ik ook bijna op als ik alleen thuis ben De Craene amarant gezuiverd is.

Ik weet het maar zelf. In je eentje bent het liefst de kraan aan zetten tijdens het blok.

Nee, in mijn eentje niet, maar als anderen. Ik vind niets ergs. Het soort stilte dan dat Thingol. En dan dat gekletter. Dat gekletter vind ik eigenlijk iets heel persoonlijk. Snap je als je mensen nog niet zo goed kent?

Ik zijn ook bijvoorbeeld open toiletten ook verschrikkelijk, met zo'n met zo'n dat het boven en onder dat je eigenlijk maar zien. Ja, wie dat bedacht heeft.

Goed ook een praktische architect waarschijnlijk. Ja, jij bent enorm. Prikkel gevoelige geluid, kleur dingen. Dat dat. Daar heb jij hele sterke sensaties bij.

Jij zegt dat het zo is. Dat weet ik nu zeker sinds de beschrijving van de kleuren in je huis en jouw intense gevoel bij het geluid van een kletterende plas.

Welke bijna zeker dat alles hard bij jou binnenkomt? Ja, dat klopt. Fijn is dat. Is het een? Is dat een handige eigenschap? Of is het is wat lastig, ook af en toe?

Nee, dat heeft zijn voor en tegens.

Wanneer zit het je dwars? Als als? Als alle prikkels je teveel horen? Als de lelijkheid, je je tenen gaat staan? En wanneer geniet je ervan als je in een museum loopt?

Als ik in een museum loop of een boek lezen of iets moois met mijn kinderen ben, of iets lekkers aan het koken ben.

Of je beleeft het intens de wereld om je heen.

Ja, ik weet natuurlijk niet hoe andere mensen dingen beleven, maar dat vind ik altijd moeilijk om te zeggen. Moeilijk om te zeggen wie intenser of intenser ben dan jij bent. Zelfs dat weet je gewoon niet. Dat weet je gewoon niet, maar ik vermoed wel dat het zo is. Ik heb een sterk vermoeden dat bij mij veel meer dingen binnenkomen dan. Dan gemiddeld? Dat vind ik vaak ook heel vervelend dat je dat niet uit kan zetten. Het is iets waar je mee moeten dealen denk ik.

Waar je je, waar je af en toe de af en toe van kan genieten en af en toe de tandjes op elkaar moet zetten. Je moet het er maar mee doen. Jitske, het is niet anders. Nog even tot slot in wat voor series speel je nu? Of wat voor? Wat ben je aan het opnemen? Konijntjes over aan te doen voor verder niks over zeggen.

Heel merkwaardig vind ik.

Snap echt niet waarom geheim maar leuk zijn meer intrigerend.

Niks. Ik snapte helemaal niks van krijgen iedere dag een bericht dat ze het er niet over mogen zeggen. Had ik het hoofd?

Pirotte Heel erg op de wereld die anders bezig is? Nee, ik precies, denk ik. Oh nee, niet iets plaatsen. Niet in de hele wereld staat in brand. Ja en en niet dat ik zo'n plaatser ben.

Nee, allemaal niets.

Maar ik vind het wel.

Maar ik ben met een serie bezig voor schoren, een omroep met andere mensen, met een mensen met als vrouw die ziek is en uit de showbizz. Meer kan ik er niet van.

Nee, nee, dan moet ik eerst afwachten tot wat er allemaal commerciële omroep op de set zijn. En die komen dan morgen volgens mij. En die komen dan een diepte interview afnemen.

En dan mag het wel gezegd ok is nu. Dus nu moet je nog heel geheimzinnig doen en morgen is het allemaal oude Open Yaman. En dan gaat zich natuurlijk enorm intens. Zeker even achter, want niemand heeft wat te doen nu.

Ha ha groot. Het feit dat er uberhaupt weer iets gemaakt wordt, daar kunnen mensen dan weer reikhalzend naar uitkijken. Nee, dat is het dat het. Dat is wel heel erg leuk, maar er wordt best veel gedraaid. Nu heb ik het idee dat heel veel mensen het ongemakkelijk met die anderhalve meter houden.

Ja, we houden er zeker rekening mee. Maar waar hij als acteur. Het is een klein groepje zijn heel, heel relaxt erover.

Er wordt natuurlijk getest en we houden er rekening mee. Maar ja, je kan niets. Je kan gewoon niet constant spelen met anderhalve meter. Vandaar dat als één van onze kinderen verkouden is, zowat twee weken geleden ook al zijn wegen weggegaan omdat één van de jongens verkouden was en de andere ook. Daar wordt het meteen allemaal getest. Nee, dat is alleen maar heel goed, maar voor de rest kan je niet echt toneelspelen of veel meer met met die afstand is.

Het is ook heel merkwaardig, maar ik heb het het minst zwaar.

Want iedereen, ook de acteurs, heeft moeten mondkapje. Op een afstand houden staat echter eindeloos met hand.

Yo en wij hoeven geen mond kan er lustig op wijzen dat alleen maar de ene erotische Schreiner na het andere snam bij ondertussen allemaal te doen.

Heerlijk. Vroeger lezen, vroeger in de 80's zoals vroeger jaren de tijd met mondkapje gaat dat niet.

Erotiek dus, zo luidt het. Ik vond het heerlijk dat je ons even bijgepraat hebt over het wel en wee van je liefde voor kleuren en voor hooggesloten bloesjes. Je avonturen bij het wildplassen. Ja ja, ook dat wil gezegd hebben dat de baliemedewerkers bij beide couronne test.

Dat het mysterie van het was. Het was een rit. Nee, ik vond hartstikke leuk. Ik vond het ook heel erg leuk. Luid Sytske was leuk, meer gesproken en tot de volgende keer tot de volgende keer.

Dit was met Groenteman in het nieuwe Normaal. Tjitske Reidinga. Mijn naam is Gijs Groenteman, maakte Sobotka. Samen met Daan Hofstee kunt u zich abonneren op alle mogelijke manieren op deze podcast? U kunt. Ons een mailtje sturen.

Podcast Volkskrant.nl is lekker veel sterretjes geven en u kunt ons volgen op het net. Groenteman. Ik lees de Volkskrant zonder kennis van zaken hebben mijn geruststelt daardoor sterker in mijn schoenen staan. Eigenlijk zou iedereen de Volkskrant moeten lezen.

Gun jezelf ook de Volkskrant. Ga meteen naar Volkskrant.nl slagzinnen en leest de krant tot acht weken voor. Maar vier euro stopt vanzelf volgens de actie Voorwaarden.